Kate Geplaatst 20 januari 2015 Rapport Geplaatst 20 januari 2015 Voor ik in therapie ging dacht ik heel vaak: ik ga niet meer naar een psycholoog, die weet het toch niet. Ik weet het zelf beter. Dat je dit soort gedachten überhaupt hebt is waarschijnlijk al een teken dat je klem zit. Dapper van je Jopie, ik hoop dat je er wat aan gaat hebben.
Kohtje Geplaatst 20 januari 2015 Rapport Geplaatst 20 januari 2015 Ik ken The Work van Byron Katie alleen van horen zeggen en vluchtig inzien wat de essentie van haar verhaal is. In die essentie herken ik veel van waar ik zelf mee bezig ben. Ik lees kris-kras van alles en nog wat wat betreft theorie, therapie, filosofie, haal er uit wat me voor mezelf nuttig lijkt en laat de rest weer gaan.. Ik pas van alles en nog wat (tot en met tegeltjeswijsheden en Loesje-spreuken) toe in mijn persoonlijke plan van aanpak wat betreft herstel. Ik begon een kleine zeven jaar geleden met het 12-stappen programma. In eerste instantie ging ik daar erg letterlijk mee om, langzamerhand is het veranderd van een leuning die ik constant vasthield om de goede weg te behouden in af en toe een bordje met een richtingspijl.. langzamerhand kon ik met losse handjes fietsen. Door te vertrouwen op wat ik geleerd heb, te vertrouwen op m'n opnieuw gevonden evenwicht, maar ook door me open te stellen voor nog steeds nieuwe dingen, hetzij aanpassingen, hetzij toevoegingen, ben ik, wat IK noem: gelukkig geworden..
kruidenthee67 Geplaatst 20 januari 2015 Rapport Geplaatst 20 januari 2015 Jopie....... Dank voor de verduidelijking.
Kohtje Geplaatst 20 januari 2015 Rapport Geplaatst 20 januari 2015 Ja Jopie, daar sta ik dan heel contrasterend met jouw verhaal meteen onder je gelukkig te zijn.. Terwijl ik in jouw situatie veel zie dat in mijn situatie past. Op een heel andere manier wel, en te persoonlijk om maar zo even in de ruimte te gooien, maar ook hier is niet alles sprookjesachtig. Eigen verantwoordelijkheid nemen en tegelijk een ander niet (willen) beschadigen lijken soms onverenigbaar. De basis voor de samensmelting van deze twee ogenschijnlijk tegengestelden ligt mijns inziens toch in het bespreekbaar maken en houden. Nog beter met ruzie dan stilzwijgen..
lidia Geplaatst 20 januari 2015 Rapport Geplaatst 20 januari 2015 De afgelopen 2 weken ben ik alcoholvrij geweest, behalve een glas witte wijn bij buurvrouw en de overgebleven halve liter bier die ik met een buurman heb gedeeld. Ik tel niet en ben geen stopper, maar wel blij dat het ineens zo vanzelf gaat, de gedachte aan drinken is er niet en ik verwacht dat hoe langer dit duurt, hoe normaler het wordt. Mag ook wel na zoveel oefening. DE buurman die vaak vraagt of ik " een wijntje" kom drinken, heeft me weer zijn kerstpakket gegeven, waarin een fles rood en wit. Het staat in een diepe kast en roept niet naar me, eerder is het een soort geruststelling, zo van: je hoeft niets te halen, want het is er al. Hij nodigde me ook uit om weer eens een wijntje te komen drinken, maar dat heb ik afgehouden. Ooit eens tegen hem gezegd dat ik een tijd van plan was niet te drinken. Daar kon hij met zijn verstand niet bij. Ook niet toen ik hem vertelde hoe slecht het is voor je gezondheid (lever) om elke dag te drinken. Het bevalt me goed zoals het nu gaat, vooral omdat ik geen punt aan de horizon heb waar het bij een bepaalde gelegenheid weer eens mag. Dat bevordert droogdrinken is mijn ervaring. Nu zie ik wel hoe het loopt en omdat ik het gevoel heb dat ik er losser in sta, gaat het ook veel makkelijker. Dat wilde ik even laten weten, want ik volg alles hier wel, maar heb een tijd alleen op mijn eigen draad geschreven. Daar was een reden voor en het deed me goed dat er daar ook met me meegeleefd werd. Ik zeg het nog maar eens: het forum heeft naardere tijden meegemaakt, het is hier erg meelevend en behulpzaam. Heel mooi om te lezen. plof reageerde hierop 1
Burchill Geplaatst 20 januari 2015 Rapport Geplaatst 20 januari 2015 Ik meld me droog af. Hutspot met saucijs. Vanavond met een pot kruidenthee wat tv kijken. Fijne avond allen.
