Spring naar bijdragen

On the way up


Sandro

Aanbevolen berichten

Knap dat het mnderen jou zo goed lukt. Oprecht blij voor jou. Dat lukt maar weinig mensen. Ik kan het zelf zeker niet! Als je nu op 30 zit per week ben je dus al enorm ver in het minderen , als ik het goed begrijp. Wat is je uiteindelijke doel, mag ik dat vragen? 

Ikzelf bewandel een andere weg, zo moet ( of beter: wil) ieder zijn of haar eigen pad bewandelen. Maar dat is ook weer heel  mooi hier. 

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja klopt. Er leiden meerdere wegen naar Rome, maar niet elke weg is voor iedereen begaanbaar (zelf verzonnen net, hoe vind je em? ;)).

Mijn doel is altijd geweest om max 20 a 25 per week te drinken. Drie op een avond zegmaar. Ik rook niet, sport regelmatig, eet geen zoetigheid. Dan moet dat kunnen, vind ik (en dat telt). Maar ik sluit niet uit dat ik uiteindelijk misschien nog eens tot de conclusie kom dat ik verder wil minderen. Of misschien een periode stoppen om te zien hoe dat is. We will cross that bridge when we get there.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik had/heb het moeilijk vandaag. Combinatie van verveling, m'n opa die nu echt bijna aan het eind van zijn latijn is, en de scheiding van mijn ouders. 

Voerde daarbij een interne strijd. Snap nu een beetje waarom het voor velen zo lastig is om een beetje te blijven drinken en niet helemaal te stoppen. De lol gaat er een beetje vanaf. Geef me dan maar alles of niets. Zo voelde het vandaag althans.

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

34 minuten geleden zei Rosee:

Lastig Sandro. Heb je vandaag wel gedronken?

Drink nu net een biertje, de eerste. Maar ga me niet vol gieten. Dat zou ik zo zonde vinden dat ik me niet kan voorstellen dat ik dat nog eens doe.

Lastig om met al die emoties om te gaan. Ik gebruikte drank al als troost sinds de vroege puberteit. Ik zou tegen mezelf willen zeggen dat het wel goed is zo. Voel het maar gewoon, je hoeft er niet altijd wat mee. Maar dat lukt nog niet zo. Dan maar doorbijten. Dat is in ieder geval wel gelukt.

 

bewerkt door Sandro
Link naar opmerking
Deel via andere websites

8 uur geleden zei Francoise:

Maar misschien kom jij zelf door dat bovenstaande proces ook wel tot de conclusie dat je het zwaarste pad hebt gekozen. 

Het zou zo maar kunnen dat ik beslis dat het beter is om helemaal te stoppen. Maar dan nog steeds vind ik dat ik tot nu toe het juiste pad heb gekozen. Twee maanden terug was ik namelijk niet in staat om erover te denken zoals ik nu doe.

Vandaag afgesproken met mn moeder. Hoop dat ze niet alleen maar haar hart wil luchten en dat we het ook over wat andere, luchtigere dingen kunnen hebben.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

1 uur geleden zei Francoise:

Ben je enigst kind ?

Nee ik heb twee jongere broertjes.

 

1 uur geleden zei Francoise:

Ook "de wrok" die je koestert jegens je vader vreet veel energie en verzwakt jou .  Ik heb makkelijk praten maar probeer het wat los te laten.  :rose:

Loslaten is best goed gelukt. Door er gewoon niet vaak meer aan te denken. Elke keer dát ik er dan aan denk, zoals nu, komt het onbegrip en de boosheid wel weer.

Feit blijft dat de familie nu overhoop ligt. En dat an sich vreet al veel energie. Eerst maar eens babbelen vandaag.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wat een nare situatie @Sandro. Ik begrijp je worsteling. Enerzijds wil je er voor je moeder zijn, anderzijds wil je er niet te veel mee bezig zijn omdat het veel met je doet, jij noemt het loslaten. Soms moeten we helaas ergens doorheen en kunnen er niet voor vluchten. Realiseer dat er genoeg is om dankbaar voor en gelukkig te zijn, laat dat je aandacht krijgen. Vul jezelf met de mooie dingen in het leven. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

"7 uur geleden zei Lady Jane:

Dat is nog best veel. Maar een heel eind minderen is wel een prestatie dus komplimenten met je discipline hoor, dat zou ik niet kunnen.
Ook niet meer willen inmiddels. Ga nog verder minderen? Het lijkt me dat je motivatie er steeds groter door wordt als je je steeds beter gaat voelen."

Maar even verder in mijn eigen topic. Ik zit in een soort status quo. Voel me goed. Alles gaat zoveel beter dan het ging. Meer zelfvertrouwen daardoor ook, wat weer leidt tot minder stress en minder behoefte aan heel veel drank.

Ik leef gedisciplineerd en gezond en vind dat ik dan best één "zwakte" mag hebben, mits het binnen de perken blijft. Ben er nog niet helemaal uit of ik mijn huidige consumptie binnen de perken vind. Zit er wel dichtbij in ieder geval.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Een half jaar geleden had ik getekend voor 5 eenheden per dag. Maar dat is helemaal veranderd nu. Bij 3 0.0 biertjes denk ik al hmmmm is dit ok of dwangmatig. Ik denk toch dat er nog veel te winnen valt omdat in mijn ogen alle oude patronen nog bestaan als je nog drinkt. Maar ook chemisch, in je hersenen. Als ik dan denk aan het verhaal van Els Noorlander, dan hebben je hersenen een hele periode alcoholloos nodig om echt te herstellen. Wat ik nu als grootste verschil merk is dat mijn draagkracht veel groter is. Wat blijkt uit meer zin en tijd om de kinderen te helpen, niet alles voelt als teveel en ik heb daar rust en plezier in. Eerder was ik of niet fit, of in de avond aan het " genieten" van een drankje. Dit gaf me veel stress en schuldgevoel.  Wat nog erger was natuurlijk was het voorbeeld wat ik gaf. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...