Artemis

[Artemis]

[Musashi]

Wauw mooie collectie! Ik ga dat lijstje pikken denk ik. Die Thomas Navarro zegt me wel iets, geloof dat ik zijn werk over wabi sabi heb staan. Ga ik nog eens boven halen voor ik aan de rest begin. Helen, wellness, zelfzorg, kintsugi…ben niet van plan om de echte kunst te leren maar de principes toepassen op m’n eigen helingsproces…december 2021 onszelf (hartbreuken) bladgouderen om 2022 schitterend in te gaan…lijkt me wel wat! Let it shine! 

[Artemis]

Tanks @Musashi

pik gerust, ik ga mijn eigen Kuntsugi ontwikkelen, lezen lukt me nog niet, plaatjes hebben mijn aandacht. Ik heb vanmorgen vroeg al zitten tekenen, heb gelukkig nog een goudstift. Edding, overal te koop. 

Ik keek op Bol voor sets, wat duur !!! je kan ook papier scheuren en lijmen en inkleuren met goudstift 

We shine

 

[Musashi]

4 minuten geleden zei Artemis:

Ik keek op Bol voor sets, wat duur !!

Ja het is echt bladgoud ook natuurlijk hè! 

 

5 minuten geleden zei Artemis:

je kan ook papier scheuren en lijmen en inkleuren met goudstift

Leuk idee! Ideaal ook om met de kleine te doen…hier hebben ze een extra week kerstvakantie owv c. Beetje kunnen bezig houden hè! 

[karin123]

Wat mooi Artemis. Ik heb er ook 1tje gepikt. Het leek of ik mezelf zag, tranen. In stukjes gesneden door het leven en proberen het weer te lijmen. Proberen het te vinden wat ik verloren ben, vertrouwen dat het goed komt. Altijd op zoek, altijd.

Dank je voor deze afbeelding

[Quinn]

Op 12-12-2021 om 09:37 zei Artemis:

je kan ook papier scheuren en lijmen en inkleuren met goudstift 

Op zich wel mooi, maar dan schiet je wel het doel van iets dat kapot is gegaan mooier maken door te herstellen.

[Artemis]

10 uur geleden zei Quinn:

Op zich wel mooi, maar dan schiet je wel het doel van iets dat kapot is gegaan mooier maken door te herstellen.

Ik snap je niet, maar..... betekent een tegendeel. Bedoel je dat ik het doel wel of niet schiet, volbreng? 

Ik ben op zoek naar rituelen, The best you can do is forgive , mijn ouders leven nog erg destructief door in mijn hoofd en hart, in denken kan ik ze vergeven, maar ik zit met de brokstukken, hoe heel je dat symbolisch? Ik kan wel als een boeddha leven, maar ..... hoe heel je de pijn, de wonden? 

[Artemis]

ik stijg op, antwoord op Oskar

 

[Etty]

Als je het toch gaat repareren waarom dat niet met goud?  

Waar zou je het dan mee moeten doen, wat dekt de lading?  Wel grappig, ik denk direct aan 2 seconden lijm voor de 'kusje erop over klaar en nu niet meer huilen' types

Wel een barstje open laten @Artemis , om het licht door te laten:)

[Musashi]

2 uur geleden zei Artemis:

hoe heel je de pijn, de wonden

Ik probeer dat door de pijn nu toe te laten ipv weg te stoppen of mezelf hiervoor te veroordelen…doorvoelen en dan heel lief en mild zijn voor mijn lieve kleine ikje. Troostende woorden voor mezelf en bevestigen dat grote ik de kleine ik in bescherming zal nemen…dat kleine ik verdrietig en boos mag zijn om wat er gebeurd is…maar voorbij is voorbij dus kleine ik bevestigen dat grote ik zal opkomen voor kleine ik…en grote ik zal de toekomst zelf in handen zal nemen en kleine ik geen speelbal ( meer ) laten zijn van anderen…kleine ik is vanaf nu veilig bij grote ik…

als ik het zo lees/ schrijf lijkt het alsof ik een dubbele persoonlijkheid heb 

vooral in meditaties haal ik de kleine ik naar de oppervlakte om alles te mogen doorvoelen van pijn en verdriet en dan komt grote ik erbij voor de troost en bevestiging…

