Stoppen

[ronja]

Puhhh Lars dat is heftig , hoop dat jullie er samen uitkomen .Heel veel sterkte

[Yogajuf]

Lars, probeer het misschien ook zo te zien: een rustperiode waarin je vrouw (en jij ook?) nadenkt over een toekomst samen, kan ook heel helend zijn en iets positiefs opleveren. Jullie maken zo een bewustere keuze, wellicht een echt "ja" voor elkaar. En misschien een andere keuze, dat kan ook. Maar in beide gevallen zal het duidelijkheid scheppen in hoe julie er nu écht in staan samen. Beter oprechte duidelijkheid dan op de automatische piloot doorgaan en er wellicht uiteindelijk alsnog achterkomen dat het niet gaat, toch?

Ik wens je veel kracht en sterkte Lars, je gaat goed!

[Nadia]

Tjonge, wat een emotionele achtbaan zit je in. Sterkte!

[Poppy]

Hou juist nu vol Lars, (ik weet het dat het makkelijk te zeggen hier vanaf mijn pceetje). Als je het bijltje er bij neer laat vallen doe je aan negatieve self fulfilling propehcy, van zie je wel..... Ik hoop dat je dit kunt ombuigen en je juist je tanden erin zet om juist door te gaan. Dat je het omkeert dat je er  kracht van krijgt en dat kan naast de schrik en het verdriet staan. Je vrouw heeft de ruimte nodig gun het haar, dat doe je misschien ook wel. Maar als je het zo bekijkt dan heb je er zelf misschien wat minder spanning van. Van oké dit is bagger en niet wat ik wil, maar blijkbaar is het nodig. Ik bedoel een soort van volwassen kijk.

Lieve Lars, ik zeg ook maar wat er vanuit mijn gevoel en ook mijn gekleurde ervaring naar boven komt.

Heel veel sterkte en kracht wens ik je en hou vol

[Monster]

sowhat schreef mijn tekst............

 

Lars, wat ben je dapper. Dank je wel dat je schrijft, je bent een voorbeeld voor andere stoppers geworden. Heb je enig idee hoeveel mensen meelezen en zich aan jou optrekken?

[huttula]

Respect Lars echt.

Hoe dubbel het ook voelt.

Je kiest nu toch al steeds de minst makkelijke weg.

Je wil niet meer naar terug.

Terug levert zo weinig op.

[Gast]

Sterkte Lars

Heb diep respect voor jou.

Hoop dat je een beetje kan slapen

Weltrusten

[Gast]

Ow en ik wil ook graag meerijden met jouw treintje

[lady jane]

het deel van jouw brein

dat al had ingevuld dat

een rustperiode DUS scheiden betekent

dat was jouw onbewuste achterdeur naar weer gaan drinken Lars.

Je hebt deze test nu al doorstaan door voor jezelf te kiezen.

klasse!

[Burchill]

Door los te laten kunnen we groeien. Ik hoop dat je ook wat aan de mindfulness hebt Lars en

je zult jezelf dankbaar zijn dat je nu de moeilijke weg/pad kiest 

[Kohtje]

"Soms is het een zegening om helemaal 'uit elkaar te vallen'.
Je krijgt dan de kans om jezelf helemaal opnieuw 'op te bouwen'.
En als herboren en nieuw tevoorschijn te komen.
Soms is het nodig om al die 'stukjes' opnieuw te ordenen.
Wees niet bang voor chaos, zie het als een kans."

 

Lars, deze tekst heb je zelf geplaatst bij "Treffende uitspraken".

Niet zomaar een uitspraak. Een perfecte tekst die in de tekstballons van jouw persoonlijke (strip)verhaal past.

Neem jezelf en deze tekst serieus.

Kijk naar de chaos met de ogen van een architect. Zie de bruikbare resten en de mogelijkheden voor de toekomst.

Vaak is het een opluchting om van een ingewikkeld leven weer een sober, eenvoudig leven te maken.

[Poppy]

Lars ik wil je even sterkte wensen en heb jou dan ook een vraag te stellen, hou jij van jezelf? Ik weet uit ervaring dat dat heel lastig kan zijn. En daar valt of staat alles toch mee?! Als je liefde en compassie voor jezelf hebt, kun je vanzelf ook meer geven en op die manier kun je ook beter verantwoordelijk nemen voor jezelf en kan het opbouwen beginnen (denkend aan de tekst van Kohtje). Als je dat niet hebt, nou dan is het wel lastig.

[lady jane]

sterker nog Lars

het zou zomaar kunnen zijn dat alle goedbedoelde

steun en tips hier averechts werken nu.

Je zit in een stroomversnelling, middenin een drama

(bedoel ik niet negatief, weet even geen ander woord

want soap klinkt nog erger).

Je hebt nauwelijks tijd om inzichten te laten bezinken, laat

staan er echt wat mee te doen. Maar inzicht zonder handeling

brengt geen verandering.

