Marguerite

Hallo Yana, dank voor je reactie. Ik heb dat ook maar van horen zeggen hoor. Maar ik heb even gegoogled: https://verkenjegeest.com/wat-zegt-de-wetenschap-over-meditatie/ misschien dat je daar wat aan hebt in gesprekken met sceptici? Het komt inderdaad doordat er maar weinig mensen in mijn omgeving zijn die het leven bewuster leven. Ik woon in Frankrijk, waar wijn niet is weg te denken uit het dagelijks leven. De Fransman/ -vrouw drinkt gemiddeld 2,7 glas per dag. Elk jaar sterven er 40.000 inwoners van Frankrijk aan de gevolgen van alcoholgerelateerde ziektes. Maar kom niet aan de wijncultuur.... Overigens heeft mijn man ASS (is een heel klein beetje autistisch) en is praten over dit soort onderwerpen niet aan hem besteed. Dat is ook best lastig soms. Hij drinkt nog wel. Soms best veel, soms niet, soms 1 glaasje. Ik geloof niet dat hij dezelfde relatie met alcohol heeft als ik.

Ik wilde even melden dat ik nog steeds nuchter ben. Met een paar kleine onderbrekingen, zo zie ik het. Zeg maar, 90% nuchter. Dat is mooi. Ik ga dieper dan voorheen, in de zin van: de aanleidingen waarom ik dronk beter uitzoeken. Mijn prefrontale cortex versterken door meditatie. Uitstelgedrag veranderen (had ik nog een heel klein restje van). Het gaat best goed. Maar het is soms een heel eenzame weg.

Ik denk dat iedereen hier wel weet DAT je wilt stoppen, maar wat te doen tegen de momenten dat je "och fuck it" denkt en dan toch weer die fles opentrekt. Dat is het lastigste. Elke ochtend weer opnieuw het voornemen om te stoppen, en elke avond verdwijnt dat voornemen naar de achtergrond. Hoe daarmee om te gaan. Ik geloof dat veel lezen op dit forum wel helpt, en heel veel googlen, en heel veel youtubejes kijken over verslaving.

Hoi, als je stopt met drinken heb je vaak meer zin in zoet, om je cravings te dempen, maar dat kan best een nieuwe verslaving worden en je krijgt er een dikke buik van. Schrap de suiker, pasta, brood, rijst en andere zoetigheid van je menu en eet in plaats daarvan eieren en wat meer vet (klinkt raar maar werkt echt). Google eens op ketogeen dieet. Succes! Ik doe met je mee....

Hoi Krissie, dank voor je draadje, mijn oog viel erop omdat ik momenteel zelf ook worstel. Ik denk dat je niet zo boos moet zijn op jezelf of jezelf moet 'haten' zoals je schreef. Nergens voor nodig. Je kunt de gedachte aan drank ook observeren. Dat is wat ik momenteel probeer. Gewoon laten zijn voor wat ie is: hé ik denk aan drank, dat is mijn verslaving, die wil me aan het drinken krijgen. Ik ga er zelfs van kwijlen. Wat vreemd, dat al mijn gedachten nu rond drank draaien. Laat ik maar eens proberen wat anders te doen. Een eindje wandelen, de border wieden, een breiwerkje op de pennen zetten. Voor je het weet is de craving voorbij. Elke keer dat je je craving voorbij laat gaan duurt ie wat korter. En als je toch een keer voor de bijl gaat, jammer dan, maar morgen weer een dag.

En het was niet eens een quote maar helemaal van mezelf :-)) Was nog even vergeten: katerig gevoel geeft vreetbuien. Ook niet best. Versterkt de zelfhaat nog meer.

