Kohtje Geplaatst 3 februari 2016 Rapport Geplaatst 3 februari 2016 Verslavingsklinieken zijn geen pretparken. Maar met je opname geef je jezelf, je vrouw, je moeder misschien wel het mooiste kado, namelijk een positieve investering, in eerste instantie in jezelf, in een volgende instantie aan de rest van de wereld. Soms lijkt een kadootje na het uitpakken tegen te vallen, maar na verloop van tijd dringt de werkelijke waarde pas door. Tine reageerde hierop 1
huttula Geplaatst 3 februari 2016 Rapport Geplaatst 3 februari 2016 Het mooiste kado wat je jezelf en familie kunt geven ben je mee bezig.
lady jane Geplaatst 3 februari 2016 Rapport Geplaatst 3 februari 2016 even pas op de plaats dan Lars. Je hoeft het nu nog niet te weten/beslissen. Maar neem hen serieus alsjeblieft, ze hebben meer met dit bijltje gehakt dan jij he en zijn min of meer neutraal. Jij lijkt er belang bij te hebben zo snel mogelijk thuis te zijn, maar als dat blijkt niet te lukken ben je verder van huis. Rustig voor jezelf een lijstje maken, een paar dagen aankijken of je erg schommelt in je belevingen. En in overleg Refusal zou kunnen, maar ook daar moet jij achter staan, want jij moet de verantwoording nemen voor het slikken. Er zijn veel mensen die met je meedenken, dus maak daar gebruik van.
huttula Geplaatst 4 februari 2016 Rapport Geplaatst 4 februari 2016 Steeds een stap verder Lars En of de opname 4 weken langer duurt...gaat om het resultaat. Begin heb je gemaakt.
ronja Geplaatst 4 februari 2016 Rapport Geplaatst 4 februari 2016 Ja dat is skandalig lars je bent er nu 11 dagen en hebt nog last van trekmomenten ik ook naar 4 weeken nu .Hoe kan dat nou ??? Smilly Jammer genoeg heeft het tijd nodig .Een verlenging kun je ook als kans zien om sterker te worden en helemaal fit terug naar je tehuis situatie te gaan .Je wordt er zeker sterker door .Knap hoe je het doet
Poppy Geplaatst 4 februari 2016 Rapport Geplaatst 4 februari 2016 Je voelt je een loser en ik vind je een held! De stap om je op te laten nemen is heel dapper en verlening is waarschijnlijk alleen maar goed. Je zit in een omgeving waar je alles kunt uiten en delen, als het goed is voelt het veilig daar. Je krijgt de ruimte om keihard aan jezelf te werken. Ik ben ooit 9 maanden opgenomen geweest, ik kwam in de weekeinden thuis dat dan wel weer en het was dan wel niet alcohol gerelateerd. Maar ik ben heel blij dat ik het gedaan heb, ik pluk er nu nog de vruchten van. Je mag je even helemaal focussen op jezelf. En met het stoppen met drinken, neem het echt per dag en onderzoek het gevoel dat het volgens jou niet van binnen uitkomt (ik ken het hoor), dat is denk ik erg de moeite waard. Heel veel sterkte en succes Lars
Burchill Geplaatst 4 februari 2016 Rapport Geplaatst 4 februari 2016 @Lars, ik vind je nieuwe plaatje veel leuker, maar dat terzijde... Trekmomenten: Pas na zo'n 3 a 4 maanden kun je echt merken dat de dagelijkse trek verdwijnt en dat je daarna moet oppassen voor de onvoorziene situaties en emoties die trek kunnen veroorzaken. Wees daarom goed getraind en doe vooral aan vooruit plannen, risico's vermijden, en houd je 'H.A.L.T.' goed in de gaten. Dit zijn de peilers hungry, angry, lonely en tired. Loop altijd met een flesje water en heb een snack bij de hand. Goed eten, sporten en slapen en je hersenen uitdagen met een goed boek, een cursus, zinvolle bezigheden of gewoon even je hoofd leegmaken met het wandelen (met je hond). smart reageerde hierop 1
lady jane Geplaatst 4 februari 2016 Rapport Geplaatst 4 februari 2016 tijd om uit de slachtofferrol te komen Lars, bang om naar huis te gaan ook niet aan de verlenging willen, kortom je weet nog niet wat je wilt. Onbewust wil je drinken waarschijnlijk. Want dat lijkt een instant-oplossing nog steeds. Neem de tijd om te de-programmeren want je bent gehersenspoeld door de drank. Wat Gipsy zo terecht opmerkt, wat zijn 4-8 weken op een mensenleven. Je bent geen loser zolang je niet drinkt! zet m op.
smart Geplaatst 4 februari 2016 Rapport Geplaatst 4 februari 2016 ? Veel sterkte Lars. Weet niet wat er is. Maar kom terug joh!