Ik lijk zo toch wat los te komen van de pijn, het neemt minder plek in, wordt minder hard, gaat meer stromen ipv zich vast te zetten…

het is een traag proces want dat verdriet en pijn blijft precies maar komen…

toch heb ik de indruk dat het be-vrij-dend ah werken is..,traag maar gestaag…geduld en (zelf)zorg

[Artemis]

3 uur geleden zei Adri02:

Je schiet je doel voorbij.

Althans, volgens mij bedoelt Quinn dat.

Ja zo las ik het ook, maar ik ben het er nu nog niet mee eens. Zal er over gaan broeden. 

Wat ik zie aan instructies op YouTube is dat je een HEEL stuk aardewerk aan stukken slaat, en de brokstukken repareert met goudlijm. Ik zie de symboliek.

Wat mijn hersens zien is ook dit: ik werk graag 2D. Dus, scheuren, plakken en met goudstift over de plakranden. 

Ik werk ook graag 3D, vooral met klei. Zolang ik geen atelier heb zit de poes graag in mijn proces haar eigen ding te doen, vooral schilderen vind ze leuk, dus daar wacht ik nog even mee. Ik heb veel beelden gemaakt en weer stukgegooid. Was erg helend. 

@Etty met goud inderdaad. Misschien is DAT ook het 3D werken: het proces, ruimtelijk, niet 2D, dus niet die 2 secondenlijm, kusje er op. maar wel de tijd laten werken. En een barstje open voor het licht, Leonard Cohen, Anthem, een van zijn mooiste nummers.

Tijd, Bamboe duurt 5 jaar om te groeien. De eerste vijf jaar zie je sprietjes, daarna schiet het binnen korte tijd 30 meter de lucht in. Een mooie metafoor voor groeiprocessen. 

@Musashi

@karin123 pik gerust 

[Musashi]

14 uur geleden zei Quinn:

iets dat kapot is gegaan mooier maken door te herstellen.

Moest hier ook wat over nadenken…maar dat lijkt me net het doel wel ja. En het is een symbolische oefening…men neme een plaatje van iets dat in jouw leven kapot gemaakt is…vb in mijn geval een foto van een gelukkig gezin…dat werd voor mij kapot gemaakt dus dat doe ik na in de symboliek (=ik scheur het plaatje kapot) maar dan vul je de barsten op met goud…je heelt het…en het plaatje wordt nu nog mooier want het schittert…ik maak nu mijn eigen gezin vol liefde en zorg…mijn plaatje/ gezin is nog mooier dan het oorspronkelijke doorsnee gezin want ik zie ten minste mijn gouden randje…elke dag…

althans…zo zou de oefening er voor mij dus kunnen uitzien…

[Artemis]

1 uur geleden zei Musashi:

als ik het zo lees/ schrijf lijkt het alsof ik een dubbele persoonlijkheid heb 

Mooi beschreven @Musashi dank je 

We hebben allemaal een kleintje in ons, we zijn allemaal kind, volwassene en ouder. Als er vroeger niet goed voor je werd gezorgd is het nu de tijd, Self Care. Het heeft bij mij jaren geduurd om er achter te komen wat er vroeger thuis gebeurde, zo diep mijn ontkenning. Waren mijn ouders maar slecht, dan was het duidelijk. Maar ze hadden ook hun goede kanten en die had ik onthouden. Tijdens therapie kwam aan het licht hoe erg het was, die trauma's kwamen allemaal naar boven en mijn therapeuten konden daar niets mee. Wilden mij opnemen (NEE!) Wilden mij platverdoven (NEE!) Dus zat ik alleen met mijn heel bange, boze, verdrietige, zwaar gewonde, zich schuldig voelende kleintje. Want het was erg, heel erg wat daar achter de gordijnen gebeurde, daar in mijn ouderlijk huis. En schuldgevoel is dat wat daders je geven. Dus je houdt je mond, je kan er niet over praten omdat je de woorden niet hebt. Wat was ik solidair, wat kon ik goed ontkennen. Tot ze gingen graven, zo diep.  En toen barste het schild, de muur, het masker, de afweer in honderdduizend stukjes 