Update: vanaf november 2020 ben ik af en toe weer (te veel) gaan drinken en daar heb ik achteraf goed over nagedacht. Ergens in mijn onderbewustzijn was blijkbaar toch het idee blijven hangen dat alcohol "gezellig" is, dat je er iets mee kunt vieren, dat het je zelfvertrouwen geeft en losser maakt. Maar niets is minder waar: - alcohol is niet gezellig; het maakt dom en het werkt ontremmend - alcohol verdooft - alcohol maakt op het moment losser, maar de volgende dag volgt de spijt van dat glas te veel en de hoofdpijn en de eenzaamheid van een kater. Het is het allemaal niet waard. Voordat de gewoonte er weer insloop heb ik de knop weer omgezet. Alcoholvrij ben ik veel gelukkiger. "Zelfs op je verjaardag?" vroeg iemand. "Wat heeft mijn verjaardag ermee te maken?" vroeg ik. Ik wens jullie allemaal een fijne, nuchtere, heldere dag. En mocht de dag niet fijn blijken te zijn, dan op zijn minst nuchter en helder.

Weer een paar maanden en een lockdown verder. Mijn besluit om geen alcohol te drinken staat als een huis, nu al meer dan anderhalf jaar. Soms voelt het eenzaam als enige nuchtere tussen anderen die aangeschoten raken nu we weer bij elkaar op bezoek mogen. Soms is het ook lastig om alles wat er gebeurt zo binnen te voelen komen. Maar altijd nog beter dan in de val trappen van de verdoving en de daarop volgende zelfhaat. Mensen om me heen van middelbare leeftijd of ouder, net als ik, beginnen allerlei kwalen te krijgen, van auto-immuunziektes tot hartkwalen en artrose of erger. Ik zie ze drinken, sommigen ook roken, de meeste zijn te dik en sommigen zie je zelden nuchter omdat je ze alleen op feestjes tegenkomt. Maar het verband tussen leefwijze en gezondheid wordt niet zo vaak gelegd. Dat maakt me wel eens verdrietig.

Ja heerlijk. En geen slaapproblemen meer.... of nou ja, nauwelijks

Alweer bijna een jaar en nog steeds niet de behoefte om weer te gaan drinken. Ik heb de afgelopen weken wel een paar keer last gehad van de wine witch, die maar in mijn oor bleef fluisteren; "hè toe nou, ééntje maar", en "joh, even lekker verdoven, alleen vanavond, en dan weer back on track".... Ik heb dat geobserveerd en gemerkt dat dat stemmetje erg hardnekkig is. Dat bewijst maar weer wat een verslavend goedje het is. Nog even een opsomming van de kwalen die ik bij de mensen om mij heen zie en die ondanks dat toch blijven doordrinken: - hoge leverwaarden - maagproblemen - hartritmestoornissen - hoge bloeddruk - vermoeidheid En ga zo maar door. Ik zag laatst een foto van mezelf van voor het stoppen en nog eentje erna... wat een verschil...

O ja, en er is nu inderdaad een 'nieuw gewoon' ontstaan. Het enige dat ik in de gaten moet houden nu is mijn suiker-inname. In het begin nam ik iets zoets als ik een craving had, maar ik heb geen zin om nu verslaafd te raken aan suiker. Dus ga ik nu wandelen op het moment dat ik anders mijn eerste wijntje zou nemen. Hondje vindt het ook fijn....

