Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

Geplaatst

Ik heb lang kunnen functioneren met een teveel aan alchohol te drinken. Maar mijn leidinggevende zie eens tegen mij dat het was alsof ik op automatische piloot stond. Achteraf bekeken was het ook zo. Ik functioneerde niet langer naar behoren. 

Het is voor iedereen erg persoonlijk maar mijn opnames hadden me tot dan toe nog niet voldoende geholpen.

Geplaatst

Raadseltje waar misschien iemand hulp bij kan bieden. Gisteren ging ik kapot van de stress, stress gewoon om mensen te ontmoeten, wat ervoor zorgde dat ik alles afzegde en begon te drinken. 
Langs de andere kant bij een vechtpartij, een agressief beest, een noodgeval, een overlijden,... ben ik steeds de meest rustige persoon die er is (ook wanneer ik niet gedronken heb). Is dit ook maar enigszins herkenbaar voor iemand? Hoe komt het toch dat stress geen vat op mij blijkt te hebben bij wat normaal stressvolle situaties zijn, maar ik tegelijkertijd bezwijk onder de stress bij wat een dagdagelijkse situatie is? 

Geplaatst

Vrijdag eerste digitale proefdruk van mijn verhalenbundel binnen gekregen. Waarom doe ik dit eigenlijk als ik zo weinig mogelijk mensen wil zien? 

Geplaatst (bewerkt)

Bij directe bedreigingen zoals een vechtpartij neemt een ander hersenonderdeel de regie over. Die beslist over de te ondernemen actie op korte termijn. Dat kan terugvechten, vluchten of zoals in jou geval juist kalm blijven zijn. Ik ben geen expert en weet de juiste details niet maar er is veel literatuur over te vinden hoe onze hersenen in elkaar zitten.

bewerkt door Bob
Geplaatst
19 minuten geleden zei Mormel:

Weet niet of dit vreemd is, maar daarnet de formulieren opgezocht om me aan te melden in Oekraïne. 

Wat ga je daar doen?

Geplaatst
3 minuten geleden zei Bob:

Wat ga je daar doen?

In de eerste plaats ben ik aan het zien dat ik daar niet in de weg loop. Ben dus vooral aan het uitkijken of ze wel iemand aannemen zonder militaire ervaring, maar net gelezen dat ze iedereen tussen de 18 en 60 vragen om zich te melden. 
Eigenlijk zou het een mooie uitweg zijn. Kost ik onze belastingbetaler niets meer en breng ik nog wat op mocht ik sneuvelen. 

Geplaatst
5 minuten geleden zei Mormel:

In de eerste plaats ben ik aan het zien dat ik daar niet in de weg loop. Ben dus vooral aan het uitkijken of ze wel iemand aannemen zonder militaire ervaring, maar net gelezen dat ze iedereen tussen de 18 en 60 vragen om zich te melden. 
Eigenlijk zou het een mooie uitweg zijn. Kost ik onze belastingbetaler niets meer en breng ik nog wat op mocht ik sneuvelen. 

@Mormel zonder rot te doen (jij sprak mij al dan niet terecht aan op drankjank).

Maar is dit niet een gedachte die ontstaat door het kortstondige drank euforiemoment
Zo van ik heb er een paar op en nu ga ik eens even laten zien wat ik allemaal wel kan.

Om dan vervolgens na nog wat meer drank te vervallen in zie je wel het is allemaal Kortom Uitermatige Treurig en eigenlijk wil ik dood!

Ik herken het nl. vanuit mijn eigen gedachtes (lees hersenkronkels gevoed door alcohol).
Ik had nl. destijds ook die gedachte. Ik ga ff naar Oekraine en die Russen afschieten.
Dus alle begrip.

Kritiek mag hoor!
 

Geplaatst

@Mormel, geheel tegen mijn gewoonte in (heb gegeten en mij voorgenomen niet onder te veel invloed hier te spoken).

Ga ik nu toch reageren.
Je zit in een echt neerwaartse spiraal.

De wereld wordt echt niet beter als jij als kanonnenvoer gaat dienen.
Dat jij je nu zo voelt als in "wie mist mij en wat doet het er toe of ik er wel of niet ben" wordt je nu echt ingegeven omdat je door die * alcohol de wereld met een heel zwarte bril bekijkt.

Zelfs ik (volop in gebruik zijnde) zie dat.
En ja ik heb echt net zo diep gezeten als jij, daarom herken ik het ook.

Probeer iets te minderen met drank en negatieve gedachtes.
Voor mijn part ga je je ff lekker uitleven in Brussel in een bruine kroeg en eindigend met een hoertje.

Maar stop met in je eigen hoofd kruipen over hoe slecht het allemaal wel niet is (en hoe slecht jij wel niet bent).

Je nickname hier "Mormel" vertelt ook dat je niet zo een goed (positief) beeld  over jezelf hebt.

Joh kap ermee,

Je bent geen mormel en doet er echt wel toe!!!
 

Geplaatst

@Sanity: ik weet het niet. Straks ga ik nog naar een afspraak met mijn psychologe en vervolgens heb ik twee weken geen afspraak meer, twee weken dat ik me heb voorgenomen om me compleet op te sluiten en afkicken.
Eigenlijk worstel ik de voorbije dagen erg met de gedachte om te stoppen. Gewoon terug opgaan in het niets. 
Denk dat het ook beter is als ik hier tijdelijk wat minder schrijf om geen negatieve invloed te hebben. 

Geplaatst

Blijf schrijven, het is interessant en als je wegblijft gaan we ons zorgen maken 😁

Vele worstelaars hebben dit soort ideeën gehad totdat het eindelijk lukte. Er is niets mis met je. Je bent in de val gesukkeld die alcohol heet, maar je kan er ook weer uit. Het is niet simpel maar het kan. 

