Dinsdag 20 januari 2015

[kruidenthee67]

Ik ken het boek van Byron Katie niet.

Heb wel ervaring met cognitieve therapie.

Ook met vermijden.

 

Cognitieve therapie hielp destijds een beetje

maar confronteerde me niet met wat ik vermeed.

En dat wat ik vermeed kwam regelmatig als een boemerang terug.

 

Nu heb ik baat bij het letterlijk en figuurlijk in beeld brengen van wat mij belemmert.

Onder ogen zien, leren accepteren dat het er is en van daaruit verder kunnen gaan.

 

Kwartjes die nu voor mij vallen.

 

Jopie, wijsheid en sterkte gewenst.

[Kastanje]

Vandaag weer een eye-opener voor mij.

Ik laat mijn dochter wat meer los qua haar schoolwerk. Zit er niet meer zo boven op.

En (tot mijn verbazing) lijkt het erop dat het beter met haar gaat. Bovendien komen er andere gesprekken over school.

Meer het sociale aspect. Veel fijner dan alleen maar over cijfers en huiswerk.

Ik dacht er goed aan te doen om er bovenop te zitten, blijkt niet zo. Pfff, dat is ook wel pijnlijk om te voelen.

Tegelijk voel ik nu zelf een leegte, want als ik niet zo bovenop mijn dochter hoef te zitten, wat moet ik dan.

Zinloosheid is een woord dat door me heen gaat. Een andere invulling aan mijn leven geven.

Het was tot nu toe zo gericht op mijn dochter, dat hoeft niet meer.

Het was houvast voor mij, nu mag ik dat loslaten. Niet wetende waar ik terecht kom, in de leegte dus.

Spannend, maar tegelijk voel ik nu ook dat ik wel basis heb in mezelf. Dus ik zal niet verdwijnen in die leegte.

[Kate]

Ik heb veel gehad aan de methode van Byron Katie, en nog steeds.

Het is niet of het een of het ander.

Het gaat er om je eigen overtuigingen, als ze jou belemmeren, te onderzoeken.

En te kijken of andersom misschien ook waar zou kunnen zijn.

Bijvoorbeeld Ik mag niets vermijden. BK zou zeggen : is dat waar.

Hetzelfde kun je natuurlijk toepassen met: ik moet alles vermijden.

Maar lastig om dat in een berichtje uit te leggen.

(Laatste opmerking verwijderd, bij nader inzien overbodig)

20 januari 2015 bewerkt door Kate

[Gast]

Hoi Kastanje,

 

Ik begrijp goed (denk ik) waar je het over hebt. Kinderen moeten ruimte hebben om zich te ontwikkelen, maar je wilt niet dat ze fouten maken.

Kinderen moeten fouten kunnen maken om te leren, maar je wilt niet dat het zulke fouten zijn, dat die bijna onomkeerbaar zijn.

Kinderen moet je steunen en helpen en dat verwachten ze ook, hoewel ze dat meestal niet uitspreken of er zich bewust van lijken te zijn.

Moeilijk om een goede balans te vinden; een balans die voor jou goed en werkbaar is, maar voor je kind ook.

Maar je ziet het, je denkt erover, het raakt je, het maakt je onrustig.

Ik denk dat dat allemaal goed is. Niet makkelijk, waarschijnlijk wel nodig. Ik vind het knap zoals je ook hiermee bezig bent.

[Gast]

 

Dagpact:

Kaboutertje

Blondie

Albert

jowan

Joris

Agnieta

Wijfie

Petervdww

 

Ik zal ook maar een keer meedoen

 

 

Ach, Peter, doe dat maar een keer. Wie weet bevalt het wel en doe je het morgen weer

[Gast]

Hoi Jopie,

 

Ik snap nu denk ik wat beter wat er bij je speelt.

Er is veel veranderd in je leven, de afgelopen maanden. Grote veranderingen.

Dat zal allerlei nieuwe dingen boven water halen, waar je de afgelopen jaren niet zo mee bezig was.

Dat dat onrust kan veroorzaken en vragen oproept, is eigenlijk wel erg logisch.

 

Helemaal geen gek idee om, ondanks je weerstand, hulp in te roepen. Soms is het prettig als iemand ons een stapje verder helpt door wat zaken geordend voor te leggen, te vragen, zodat je zelf wat makkelijker weer je weg kunt vinden. Meer is het vaak niet, in mijn beleving; uiteindelijk doen we het zelf en moeten we het ook zelf doen.

