erik stelt zich voor

[smart]

Fijne tijd gewenst!!  

[kruidenthee67]

Fijne vakantie!

[Meya]

Fijn dat je schrijft. Vaak ook veel herkenning bij mij.

Een van mijn vraagstukken is het vinden van de juiste balans tussen afstand en nabijheid. Bij vrienden, collegae en vrouwen in het bijzonder.

[Monster]

Erik wat gun ik je een ontspannen vakantie. Lichamelijk opladen en je brein ontladen. Terug naar fabrieksinstellingen dus .

Geniet zoveel je kunt.

[erik]

Ik wilde het draadje over daten updaten maar het werd zo een persoonlijk verhaal dat ik het hier neerzet.

Mijn eerste date ervaring via een site was een paar weken terug. Wilde in die emotie die ik had, dat het bij een afspraak gebleven is, niet eerder schrijven.

Wat er wel was, het was een erg leuke wandeling samen en wat drinken daarna. Konden het beide het over van alles hebben en in onderwerpen waren er echt raakvlakken. Vind zij ook. We waren beide merkbaar op ons gemak en ontspannen samen los van dat een eerste date spannend is. Daarna wilde zij het laten bezinken. Een dag later kreeg ik een berichtje dat het gezellig en erg leuke middag was maar verder geen klik verder richting relatie.

Daar vind ik het allemaal zo geforceerd snel. Hoe kan je het na twee en een half uur denken over dat je gelijk kan kiezen klik geen klik als het om een relatie gaat.

Als ik na die tijd kan voelen dat ik mij op mijn gemak en ontspannen voel bij iemand en eigenlijk nog tijden konden praten over van alles....we waren duidelijk merkbaar op ons gemak samen.

Dit is natuurlijk maar een oordeel op een enkele ervaring maar wel in lijn met het beeld van datingsites. Het is zo snel en gericht op meteen een relatie. Ik wil liever iemand ontspannen leren kennen.

Vorig weekend schreef iemand op fb over relaties en vrijgezel zijn. Haar volg ik met veel interesse al een tijd. Ze wist al heel veel van me. Oa mijn alcohol punt. Ze is iemand die ik heel erg vertrouw. Heel erg denkt en schrijft zoals ik waarbij zij echt goed kan schrijven en het haar werk is half. Zo kwamen we aan het chatten, weet ze van mijn interesse in haar. Niet dat ik verliefd ben en dit overhaast ga verkondigen.....Nee juist niet!

Dit recente contact bevestigt voor mij wat de normale loop van dingen is en het bij mijn date ervaring omgekeerd was

Het spontaan leren kennen het spontaan gaan chatten. Eerst de interesse in iemand in wat ze elke dag schrijft op fb. Ze kiest elke dag een onderwerp. Coaching zelfrealisatie zelfliefde... en schrijft hierover op een heel persoonlijke manier. Dat viel me op en vind ik mooi en herken ik veel in. Zo ga ik stapje voor stapje iemand leren kennen en op een dag spreek je iemand aan. Vergelijkbaar met hoe mensen vroeger iemand leerde kennen omdat ze beide naar de kruidenier op de hoek gaan.

En via chatten ga je het van algemene dingen steeds meer hebben over wel relatie dingen. Rustig aftasten en in het proces iemand leren kennen. Wel is het zo dat ik het gevoel heb dat ze professioneel en persoonlijk verder is. Succesvoller in wat ze doet als ik nu. Niet dat ik mezelf onderuit haal dat ik dat ik daar niet kan komen maar ben nog niet waar zij staat. Ze is ook wat ouder als ik. Bij mijn eerste pb had ik wel zoiets van ik kijk naar haar op wat zou zij nu nu in mij zien om contact mee te hebben. Besefte dat dit zelfafwijzing is. Heb wel een pb gestuurd en had leuk contact... Gewoon doen dus en niet zo min over mezelf denken. En verder is zij denk ik gewoon een leuke kennis. Ik ga echt niet denken dat dit nu direct richting een date gaat. Daar zijn veel redenen voor. Maar draait het leven ook niet veel meer om verbinding met mooie open lieve mensen dan perse die date.......Dat is mijn houding nu. Daar word ik rustig en ontspannen en tevreden van. En daarom weet ik dat het goed is zoals het nu gaat.

