Time out

[Myle]

Ik las net pas hoe het met je is gegaan. Wat rot. Ik hoop dat 2020 een mooi jaar voor je zal worden. Je (h)erkent je valkuilen. Ik vind je sterk en dat ben je ook. Haal jezelf niet onderuit door negatief over jezelf te praten. Ik lees juist iemand die haar eigen pad bewandelt en daar soms een steentje of hobbel op de weg tegenkomt, zoals waarschijnlijk ieder mens. Maar dan ook rotsblokken. En dan zie je ze ook voor wat ze zijn. Dat is juist knap. Niet iets om jezelf voor te haten. Dat is zelfkennis en realisatie denk ik dan juist.

Omarm jezelf. 

[Rosee]

Zo, ben ik weer eens. Was op de dagdraad aan t schrijven, maar werd heel verhaal over mij dus maar weer weggehaald, beter hier. Het gaat goed wb alcoholvrij, na mn uitglijder op oud en nieuw droog gebleven. Gisteren crematie van moeder van goede vriendin. Eerder deze week op de condoleanceavond vroeg ze of ik na de crematie (gisteren dus) mee ging naar haar huis met klein gezelschap nog een prossecco drinken (voor mij alcoholvrij) ineens werd er van alles in werking gezet in mn hoofd: zal ik er eentje nemen? Bij de gedachte alleen al had ik er enorm veel zin in. Maar ja, dan moet ik van het jaarpact af. Waarom had ik mezelf daar nou opgezet, grrr. Maar goed, gelukkig kon ik mezelf erop voorbereiden en maakte met mezelf de afspraak, NEE. Uiteindelijk de alcohol ook niet gemist. Toch gek dat t zomaar weer de kop kan steken. Merk wel dat ik laatste tijd neig naar overmatig chocola en snoepen. Zo maar weer naar de sportschool. Ben een nieuwe fase aan t ingaan geloof ik. Relatie is weer goed, maar vind t laatste tijd heerlijk om alleen te zijn. Lekker niemand die aan mn kop zeurt. Hoofd leeg maken. Lekker met een kopje thee met een boek of naar buiten. Zal wel bij mn leeftijd horen. Zoals @Lika een keer schreef, ik omarm de muts in mezelf.

[Rosee]

Oja, ik dacht trouwens ook: waarom kan ik niet gewoon wat drinken en tegelijkertijd op het jaarpact blijven? @Bob kan toch de regels toch wel wat versoepelen? Haha hoe kom ik erop

[Lonster]

Misschien kun je de volgende keer vragen of er een uitzondering in dit geval gemaakt kan worden. 

Je noemt het gek dat het 'ineens' opkomt. Maar dit is toch niet vanuit het niets? Deze gelegenheid komt (mag ik hopen) niet vaak voor en is nogal emotioneel. Goed dat je doorgezet hebt.

[kruidenthee67]

Goed bezig.

 

En o, wat herkenbaar..die gedachtes...ien het brengt me terug naar een paar acties, vergelijkbaar, waar ik me erg voor geschaamd heb. Weet weer waar ik het voor doe...Heel goed dat je ze benoemt, daarmee neem je er al wat afstand van. En zie je ook 'hoe het werkt', dat verslavingsmechanisme...tja, dan maar even wat meer snoepen...alles, behalve...voor mij was dat dan maar af en toe de zak paprikachips...

 

Keep up the good work!

 

[Rosee]

Zo, dat is alweer een tijdje geleden dat ik voor het laatst op mn eigen draadje heb geschreven. Wel jammer eigenlijk, want nu mis ik een gedeelte van mn 'proces'.  Maar goed, ik heb afgelopen tijd dus af en toe gedronken, zoals ik van plan was. Denk gemiddeld 1 x per 3 weken een paar glazen (3 a 4, al is 4 natuurlijk weer teveel) ook een keer 1 fles per persoon met vriendinnen, niet goed. Daarna weer tijd de kurk erop. Denk dat ik het onder controle heb, aan de andere kant twijfel ik soms: hou ik mezelf toch niet voor de gek? Zou ik niet toch beter helemaal moeten stoppen? Ben ik er juist nu niet mee bezig omdat ik moet denken: wanneer wel, wanneer niet, hoeveel dan etc. Gisteren kwam er een vriendin langs en had prossecco mee, maar ik had zelf een fles wijn in huis gehaald, want had besloten dat het weer eens kon. Allebei 3 glazen van mijn fles, fles leeg. Toen toch de prossecco open gemaakt. Dacht 1 glas nog. Toen moest zij weg maar mijn glas was nog vol. Toen ze weg was ging ik met dat glas in de tuin zitten, maar ineens zag ik mezelf zitten en dacht: dit is dus mijn vierde glas en ik drink dit ALLEEN. Waar ben ik mee bezig. Glas weggespoeld. Klaar. Heeft me aan t denken gezet hoe makkelijk het gaat, terug naar hoe ik het niet wil. Weet nog niet wat ik ermee ga doen. Hoor de meeste van jullie denken: zie je wel, niet drinken is het beste, geeft ook veel meer rust. En toch ben ik (nog? )niet zover. Mijn doel was minderen. Heb 1 jaar en 7 maanden niks gedronken terwijl mijn doel 1 jaar was.  Maar dat betekent natuurlijk niet dat ik zgn heb 'bewezen' dat ik het kan. Dat is misschien toch de verslaving die spreekt. Ga t nog eens goed laten bezinken..