bolletje Geplaatst 20 januari 2015 Rapport Geplaatst 20 januari 2015 Poeh Jopske wat moeilijk allemaal. Ja dat was me gisteren niet zo duidelijk. Heel veel kracht en sterkte, wijsheid is er bij jou al genoeg. Vandaag een naar bericht gehad van mijn d.a. rijmaatje. Hij heeft zijn lievelingshond moeten laten inslapen. Vreselijk voor hem en het zat er al een tijd aan te komen. Maar het is toch altijd te vroeg. Erg verdrietig voor hem.
Skip Geplaatst 20 januari 2015 Rapport Geplaatst 20 januari 2015 Kastanje ik was geraakt door jouw bericht. Zoveel energie liefde en aandacht aan je dochter. De dubbele dosis vermoed ik. Om papa's deel aan te vullen...❤ "En nu .... ?" Schrijf je Blijven liefhebben, en aandacht hebben voor dat deel wat ze nodig heeft. Het kost tijd om je antennes te richten op andere signalen dan je gewend was. Komt goed hoor kastanje . Wees geduldig met haar omdat ze andere keuzes gaat maken. Maar wees ook vooral mild en geduldig met jezelf! Je doet t goed Kastanje reageerde hierop 1
blondie6173 Geplaatst 20 januari 2015 Rapport Geplaatst 20 januari 2015 Ik meld mij weer droog af. Pittige dag met veel traantjes. Moeten eruit, lang genoeg tegen gehouden en mezelf groot gehouden. Niet te streng zijn voor mijzelf, ook de positieve balans opmaken ipv alleen het negatieve. Sorry, dat ik weinig tot niet reageer, ik lees jullie wel... Lieselot reageerde hierop 1
Lieselot Geplaatst 20 januari 2015 Rapport Geplaatst 20 januari 2015 Lieve Jopie, Vorig jaar heb ik ook 1,5 jaar bij mijn moeder gezeten. Zelfs zwanger bij haar het huis uit gegaan en nu weer op mezelf. Ik had het nodig om op 32 jarige leeftijd terug naar huis te gaan, ik vind het achteraf zo'n fijne tijd en zo fijn dat mijn moeder er voor mij was. Lag ook veel op de bank, liet me vertroetelen. De enige bij wie wij vrouwen dit kunnen, denk ik. Ik denk dat jou dochter dit ook op dit moment nodig heeft in haar leven. Klinkt iniedergeval herkenbaar voor mij. Mijn moeder had het gevoel dat ze iets verkeerds heeft gedaan in mijn jeugd waardoor ik zomaar weer thuis kwam wonen. Die schuldgevoelens zijn absoluut niet nodig, het leven kan vrij hard zijn vind ik en als je dan gevoelig bent zoals ik sluipt er zomaar een knak moment in waardoor ik back to basic moest. De rust en tijd maakte mij weer weerbaar voor de toekomst. Twijfel niet als moeder Jopie, zij is niet jou verantwoordelijkheid meer, ze zal zelf straks stappen moeten ondernemen en dan kan als je moeder alleen maar een steun zijn. Skip en plof reageerden hierop 2
Lieselot Geplaatst 20 januari 2015 Rapport Geplaatst 20 januari 2015 Gerrit over een paar weken ben je een jaar gestopt, vet goed! Ga je het vieren?
bolletje Geplaatst 20 januari 2015 Rapport Geplaatst 20 januari 2015 Wat een ontzettend lief berichtje Lieselot, de tranen biggelen over m'n wangen, dit raakt me diep. :rose: Ik hoop dat onze Jopie hier veel aan heeft zoddat ze het makkelijker krijgt. Lieselot reageerde hierop 1
petervdww Geplaatst 20 januari 2015 Rapport Geplaatst 20 januari 2015 Mhhh Letjefietje, daar hoef je geen kind voor te zijn hahah Wel knap lastig maar het zal vast wel over gaan, toch?
haddock Geplaatst 20 januari 2015 Rapport Geplaatst 20 januari 2015 Hey, Joop, 'n volwassen vrouw rolt niet in 'n huis, die neemt 'n huis. Laat je kleine meid toch lekker de zijpaden bewandelen die jij ook genomen hebt, zeker die der jeugdige liefde. Alles sal reg kom!