Burchill Geplaatst 4 februari 2016 Rapport Geplaatst 4 februari 2016 Happiness is an inside job Lars. Ga eerst eens van jezelf houden en werken aan die nieuwe en fantastastische Lars. Hang je geluk niet op aan een relatie. Soothe reageerde hierop 1
ronja Geplaatst 4 februari 2016 Rapport Geplaatst 4 februari 2016 Puhhh Lars dat is heftig , hoop dat jullie er samen uitkomen .Heel veel sterkte
Yogajuf Geplaatst 4 februari 2016 Rapport Geplaatst 4 februari 2016 Lars, probeer het misschien ook zo te zien: een rustperiode waarin je vrouw (en jij ook?) nadenkt over een toekomst samen, kan ook heel helend zijn en iets positiefs opleveren. Jullie maken zo een bewustere keuze, wellicht een echt "ja" voor elkaar. En misschien een andere keuze, dat kan ook. Maar in beide gevallen zal het duidelijkheid scheppen in hoe julie er nu écht in staan samen. Beter oprechte duidelijkheid dan op de automatische piloot doorgaan en er wellicht uiteindelijk alsnog achterkomen dat het niet gaat, toch? Ik wens je veel kracht en sterkte Lars, je gaat goed! Burchill reageerde hierop 1
Nadia Geplaatst 4 februari 2016 Rapport Geplaatst 4 februari 2016 Tjonge, wat een emotionele achtbaan zit je in. Sterkte!
Poppy Geplaatst 4 februari 2016 Rapport Geplaatst 4 februari 2016 Hou juist nu vol Lars, (ik weet het dat het makkelijk te zeggen hier vanaf mijn pceetje). Als je het bijltje er bij neer laat vallen doe je aan negatieve self fulfilling propehcy, van zie je wel..... Ik hoop dat je dit kunt ombuigen en je juist je tanden erin zet om juist door te gaan. Dat je het omkeert dat je er kracht van krijgt en dat kan naast de schrik en het verdriet staan. Je vrouw heeft de ruimte nodig gun het haar, dat doe je misschien ook wel. Maar als je het zo bekijkt dan heb je er zelf misschien wat minder spanning van. Van oké dit is bagger en niet wat ik wil, maar blijkbaar is het nodig. Ik bedoel een soort van volwassen kijk. Lieve Lars, ik zeg ook maar wat er vanuit mijn gevoel en ook mijn gekleurde ervaring naar boven komt. Heel veel sterkte en kracht wens ik je en hou vol
Monster Geplaatst 4 februari 2016 Rapport Geplaatst 4 februari 2016 sowhat schreef mijn tekst............ Lars, wat ben je dapper. Dank je wel dat je schrijft, je bent een voorbeeld voor andere stoppers geworden. Heb je enig idee hoeveel mensen meelezen en zich aan jou optrekken?
huttula Geplaatst 4 februari 2016 Rapport Geplaatst 4 februari 2016 Respect Lars echt. Hoe dubbel het ook voelt. Je kiest nu toch al steeds de minst makkelijke weg. Je wil niet meer naar terug. Terug levert zo weinig op.
lady jane Geplaatst 4 februari 2016 Rapport Geplaatst 4 februari 2016 het deel van jouw brein dat al had ingevuld dat een rustperiode DUS scheiden betekent dat was jouw onbewuste achterdeur naar weer gaan drinken Lars. Je hebt deze test nu al doorstaan door voor jezelf te kiezen. klasse! Burchill reageerde hierop 1
Burchill Geplaatst 5 februari 2016 Rapport Geplaatst 5 februari 2016 Door los te laten kunnen we groeien. Ik hoop dat je ook wat aan de mindfulness hebt Lars en je zult jezelf dankbaar zijn dat je nu de moeilijke weg/pad kiest
Kohtje Geplaatst 5 februari 2016 Rapport Geplaatst 5 februari 2016 "Soms is het een zegening om helemaal 'uit elkaar te vallen'.Je krijgt dan de kans om jezelf helemaal opnieuw 'op te bouwen'.En als herboren en nieuw tevoorschijn te komen.Soms is het nodig om al die 'stukjes' opnieuw te ordenen.Wees niet bang voor chaos, zie het als een kans." Lars, deze tekst heb je zelf geplaatst bij "Treffende uitspraken". Niet zomaar een uitspraak. Een perfecte tekst die in de tekstballons van jouw persoonlijke (strip)verhaal past. Neem jezelf en deze tekst serieus. Kijk naar de chaos met de ogen van een architect. Zie de bruikbare resten en de mogelijkheden voor de toekomst. Vaak is het een opluchting om van een ingewikkeld leven weer een sober, eenvoudig leven te maken. Tine reageerde hierop 1
Poppy Geplaatst 5 februari 2016 Rapport Geplaatst 5 februari 2016 Lars ik wil je even sterkte wensen en heb jou dan ook een vraag te stellen, hou jij van jezelf? Ik weet uit ervaring dat dat heel lastig kan zijn. En daar valt of staat alles toch mee?! Als je liefde en compassie voor jezelf hebt, kun je vanzelf ook meer geven en op die manier kun je ook beter verantwoordelijk nemen voor jezelf en kan het opbouwen beginnen (denkend aan de tekst van Kohtje). Als je dat niet hebt, nou dan is het wel lastig.