Je slaapt slecht, mag je deels onttrekken aan het programma

en bent meer met je vrouw bezig dan met jezelf lijkt het soms.

Zolang je niet stopt met de "buitenkant" kom je niet aan de binnen-

kant/jouwzelf toe. Mindfulness is een goeie, mits je daar de rust toe

kunt vinden of creeren. Overleg met je begeleider hoe je de stapjes

zo klein mogelijk maakt, zodat er echt iets blijvends kan veranderen.

Zoals het nu gaat is het water naar de zee dragen.

[Gast]

Ik heb weinig toe te voegen Lars aan de waardevolle berichten die je hebt gehad. Waarschijnlijk kun je het merendeel nu nog niet goed plaatsen, maar dat komt wel in de loop van de tijd.

Aan je vrouw vragen of ze nog van je houdt heeft weinig zijn, denk ik. Waarschijnlijk weet ze daar zelf het antwoord niet op. Je kinderen ook niet; en wat Sowhat zegt, die zullen waarschijnlijk niet graag uitgehoord worden.

Je kunt maar een ding doen en daar ben je mee bezig: aandacht aan jezelf besteden en de verandering doorzetten. Met alle hulp die je kunt krijgen.

Mijn pad was anders dan het jouwe. Geen opname en geen vrouw die dreigt weg te lopen maar die nu wel zelf in de kreukels ligt. Ik ben nu twee jaar onderweg en nog niet klaar. Maar wel geweldig blij dat ik dit pad ben ingeslagen.

[Kohtje]

Door je hier wel mee bezig te houden blijf je met "externe" zaken bezig.

Je vrouw staat voor háár keuze om wel of niet met jou verder te gaan.

Jij hebt jóuw keuze al gemaakt: je wilt met haar verder.

Als jij van jouw keuze de regel maakt dat het dan ook zó moet gaan, dan leg je

haar jouw keuze min of meer op en beperk je jezelf en haar in het zien van andere mogelijkheden.

Lars, ook het loslaten van bindende voorwaarden in een relatie kan een relatie opleveren.

 

Mijn vrouw deed mij het huis uit. We hielden contact. Ik kon niet anders dan met mezelf bezig gaan.

Het had geen zin me met onze relatie bezig te houden. Mijn vrouw had gekozen voor háár leven na

zich jarenlang de "zorg" voor mij op zich te hebben genomen. Ze was net zo ziek als ik, net zo slachtoffer

van verslaving..

Zij ging naar een zelfhulpgroep voor partners en familie van verslaafden (Al Anon), verdiepte zich in de literatuur die

daar voorhanden was en kwam er achter dat het liefste en beste dat zij voor mij kon doen loslaten was.

En voor mij was dat, achteraf gezien, een pracht cadeau.

 

Nadat ik zelf de keuze had gemaakt om mijn "oude" leven los te laten en met een blanco blik aan de 12 stappen van

herstel begon, werd me duidelijk (zowel theoretisch als ook in de praktijk) dat een gelukkig leven niet vast te houden is

maar me toe kan komen als ik zelf zo min mogelijk voorwaarden aan geluk stel.

 

Door niet te drinken en met hulp van het stappenprogramma was ik in staat om op een "normale" manier

beslissingen te nemen, dingen te aanvaarden, dingen te respecteren en de lessen en beloningen van het leven

te bezien voor wat ze zijn.. Niet zoals ik het wil maar zoals het is.

 

Langzaam maar zeker ontstond tussen mijn vrouw en mij een nieuwe relatie. Een die gekleurd is door het verleden maar,

en dat is anders dan vroeger, waarin de toekomst nog geen kleur, geen lijntjes bevat. En waarin we allebei onze

verantwoordelijkheid hebben én nemen. 

Loslaten heeft mij, ons, veel meer opgeleverd dan we met vasthouden zouden hebben bereikt.

[Kohtje]

Lars, ik schreef dit niet om respect te krijgen maar als voorbeeld hoe je je situatie kunt benaderen.

Je zult een totale ommekeer in je manier van denken moeten bewerkstelligen om de situatie niet als

hopeloos en naar te kunnen ervaren maar als leerzaam en beloftevol. :rose:

[Indigo]

Veel kracht en wijsheid voor jou Lars       

[Tine]

Lars dat kan je niet maken!!+

Kom op kerel!!!

Je bent niet langer t kleine mannetje!!

Blijf daar, knok en vecht voor je eigen leven!!!!!!!

[Yogajuf]

Besloten om hier te blijven. Doorgaan met het programma. Nu opgeven is geen optie. Hoe het ook gaat worden tussen mijn vrouw en mij. Ik wil in ieder geval zelf alles eraan gedaan hebben. Vanmiddag wilde ik hier weg. Wat maakt het nog uit of ik me dood ga zuipen. Het maakt wel uit. Ik wil leven. Ik wil straks hoe dan ook van mijn kleinkind genieten. Nuchter helemaal nuchter. 