[Pytje]

Eerlijk verhaal, Rosee. Het is goed dat je het opschrijft. Zoveel mensen hier die doen of zouden willen doen wat jij doet: af en toe een paar glazen. Maar het heeft ook zijn keerzijde lees ik... je bent er meer mee bezig dan voor heen. Een vraagje: hoe ervaar je de avonden zelf? Zijn ze extra leuk of intens als je wel wijn drinkt?  Verheug je je meer op dit soort avondjes? Kortom: levert het ook iets op om af en toe te drinken? 

Misschien moeilijk om te beantwoorden, maar de nadelen moeten toch ook voordelen hebben.... 

Mijn vader was een kettingroker totdat hij ergens in de 60 was. Hij was vele malen gestopt daarvoor. Maar het duurde nooit lang. Uiteindelijk lukte het en rookte hij toch af en toe (eens in de paar weken) een sigaret. Hij hield ook van een glas, maar dronk nooit meer dan 2 glazen op een avond. Waarschijnlijk heeft dit alles toch te maken met een vorm van discipline. De één heeft daar meer van dan de ander. 

Wat ik er mee wil zeggen: je voelt je nu onzeker over wat je doet, maar misschien kun jij gewoon met mate drinken, toch?

[lady jane]

@Rosee ik lees je al n jaar ongeveer  op deze manier. Geef je niet zelf al je antwoord steeds?

[maartje]

Wat fijn dat je dit met ons deelt. Ik had 't niet gedurfd 5 jaar terug toen ik (weliswaar na 3 maanden geen alcohol ipv 1,7 jaar) weer "met mate" begon. Met mate tussen aanhalingstekens omdat het bij mij geen met mate meer werd. 

Zoals ik 't zie: ga 't maar ontdekken, dat wat je nu aan het onderzoeken bent: wat levert het je wel of niet op, heeft 't voordelen of juist ook niet? Als alles ok is en voelt, en jij kunt goed met jezelf afspraken maken en je daaraan houden: dan: What's the problem?

Maar AJB trek aan de bel als je merkt dat je weer terugvalt naar waar je vandaan komt, en spreek dan af: nu is het klaar. Want dan is het voor jou dus ook niet weggelegd om met mate te drinken. 

[Maverick]

@Rosee Zoals ik het lees lijk je op een nachtvlinder rond een brandende kaars. De vlinder weet dat de vlam gevaarlijk is maar het licht ervan is het risico waard. De vraag is waarom? Wat maakt dat licht het risico waard?

Anders gezegd, wat maakt het gecontroleerd drinken voor jou zo belangrijk?

 

26 juni 2020 bewerkt door Maverick
Zin aangepast

[Rosee]

Dank voor jullie reacties, blij mee en heb ik veel aan. Idd goede metafoor nachtvlinder /brandende kaars. Zo voelt t ook. Lijk wel een langspeelplaat die steeds blijft steken, als je mn schrijfsels zo leest. Drinken maar dan toch weer twijfelen. Vermoeiend ja. Waarom ga ik er dan mee door. Wat brengt t me? Ben er nog steeds niet uit. Wil hier ook niet steeds met hetzelfde verhaal komen. Heb t gevoel dat ik de knoop niet kan doorhakken. Dit schiet niet echt op zo...Ga jullie reacties even laten bezinken

[Maverick]

5 minuten geleden zei Rosee:

Wil hier ook niet steeds met hetzelfde verhaal komen. Heb t gevoel dat ik de knoop niet kan doorhakken. Dit schiet niet echt op zo...Ga jullie reacties even laten bezinken

Het is jouw verhaal @Rosee waarom zou je dit niet meerdere keren mogen delen? Elke weg naar herstel is verschillend. Ik zou mij daar niet druk om maken hoor.

