Spring naar bijdragen

Stoppen


Aanbevolen berichten

Geplaatst

Knap dat je hebt gebeld en fijn dat ie komt. Misschien ga je nu van het sne uiterste naar het andere, nou en? Je bent daar om die balans en stabiliteit te leren. Zij om je daarbij te helpen. Aangeven wat je wilt en wanneer, lijkt me een stap in de goede richting.

Geplaatst

Ik heb er niet voor geleerd.. Ik heb n paar blz. teruggelezen bij je. Opluchting na het huilen? Of misschien dat je gevoelens terugkomen na het drinken? Of eh..nieuwe medicatie? Of verliefd? Dat is altijd een emotionele achtbaan. Of alles bij elkaar?

Het is allemaal best veel lijkt me, wat je overkomt. 

 

Geplaatst

Hoi Lieve Lars,

vind het moeilijk om op je te reageren...enerzijds snap ik je ongeduld.

Van de andere kant denk ik: Man, waar je nu bent..neem je tijd, wat heb je te verliezen?

Zowiezo lastig op afstand, en met woorden...wat ik wil zeggen: investeer, in jezelf. Dat is wat telt.

Ja, moeilijk, onrust....eng, nieuw....doe het maar. Wat heb je te verliezen?

 

:heart:

 

 

Geplaatst

Wow, ik kan me goed voorstellen dat je daar bang voor bent. ALLES is nieuw voor jou, niets is bij het oude gebleven. Dat maakt jou ook zo dapper in mijn ogen.

Hopelijk verlies je alleen een deel van jezelf, het deel dat je ook liever kwijt zou willen. Een soort van transformatie. Van rups naar vlinder? 

Geplaatst

Wat Quinn zegt...
Je kunt jezelf niet verliezen, Lars.
Wel wat je dénkt dat je bent, het beeld dat van jou gevormd is. Door jezelf en iedereen om je heen.
Dáár valt een heleboel van te verliezen. En dat kan doodeng zijn omdat je zelf gelooft dat je dat beeld bent.
Daar kun je alles van verliezen. Hoe meer bezijden de waarheid, hoe meer te verliezen.
Maar wat overblijft is jezelf... Wat overblijft is dát waar je absoluut niet bang voor hoeft te zijn.
Wat overblijft is dát waar je geen moeite (meer) voor hoeft te doen omdat er niets meer in stand te houden valt.

Geplaatst

Fijn, morgen terug naar je eigen afdeling. Meestal schrijf jij na zo'n bui van 'ze zijn hier tegen mij' zoiets:

"Ik weet ook wel dat ik me kinderachtig gedraag en dat ze me hier echt willen helpen. Ik voel me alweer iets beter, natuurlijk kan ik nog niet alleen wonen. Ik moet niet vergeten dat ik van heel ver kwam en dat ik heel veel geleerd en bereikt heb."

Dat gevoel zul je nu ook weer krijgen, Lars, echt waar. Wedje slaan? Ga maar gewoon liggen wachten.

 

Geplaatst

Waarom ben je zo boos op die mensen van je begeleid wonen? Gewoon voor mijn begrip hoor. Ik kan me goed voorstellen dat je van de gesloten af wilt maar had je het ook niet naar je zin op je eigen afdeling? 

Geplaatst

Helaas is dat epirementeren vaak nodig om tot het medicijn te komen waar je het goed op blijkt te doen :(
Die vriendin van mij is al een jaar suïcidaal, nogsteeds niet het juiste medicijn gevonden dat haar echt helpt.

Heel erg frusterend, vervelend, naar .. maar ze doen het niet express of fout Lars! 

Geplaatst

Dat klinkt inderdaad als proefkonijn zijn, maar ze zullen toch wel weten wat ze met je doen. Is het niet zo dat de meeste medicijnen een langere tijd nodig hebben voor ze gaan werken, dan is opbouwen en afbouwen wel een beetje raar. Wat slik je nu allemaal?

 

 

Geplaatst

Nee. Je bent geen proefkonijn en je wordt niet aan het lijntje gehouden. Waar ze (jullie eigenlijk) nu mee bezig zijn, is kijken wat voor jou werkt. Welke medicatie, überhaupt medicatie, welke therapie en hoeveel dan. Allemaal stukjes gereedschap om jou bij te staan op weg naar een situatie die voor jou hanteerbaar en leefbaar gaat zijn. 

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...