[erik]

Dat is een leuk punt voor juist dat dating topic Gypsy.

[Indigo]

Is ook mijn ervaring Erik, daten voelt geforceerd. Mijn relaties begonnen in 'real life', ongedwongen en spontaan. 

Wens je een heerlijke vakantie    

[VM1]

Ik denk dan weer dat het er van afhangt .

Wat voor site dan bedoel ik.

 

En ook, hoe en hoelang "men" communiceert.

 

Maar geforceerde zaken zijn sowieso niet ok.

[Jannigje]

Maar draait het leven ook niet veel meer om verbinding met mooie open lieve mensen dan perse die date.......Dat is mijn houding nu. Daar word ik rustig en ontspannen en tevreden van. En daarom weet ik dat het goed is zoals het nu gaat.

[Meya]

Ik geloof helemaal niet in in spontaan. Wel in doen alsof het spontaan is. Maar wie heeft er nou geen zweethandjes op een eerste of tweede date? Wie voelt zichzelf niet klungelig, onzeker en niet iets te (vul maar in). En volgens mij maakt het daarbij niks uit of de date via internet of rl tot stand kwam.

Hoe dan ook: beterschap.

[erik]

Terukkomend op Kate haar reactie over dat ene zinnetje en het hele verhaal. Nu begrijp ik wel wat je wil zeggen maar was idd teveel gericht op het pijnlijk vinden van die zin. Ik begreep je niet de hele tijd niet, nu wel. Het zegt wel wat dat ik in een dergelijke stemming kan schieten dat ik mooie reacties zoals die van Kate toen, zo verkeerd interpreteer. (Dank je Kate en sorry voor mijn negatieve reactie die niet zo had gehoeven als ik je boodschap beter aanvoelde)

 

Als reactie op de opmerking van Gypsy over chemie en dit meteen aanvoelen. Ik word juist heel snel verliefd, verlies rationaliteit, volg mijn gevoel en ga te snel......als dat gebeurd ga ik juist terug naar de basis de vragen of ik; op mijn gemak voel bij iemand, mezelf kunnen zijn en ja die vlinders..... Als ik mijn verliefdheid de vrije loop laat ben ik elke keer van slag en denk niet meer.

 

@Janigje

Dat is wellicht het enige wat ik zoek. Die relatie komt wel als ik vanzelf meer leuke mensen leer kennen.

 

@meya

Dat is waar je zit daar beide zenuwachtig te wezen.                

 

En wat de vakantie updates betreft. Lekker gewandeld maar steeds meer mist en regen. Ben met volle longen koorts en verkoudheid thuis gekomen en doe nu heel rustig aan. Ik had behoefte aan zon en lekker liggen luieren en ontspannen wandelen. Nu was het 12 graden en dikke truien weer waar je niet even gaat relaxen.....Nu weer aan het werk en dat bevalt goed en is ook wel weer lekker dat mensen mogen verzorgen.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 

24 april 2016 bewerkt door erik

[erik]

Op deze site las ik ooit lang geleden een gedicht over een bluebird. (Gepost door yogajuf, waarvoor dank) Ik herkende het kwetsbare mooie vogeltje, dat zo zwak en ziek is door slecht verzorging zoals drank en sigaretten. Maar toch zit het er, het is niet dood en is een schitterend vogeltje......

Dit gedicht

Tekst onder spoiler......

