Here we go

[garfield076]

Pffff, wat een ellendige avond gehad.

Ik ben meegeweest naar het bedrijfsfeest van mijn vrouw. Die werkt daar pas net. Ze hadden flink uitgepakt, toffe locatie, goede band, prachtige entourage. Maar ik vond het vreselijk. Ik kende daar niemand, had ook absoluut geen zin om te socializen en stond me met mijn cola in de hand te ergeren aan de rand van de dansvloer. 

Mijn vrouw over de zeik omdat ze zich alleen voelde, en zich druk maakt over hoe zij/wij nu over komen. 
 

Kortom, kutavond gehad.

Het maakt wel weer pijnlijk duidelijk dat de alcohol wel degelijk een functie had die ik wél leuk vond. Namelijk het sociale smeermiddel. Ik kom toch een stuk beter in de sfeer als ik een paar drankjes mag drinken. 

Voorlopig sla ik alle feestjes maar gewoon over. Dan maar de saaie lul

[lady jane]

precies dit @garfield076
het is toch van de zotte dat mensen
bijna alleen met drank in de mik
hun sociale "verplichtingen" durven nakomen?
Ik sloeg de meeste feestjes zelfs tijdens mijn drankjaren al over
wetende dat ik nuchter meteen, en aangeschoten de dag erna
een (droge) kater zou hebben.
In plaats van te gaan zorgen ik dat ik het goed heb.
Al die zgn lol is nep.
De contacten nietszeggend meestal, 
nu, als ik er echt niet onderuit denk te kunnen, zoek ik meestal
een iemand uit, die ook niet/og nauwelijks drink, en dan kom ik
een deel van de tijd goed door en ga vroeg weg. Maar zelfs dan geneer ik
me plaatsvervangend. Ik ga het liefst een op een iets doen/inhalen als
het om een jubilerend feestvarken gaat en ik die persoon belangrijk vind.

[bumperjim]

Dan is er toch gewoon iets mis met een feestje als het zonder alcohol niet leuk is? 🤔 

[garfield076]

Ik vind het lastig. Ik heb mijn vrouw in de kroeg leren kennen, we staan/stonden bekend als mensen die wel van een feestje houden, en ik stond altijd voorop als er geborreld werd. Dan nu een nieuwe identiteit uitvinden vind ik moeilijk 

[knakker]

Feestjes van het werk van de partner zijn per definitie verschrikkelijk. Ik hoop dat het nieuwe kabinet zich straks eindelijk eens hard zal maken om te verbieden dat partners mogen worden uitgenodigd op bedrijfsfeestjes. De ene voelt zich ongemakkelijk omdat hij bijna niemand kent, en de ander voelt zich opgelaten omdat de partner zich niet vermaakt. En dan blijft ze daar uit plichtsgevoel bij in de buurt terwijl ze liever met haar collega's de dansvloer op zou zwieren. Of ze gaat zich simpelweg aan hem ergeren. Voor mij heeft dat eigenlijk niet eens zoveel met alcohol te maken. Ook mét drank vond ik die feestjes meestal niks.

Dat van die nieuwe identiteit uitvinden herken ik weer wel. Ik schrok er eigenlijk van hoe ik mijn hele imago zorgvuldig had opgebouwd rondom de drank. Maar het is ook een uitdaging. Kijk, je kunt natuurlijk nu zeggen: kut, het feestje was stom dus laat ik maar weer gaan drinken. Maar dan krijg je dat dronken gelazer en getob er ook automatisch weer bij. Daar kun je voor kiezen. Of je kiest ervoor het anders te gaan doen. En dan is er af en toe een feestje stom. 

Ik heb trouwens gemerkt dat heel veel dingen ook zonder drank prima door te komen waren. Dat ik vaak zelfs meer lol heb zonder. En ook echt niet altijd als eerste naar huis hoef. Maar soms ook wel. Zonder het alcoholisch masker doe je sneller waar je zin in hebt. En als het ergens een keer niet leuk is ga je gewoon weg. Niks mis mee.

9 uur geleden bewerkt door knakker

[garfield076]

@knakker dank je wel. Nee ik kies zeker niet voor het dronken gelazer. Dus het opnieuw uitvinden hoort erbij. Net zoals hier mogen klagen. 
De partner is nu weg met de kinderen. Laat mij maar lekker even een dag de knorrepot uithangen.

Zo lekker even naar buiten

[JamesM]

2 uur geleden zei garfield076:

Het maakt wel weer pijnlijk duidelijk dat de alcohol wel degelijk een functie had die ik wél leuk vond. Namelijk het sociale smeermiddel. Ik kom toch een stuk beter in de sfeer als ik een paar drankjes mag drinken. 

Voorlopig sla ik alle feestjes maar gewoon over. Dan maar de saaie lul

Dit vind ik wel een interessante. Dus omdat we ons zonder alcohol niet 'sociaal' kunnen gedragen, hebben we dus een 'sociaal smeermiddel' nodig (alcohol) om een stuk beter in 'de sfeer' te komen. Want als we dat niet doen zijn we een 'saaie lul'. Dat zijn allemaal connotaties die gemaakt zijn door alcoholisten. Met andere woorden: het hele leven is een asociale bedoening, waarin we eigenlijk met ons antisociale masker oplopen, niet in verbinding kunnen komen met anderen en het leven niet meer waard zijn. Onzin natuurlijk. Ik durf te wedden dat ik jou een stuk interessanter, minder saai en vooral socialer vindt in 'real life'.

Ja, het is wennen met feestjes. De meeste probeer ik ook te ontlopen. Maar bv verjaardagen van familie ontkom ik niet altijd aan. Die gaan altijd volgens hetzelfde stramien: eerst braaf de koffie en taart, en dan voorzichtig -rond een uur of half vier- gaan de eersten aan de wijn. En dan is ineens het hek van de dam. Voordat je het weet zijn er twee/drie wijntjes per persoon doorheen, praat iedereen tien keer zo hard en komen er de praatjes. Dat is ook het moment dat ik weg ga, geen zin in om me 'socialer' voor te doen dan ik ben. Dan maar geen hoofdpijn de volgende dag.