Al 2 jaar verslaving voorbij, blij maar ook saai.

[Batmen]

heel goed bewust weer gegeven @Etty het is helemaal waar wat je zegt, goed om te lezen, bedankt voor je reactie, heb ik echt wat aan. Imperfectie is voor voor mij nu steeds meer perfectie... Niet altijd, maar het heeft nog tijd nodig :-) Perfectie bestaat niet, als je helemaal jezelf bent en dat kan zijn zonder zonder hulpmiddelen is dat perfectie. Wat ik merk is dat mijn sociale contacten echter zijn, mooier, meer verbinding, dat is voor mij perfectie. Soms wrijft het, wringt het, voelt het klote, maar de zon schijnt blijkbaar niet altijd. De kunst is voor mij om mijn eigen ik avontuurlijk genoeg te vinden, zonder al die poespas van drank en drugs. Eigenlijk is het het mooiste wat er is, jezelf kunnen zijn, ja dat is echt de winst die ik behaald heb uit mijn avontuur als geheel onthouder ;-) Amen x

[Batmen]

@Etty uiteindelijk voel ik me ook ook steeds vrijer en ongeremder, inderdaad met drank als een debiel een "leuke" avond beleven voelt nep. Terwijl je zonder alcohol een leuke avond beleefd en daarna een zeer bevredigend gevoel eraan over houdt. Dank je @Etty voor deze reminders. Ik zat even in een dip na 2 jaar stoppen, maar oa door dit forum kan ik er weer helemaal tegenaan. Kom maar op met dit avontuurlijke leven....Succes allemaal met jullie avontuurlijke leven zonder afleidingen....Wees trots op je eigen ik ....

, het is het waard en ik zou echt never nooit meer terugwillen....liefs

[kruidenthee67]

Jij ook succes Batmen

Mooi dat je in je dip hier steun hebt gezocht, en daarmee ook steun en inspiratie hebt gegeven. Dank hiervoor.

 

 

[Myriam9]

februari drink ik al weer 8 jaar niet. Ik was echt een feestbeest, uitgaan met vriendinnen en dan net zo veel drinken als zij. Alleen zij konden er tegen en ik niet. Mij moesten ze dan thuis brengen.

De begin jaren wilde ik niet meer naar de kroeg. Wat moet ik daar doen? Drinken kan niet meer. Eigenlijk zegt dat al genoeg. Je gaat naar de kroeg om te drinken en dan is het gezellig. Ook dat is jezelf voor de gek houden ben ik wel achter.

Feestjes ga ik wel heen maar op tijd weer naar huis als andere ....... inderdaad.

Als ik nu de kroeg in ga en daar rond kijk zie ik alleen drinkende mensen. Of mensen die met een groepje zijn en iets te delen hebben ( iets anders als drank) De drinkende mensen zijn als je goed kijkt alleen bezig met drinken! De andere groep zijn bezig met samen delen. Kom ik daar een bekende tegen zegt die; Blijf toch hier het is geweldig hier! kijk ik wat ze aan het doen is. Echt alleen vol gieten en lallen. Dat gezellig? voor mij niet.

Voor mij is het duidelijk. Ik heb er niets meer te zoeken. Ik krijg er zelfs een aversie tegen. Gezellig? waar? niet daar. Wat wel is dat je een soort rouwproces te verwerken krijgt. Het was ten slotte jaren je leven, je vriend je .............

Mijn leven is nu veel leuker. En wanneer ik op een echt fijn feestje ben vragen ze aan me of ik wat in mijn frisdrankje heb gedaan of in mijn koffie want ik doe me toch gek.... Leuk... gezellig!

Dus lieve mensen, het komt goed! 

[Batmen]

18 uur geleden zei myriam7:

februari drink ik al weer 8 jaar niet. Ik was echt een feestbeest, uitgaan met vriendinnen en dan net zo veel drinken als zij. Alleen zij konden er tegen en ik niet. Mij moesten ze dan thuis brengen.

De begin jaren wilde ik niet meer naar de kroeg. Wat moet ik daar doen? Drinken kan niet meer. Eigenlijk zegt dat al genoeg. Je gaat naar de kroeg om te drinken en dan is het gezellig. Ook dat is jezelf voor de gek houden ben ik wel achter.