[Kate]

Voor ik in therapie ging dacht ik heel vaak: ik ga niet meer naar een psycholoog, die weet het toch niet.

Ik weet het zelf beter.

Dat je dit soort gedachten überhaupt hebt is waarschijnlijk al een teken dat je klem zit.

Dapper van je Jopie, ik hoop dat je er wat aan gaat hebben.

[Kohtje]

Ik ken The Work van Byron Katie alleen van horen zeggen en vluchtig inzien wat de essentie van haar verhaal is. In die essentie

herken ik veel van waar ik zelf mee bezig ben.

Ik lees kris-kras van alles en nog wat wat betreft theorie, therapie, filosofie, haal er uit wat me voor mezelf nuttig lijkt en laat de

rest weer gaan.. Ik pas van alles en nog wat (tot en met tegeltjeswijsheden en Loesje-spreuken) toe in mijn persoonlijke plan van aanpak wat

betreft herstel.

Ik begon een kleine zeven jaar geleden met het 12-stappen programma. In eerste instantie ging ik daar erg letterlijk mee om,

langzamerhand is het veranderd van een leuning die ik constant vasthield om de goede weg te behouden in af en toe een bordje

met een richtingspijl.. langzamerhand kon ik met losse handjes fietsen. Door te vertrouwen op wat ik geleerd heb, te vertrouwen

op m'n opnieuw gevonden evenwicht, maar ook door me open te stellen voor nog steeds nieuwe dingen, hetzij aanpassingen, hetzij

toevoegingen, ben ik, wat IK noem: gelukkig geworden..

[kruidenthee67]

Jopie.......

Dank voor de verduidelijking.

[Kohtje]

Ja Jopie, daar sta ik dan heel contrasterend met jouw verhaal meteen onder je gelukkig te zijn..

Terwijl ik in jouw situatie veel zie dat in mijn situatie past. Op een heel andere manier wel, en te persoonlijk

om maar zo even in de ruimte te gooien, maar ook hier is niet alles sprookjesachtig.

 

Eigen verantwoordelijkheid nemen en tegelijk een ander niet (willen) beschadigen lijken soms onverenigbaar.

De basis voor de samensmelting van deze twee ogenschijnlijk tegengestelden ligt mijns inziens toch in het

bespreekbaar maken en houden. Nog beter met ruzie dan stilzwijgen..

[Gast]

't Is redelijk duidelijk zo Jopie en een mooi mening van Kohtje.

Lastig voor je, energie vretend denk ik. Dat geld er ook nog een rol speelt, maakt het niet makkelijker.

Ik hoop dat het hier opschrijven ook weer wat helpt om meer contouren aan te brengen.

[lidia]

De afgelopen 2 weken ben ik alcoholvrij geweest, behalve een glas witte wijn bij buurvrouw en de overgebleven halve liter bier die ik met een buurman heb gedeeld.

Ik tel niet en ben geen stopper, maar wel blij dat het ineens zo vanzelf gaat, de gedachte aan drinken is er niet en ik verwacht dat hoe langer dit duurt, hoe normaler het wordt.

Mag ook wel na zoveel oefening.

DE buurman die vaak vraagt of ik " een wijntje"  kom drinken, heeft me weer zijn kerstpakket gegeven, waarin een fles rood en wit.

Het staat in een diepe kast en roept niet naar me, eerder is het een soort geruststelling, zo van: je hoeft niets te halen, want het is er al. Hij nodigde me ook uit om weer eens een wijntje te komen drinken, maar dat heb ik afgehouden.

Ooit eens tegen hem gezegd dat ik een tijd van plan was niet te drinken. Daar kon hij met zijn verstand niet bij.

Ook niet toen ik hem vertelde hoe slecht het is voor je gezondheid (lever) om elke dag te drinken.

Het bevalt me goed zoals het nu gaat, vooral omdat ik geen punt aan de horizon heb waar het bij een bepaalde gelegenheid weer eens mag. Dat bevordert droogdrinken is mijn ervaring.

Nu zie ik wel hoe het loopt en omdat ik het gevoel heb dat ik er losser in sta, gaat het ook veel makkelijker.

Dat wilde ik even laten weten, want ik volg alles hier wel, maar heb een tijd alleen op mijn eigen draad geschreven. Daar was een reden voor en het deed me goed dat er daar ook met me meegeleefd werd.

Ik zeg het nog maar eens: het forum heeft naardere tijden meegemaakt, het is hier erg meelevend en behulpzaam.

Heel mooi om te lezen.