lady jane Geplaatst 5 februari 2016 Rapport Geplaatst 5 februari 2016 sterker nog Lars het zou zomaar kunnen zijn dat alle goedbedoelde steun en tips hier averechts werken nu. Je zit in een stroomversnelling, middenin een drama (bedoel ik niet negatief, weet even geen ander woord want soap klinkt nog erger). Je hebt nauwelijks tijd om inzichten te laten bezinken, laat staan er echt wat mee te doen. Maar inzicht zonder handeling brengt geen verandering. Je slaapt slecht, mag je deels onttrekken aan het programma en bent meer met je vrouw bezig dan met jezelf lijkt het soms. Zolang je niet stopt met de "buitenkant" kom je niet aan de binnen- kant/jouwzelf toe. Mindfulness is een goeie, mits je daar de rust toe kunt vinden of creeren. Overleg met je begeleider hoe je de stapjes zo klein mogelijk maakt, zodat er echt iets blijvends kan veranderen. Zoals het nu gaat is het water naar de zee dragen. Tine reageerde hierop 1
Kohtje Geplaatst 5 februari 2016 Rapport Geplaatst 5 februari 2016 Door je hier wel mee bezig te houden blijf je met "externe" zaken bezig. Je vrouw staat voor háár keuze om wel of niet met jou verder te gaan. Jij hebt jóuw keuze al gemaakt: je wilt met haar verder. Als jij van jouw keuze de regel maakt dat het dan ook zó moet gaan, dan leg je haar jouw keuze min of meer op en beperk je jezelf en haar in het zien van andere mogelijkheden. Lars, ook het loslaten van bindende voorwaarden in een relatie kan een relatie opleveren. Mijn vrouw deed mij het huis uit. We hielden contact. Ik kon niet anders dan met mezelf bezig gaan. Het had geen zin me met onze relatie bezig te houden. Mijn vrouw had gekozen voor háár leven na zich jarenlang de "zorg" voor mij op zich te hebben genomen. Ze was net zo ziek als ik, net zo slachtoffer van verslaving.. Zij ging naar een zelfhulpgroep voor partners en familie van verslaafden (Al Anon), verdiepte zich in de literatuur die daar voorhanden was en kwam er achter dat het liefste en beste dat zij voor mij kon doen loslaten was. En voor mij was dat, achteraf gezien, een pracht cadeau. Nadat ik zelf de keuze had gemaakt om mijn "oude" leven los te laten en met een blanco blik aan de 12 stappen van herstel begon, werd me duidelijk (zowel theoretisch als ook in de praktijk) dat een gelukkig leven niet vast te houden is maar me toe kan komen als ik zelf zo min mogelijk voorwaarden aan geluk stel. Door niet te drinken en met hulp van het stappenprogramma was ik in staat om op een "normale" manier beslissingen te nemen, dingen te aanvaarden, dingen te respecteren en de lessen en beloningen van het leven te bezien voor wat ze zijn.. Niet zoals ik het wil maar zoals het is. Langzaam maar zeker ontstond tussen mijn vrouw en mij een nieuwe relatie. Een die gekleurd is door het verleden maar, en dat is anders dan vroeger, waarin de toekomst nog geen kleur, geen lijntjes bevat. En waarin we allebei onze verantwoordelijkheid hebben én nemen. Loslaten heeft mij, ons, veel meer opgeleverd dan we met vasthouden zouden hebben bereikt. Skip reageerde hierop 1
Kohtje Geplaatst 5 februari 2016 Rapport Geplaatst 5 februari 2016 Lars, ik schreef dit niet om respect te krijgen maar als voorbeeld hoe je je situatie kunt benaderen. Je zult een totale ommekeer in je manier van denken moeten bewerkstelligen om de situatie niet als hopeloos en naar te kunnen ervaren maar als leerzaam en beloftevol. :rose:
Indigo Geplaatst 5 februari 2016 Rapport Geplaatst 5 februari 2016 Veel kracht en wijsheid voor jou Lars
Aanbevolen berichten
Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen
Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten
Account aanmaken
Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!
Registreer een nieuw accountAanmelden
Ben je al lid? Meld je hier aan.
Nu aanmelden