Feestjes ga ik wel heen maar op tijd weer naar huis als andere ....... inderdaad.

Als ik nu de kroeg in ga en daar rond kijk zie ik alleen drinkende mensen. Of mensen die met een groepje zijn en iets te delen hebben ( iets anders als drank) De drinkende mensen zijn als je goed kijkt alleen bezig met drinken! De andere groep zijn bezig met samen delen. Kom ik daar een bekende tegen zegt die; Blijf toch hier het is geweldig hier! kijk ik wat ze aan het doen is. Echt alleen vol gieten en lallen. Dat gezellig? voor mij niet.

Voor mij is het duidelijk. Ik heb er niets meer te zoeken. Ik krijg er zelfs een aversie tegen. Gezellig? waar? niet daar. Wat wel is dat je een soort rouwproces te verwerken krijgt. Het was ten slotte jaren je leven, je vriend je .............

Mijn leven is nu veel leuker. En wanneer ik op een echt fijn feestje ben vragen ze aan me of ik wat in mijn frisdrankje heb gedaan of in mijn koffie want ik doe me toch gek.... Leuk... gezellig!

Dus lieve mensen, het komt goed! 

Ja het komt allemaal goed, erzijn altijd momenten dat je je sociaal gezien er niet bij voelt horen omdat je niet meedoet met dat gezamelijke belang, zuipen en slap lullen. Maar dat weegt niet op tegen het zelfvertrouwen, zelfcompassie, rust en puurheid wat je ervoor terugkrijgt. Het is idd een rouwgevoel die af en toe met vlagen weer opspeelt. Ik sport nu ook 3x per week, dit helpt mij enorm, wordt steeds jonger geschat, ipv ouder, wat wil je nu nog meer... :-) het blijft geweldig om te horen dat ik niet de enige ben met deze worsteling zo nu en dan....maar nogmaal deze worsteling is helemaal ul komma nul in vergelijking met de enorme worstelingen die ik tijdens mijn gebruik ervaarde...Fijn weekend liefs

[Marguerite]

 

19 minuten geleden zei Batmen:

Ja het komt allemaal goed, erzijn altijd momenten dat je je sociaal gezien er niet bij voelt horen omdat je niet meedoet met dat gezamelijke belang, zuipen en slap lullen. Maar dat weegt niet op tegen het zelfvertrouwen, zelfcompassie, rust en puurheid wat je ervoor terugkrijgt. Het is idd een rouwgevoel die af en toe met vlagen weer opspeelt. Ik sport nu ook 3x per week, dit helpt mij enorm, wordt steeds jonger geschat, ipv ouder, wat wil je nu nog meer... :-) het blijft geweldig om te horen dat ik niet de enige ben met deze worsteling zo nu en dan....maar nogmaal deze worsteling is helemaal ul komma nul in vergelijking met de enorme worstelingen die ik tijdens mijn gebruik ervaarde...Fijn weekend liefs

Ik had het niet beter kunnen verwoorden :-)

Fijn weekend, Batmen. Geniet ervan.

[Gast]

Ja, ik vind het saai ook om niet te roken en niet te drinken. Ik mis het af en toe om in mijn eigen wereld te leven, in de roes waar tijd en realiteitsbesef geen rol speelt en waar je geen verantwoordelijkheid hebt.

Toch drink en blow ik niet meer omdat ik steeds meer nodig had om het gevoel te bereiken waar het nog lekker was. De gevolgen van de hoeveelheden werden nadeliger dan het plezier dat ik er nog uithaalde. Ik vind mijn leven nu zonder de middelen prima, vaak prettiger maar soms ben ik nog wel jaloers op mensen die een avond los kunnen gaan zonder alle gevolgen.

[Patries]

Lang geleden, in de tijd dat ik net de drank en de sigaretten had ontdekt voelde ik me zo lekker, zo levend en blij wanneer ik aangeschoten was. Maar op een dag realiseerde ik me dat ik me zonder drank op toch wel beroerd voelde. Stoppen met drinken deed ik toen niet volledig (ik had het nodig om in slaap te vallen), maar ik zocht de feesten en discotheken niet meer op. Ik nam wat glazen wijn in de avond om in slaap te kunnen vallen. Het leven werd in mijn beleving een stuk saaier. Vanaf het moment dat ik zwanger bleek te zijn stopte ik met roken en alcohol. In de tijd dat mijn kinderen klein waren dronk ik geen druppel en ik genoot van mijn gezin. Omdat ik zo trots was op mijn kinderen miste ik de drank ook niet. Mijn leven was verre van saai toen!