[Burchill]

Ik meld me droog af. Hutspot met saucijs. Vanavond

met een pot kruidenthee wat tv kijken.

Fijne avond allen.

[Gast]

Hoi Lidia.

 

Leuk om je ook hier op de dagdraad eventjes te zien. 't Gaat goed met je, ik had het al gelezen.

Mooi zo!

[bolletje]

Poeh Jopske wat moeilijk allemaal. Ja dat was me gisteren niet zo duidelijk. Heel veel kracht en sterkte, wijsheid is er bij jou al genoeg.

Vandaag een naar bericht gehad van mijn d.a. rijmaatje. Hij heeft zijn lievelingshond moeten laten inslapen. Vreselijk voor hem en het zat er al een tijd aan te komen. Maar het is toch altijd te vroeg. Erg verdrietig voor hem.

[Skip]

Kastanje ik was geraakt door jouw bericht.

Zoveel energie liefde en aandacht aan je dochter.

De dubbele dosis vermoed ik. Om papa's deel aan te vullen...❤

"En nu .... ?" Schrijf je

Blijven liefhebben, en aandacht hebben voor dat deel wat ze nodig heeft.

Het kost tijd om je antennes te richten op andere signalen dan je gewend was.

Komt goed hoor kastanje . Wees geduldig met haar omdat ze andere keuzes gaat maken.

Maar wees ook vooral mild en geduldig met jezelf!

Je doet t goed

[Skip]

Jopie ... Wat een strijd. ❤️

[blondie6173]

Ik meld mij weer droog af.

Pittige dag met veel traantjes.

Moeten eruit, lang genoeg tegen gehouden en mezelf groot gehouden.

Niet te streng zijn voor mijzelf, ook de positieve balans opmaken ipv alleen het negatieve.

Sorry, dat ik weinig tot niet reageer, ik lees jullie wel...

[petervdww]

Heel goed Blondie6173! 

[Lieselot]

Lieve Jopie, 

Vorig jaar heb ik ook 1,5 jaar bij mijn moeder gezeten. Zelfs zwanger bij haar het huis uit gegaan en nu weer op mezelf.

Ik had het nodig om op 32 jarige leeftijd terug naar huis te gaan, ik vind het achteraf zo'n fijne tijd en zo fijn dat mijn moeder er voor mij was. Lag ook veel op de bank, liet me vertroetelen. De enige bij wie wij vrouwen dit kunnen, denk ik. Ik denk dat jou dochter dit ook op dit moment nodig heeft in haar leven. Klinkt iniedergeval herkenbaar voor mij. Mijn moeder had het gevoel dat ze iets verkeerds heeft gedaan in mijn jeugd waardoor ik zomaar weer thuis kwam wonen. Die schuldgevoelens zijn absoluut niet nodig, het leven kan vrij hard zijn vind ik en als je dan gevoelig bent zoals ik sluipt er zomaar een knak moment in waardoor ik back to basic moest. De rust en tijd maakte mij weer weerbaar voor de toekomst. 

Twijfel niet als moeder Jopie, zij is niet jou verantwoordelijkheid meer, ze zal zelf straks stappen moeten ondernemen en dan kan als je moeder alleen maar een steun zijn.

[Lieselot]

Gerrit over een paar weken ben je een jaar gestopt, vet goed! Ga je het vieren?

[Gast]

Hoi Lieselot,

 

Ik weet niet op wat voor dag het valt ... oh, een zondag. Misschien wel uit eten met met vrouw en eventueel aanwezige kinderen (weet ik nooit).

Een tijdje geleden realiseerde ik me, dat ik dat jaar gewoon ga halen en toen ben ik even beducht geweest voor het halen van een grens. Het moest geen eindstreep worden, snap je? Maar dat komt helemaal goed.

[bolletje]

Wat een ontzettend lief berichtje Lieselot, de tranen biggelen over m'n wangen, dit raakt me diep. :rose:

Ik hoop dat onze Jopie hier veel aan heeft zoddat ze het makkelijker krijgt.

[petervdww]

Mhhh Letjefietje, daar hoef je geen kind voor te zijn hahah 

 

Wel knap lastig maar het zal vast wel over gaan, toch? 

[haddock]

Hey, Joop,

 

'n volwassen vrouw rolt niet in 'n huis, die neemt 'n huis.

 

Laat je kleine meid toch lekker de zijpaden bewandelen die jij ook genomen hebt, zeker die der jeugdige liefde.

 

Alles sal reg kom!