Spring naar bijdragen

Stoppen


Aanbevolen berichten

Geplaatst

Ik heb een tijdje geleden laten vallen dat ik graag een keer naar parijs wil. Mijn dochters hebben dit opgepakt en woensdag gaan we samen heen. Natuurlijk ben ik blij dat ze met mij er heen willen. Maar ik heb zo'n angst. Angst dat het voor hun tegen gaat vallen. Angst dat het niet goed gaat. Angst dat ik een blok aan hun been ben. 

Geplaatst

Lieve Lars,

Logisch dat je bang bent.

Bang voor het onbekende

Bang dat je niet voldoet aan verwachtingen

Bang dat je tegenvalt

Bang dat het tegenvalt

Bang dat....

 

En een beetje gezonde spanning is niet zo gek...dat mag heus.

Maar angst voor ...tja...voor wat je niet weet...probeer het te laten gebeuren Lars.

Zo mooi dat je dochters dit met je gaan ondernemen...Parijs..zucht...heerlijke stad.

 

Kalmte, moed en wijsheid.

 

Wat jij kunt doen om jezelf voor te bereiden kun je doen,

en voor de rest heb je geen controle. 

 

Geniet ervan, alvast een hele goeie reis!!!

 

Geplaatst

Het is denk ik ook een soort schuldgevoel. Ik heb nooit veel met ze ondernomen in hun jeugd. Was er vaak niet bij en als ik er wel bij was was het ook niet altijd fijn met drank in mijn lijf

Geplaatst

Lieve Lars, ik sluit me helemaal aan bij Bob, Lika en Kruidenthee!!!! 
Ik snap ook heel goed dat je heel bang bent!!!!!! Maar die dochters van jou zijn volgens mij geweldige vrouwen en die doen dit omdat ze het zelf ook willen! Ik geloof namelijk niet dat je tegen je zin met iemand drie dagen naar Parijs gaat. Ergens op de thee omdat het niet anders kan, misschien wel.

Maar niet naar Parijs!!!! Ik hoop dat je kunt ontspannen en ervan kunt genieten. Gelukkig gaan jullie met de trein, dat is al een avontuur op zich!!!!!

:heart:

Geplaatst

Ik ben vorig jaar ook met die trein geweest. Comfortabel zitten en mooi uitzicht. En er is niet alleen gratis wifi maar ook 220V zodat je je mobiel opgeladen kunt houden. Ik ben benieuwd naar je reisverslag, al of niet verweven in het arrensleepact-verhaal. Geniet ervan, Lars.

Geplaatst

Wat een pech dat je bent gevallen in de badkamer. Ik moest gisteren aan je denken toen ik in een nat trappenhuis naar beneden liep. Ging ik me toch bij a onderuit!! Bijna, maar niet helemaal, pffff. Maar jij wel helaas.

sterkte en beterschap :rose::rose:

Geplaatst

Wat een jaar wat een veranderingen. Eindelijk een goede diagnose. Geen fijne maar wel waar ik mee verder kan. Accepteren soms boos zijn en het niet begrijpen. Ik ga achteruit niet hard maar ik merk het wel. Waar eindigt het of eindigt het niet. Besloten om dan nu maar zoveel mogelijk te genieten. Blij met mijn woonplek ik heb het echt getroffen. Hulp accepteren wat was het moeilijk de eerste keren mij helpen om te douchen. Maar ik kan ook nog nuttig zijn. Help hier mee waar ik mee kan helpen dat geeft een voldaan gevoel. Opa geworden van een kleinzoon. Trots op beide kleinkinderen en op mijn dochters. De band word steeds sterker. Alcohol een aantal keer de fout in gegaan. Misschien had ik het nodig want ik kom er achter dat ik het juist niet nodig ben. De trek word steeds minder het leven zonder alcohol steeds gewoner. Ik hoef niet meer heb genoeg gehad. Vol goede moed ga ik naar 2018. Het komt zoals het komt. 

Geplaatst

Ja, heel mooi wat zich dit jaar heeft voltrokken, Lars. Je straalt ook meer rust uit in je teksten op dit forum en het is aan alles te merken dat de nieuwe woonomgeving een schot in de roos is geweest. Ik wens je ook de komende jaren nog veel plezier met je kinderen en kleinkinderen, je woonomgeving en alle andere dingen die je nog plezier gaan verschaffen.

Geplaatst

De band word steeds sterker.

mooi Lars.

Hard voor geknokt.
Littekens helen mits ze goed doorbloed worden, daarmee ben jij bezig.
Soms jeuken ze nog en herinneren ons dan aan wat ooit was.
Dat 2018 je/jullie alles moge brengen wat uit alles wat was, opbloeit.

Schermafbeelding-2016-11-28-om-07.53.19.

Geplaatst

Lieve Lars, wat een jaar ja. Wat ontzettend fijn hoe het nu gaat al realiseer ik me heel goed dat dat niet eenvoudig is. Je maakt er iets van en bent hier regelmatig een rots in mijn branding. Dank dat je er ook voor mij was.

Geplaatst

Toch moeten we ook wat te zeuren hebben. Ik heb veel moeite dat ik steeds afhankelijker word van hulp. Nu natuurlijk ook nog extra met die arm. Niet meer zelf de regie hebben. Wachten op hulp en niet zomaar even douchen als ik zin heb. Totaal geen privacy meer hebben. Kan het ook niet veranderen. Dat steekt enorm zal het dus moeten accepteren maar dat valt me niet mee. 

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...