Wat ik niet begrijp Lars - wat is er nu concreet veranderd ten opzichte van gisteren, 20.26 uur?

Het lijkt erop alsof je ambivalent bent; in elk geval erg grillig in je meningen en besluiten. Wellicht maak je nu keuzes vanuit angst of paniek of onzekerheid. Dat is geen goede basis voor belangrijke beslissingen.

Ik zou willen adviseren: bij twijfel, niet inhalen. Geef jezelf nog een paar dagen de tijd. Minimaal.

Succes.

[Yogajuf]

Okay Lars, angst dus. Kun je daarmee aan de slag? Constructief bedoel ik, zodat je er wat aan hebt, niet reactief.

 

Angst voor wat precies?

Angst dat het niet zal lukken en je jezelf een nog grotere slappeling zal vinden?

Angst dat het wel zal lukken maar dat het leven daarna een deprimerend gat zal zijn?

Ik vul maar wat in. Nu mag je het zelf invullen.

 

Angst komt vaak voort uit angst voor afwijzing. Afwijzing door een ander of door je zelf. De diepste angst is de angst voor wat je zelf vindt van jezelf. De angst voor schuldgevoel en schaamte. De angst om je zorgvuldig opgebouwde zelfbeeld kwijt te raken. Waarmee ik bedoel: al die overtuigingen, gewoontes en gedragingen waarvan jij denkt dat jij ze bent. En waarmee je andere, essentiële angsten hebt bedekt. Je kunt angst zien als een angst voor confrontatie met negatieve gedachtes over ons zelf en met de zelfafwijzing die erin verborgen ligt. De angst voor het stoppen met drinken (als dat is waar je last van hebt) is de angst voor het volledige verlies van je identiteit. Je ziet alleen een groot leeg gat: je negatieve geloof, over jezelf.

 

Maar Lars, dit is een illusie! Het is niet waar. Het is uiteindelijk de angst om gelukkig te zijn. Het is ook de angst voor verantwoordelijkheid, voor jezelf. Het is gemakkelijker om slachtoffer te zijn.

 

Hoe harder je roept dat je niet goed genoeg bent, hoe passiever je wordt en minder verandert. Mee eens?

Het tegendeel geldt ook! Als de angst geen voedingsbodem meer heeft, blijkt verandering leuk te zijn.

Juist door te vluchten voor je angst houd je de angst in leven.

 

Angst is niet je vijand. Angst is een raadgever. Angst wijst je de weg die je brengt naar meer levensgeluk.

Herken je dit: vaak als je ergens bang voor bent geweest, maar het toch hebt gedaan, dan heb je naderhand een soort geluk gevoeld. Ben je trots op jezelf. Heb je wel eens parachute gesprongen? Of in het openbaar gesproken? Dan weet je wat ik bedoel.  

Angst wijst je de weg naar geluk Lars. Laat angst je raadgever zijn, niet je saboteur.

5 februari 2016 bewerkt door Yogajuf

[Gast]

Open deur: angst is een slechte raadgever.

 

Als je inderdaad nu weggaat, dan wens ik je veel succes...

[lady jane]

Een heel oud gedichtje Lars,

ik heb het voor mezelf de titel gegeven

de angst voor de angst.

 

Een mens lijd dikwijls het meest

door het lijden dat hij vreest

dat nimmer op komt dagen

zo heeft hij meer te dragen

dan hij te dragen kreeg.

Het leed, dat is....

drukt niet zo zwaar

als vrees voor allerlei gevaar

doch, komt het eens in huis

dan helpt God altijd weer

en geeft hij kracht naar kruis

[Indigo]

Vertrekken??

Lars, waar ben je mee bezig. Struisvogelpolitiek helpt nooit, deden we al genoeg door te drinken, toch??

[Indigo]

Denk je dat je je bij je moeder beter voelt? Betwijfel het Lars. Je neemt jezelf overal mee naartoe. En het is niet haar taak om jou op te vangen en droog te houden (als dat al lukt)

 

Ben heel bang, dat als je vertrekt:

- je er niks mee opschiet, integendeel

- naar de fles grijpt

- je moeder in een heel moeilijk pakket brengt

 

Verantwoording pakken Lars. En jezelf later niet op de kop hoeven geven voor een stap gemaakt uit angst. Met als gevolg.... yep, het bekende middel

[Meya]

Mijn moeder is de laatste naar wie ik toe zou moeten gaan. Daarmee zou ik mezelf beslist schaden. Haar misschien ook, maar vooral mezelf.

Het feit dat je behoefte hebt aan je moeder, juist nu, kan ik me wel heel goed indenken. Je doet er verstandig aan om te blijven waar je bent en je moeder een lange brief te schrijven.

Sterkte.