Hoi allemaal, Dank voor jullie reacties. Hartverwarmend! Ik heb het over een andere boeg gegooid en zo is het me gelukt. Ik ben ermee gestopt om te denken dat ik zelf het probleem ben. Want dan ligt de tweede gedachte op de loer: 'ach, zo erg is het allemaal niet, ik werk gewoon elke dag, ik functioneer normaal, iedereen drinkt er wel eens eentje te veel.... ' enz. enz. enz. Tot ik weer tot het besef kwam dat ik me belabberd voel, depri word en weer een avond ontremd heb zitten doen waardoor ik me later de ogen uit mijn kop schaam. Kortom, dat alcohol wel degelijk een probleem voor me is. Ik ben alcohol gaan zien zoals het is. een gevaarlijk en verslavend gif, waar de maatschappij van doordrenkt is. Plezier? drinken. Verdriet? drinken. Ontspannen? drinken. Stress? drinken. Alle marketing is erop gericht ons te laten geloven dat je alcohol nodig hebt om een leuk of minimaal normaal leven te leiden. En dat zijn we met zijn allen gaan geloven. En ondertussen zijn er over de hele wereld ontelbaar veel probleemdrinkers en vallen er een heleboel doden door het gebruik van alcohol. Kortom ik heb er heel hard aan gewerkt om die conditionering bij mezelf te ontmantelen en om te keren. Dat heb ik niet alleen gedaan; ik heb uren en uren gekeken naar youtubes van Craig Beck en van Annie Grace en alles gelezen wat los en vast zit, van 'een verslaafd brein' van Marc Lewis tot This naked mind van Annie Grace, enz. Er is heel veel te vinden. Laatst heb ik mijn huisarts verteld dat ik gestopt ben met drinken. Om bij mijn huisarts te komen moet je eerst een kwartier door de wijngaarden rijden. We waren het erover eens dat dat bizar is - wijn is hier volkomen geaccepteerd uiteraard, maar wie eraan verslaafd raakt wordt gestigmatiseerd. Mijn man is minder gaan drinken. Hij drinkt in principe door de week niet meer. In het begin was hij in het weekend de schade wat aan het inhalen, maar dat doet hij nu niet meer. Enkele van mijn vrienden zijn ook vraagtekens gaan stellen bij hun drinkgewoonten. Maar niet allemaal. Ik bijt mijn tong af om geen jehova's getuige te worden. Ik ga ervan uit dat het voorbeeld dat ik geef, voldoende zal zijn. Wie er meer over wil weten zal het mij wel vragen. Ondertussen zit ik gezellig aan een fruitcocktail of een glaassie water met prik. Nou dat was het dan weer. Ik meld me wel weer af en toe... maar niet te vaak. Ik wil er eigenlijk niet zo erg meer mee bezig zijn.

Bijna 5 maanden later en ik heb nog steeds geen drup alcohol gedronken. Heeeeeel af en toe komt de gedachte bij me op: en als ik er nu eentje zou nemen? Maar de direct daaropvolgende gedachte is dan: waarom zou ik in vredesnaam... - een drankkegel willen - een kater willen - een duffe en onproductieve avond en volgende dag willen - last van mijn maag willen - rode ogen willen met wallen eronder Geen enkele reden te bedenken waarom ik daar zin in zou hebben.

Heel interessant artikel dat een ander perspectief opent. http://www.stewardshipreport.com/why-i-will-never-call-myself-an-alcoholic/?fbclid=IwAR3TdZiGUVUIJxTFsbTJP6ZGqv3Tb-SwhneTq5xgcEZpRIYM93fBhQHRg7s

Ha dat is ook een denkertje. Ik vind het lastig om van die avondjes te hebben waarop het gezelschap stroef op gang komt en dan om een uur of tien steeds harder gaat schreeuwen en zichzelf gaat herhalen, met speekseldruppels en zogenaamd lollig. Tegenwoordig begin ik de avond lollig en vol goede moed, broodjenuchter, en knap dan om een uur of tien af - dan heb ik het wel weer gezien, de dronken kudde. Gelukkig zijn ze niet altijd dronken of beschonken, dus blijft er genoeg leuk contact over. Zelf voel ik mij nu niet meer ongemakkelijk als niet-drinker. Ik ben er eigenlijk trots op dat ik het spul links laat liggen en het écht niet meer wil. En natuurlijk is er altijd een beetje de angst om erbuiten te vallen. Is dat niet een existentiële angst van ons mensen, roedeldieren? Het is alleen wel jammer als je zelf het gevoel hebt weer écht te gaan leven, vrij van verslaving, terwijl je "kudde" doordrinkt en jou het gevoel geeft dat jij een beetje gênant probleem hebt, terwijl het duidelijk is dat jij juist het probleem niet meer hebt en zij nog wel. Uiteraard is het niet de "schuld" van alcohol. Ethanol is een chemisch stofje, dat kan geen schuld hebben, dat "is" gewoon. Wat wel kwalijk is, is dat van jongs af aan iedereen in de westerse wereld met de paplepel ingegoten krijgt dat alcohol "gezellig" is, dat je er heel sexy van wordt, of heel stoer, of dat het je laat ontspannen, of dat het feestelijk is, of juist een oppepper na een begrafenis of een ander naar trauma... Dat de hele maatschappij ervan doordrenkt is, terwijl jaarlijks wereldwijd miljoenen mensen sterven aan de gevolgen, en dat alcohol geassocieerd wordt met meer dan 60 ernstige ziekten....