Bluebird

there's a bluebird in my heart that

wants to get out

but I'm too tough for him,

I say, stay in there, I'm not going

to let anybody see you.

there's a bluebird in my heart that

wants to get out

but I pour whiskey on him and inhale

cigarette smoke

and the whores and the bartenders

and the grocery clerks

never know that

he's in there.

there's a bluebird in my heart that

wants to get out

but I'm too tough for him,

I say, stay down,

do you want to mess me up?

you want to screw up the works?

you want to blow my book sales in Europe?

there's a bluebird in my heart that

wants to get out but I'm too clever, I only let him out

at night sometimes

when everybody's asleep.

I say, I know that you're there,

so don't be sad.

then I put him back,

but he's singing a little

in there, I haven't quite let him die

and we sleep together like that

with our secret pact

and it's nice enough to

make a man

weep, but I don't

weep, do you?

Charles Bukowski [1920-1994]

Dit gedicht ken ik al een tijd en is het meest toepasselijke gedicht bij mij, wat ik ken.

Na jaren lang niet best zorgen voor mezelf hoor ik de bluebird nu, voel ik het nu zo nadrukkelijk. Zorg nu zoveel beter voor mijzelf en Bluebird.

Ik droomde zelfs er van deze week. Werd wakker las het gedicht en werd best erg emotioneel. Het is de kern van mijn gevoel dat ik door mijn gedenk zo vaak niet bereik. Maar zo plots in de nacht helemaal volkomen vol van emoties. Het is geen zwak vogeltje meer het is sterk maar het voelt alsof het vast zit. In tegenstelling tot afgelopen jaren verstop ik het niet meer graag.

Komen er mensen op mijn pad die ik echt vertrouw. Die laat ik open en eerlijk mezelf zien. Waar ik sta, wat ik bereikt heb. Waar ik nog hard bezig ben. Waar ik last heb van oudzeer.

Maar ondanks alles zit de bluebird daar nog vast te zitten. Die mensen die ik vertrouw die mogen weten van mijn Bbluebird, die Bluebird die hoort niet in een kooi.

Die Bluebird die zit ergens vast en ik weet niet hoe en wat. Het enige wat ik weet is open en eerlijk mezelf zijn. Bluebird zo de kans geven om eruit te komen.

Bluebird is liefde, stralen, positiviteit en zo heel erg puur zichzelf. Bluebird wil en moet de kooi uit.

Ook bluebirds moeten kunnen fladderen en als het moe is mag het in mij komen rusten. Zonder kooi, ik wil Bluebird uit zijn kooi. Dat hij naar iedereen kan fladderen en liefde, stralen en positiviteit kan brengen ook aan anderen.

Bluebird mag bij mij blijven wonen maar niet gevangen in mij.

Free Bluebird!

24 april 2016 bewerkt door erik

[Jannigje]

Erik, allereerst

[erik]

Even een update vanaf eind April.

 

Het enige wat ik over verslavingen te melden heb is eenmalig blowen op bevrijdingsdag maar daar is dat bij gebleven toen ik mezelf ff streng toegesproken heb.

Ben gestopt met daten en actief zoeken en dat geeft rust en met een afspraak zo 2 weken terug werd me helder dat zowel zij als ik zo erg met onszelf bezig zijn dat het niet goed zou zijn ook nu. Maar snel verliefd en wat doorschieten blijft nog steeds. Geeft elke keer veel emoties en onzekerheid.

 

Onzekerheid over mezelf komt steeds weer terug, daar komt mijn volgzame gedrag, pleasen, ongeduldigheid en onrust vandaan. Wat ik net las bij dat gedicht bluebird, er zit wat vast bluebird kan niet loskomen.....voelt als een knoop tussen buik en navel. Vol spanning en emoties. Zit daar al heel lang. In deze draad staan verhalen over mijn kind jaren. Na het stoppen met drinken kwamen emoties terug die niet verwerkt zijn. Gepest worden, het gevoelige HSP jongetje dat ik was, waardering missen van vader, depressie moeder, het superioriteit gedrag van vader....kortom een kindsdeel dat niet happy is en dit speelt nog steeds door. Ik schrijf erover vanaf 2008 en heb veel bereikt in groeien maar ik merk stilstand. Kom er niet verder mee. Ik wil altijd alles zelf doen en vraag nooit hulp. Maar hier denk ik dat ik zelf niet meer weet hoe verder te komen. Met hypnotherapie waar ik van iemand een adres van gekregen heb dat adres benaderd en binnenkort een intake. Erg wennen toegeven dat ik niet overal zelf alleen uit kom. Heel benieuwd wat het brengt. In trance dingen herbeleven en punten opzoeken met emoties. Ik geloof erin en sta er voor open en ben heel benieuwd wat het mij voor inzichten en oplossingen gaat bieden.