Toen ze ouder werden en mijn slaapprobleem me meer en meer op ging breken begon ik weer met drinken voor het slapen gaan. Met baan en gezin (alleenstaande ouder) werkte ik hard, ik had geen tijd voor feesten en gedoe, maar er knaagde wel iets: mijn leven was zo beperkt....ik was continu moe en ik kon niet meer ontspannen. Drinken, (maar dan alleen) voor het slapen gaan was mijn enige ontspanning. Daarnaast sportte ik ook graag, vaak echter was ik zelfs daar te moe voor. Nou ging en ga ik nog wel naar feestjes waar veel gezopen en geblowd wordt, maar ik ga altijd als een van de eersten naar huis. Met dronken en benevelde mensen match ik niet.

Nu sta ik drie weken volledig droog en het leven is nog even saai met het verschil dat ik nu amper slaap. Maar daar moet ik wel doorheen, ik wil die drank gewoon niet meer. Bijna al mijn vrienden drinken, blowen en roken, ik trek vooral naar mensen toe die minder stabiel in het leven staan, net als ik. In het land der blinden is eenoog koning en men is mij meer en meer gaan zien als iemand die "succes" heeft, maar die wel een beetje saai is. 

Ik sta met een been in het leven van de stabiele, hoogopgeleide werkenden en met mijn andere been in dat van de gevoelige, creatieve, feestende mensen met een uitkering. 

Mijn voorzichtige conclusie is dat allebei die uitersten op zich gruwelijk saai zijn. Waar je ook existeert, je moet toch je eigen slingers ophangen, en dat moet je vooral in je hoofd doen. Als je dat kunt volgt de praktijk van het leven vanzelf. Maar ik heb mooi praten.....zelf krijg ik dat ook niet voor elkaar...

2 september 2018 bewerkt door Patries

[Batmen]

1 uur geleden zei Patries:

Lang geleden, in de tijd dat ik net de drank en de sigaretten had ontdekt voelde ik me zo lekker, zo levend en blij wanneer ik aangeschoten was. Maar op een dag realiseerde ik me dat ik me zonder drank op toch wel beroerd voelde. Stoppen met drinken deed ik toen niet volledig (ik had het nodig om in slaap te vallen), maar ik zocht de feesten en discotheken niet meer op. Ik nam wat glazen wijn in de avond om in slaap te kunnen vallen. Het leven werd in mijn beleving een stuk saaier. Vanaf het moment dat ik zwanger bleek te zijn stopte ik met roken en alcohol. In de tijd dat mijn kinderen klein waren dronk ik geen druppel en ik genoot van mijn gezin. Omdat ik zo trots was op mijn kinderen miste ik de drank ook niet. Mijn leven was verre van saai toen!

Toen ze ouder werden en mijn slaapprobleem me meer en meer op ging breken begon ik weer met drinken voor het slapen gaan. Met baan en gezin (alleenstaande ouder) werkte ik hard, ik had geen tijd voor feesten en gedoe, maar er knaagde wel iets: mijn leven was zo beperkt....ik was continu moe en ik kon niet meer ontspannen. Drinken, (maar dan alleen) voor het slapen gaan was mijn enige ontspanning. Daarnaast sportte ik ook graag, vaak echter was ik zelfs daar te moe voor. Nou ging en ga ik nog wel naar feestjes waar veel gezopen en geblowd wordt, maar ik ga altijd als een van de eersten naar huis. Met dronken en benevelde mensen match ik niet.

Nu sta ik drie weken volledig droog en het leven is nog even saai met het verschil dat ik nu amper slaap. Maar daar moet ik wel doorheen, ik wil die drank gewoon niet meer. Bijna al mijn vrienden drinken, blowen en roken, ik trek vooral naar mensen toe die minder stabiel in het leven staan, net als ik. In het land der blinden is eenoog koning en men is mij meer en meer gaan zien als iemand die "succes" heeft, maar die wel een beetje saai is. 