Wat helpt is dat ik hier niet alleen in sta, dat we allemaal die kant hebben, welkom op Planeet Trauma zei Peter Levine, die man snapt het en hij helpt ook echt. 

15 december 2021 bewerkt door Artemis
taalfout

[Artemis]

Bron Sylvia Brinton Perera "het zondebok complkex"

citaat Alexander Solzjenitsyn  "De Goelag Archipel"

[Artemis]

18 minuten geleden zei Musashi:

Moest hier ook wat over nadenken…maar dat lijkt me net het doel wel ja. En het is een symbolische oefening…men neme een plaatje van iets dat in jouw leven kapot gemaakt is…vb in mijn geval een foto van een gelukkig gezin…dat werd voor mij kapot gemaakt dus dat doe ik na in de symboliek (=ik scheur het plaatje kapot) maar dan vul je de barsten op met goud…je heelt het…en het plaatje wordt nu nog mooier want het schittert…ik maak nu mijn eigen gezin vol liefde en zorg…mijn plaatje/ gezin is nog mooier dan het oorspronkelijke doorsnee gezin want ik zie ten minste mijn gouden randje…elke dag…

althans…zo zou de oefening er voor mij dus kunnen uitzien…

Daarom heb ik de doos met foto's van zolder gehaald. Dit idee bedoelde ik 

[Musashi]

57 minuten geleden zei Artemis:

. En schuldgevoel is dat wat daders je geven.

Ook de narcist was daar een krak in! Maar, wat ik ook geleerd heb/ ingezien dit jaar is vooral hoe je zelf ook dat schuldgevoel ‘aanvaardt’. Uit loyaliteit naar de ouders, de ouders zijn heilig, zij moeten gevrijwaard blijven. Het schuldgevoel praat het kind zich aan (zet het kind in zijn systeem) net om de ouders te kunnen ‘vrijpraten’. En dat mechanisme zet zich verder door…maar dat je het ooit aanvaard hebt, betekent ook dat je er ook zelf voor kan kiezen om dat niet (meer) te doen.

[Musashi]

47 minuten geleden zei Adri02:

Kintsugi 'bedoeld' is om iets dat al kapot is, door deze specifieke vorm van restauratie er nog mooier uit te laten zien dan dat het was voor het kapot ging.

Ja natuurlijk! Maar voor mij gaat het hier om een symboliek of manier te zoeken/ vinden om je eigen wonden te helen. Je wonden verzorgen met een gouden randje ipv heel je hart/ zelf bij het oud vuil te zetten. Die wonden zijn ‘onzichtbaar’ en hoe kan je die helen? Het ‘veruiterlijken’ ervan met een ‘gescheurd’ plaatje is dan slechts een symbool van iets dat al kapot was…

zoiets zie ik er in…of…dat zou het voor mij (kunnen) betekenen…

[Artemis]

Op 15-12-2021 om 12:29 zei Adri02:

Eigenlijk wil ik me er niet mee bemoeien

Ik vind jouw bijdrage heel waardevol, dank je, ik ben op zoek naar mijn symboliek. Ook de aanvullingen van @Musashi dank je wel daarvoor. 