 

Verder was fysiek contact een concreet punt. Kom uit een gezin waar we elkaar nooit aanraken en ouders elkaar nooit liefdevol omhelzen oid. Totaal niks van dat. Mijn vader ook naar mij is van de formele hand en nooit een keer een knuffel of schouderklop. Toen ik in de zorg ging werken moest ik erg wennen aan fysiek contact dat onlosmakelijk verbonden is aan wassen verzorgen en verplegen. Maar een aaibij verdriet deed ik niet of krampachtig zonder mij houding te weten te geven. Daarvoor bestaan knuffelworkshops. Niks seksueels of tantra achtig zoals een collega dacht maar puur een vriendschappelijk knuffel of een liefdevolle aanraking zonder seksualiteit. Wie had dat ooit gedacht. Ik vind dat leuk en geniet ervan. Kom over drempels in mijzelf en leer mezelf kennen ook. Vroeger moest ik niks hebben van dat zweverige en dat fysieke, nu vind ik dit leuk. Ook yoga meditatie boeken over nondualiteit en youtube materiaal hierover.....veel mee bezig geweest. Vooral ook het boek moeiteloos jezelf zijn van Vera Helleman. Daarbij is een cursus en die volg ik (zit nu ff het slob ik maar ga ik mee verder)

 

Nee deze draad gaat niet meer over alcohol maar over de anderhalf jaar na het stoppen met drinken. Het omgaan met loskomende emoties en dingen uit het verleden. Vooral het doen in de vorm van een workshop of cursus werkt zoveel beter dan erover piekeren. En volgende week intake hypnotherapie, kijken wat dat mij verder brengt. Ik vind het fijn om hier mee bezig te zijn. Veel fijner dan dat daten en alleen frustratie onrust oogsten. Niet meer het liefst van alles en allemaal een relatie willen wanhopig haast. Maar mezelf ontwikkelen en met meer zelfliefde en echte eigenwaarde hopelijk een houding van een relatie zou fijn en wenselijk zijn, heel wenselijk zelfs maar een relatie is geen randvoorwaarde om gelukkig te zijn. Want gelukkig zijn komt uit mezelf.

 

Afgelopen weken uit een periode van frustratie en onvrede ben ik die workshops gaan doen, neem initiatief om nieuwe mensen te leren kennen....ben weer lekker bezig en ik voel me daar nu fijn bij.

3 augustus 2016 bewerkt door erik

[kruidenthee67]

Wauw....

[Meya]

Even een update vanaf eind April.

Het enige wat ik over verslavingen te melden heb is eenmalig blowen (... knip ...) Maar snel verliefd en wat doorschieten blijft nog steeds. Geeft elke keer veel emoties en onzekerheid.

Met mijn knip in je tekst leg ik een relatie tussen verslaving en doorschieten inmiddels verliefdheid die jij er niet in legt.

Bij mij is die relatie onmiskenbaar. Ik kan behoorlijk smachten naar drank, maar het is niets vergeleken bij het smachten dat ik kan naar een vrouw. Beide vormen van 'trek' gedragen zich opvallend hetzelfde (komt en gaat, is uit te zitten, wordt getrikkerd door halt, enz).

Misschien voor jou helemaal niet relevant, maar ik dacht, wie weet, ik voeg het er bij.

Fijn om te horen dat je nog steeds zo in beweging bent. En heerlijk dat je dat droog doet.