Geplaatst

@Mormel Wat @bumperjim schrijft. Ik denk in ieder geval niet dat wegblijvers nu een alchoholvrij leven hebben. Vele nieuwkomers haken na zeer korte tijd weer af. Van de ervaringen bij de AA weet ik dat er veel hervallen. 

Ik ben nu ook een cursus aan 't volgen over alchohol. Gisteren werd gezegd dat bijna de helft van de cursusstarters nu in opname is. 

Geplaatst (bewerkt)

@bumperjim: wat je schrijft is helpend. Ik probeer ook in mijn hoofd te houden dat elke ex-alcoholist eens die strijd geleverd heeft en dus weet wat het is. Eigenlijk ben ik heel dankbaar dat ik dit forum heb gevonden en ben beginnen mee schrijven. Het geeft ook hoop, zien dat er mensen zijn die het weldegelijk gelukt is om alcohol te schrappen. 

Edit: iets compleet anders. Gisteren mijn moeder gesproken. Vorige week begon ze plots koorts te krijgen na de chemo en een scan heeft aangetoond dat ze nu ook tumoren in de hersens heeft. Allicht klinkt dit heel slecht maar ik ben ergens blij omdat dit ook betekend dat het geen jaren meer zal duren. Puntje waar ik me wel zorgen over maak is hoe ik de uitvaart zal regelen want normaal zullen ze naar mij kijken om de laatste woorden te zeggen terwijl ik niet weet of ik in staat zal zijn te liegen op dat moment. 

bewerkt door Mormel
Geplaatst

Dan zeg je niets @Mormel. Je kunt de uitvaartbegeleider vragen het woord te voeren.

En over wat je eerder vroeg over stress/paniek en juist rustig zijn bij noodgevallen etc. Ik vind het niet raar. Noodgevallen, vechtpartijen, overlijdens etc, komen allemaal van buiten.

Maar juist met jezelf zijn, kan veel stress en paniek opleveren. Ook dat vind ik niet raar. Heel logisch eigenlijk en herkenbaar. Train je mind en durf te voelen. Je kunt het aan, want je doet het al. ( sprak zij ook hardop tegen zichzelf…)

Geplaatst
10 uur geleden zei Mormel:

Puntje waar ik me wel zorgen over maak is hoe ik de uitvaart zal regelen want normaal zullen ze naar mij kijken om de laatste woorden te zeggen terwijl ik ni

Hoi Mormel,

een uitvaartbegeleider hier. Jouw situatie is niet uniek. Ik kom diverse families in de meest uiteenlopende verhoudingen tegen. 
Ik zou je willen adviseren om, juist nu, je gevoel te volgen. 
De eerste vraag: ben jij echt degene/enige die de uitvaart moet regelen? Of zijn er nog andere kinderen of is er een partner? Het is niet altijd vanzelfsprekend een kind dat de uitvaart moet regelen. 

Dan verder wat Lika zegt. Je hoeft niets te zeggen. Je kan inderdaad de uitvaartverzorger of een uitvaartspreker het woord laten doen. En je hoeft zeker geen onwaarheden te verkondigen. Een goede uitvaartspreker kan daar op een hele goede manier mee omgaan. 
Jouw proces is belangrijk op zo’n moment. Wat de rest daarvan vindt telt niet. Ik heb al vele honderden uitvaarten begeleid en heb altijd het belang van de nabestaanden mee beschermd. En als dat kon door ze in bescherming te nemen en uit de wind te houden, dan deed ik dat.

Sterkte, juist in dit voortraject. 

Geplaatst (bewerkt)

@Mormel werd vroeg wakker vannacht dus maar wat rond gelezen hier.

Herken de situatie met je moeder wel.
Al is het bij mij mijn vader (mijn ouders zijn gescheiden toen ik 12 was. En ik bestond min of meer niet meer voor hem. De kinderen van zijn nieuwe partner waren belangrijker).

Ik heb een aantal jaar terug definitief gebroken met hem.
Weet dat hij nu al een aantal jaar zwaar dementerend is maar ik heb zoiets van joh prima jij was er niet voor mij toen, quid pro quo en 'geluk' ermee.

Ik kies er dus op voorhand al voor om gewoon niet naar zijn begrafenis te gaan.
Heb geen haat (meer) naar hem maar het zegt mij gewoon helemaal niks meer.

Mijn zus die zelfs mishandeld is door hem (ik op een paar corrigerende pak slagen na niet overigens) kiest er wel voor om hem te ondersteunen. Ook tegen haar gezegd prima dat jij dat doet maar kijk mij er niet op aan.

Ik ben ook onterfd (om hele andere economische redenen) en geloof het verder wel.
Wellicht dat ik mijn legitieme portie (vroeger kindsdeel) wel op ga eisen maar dat zie ik wel als het zover is.

Ik begrijp je strubbelingen/dilemma maar gewoon de hele handel negeren is ook een optie.
Althans voor mij dan.

bewerkt door Sanity
Aanvulling
Geplaatst

Wat @garfield076 zegt is een hele mooie oplossing vind ik.

Weet niet of ik het goed heb, maar je had ook nog een broer en vader? Zagen die jouw moeder nog wel? Dan kunnen zij dat toch ook samen doen. Jij wilt een deel van de erfenis en daar heb je ook recht op. Zij heeft jou op de wereld gedumpt, dan moet ze haar kinderen ook wat nalaten als er iets over is. Dat zijn ouders verplicht, vind ik, wat er ook is gebeurd. In Nederland krijg je altijd een kindsdeel, dat is wettelijk vastgelegd. 

Mijn ervaring is dat uitvaartleiders dat heel goed kunnen.

 

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...