Dit is een interessant artikel en geeft helemaal weer hoe ik erin sta. https://medium.com/s/story/leaving-the-herd-ab6c02560496?fbclid=IwAR3mMw_PgzaefraVywUukErCAOoVnL_U3GTasbJbcxvUOAtffFwzMg4daJQ

Ik ben al een jaar of 8 in de overgang dus ik weet er veel vanaf, haha. Alcohol verhoogt je oestrogenenniveau, terwijl dat in de overgang juist minder wordt. Misschien dat er daarom zo veel vrouwen in de overgang naar de fles grijpen...

Hoi, ik heb het boek ook pas aangeschaft. Vind dat er veel nuttige informatie in staat, zoals over dopamine en cravings. Ik vind ook de opvatting dat "verslavingsgevoelig" zijn eigenlijk niet van toepassing is, terecht. Ook ben ik het ermee eens dat als je "anderen" alcoholist noemt (de dakloze met zijn blikjes bier op straat), dat dat voor veel mensen reden is om hun eigen drankprobleem niet serieus te nemen (bij mij valt het nog reuze mee....). Kortom deze benadering helpt mij enorm. Ook Craig Beck, (stopdrinkingexpert.com en Alcohol lied to me) heeft dezelfde benadering. Bij hem vind ik het allemaal net iets te macho en een beetje oppervlakkig, maar het uitgangspunt is terecht: het ligt aan de alcohol zelf!

Mijn seksbehoefte is na de menopauze behoorlijk afgenomen, maar is er nog wel. Seks zonder drank op is veel intenser vind ik, je bent er veel meer "bij" en de orgasmes zijn ook veel intenser. Met drank op ben ik meer verdoofd, voel ik minder al zijn er minder remmingen het is toch minder fijn vind ik.

Hallo Sly, fijn dat je niet meer drinkt. Ik ben ook weer gestopt, na een terugval dit najaar. Mijn aanpak is nu: alle "voordelen" van alcohol doorprikken. Er zitten namelijk helemaal geen voordelen aan. Alles wat je denkt te winnen met alcohol, ontspanning, slapen, losser worden, gezelligheid, klopt voor geen meter. Je wordt er gestresster van. Je zet je leven op "pauze" in plaats van echt iets met je stress te doen. Je slaap wordt veel minder van kwaliteit. En die gezelligheid? Als je de drinkers om je heen ziet lallen en dom lxllen, is dat gezellig? Laat staan die dronkelap die zichzelf steeds herhaalt en niet meer normaal kan praten...... Succes!

Hallo Cleo ja ik ben er inmiddels wel achter dat ik mijn eigen weg moet zoeken. Wat wel fijn is, is dat de feestdagen niet overgoten waren met alcohol. Er logeerde iemand bij ons die al 2,5 jaar droog staat na een verleden vol drankproblemen. Ik kon het er met die persoon wel over hebben. Mijn man heeft hem ook wat minder geraakt en is zich bewust geworden van het feit dat hij echt moet minderen. Het is echt zo dat als je zelf niet drinkt anderen bewuster worden van hun eigen inname. Soms resulteert dat in het afwenden van het probleem op ons, als niet-drinkers: - jij bent geen alcoholist, stel je niet aan, je overdrijft zo - waarom neem je niet 1 glas? je kunt toch ook matig drinken - hoe kom je de feestdagen door zonder alcohol? en zelfs: - je bederft de stemming als je niet meedoet - drink je nooit? wat zonde!! Dat laatste heb ik zelf gelukkig nog niet meegemaakt. Maar die peer pressure sterkt me juist in mijn overtuiging dat er zo ontzettend veel mensen zijn die zelf een probleem hebben met drank en er ongemakkelijk bij worden als er iemand in de omgeving is die ze met de neus op de feiten drukt. Ik las ergens dat op de wereld elke 10 seconden iemand dood gaat aan de directe of indirecte gevolgen van alcohol. Ook las ik dat 80% van de mensen die alcohol drinken, te veel drinkt. Dat geeft toch wel te denken. In plaats van onszelf naar beneden te halen en het onszelf kwalijk te nemen dat we problemen hebben gekregen met alcohol kunnen we maar beter dit spul ontmaskeren: het is een gevaarlijke, verslavende drug die veel slachtoffers maakt en nog steeds wordt gepresenteerd als iets onschuldigs.