[Anette69]

Prachtig Erik, je inspireert me, wat een mooi groeiproces!

Ik ga zelf wekelijks naar een Coda zelfhulpgroep ( co dependense) ) .

Misschien iets voor jou? Denk dat je er veel (h) erkenning zult vinden ...

Google maar eens als je interesse hebt

3 augustus 2016 bewerkt door Anette69

[basta]

Inderdaad, heel bijzonder om te lezen, Erik. Het was me al eerder opgevallen dat jouw strijd je zoveel oplevert. Het is (in mijn ogen) echt een zwaar gevecht, maar je bent doelgericht en eerlijk.

Ik heb er grote bewondering voor.

[lady jane]

Erik je bent echt

uit je comfortzone gestapt

eerst met stoppen (verslavingen)

daarna met starten

van nieuwe dingen ervaren

en jezelf toestaan daarin te groeien.

en je laat ons met je meegroeien zo

voelt het een beetje. Ervaringen in

de praktijk, aanraken, knuffelen, liefdevol zijn

en dat durven delen, wie heeft dat geleerd hier?
We dronken vaak om een tekort te verbloemen.

En zonder drank realiseren we ons dat we dat

tekort eerst in onszelf kunnen leren vullen, ontwikkelen,

laten groeien. En pas daarna kunnen we het oprecht uitwisselen

met wie wij daarvoor uitkiezen, en dat mag selectief.♥

een waardevol mens ben je Erik en velen hier kennen je al zo.

[erik]

@Annette
Ik had niet eerder over een co-dependant groep gedacht. Herken me er wel in. Stukken uit Leef je eigen leven Co-dependant no more van M Beattie gelezen en dat was veel herkenning. Is wel weer centrum Amsterdam maar ik ga er serieus naar kijken.
@Meya
Wat te denken van ongeduldigheid, want it all want it now, geluk zoeken buiten jezelf hetzij in een middel het zij in een vrouw, geen matigheid maar haast obsessief streven.....verlammend streven ipv streven als iets gezond.....gedrag dat in mij zit en iets over mij zegt. Ik herken me met relaties nog niet als het verlangen komt en gaat zoals met trek in drank wel zo was/is.

Een overeenkomst is wel dat ik drank en het verlangen naar een relatie geheel kan ontwijken en daarin vind ik rust. Bij drank heb ik heel lang uit onzekerheid van mijn standvastigheid geen kroeg, feestje of sociale gelegenheid bezocht waar drank was. Ik deed veel sociale contacten mezelf ontzeggen en gelukkig gaat dit nu langzaam wat beter omdat ik merk dat ik nu wel op een feestje met drank kan zijn. Als ik mijn verlangen in een relatie maar stelselmatig buitensluit zoals ik ook drank ontweek dan zijn er geen gevoelens die ontstaan en is het lekker rustig en veilig met het muurtje om mijn hart heen. Maar daar word ik uiteindelijk niet gelukkig van.

Maar heb ik een knuffelworkshop en is er echt een klik die zowel zij als ik voel en uitspreek, zij voorstelt van zullen we wat afspreken......en het uiteindelijk zo blijkt te zijn van ze durfde niet meer nee te zeggen want ik had mij er zo op verheugd. (Zij zegt zelf net als ik zo in het proces te zitten van zelfontwikkeling en dit was mij heel duidelijk toen ze dit eenmaal allemaal vertelde).... Een afspraak waar ik weken naar uitgekeken had, nachten slecht geslapen, pijn in mijn buik ervan, onzekerheid in mijzelf over dat ze 3 weken niks liet horen terwijl ik een uitnodiging stuurde....dan invullen van ze ziet me vast niet meer zitten, ik ben vast niet leuk genoeg of ik was vast weer te enthousiast/gretig overgekomen.....ik knal dan wekenlang van emotie naar emotie. Vreugde, enthousiasme, onzekerheid, klunzig bij de afspraak zelf......trek van drank die komt even maar wordt zo elke maand minder en minder maar dat ervaar ik niet met relaties. Dat is veel heftiger. En met drank ben ik blij dat ik er nu wel klaar mee ben. Klaar met relaties betekent dat ik alle hoop verloren heb en een cynisch mannetje geworden ben.....dat NOOIT! Liefde daar draait het leven om.....drank kan ik missen als kiespijn. Maar verslaafd aan liefde.....een goed nog te lezen boek van Jan Geurtz heet zo.....De kern is denk ik dat ik met drank de zekerheid in mijzelf gevonden heb en in relaties onzekerheid in mij hoogtij viert. Daarin wil ik eerst de rust en zekerheid in mijzelf vinden en daar draait zelfliefde om.