Monster Geplaatst 20 januari 2015 Rapport Geplaatst 20 januari 2015 Jopie, ik heb geen recht van spreken want je vroeg hulp van mensen die langer clean zijn en ik ben pas 2 jaar onderweg. Delete wat je wilt. .... ..... ..... Mocht je er nog zijn dan wil ik je recht in je gezicht vragen: of je dochter nu hard werkt of niet, of ze veel hersencellen inzet of niet............. moet je dochter iets doen om goed genoeg te zijn? Het is niet om áán te zien als je kind haar toekomst of huidige leven lijkt te verkloten. Eet je er een boterham minder om? Was je aan het investeren in je dochter of was je aan het geven, toen je haar een onderkomen bood? Jopie, het is niet jouw schuld. Het is niet jouw schuld als jouw dochter haar kansen vergooit. Het is niet jouw schuld als je haar de keuze moet geven om bij te dragen, haar verantwoordelijkheden op te nemen. Het is niet jouw schuld dat je bang bent om in je eigen moeder te veranderen. Het is niet jouw schuld dat je bang bent, als je bang bent. Zal je lief zijn voor jezelf? Sterkte.
Lieselot Geplaatst 20 januari 2015 Rapport Geplaatst 20 januari 2015 Leuk Gerrit, uiteten met familie! Ik had zomaar het idee dat je veel langer gestopt was, wijze woorden en een steun voor menig hier.
Lieselot Geplaatst 20 januari 2015 Rapport Geplaatst 20 januari 2015 Monster moet dat nou? Heb je het stuk van mij gelezen? Natuurlijk kijkt een wijze vrouw als Jopie naar zichzelf en haar dochter van alle kanten. Vind het nogal confronterend hoe jij schrijft, alsof je je oordeel er al over hebt.
lady jane Geplaatst 20 januari 2015 Rapport Geplaatst 20 januari 2015 jopie, ongeacht de practische sores nu denk ik dat wat je zelf al aangaf de kern is waarmee je verder kunt (al of niet in therapie) de relatie met jouw moeder en de relatie als moeder met je dochter en de 3e generatie die er straks ook is die rode draad jij kunt m doorknippen sterkte
AlbertRemmo Geplaatst 20 januari 2015 Rapport Geplaatst 20 januari 2015 Dag 6 is ook een feit truste allemaal tot morgen plof en Lieselot reageerden hierop 2
kruidenthee67 Geplaatst 20 januari 2015 Rapport Geplaatst 20 januari 2015 Lieve mensen, ik ga 'opslomen'...veel achter de pc gezeten...niet alleen forum Merk het aan mijn nek/schouders...wel een voldaan gevoel, veel werk verzet. Sterkte voor wie in een moeilijke situatie zit... Fijne avond en welterusten voor straks.
Monster Geplaatst 20 januari 2015 Rapport Geplaatst 20 januari 2015 Lieselot, ik heb geen oordeel. Ik heb zelf mijn fouten gemaakt met mijn dochter. Ik vond van alles van haar. Ze moest dit en dat.............. ze was niet goed bezig..................ze was (vond ik) helemaal nérgens mee bezig .......... ("Als ademhalen je moeite kostte, dan zou je dáár ook nog mee stoppen!") Ik schrijf confronterend ja. Omdat ik inschat dat Jopie die stijl wel áánkan. Ik heb Jopie wel es vervloekt en Jopie mag dat bij mij doen. Ik kan fout zitten. Maar Lieselot, ik veroordeel Jopie niet en ik veroordeel haar dochter niet. Jopie is slimmer dan mijn dochter en ik sámen.
Lieselot Geplaatst 20 januari 2015 Rapport Geplaatst 20 januari 2015 oke monster dan heb ik het verkeerd ingeschat, sorry.
Lieselot Geplaatst 20 januari 2015 Rapport Geplaatst 20 januari 2015 weet je ik kom net kijken en weet idd jullie way van schrijven niet. Anyway fijne avond, ik ga mijn bedje in.
Aanbevolen berichten
Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen
Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten
Account aanmaken
Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!
Registreer een nieuw accountAanmelden
Ben je al lid? Meld je hier aan.
Nu aanmelden