Is "Alcohol lied to me" al genoemd? Auteur Craig Beck. Die heeft ook een online hulpprogramma. Het spreekt mij wel aan - vooral het feit dat hij weigert mensen voor wie alcohol een probleem is "alcoholisten" te noemen. Hij legt het probleem bij alcohol als substantie in plaats van bij de gebruiker en dat staaft hij met allerlei cijfers.

Goed dat je niet de oplossing van een slok hebt genomen, Wendy. Nu aan de slag met je schoondochter.... sterkte.

Hallo Rosee, Dank voor het meedenken. Ik ga proberen hier iets vaker te lezen en schrijven en met andere draadjes mee te kijken en te schrijven. Ik heb de laatste dagen veel nagedacht over dat chagrijn en over wat alcohol met ons doet. Het chagrijn is er, reëel, en inderdaad verdoofde ik dat altijd met een paar glazen en dan werd ik wel weer de goeiige sul. Ik zal nu dus moeten leren om anders en volwassen met mijn onvrede om te gaan. Ach ja, het is nooit te laat... Verder ben ik toch wel steeds meer tot de conclusie aan het komen dat verantwoord alcoholgebruik eigenlijk niet bestaat. Net zo min als verantwoord lijm snuiven en verantwoord heroïne spuiten. Het is zulk * en het doet zulke enge dingen met je brein - alleen al het feit dat je niet meer de baas bent over je inname als je eenmaal door het eerste glas heen bent. Welke andere drank heeft dat? Thee, koffie, limonade? Ik ken echt niemand die daarmee een probleem heeft. Zelfs wie te veel koffie drinkt kan daarmee meestal makkelijk stoppen of minderen. Het maatje waarmee ik optrek gaat pas 6 januari stoppen, tot die tijd wil ze nog doordrinken. 5 januari is er een feest waarop ze dronken wil worden, net als iedereen. Dat wordt een vervelende avond.... ik denk dat ik vroeg kom en vroeg wegga. Ze drinkt veel meer dan ik deed, en was laatst volkomen aangeschoten toen ik langskwam. Ik hoop dat we wat aan elkaar hebben, maar ik weet nog niet zeker of we hetzelfde doel hebben. Ik zal het echt zelf moeten doen. Jammer dat de mensen waarmee ik omga allemaal zo ongemakkelijk worden als je niet meer drinkt en ze met hun eigen inname worden geconfronteerd. Zelfs een van mijn vrienden die net uit het ziekenhuis is na een zware hartoperatie vierde zijn thuiskomst met een glas champagne.... ik heb mijn tong afgebeten, het is zijn leven, maar ik zat lekker aan de Spa.

Het begin is er weer. Ik heb een maatje gevonden, een vriendin hier die ook best wel een drankprobleem heeft en kattig wordt als ze niet drinkt.... we gaan er samen voor om niet te drinken. En nu dan verder. Misschien toch AA. Het vervelende is dat iedereen elkaar kent hier, dus die ene A kun je hier wel weglaten.... het is hier meer van de Openbare Alcoholisten... Novadic lijkt me wel wat, maar ik heb uiteraard geen NL ziektekostenverzekering dus dat wordt vrij kostbaar. Wellicht is er hier zoiets beschikbaar Ik ga ernaar op zoek.