4 augustus 2016 bewerkt door erik

[erik]

Lady Jane, als ik jou lees dan denk ik zo vaak van O ja ze heeft gelijk. Mag ook best een beetje trots zijn op wat ik bereikt heb. Ja veel dingen die ik toch maar doe zijn buiten die comfortzone en ergens vind ik dat ook leuk om die grens op te zoeken. Ik deel graag dingen omdat het mij helpt en ik stiekem hoop dat verbinden, delen en inspireren ook anderen helpt. Nee dat heb ik niet geleerd en zeker niet van huis uit . Delen heb ik vooral hier geleerd op ADB en ik was daar in 2007 heel onwennig in en heb daarin geleerd. Vorig jaar 7 juni heen en weer naar de meeting met medereizigers in mijn auto en op die meeting zelf op die picknick bank. Daar heb ik hele persoonlijke dingen voor het eerst gedeeld en dat was een omslag, een hele belangrijke.

 

En stukje bij beetje leer ik ook te delen met mensen echt dichtbij zoals ouders. Dat ging vroeger niet goed in ons gezin en gaat nu beter. Ze kennen nu dit forum en mijn strijd van 2007 tot nu, heb mijn moeder mijn draad laten zien. Heb mijn moeder vertelt over hypnotherapie en dat ik vastloop en dat dit ook te maken heeft met dingen uit mijn jeugd. Ze herkent het en voelt zich schuldig van wat heb ik fout gedaan. Heb het met haar gehad over haar psychiatrische moeder waar zij het gezinshuishouden en de zorg overnam toen zij 12-13 was en over de dominante ingewikkelde man die mijn opa was voor oma tantes en vader. Haar leven is beinvloed door haar jeugd zoals die van mijn vader door zijn vader. Er is geen sprake van schuld of verwijt maar van open communicatie nu met moeder. Dat is de stap van deze week. En heel bijzonder ook, mijn moeder die het opneemt voor zichzelf en haar familie   Mijn vader begon met invullen over hypnotherapie van dat komt van jou kant zeker tegen moeder....je psychiatrische moeder en broer en zij heel analytisch en koel even alle kanten noemen van de familie van mijn vader......Erik heeft van beide kanten het nodige meegekregen was haar antwoord. Way to go Mam! Dan weet mijn vader zich geen houding te geven aan dat nieuwe inzicht en aan een vrouw die nu wel assertief is.

 

Lady Jane dank je wel voor elke keer benadrukken dat ik best trots mag zijn op wat ik wel bereikt heb. Dat vergeet ik zo snel

4 augustus 2016 bewerkt door erik

[erik]

MijnGerrit,

Bij jou vaak dezelfde O ja als bij LJ. O ja dat is eigenlijk wel zo dat ik redelijk naar mezelf kan kijken en erover kan communiceren. En ja mijn stinkende best doe ik........daarin zit een mogelijke oplossing en de valkuil. Wil nog leren om nog meer te accepteren dat dingen zijn zoals ze zijn. En zoals ik las vanochtend. Vanuit die acceptatie kan streven weer een gezonde hobby worden in plaatst van een obsessie. Iets wat motiveert en niet verlamd.

4 augustus 2016 bewerkt door erik

[Claartje]

Ha erik..

