Ik mis Femke, verslaving van ruim 40 jaar.

[Claudius]

7 uur geleden zei Lonster1:

Als ik Claudius was zou ik via een van de hulpverleners of de huishoudelijke hulp advies vragen waar je hulp kan krijgen om dit te organiseren. 

O dank U wel dat heb ik reeds gedaan. Ik had bij het CAW iemand jaren geleden die een kei was in organiseren. Ik had een tijdje terug een mail naar het CAW gestuurd en blijkbaar mag die persoon mij niet meer helpen. 

[Claudius]

Volgens een snelle berekening ben ik al  ruim 40 jaar verslaafd. Aan alcohol. De ommekeer kwam er pas nadat ik voor mezelf wilde toegeven dat ik een probleem had. 

19 april bewerkt door Claudius
Verkeerde boodschap.

[JamesM]

9 uur geleden zei Claudius:

Volgens een snelle berekening ben ik al  ruim 40 jaar verslaafd. Aan alcohol. De ommekeer kwam er pas nadat ik voor mezelf wilde toegeven dat ik een probleem had. 

Wanneer wilde je dat voor jezelf toegeven, en wat was daar voor nodig?

En puur uit interesse, vanaf wanneer ben je je verslaving gaan tellen? Vanaf eerste biertje of toen je echt het gevoel had dat het problematisch was? Vraag me dat altijd af als ik mensen zoiets hoor zeggen vandaar. 

[Claudius]

2 minuten geleden zei JamesM:

Wanneer wilde je dat voor jezelf toegeven, en wat was daar voor nodig?

En puur uit interesse, vanaf wanneer ben je je verslaving gaan tellen? Vanaf eerste biertje of toen je echt het gevoel had dat het problematisch was? Vraag me dat altijd af als ik mensen zoiets hoor zeggen vandaar. 

Tijdens een zeer kort gesprek met mijn psychiater nu iets meer dan 8 maanden geleden, zij ging mij desnoods naar een bejaardentehuis sturen maar ik zou ophouden met alchohol te gebruiken. Ik was toen reeds zeer lang op een gesloten afdeling opgenomen geweest. Kort voor dat gesprek. Ik wilde niet de rest van mijn leven opgesloten blijven. Dus toen besefte ik dat ik een probleem had. 

Het tweede gedeelte van je vraag is moeilijker te beantwoorden, ik denk dat ik reeds veel te vroeg in mijn leven een regelmaat had van teveel alchohol te gebruiken. Ik was zeker geen twintiger toen ik met een regelmaat alchohol gebruikte. Ik ga eerder vijftien geweest zijn, mijn eerste alcoholisch drankje was nog veel vroeger. 

[Claudius]

Nu kunnen we nog debatteren wat een verslaving juist is. Ik heb zeker na mijn beginperiode periodes gehad dat ik zonder alchohol kon. Maar zette mij geen alchohol voor mijn neus of ik dronk het zeker op. Nu nog vrees ik. 

[Woman]

Ik was 15 toen ik met alcohol begon. Het was meedoen met de groep. We gingen uit en dus bier drinken. Ik had niet eens echt trek en bestelde het nooit uit mezelf. Altijd omdat er een "rondje" werd gegeven en een biertje in mn handen kreeg. 

Dat is heel lang zo geweest. Wel tot mijn 30e. Toen pas ging het mis, begon ik zelf thuis wijn te kopen wat al snel teveel werd en wat ik bleef doen. 

Drugs is een ander verhaal. 

19 april bewerkt door Woman

[Claudius]

Van wat ik onthouden heb van de AA en de verslavingskiniek ben je verslaafd als je denkt dat je niet meer zonder kunt.  

[Woman]

Ja. 

Zelfs als je elke week 3 biertjes op een terras drinkt kan dat een verslaving zijn, als je niet zonder kan. 

[Claudius]

Ik dronk het zeker op als het getrakteerd werd en ik trakteerde zelf ook. 

[JamesM]

Mijn eerste biertje was toen ik zes was. Maar daarna tot mijn ca 15e niets meer gedronken, behalve een door mijn ouders opgedrongen Shandy tijdens feestdagen en verjaardagen. Mijn echte verslaving aan alcohol (en daarnaast ook drugs) begon rond mijn 23e. Dat is 23 jaar geleden. Tel ik mijn eerste biertje mee, dan zou ik al 40  jaar een verslaving hebben. 

[Claudius]

Mijn honden lieten me nooit in de steek. Femke bijvoorbeeld stond met haar neus tegen de deur te wachten tot ik weer thuiskwam. Ze hield steeds op met janken als ze mij in haar nabijheid voelde. Ze was een zeer trouw gezelschap, nu nog als ik wakker word zoek ik haar nog steeds.

Mensen daarentegen laten me blijkbaar allemaal vroeg of laat in de steek. Misschien dat mijn vader daarop de grote uitzondering was. 

[lady jane]

Ben jij zelf naar mensen net zo trouw als naar dieren?
Bij honden is trouw een eigenschap. Bij kinderen idem.
Maar volwassenen willen graag wat gelijkwaardigheid in relaties.
Althans meestal dan toch.Daar geldt vaak; voor wat hoort wat, 
of is dat een Hollandse eigenschap?

[Claudius]

25 minuten geleden zei lady jane:

Ben jij zelf naar mensen net zo trouw als naar dieren?
Bij honden is trouw een eigenschap. Bij kinderen idem.
Maar volwassenen willen graag wat gelijkwaardigheid in relaties.
Althans meestal dan toch.Daar geldt vaak; voor wat hoort wat, 
of is dat een Hollandse eigenschap?

Ik vrees dat ik hondstrouw ben, aan U om uit te maken of dit een goede of slechte eigenschap is. Ik wist dat mijn echtgenote mij bedroog en toch wilde ik ze niet kwijt. 

Maar ik heb het meer over mijn verlatingsangst, dat iedereen me vroeg of laat in de steek laat. Zoals mijn moeder deed en als kleuter mij achterliet in een beek met een gebroken been.

Ik denk wel dat ik in de loop ter tijd erg veranderd ben. Tegenwoordig stel ik alles meer in vraag. Sommige gevoelens die ik vroeger zeer veel had heb ik de laatste jaren niet meer. 

[Claudius]

Dag na dag kom ik tot de vaststelling dat ik wel internet heb maar verder heb ik niemand buiten mijn hulpverleners. Hulpverleners die ook niet ieder bericht van mij beantwoorden. 

[Lika]

Ben je met vrijwilligerswerk begonnen @Claudius? Daar herinner ik me iets over? Misschien kan dat ervoor zorgen dat je je kring van bekenden wat meer kunt vergroten?

[Claudius]

Jawel @Lika ik doe nu al enkele maanden vrijwilligerswerk, het geeft me wat afleiding. Ik werk nu al enkele maanden een paar uur per week in een dagopvang voor ouderen.