Ik sta met een been in het leven van de stabiele, hoogopgeleide werkenden en met mijn andere been in dat van de gevoelige, creatieve, feestende mensen met een uitkering. 

Mijn voorzichtige conclusie is dat allebei die uitersten op zich gruwelijk saai zijn. Waar je ook existeert, je moet toch je eigen slingers ophangen, en dat moet je vooral in je hoofd doen. Als je dat kunt volgt de praktijk van het leven vanzelf. Maar ik heb mooi praten.....zelf krijg ik dat ook niet voor elkaar...

Ik ben gevoelig en heel creatief, maar drink niet ;-), heb ook geen uitkering trouwens hahaha... Dus dan inderdaad mijn eigen slingers ophangen, hard, echt veel te hard meezingen met foute nummers helpt ook wel eens ;-) Sterkte ermee, het is het allemaal waard vind ik....gaat steeds beter....die eigen slingers ophangen...

[Patries]

24 minuten geleden zei Batmen:

Ik ben gevoelig en heel creatief, maar drink niet ;-), heb ook geen uitkering trouwens hahaha... Dus dan inderdaad mijn eigen slingers ophangen, hard, echt veel te hard meezingen met foute nummers helpt ook wel eens ;-) Sterkte ermee, het is het allemaal waard vind ik....gaat steeds beter....die eigen slingers ophangen...

Dank je Batmen!

Dat slingers ophangen moet ik wel leren hoor. Vroeger kon ik dat wel enigszins, maar ik vind het nu wel heel erg moeilijk. Als je zo moe bent lukt het ook niet goed. Het is dat ik WEET dat geen alcohol beter voor je is, maar ik voel de positieve effecten van het stoppen totaal niet. Elke ochtend heb ik een fikse "kater" omdat ik nauwelijks heb geslapen, toen ik die glazen wijn nog dronk en wel een beetje sliep was ik veel uitgeruster. Misschien mis ik de kick van het gestopt zijn omdat ik niet gestopt ben omdat ik me ongezond ging voelen of omdat ik regelmatig beneveld was, maar omdat ik besef dat ook elke dag "slechts" drie glaasjes drinken ongezond is en omdat ik geestelijk niet meer afhankelijk wil zijn van de alcohol. Ja, ik mis het gevoel van iets belangrijks overwonnen te hebben totaal.

Toen ik met roken stopte was dat toch anders. Nou was ik geen kettingroker, soms rookte ik er maar twee of drie op een dag, maar het was zo lekker te ontdekken dat ik niet meer uit mijn mond stonk en dat ik toch gemakkelijker ging ademen. Dat ik in mijn hoofd niet meer bezig hoefde te zijn met de vraag of ik nog wel sigaretten had. Dat ik niet meer buiten in de regen hoefde te kleumen met mijn peukje.

 

[Myriam9]

Ik noemde het een rouwproces dat gevoel dat het saai is geworden nu je niet meer drinkt. Dat als je terug kijkt op " toen ik nog alc dronk was het gezellig! " Je mist iets... 

Maar ik ben nu volwassen en ik mis ook mijn jeugd toen was het.................

Weet je nog toen we op dansles zaten toen was het.....

Ja en toen ik klein was mocht ik nog op tafel staan en liedjes zingen dat was ....

In de baarmoeder daar was het knus en warm en veilig en werd er voor me gezorgd dat was pas .....

 

Snappen jullie het een beetje ( knip oog) 

[Bob]

Je kunt het ook omkeren. Niet zo zeer terugkijken maar vooruit. Mijn ervaringen uit het verleden neem ik mee naar een steeds vernieuwende toekomst. Ik interesseer me vooral voor die toekomst en bedenk hoe ik daar nog verder aan wil bouwen. Daarbij heb ik niet zo'n behoefte om te blijven mijmeren over hoe het vroeger was. Dat verleden is een deel van het voortdurend  uitdijende (ervarings)gereedschap dat ik gebruiken kan. Best wel handig. Overigens ben ik ook op een leeftijd aangekomen dat er zowel lichamelijk als mentaal een aantal dingen niet meer zo goed gaan en realiseer ik me dat dat met de toenemende ouderdom vaker het geval zal zijn. Maar ook daarbij vind ik het niet zinvol er steeds maar een naar gevoel aan vast te koppelen. That's life, het hoort er nu eenmaal bij. En zo nodig pas ik mijn gewoonten wel weer een beetje aan. En de leuke dingen die ik gehad heb zijn niet weg, hoor. Die maken nog steeds deel uit van hoe ik gevormd ben en wie ik nu ben.

