Ik mis Femke, verslaving van ruim 40 jaar.

[Claudius]

Ik denk dat de knop bijna volledig om is. Ik heb nog sommige twijfels, maar ik weet momenteel absoluut niet waarom ik nog alchohol zou gebruiken.

Ik voel me nu de tweede dag op rij ook goed in mijn vel. 

[Claudius]

Ooit beweerde ik dat alles wat er in mijn omgeving gebeurt met mijn verslaving te maken heeft. En zo is het ook. Het zijn allemaal triggers waar het drankduiveltje een rol in speelt. Of ik nu voorbij een straat kom waar op een warme zomermiddag waar links en rechts terrassen zijn met frisse pintjes. Of het is het nieuws over de oorlog in Israël, het heeft allemaal een invloed op mijn denken. Zal ik of zal ik niet. 

[Maia]

Op 22-6-2025 om 05:37 zei Claudius:

Ooit beweerde ik dat alles wat er in mijn omgeving gebeurt met mijn verslaving te maken heeft. En zo is het ook. Het zijn allemaal triggers waar het drankduiveltje een rol in speelt. Of ik nu voorbij een straat kom waar op een warme zomermiddag waar links en rechts terrassen zijn met frisse pintjes. Of het is het nieuws over de oorlog in Israël, het heeft allemaal een invloed op mijn denken. Zal ik of zal ik niet. 

Hopelijk is het goed gegaan? En ik snap de invloeden.  Het is niet leuk allemaal 

 

Sterkte  Claudius 

[Claudius]

Ik las een interview op een site, met methoden om te vermageren. Ik weet niet of dit methoden zijn die ik op mij kan toepassen. Ik denk dat ik de oorsprong van mijn meeste problemen ken. Ik denk dat dit op de moment ga begonnen zijn dat mijn moeder mij achterliet in een beek met een gebroken been. Een been dat brak door haar schuld. Ooit ga ik een normaal jongetje geweest zijn. Maar nadat mijn vader of grootvader mij uit de vrieskou en de beek haalden werd ik over beschermd en vertroeteld. Ik kon toen en mocht toen een lange niet veel bewegen. Dus ik denk dat daar veel problemen zijn ontstaan, verlatingsangst, luiheid, overgewicht, onzekerheid, en ik weet niet wat nog allemaal. Later ontwikkelde ik een duidelijk alcoholprobleem, de alcohol heb ik nu afgezworen, maar ik heb bijna nergens grenzen. De enigste methode die ik ken om te vermageren is totaal sommige dingen niet meer tot mij te nemen. Alcohol was het eerste, later geen chocolade meer kopen, snoep koop ik ook niet meer, behalve ijs. Dus ik denk dat ijs het volgende is om uit mijn leven te bannen. 

Ja ik denk dat mijn overgewicht een van de oorzaken is van mijn slaapproblemen. 

[Claudius]

Er is geen mens in de wereld die om mij geeft, dus ik denk dat het een zeer foute beslissing van mij is om geen hondje meer te nemen. 

[Bob]

1 uur geleden zei Claudius:

Er is geen mens in de wereld die om mij geeft

jij zelf ook niet?

[Claudius]

16 minuten geleden zei Bob:

jij zelf ook niet?

Het is maar een bedenking dat ik mij maak na een gesprek met een hulpverlener gisteren. Buiten professionele hulpverleners heb ik alleen maar mijn broer waar ik regelmatig mee praat. En de gesprekken met mijn broer zijn steeds zeer kort. De hulpverlener gisteren maakte me duidelijk dat zij maar tijdelijk zijn. Mijn Femke had ik toch vijftien jaar. 

Ik geef wel om mij, maar is dat voldoende? 

[Bob]

3 minuten geleden zei Claudius:

Ik geef wel om mij, maar is dat voldoende? 

Een goede vraag die de kern raakt. Maar die vraag kan ik natuurlijk niet voor jou beantwoorden.

gisteren om 06:39 bewerkt door Bob

[Bob]

Op 24-6-2025 om 05:17 zei Claudius:

Ik denk dat ik de oorsprong van mijn meeste problemen ken. Ik denk dat dit op de moment ga begonnen zijn dat mijn moeder mij achterliet in een beek met een gebroken been. Een been dat brak door haar schuld. Ooit ga ik een normaal jongetje geweest zijn. Maar nadat mijn vader of grootvader mij uit de vrieskou en de beek haalden werd ik over beschermd en vertroeteld.

Kan het zijn dat je moeder je alleen moest laten om hulp te kunnen halen?

[Claudius]

1 uur geleden zei Bob:

Kan het zijn dat je moeder je alleen moest laten om hulp te kunnen halen?

Heel het verhaal staat er niet @Bob . Nee, ik herinner mij nog goed als de dag van gisteren wat ik haar hoorde zeggen. De beek en de plaats waar ze wou over springen was niet zover van de woonst af. En alhoewel het goed aan 't vriezen was gaan er waarschijnlijk buitendeuren opengestaan hebben. Ik hoorde haar duidelijk in dialect zeggen tegen mijn grootouders. "Dat hij eruit komt, hij kan daar goed zelf uit. " . Het was een diepe beek, die mijn familieleden later dichtgooiden zodat hetzelfde zich niet meer herhaalde. Ik was vijf en misschien toen al zeer snel en bekwaam om overal op te kruipen, maar dat herinner ik mij niet meer. 