Ik ken je nog helemaal niet maar zie en lees je nu wel

Wil je even een goedemorgen wensen

[erik]

Terug van vakantie even een update. Vakantie is voor mij altijd het grootste risico moment van het jaar. Vorig jaar dronk ik niet en dit jaar ook niet. Waar ik vorig jaar de hele tijd door overal op de camping wijn en bier zag bij de buren was ik er nu veel minder mee bezig. Was alleen op kampeervakantie in de Alpen en heb veel gewandeld. In de bergen tijdens overnachting in een berghut 2x had ik wel trek. Ik denk te merken dat ik inmiddels goed ben ik het zien aankomen van trek als gevolg van mij rot voelen en somber en onrustig zijn.....maar trek na een hele dag lopen en moe voldaan en ontspannen en blij aankomen bij de hut, waar Italianen en Fransen allemaal wijn en/of bier drinken aan tafel, kwam onverwacht heftig. Heb zelden trek eigenlijk en nu opeens best erg. Niet aan toegegeven. 

 

Op de laatste vakantiedag heb ik mij laten verleiden tot alcoholvrij bier en had niet goed stilgestaan bij dat dit 1% alcohol toch bevat in Frankrijk. Ben 2 uur licht in mijn hoofd geweest omdat ik drank zo ontwent ben. Kreeg er niet meer trek door, herkende het gevoel en vond het naar. Dat ik er weerzin tegen had deed me goed. Geen trek in meer op dat moment.

 

Verder heb ik net vanavond weer een dansavond workshop gedaan. Vrij dansen en oefeningen om in het dansen contact te zoeken met de ander. Niet dansen zoals stijldansen maar heel vrij en spontaan vanuit je gevoel. Ik vind dat zo heerlijk om te doen, kan mezelf daar zo in kwijt en in uiten op een andere wijze als via taal. Dans is spelen voor mij. Zoals ik eerder schreef ik was een stijve hark zonder drank. Bang over wat andere wel niet zouden denken als ze me zouden zien. Mijn onzekerheid geprojecteerd op de ander waardoor ik echt niet ging dansen zonder x bier op. Sinds deze zomer weet ik dat ik het ook als mijn nuchtere zelf weer kan.

 

Heb een tijdje zitten denken wat ik zo leerzaam vind aan die workshops. De kern is bij mezelf blijven in het hier en nu als ik op mezelf ben maar ook in contact met mensen. Mezelf blijven als ik contact heb en in contact met mensen. Bij yoga of meditatie leer ik het contact met mezelf, niks zweverigs maar gewoon bij mezelf blijven en niet in gedachten overal en nergens. Die workshops wisselen oefeningen van bij jezelf blijven af met onderdelen van elkaar aanraken of dans waarin je van dansen in jezelf naar dansen met een ander gaat. Om vervolgens niet op te gaan in dat contact en mezelf te verliezen maar steeds ook in dat contact bij mezelf te blijven en dit contact heeft altijd een begin en eind waarna je weer bewust helemaal naar jezelf komt. Dit alles is wat ik in het dagelijks leven ook lastig vind. Ik ben best gevoelig voor prikkels om mij heen (HSP) en kan helemaal op gaan in contact met mensen maar kan mezelf ook helemaal afzonderen als ik over mijn grens ga. Om balans te leren in verbinding met mezelf en in contact met anderen doe ik die workshops en dat is voor mij een kwestie van blijven doen. Niet alleen lezen over maar het doen en elke keer leer ik een beetje......Niet alles alleen maar geven in contact maar bij mezelf blijven. Zo leerzaam voor mij.

 

Met dit soort dingen blijf ik bezig, ik noem het invulling geven aan mijn leven na de drank. Omdat ik geloof dat het daar om draait nadat stoppen inmiddels wel gelukt is. Ik schrijf door over mijn dingen ook al besef ik me dat dit inmiddels niet echt een draad is die gaat over de strijd tegen drank.

[Meya]

Ook voor mij een hele waardevolle posting. Dank.