Iets van die strekking lees ik ook in bovenstaand bericht van @myriam7. Vroeger... In mijn jeugd... ja, natuurlijk mag je daar aan terugdenken. Maar terug willen naar die tijd? Ach nee...

[bumperjim]

I like that, Bob.

[Batmen]

Precies @Bob, er komen mooie dingen voor in plaats, mooiere dingen zelfs, daarop richten is het beste wat je voor jezelf kan doen. De dip die ik had verdwijnt ook weer op de achtergrond gelukkig.

Word vooral verliefd op: goed voor jezelf zorgen, je lichaam en je geest en  je zal zien, dat er iedere dag wel iets moois te ontdekken valt...

[Gast]

Ik kan je goed volgen Bob en in veel dingen heb je in mijn ogen ook gelijk. Maar ik mis dingen en ik verlang naar dingen, het is maar net wat ik ermee doen. Het gevoel is echt, dat kan ik niet ontkennen. Het uitschakelen van die gevoelens geloof ik niet in. Ze zijn er dus waarom ontkennen, wat je ermee doet is wat anders.

Ik geniet van mijn nuchtere leven maar kijk niet droevig terug op mijn leven vol met drank en andere zooi. Het had ook zijn mooie kant. Ik wil en hoef het niet meer terug maar soms is het leuk om aan terug te denken.

[Adrian]

Op 6-6-2018 om 22:36 zei Batmen:

Hier Batmen, ben een vrouw, maar dat terzijde :-). Ik ben al ruim 2 jaar gestopt met alcohol en de altijd daarop volgende drugspartijen. Voelt geweldig, heb mezelf helemaal gevonden, kan veel meer aan en heb veel echte geluksmomenten.  Totdat de strandfeestjes en terassen weer volstromen, dan begint de onrust. Natuurlijk kan ik een terrasje pakken, maar na 30 minuten heb ik het wel weer gezien. Daarnaast wil me niet storten in zwaar feestgedruis, omdat ik mezelf dan niet vertrouw, ben dan bang voor terugval. Ik sport, mijn leven is 10000 x mooier, dus dit kan ik handelen, hoop ik. Maar toch blijft er een knaaggevoel aanwezig, wat nog extra wordt aangewakkerd door vrienden die zeggen: Goh kom op nou, ga nou mee naar dit festval (met allemaal strakke, bezopen koppen), zonder al die troep kun je toch ook daar volop genieten! Ik kan dat dus niet, wel kan ik museum bezoeken, sporten, wandelen met hond, goede gesprekken hebben. Klinkt dan weer zo saai. Wat is jullie ervaring hiermee? Hoop vurig op antwoorden en ervaringen, dit is voormij toch nog steeds een worsteling. Warme groet....

Hetzelfde geldt voor mij ook: is heel herkenbaar.. (en voor vele anderen ook..).

[Batmen]

Op 2-9-2018 om 10:04 zei Gast:

Ja, ik vind het saai ook om niet te roken en niet te drinken. Ik mis het af en toe om in mijn eigen wereld te leven, in de roes waar tijd en realiteitsbesef geen rol speelt en waar je geen verantwoordelijkheid hebt.

Toch drink en blow ik niet meer omdat ik steeds meer nodig had om het gevoel te bereiken waar het nog lekker was. De gevolgen van de hoeveelheden werden nadeliger dan het plezier dat ik er nog uithaalde. Ik vind mijn leven nu zonder de middelen prima, vaak prettiger maar soms ben ik nog wel jaloers op mensen die een avond los kunnen gaan zonder alle gevolgen.

Daar kan ik mij helemaal in vinden in deze reactie. DANK JE