[Claudius]

1 uur geleden zei Bob:

Een goede vraag die de kern raakt. Maar die vraag kan ik natuurlijk niet voor jou beantwoorden.

Ik was zeer lang een eenzaat en ik was daar best tevreden mee, maar U leest hier al lang en dan zul je ook nog weten dat ik een levensgezellin wou en niet zomaar een, maar iemand waar ik sterke gevoelens voor heb. 

[Claudius]

Ik weet ook niet meer zo goed waar mijn 20 maanden ouder broer juist was. Ik herinner mij nog wel dat mijn moeder ons beidde aan de bus kwam afhalen. Was mijn broer ook over de beek gesprongen of had hij langs de normale weg de woonst reeds bereikt? Ik weet het ook niet meer, zelfs niet goed of het mijn vader of grootvader was die me uit de beek haalde. Wat wel vaststaat is dat een ambulance onmogelijk tot aan de woonst kon komen, ik weet ook niet meer hoe ik in de kliniek geraakt ben. In ons dorpje was toen nog een kliniek. 

gisteren om 08:31 bewerkt door Claudius
Woord vergeten

[Claudius]

Het volgende schrijf ik aan mijn psychiater. 

Toen ik op maandag 12 augustus 2024 bij U kwam kon bijna niets meer mij nog schelen. Zaterdag 10 augustus 2024 was wel de laatste dag dat ik alcohol heb gedronken. Ik dacht dat dit op Zondag 11 augustus 2024 al niet meer zou opvallen bij de alcoholcontrole op Hestia, maar daar was ik zeer verkeerd in. Ik wou nog twee dingen als ik bij U kwam op die dag. Bij Femke zijn en gerust gelaten worden. Ik besefte zeer snel als ik nog bij Femke wou zijn dat ik dan moest stoppen met alcohol te drinken. Nu vandaag zaterdag 28 juni 2025 zijn de zaken enigszins anders. U hebt mij gered van de alcohol. Femke is vandaag al 109 dagen geleden overleden. Op die kan ik niet meer steunen. Ik moet bekennen dat ik nog steeds een frisse pint bier wil drinken. Maar ik kan dit niet, nooit meer. Want van een pint zou een tweede komen en dan een derde enzovoort. Ik heb geen rem meer. 

 Wat ik nog steeds wil is gerust gelaten worden, bij Femke kan ik niet meer zijn. 

[bumperjim]

23 uur geleden zei Claudius:

Er is geen mens in de wereld die om mij geeft, dus ik denk dat het een zeer foute beslissing van mij is om geen hondje meer te nemen. 

Geef jij zelf om bepaalde mensen Claudius?

[Claudius]

Ik vind dat een beetje een moeilijke vraag @bumperjim. Ik denk het wel, ik probeer toch zeker contact te houden met sommige mensen. Soms of meestal tevergeefs. Maar dat kun je natuurlijk omdraaien en beweren dat ik dit doe uit eigenbelang. 

[lady jane]

contact houden is niet zomaar om mensen geven denk ik. Dat we elkaar gebruiken (eigenbelang hebben)
is niet zo maar fout, gebruiken is niet misbruiken. Maar geven om gaat wel dieper dan alleen contact/tijd
steken in iemand. Ik merk zelf bij het ouder worden dat contacten toch wat oppervlakkiger zijn. Ik investeer
meer in de oppervlakte dan in de diepte. Wat niet wegneemt dat per keer die contacten wel degelijk diep gaan.
Dan is een huisdier misschien juist belangrijk @Claudius? Veel contact/tijd/gezelschap, maar weinig 2 richtingen
in de diepte? Maar juist een huisdier mag niet meer begrijp ik? In je nieuwe woning?

[Claudius]

Mijn huidige woonst is opgezegd @lady jane, volgende maand en dat is niet ver meer moet ik verhuizen. En inderdaad in mijn nieuwe woonst is een huisdier geen optie meer. Ik heb ook geen nood aan een vervanging voor mijn Femke, ik wil mijn Femke terug, maar dat is onmogelijk. 
Ik gaf zeker om mijn moeder, maar die is ook al meer als vier jaar geleden overleden. Ik geef ook om mijn broer maar daar heb ik eerlijk gezegd toch niet zoveel contact mee. Verder wou ik zeker een diepere band met sommige mensen. Nu zijn het alleen nog mensen die vanwege hun beroep langere gesprekken met mij hebben. En ik zoek zeker geen liefdesrelatie met mijn psychiater of verpleegster. Of zoiets. Verder heb ik soms nog zeldzame gesprekken met een ergotherapeute, maar die hoeft niet meer met mij te praten. Ze was mijn therapeute in de kliniek, maar ik kom haar soms nog tegen in de gang en dan maakt ze soms tijd voor een babbel. 

De laatste waar ik een diepere relatie mee zocht of wilde is al van donderdag 12 augustus 2021 geleden.