Inmiddels lees ik dit boek en leer ik over het kintsugi proces. Je slaat inderdaad geen aardewerk kapot om er daarna een mooi beeldje van de maken. 

het ongeluk gebeurt. het trauma gebeurt. het overkomt je en de eerste reactie is schok. verdoving. Dit kan toch niet gebeurd zijn. Je dag begon zo goed, de zon scheen, je had er zin in en nu gebeurt dit. 

Het theekopje IS kapot en je wil alles wel doen om het ongedaan te maken, maar dat kan niet, want zo is het gegaan. Je kan niet terug in de tijd, je kan het niet ongedaan maken, en het zal nog wel vaker gebeuren.

Want leven is breken en helen. 

Ik ben bij het begin in het boek, het is gebeurd. De vaas is gebroken, het kopje is gebroken, de persoon heeft het ongeluk gehad.

En dan....

Daarna legt ze uit aan hand van, het theekopje, de vaas, het ongeluk (trauma) hoe het proces zich verder voltrekt. Want één ding is wel duidelijk, het is een proces.  Je gooit de scherven niet weg, je kijkt er naar. Je besluit te helen, te repareren, tijd en geduld, niet in de prullenbak, maar je gaat in het lijmproces..... 

Ik ga nog een procesbeschrijving schrijven, maar voor nu, we zijn onderweg, helen heeft tijd nodig 

16 december 2021 bewerkt door Artemis
1 letter weggehaald

[Quinn]

@Adri02 schreef exact wat ik bedoelde. Wow.

[Artemis]

dag 353 

Het gaat um niet wordern, ik en kintsugi. Dank allemaal voor bijdragen. Het past me niet, ik heb het boekje doorgebladerd, zelfhulpboeken werken niet bij mij. Mooie woorden, maar gevoel zit in een andere afdeling in het brein. 

En een mooi kopje stukslaan en met engelengeduld in elkaar lijmen past me ook niet. Ik had ooit een beeldend therapeut, de duivel hale haar, waarvan ik dingen kapot mocht maken. Daarmee genereerde zij een woede die dieper ging dan zij aankon. Dus die woede sloeg bij mij naar binnen. En vervolgens werd ik naar huis gestuurd met een "fijn weekend!" Stom mens, snap niets van trauma.  Dus kapotslaan is voor mij geen goed plan. 

wat dan wel:

* drummen werkt wel goed, maar dat kan maar een uurtje ik houd wel rekening met mijn buren, met mijn electronisch drumstel , maar mijn gewrichten kunnen de pads moeilijk aan 

* vetkrijt, werkt ook, ben weer mee begonnen. 

* natuur in, wandelen, fietsen. Een pony zou echt superfijn zijn, aangezien ik in vorige woonplaats altijd paarden en pony's ter beschikking had. het geld is op, de contacten zijn er niet en verhuur past me niet. 

Mijn woede, rocket fuel 

 

20 december 2021 bewerkt door Artemis

[Artemis]

dag 354

Onder mijn woede zit angst. 

ik haat kerst ik haat vuurwerk ik haat december ik haat mijn verjaardag 

ik wou dat het voorjaar was

ik ben hier

ik ben nu

21-12-2021

dag 354, ik drink niet 

23 december 2021 bewerkt door Artemis
oude sht verbranden

[Bob]

Ik vind dat helemaal niet "dommig". Het is een zaak van wel of niet overleven!

[Artemis]

Op 21-12-2021 om 22:15 zei Oskar:

De pinguïns op de Zuidpool gaan gewoon een beetje dommig in een grote groep tegen elkaar aan staan om de koude winter door te komen. Kom erbij.

Dank @Oskar en ook @Bob en ook de 4 likes op mijn post. Het helpt. 

dag 355 ik drink vandaag niet 

One Day At The time. 

23 december 2021 bewerkt door Artemis
oude sht verbranden

[Artemis]

 

Straks met daglicht maar een mooiere foto maken 

22 december 2021 bewerkt door Artemis

[Etty]

Goedemorgen lieve @Artemis, ik kom je alvast een klein beetje voorjaar wensen