Je bent er mee bezig, je onderzoekt, vind antwoorden, mooi toch? 
“Alles op z’n tijd” zei mijn oma altijd 

 

[Moeps]

Hoi Rosée, ik krijg soms wel eens het gevoel als ik jou lees dat je je eigen lat heel hoog legt. Dat je voor jezelf vindt dat gematigd drinken je moet lukken. Los van het eventuele plezier dat je eraan zou kunnen beleven.

De vraag die hierboven is gesteld lijkt me in dat licht wel belangrijk : hoe ervaar je het gematigd drinken tijdens zo'n avondje. Brengt het je de 'prettige roes' of het ontspannen gevoel waar je op zoek naar bent? Ben je er ontspannen onder (of door)?

Of is het werkelijk zo dat je inderdaad bij wijze van spreken van jezelf 'moet' drinken om maar aan jezelf te bewijzen dat het je heus wel lukt, normaal met alcohol omgaan?

Of misschien is het juist wel zo dat het gematigd drinken je gewoon goed lukt en dat je van jezelf er juist heel erg mee bezig moet zijn naderhand om vooral te voorkomen dat je weer afglijdt. En is eigenlijk die druk achteraf onevenredig hoog?

 

 

[Rosee]

Poehee @Moeps hier moet ik eens goed over nadenken! Zit in alle 3 wel iets in. Kinderen vanmiddag bij hun vrienden waar ze ook blijven eten. Kreeg heel even een flits: ik ben vrij, werk af, terras lonkt... De laatste warme dag. 3 biertjes max en andere smoezen uit het smoezenboek. Gelukkig niet gedaan. Mezelf getrakteerd op boeken en in mn tuin lekker gelezen. Door af en toe weer te drinken, is de drempel lager om het weer te doen.  Ben er wel weer even klaar mee nu.

[bumperjim]

8 uur geleden zei Rosee:

Dank voor jullie reacties, blij mee en heb ik veel aan. Idd goede metafoor nachtvlinder /brandende kaars. Zo voelt t ook. Lijk wel een langspeelplaat die steeds blijft steken, als je mn schrijfsels zo leest. Drinken maar dan toch weer twijfelen. Vermoeiend ja. Waarom ga ik er dan mee door. Wat brengt t me? Ben er nog steeds niet uit. Wil hier ook niet steeds met hetzelfde verhaal komen. Heb t gevoel dat ik de knoop niet kan doorhakken. Dit schiet niet echt op zo...Ga jullie reacties even laten bezinken

Als een niet-verslaafde eens in de paar weken 3-4 glazen drinkt is er niets aan de hand, maar als het zoveel twijfel teweegbrengt, tja wat dan  

Ik heb wel eens gezegd tis net alsof je van een berg affietst. Bovenop is het plat. Als je remt sta je meteen stil. Als je begint de helling af te gaan moet je flink veel harder remmen om te stoppen.

Ik heb er zelf voor gekozen net als jij om een stukje de helling af te gaan. Als je dan wilt stoppen, ja dan moet je dus harder remmen dan bovenop de berg waar het horizontaal loopt. (0% helling ). Dat is een keuze die je maakt. Als je merkt dat je rem minder goed werkt of als het gewoon allemaal teveel aandacht krijgt, dan houdt niks je tegen om weer terug te gaan naar boven, naar de 0% helling. Hou in de gaten wat het met je doet, niet in automatismen verzeild raken. 

 

[Yana]

Iedereen die hier schrijft heeft geprobeerd met mate te drinken, velen hebben gemerkt dat ze het niet kunnen en hebben daar uiteindelijk de motivatie uit gehaald om niets meer te drinken. Jij kunt wel wat drinken zonder terug te vallen en dat heeft (zoals alles in het leven) voor- en nadelen.

Een van de gevolgen is dat het moeilijk is om de motivatie te vinden om nooit meer te drinken. Ik weet voor mezelf dat ik een gevoeligheid heb voor drank en ik heb niet de illusie dat dat ooit zal verdwijnen. Dat betekent dat ik altijd moet opletten hoe ik ermee omga. Maar er zijn zoveel dingen in het leven die steeds aandacht vragen en dat is helemaal niet erg.

Wat is er eigenlijk mis mee als jij een enkele keer een fles wijn soldaat maakt. Waarom zou je dat afdoen met 'niet goed' en dat mag niet en moet anders? Je kan misschien ook leren genieten van een avond losgaan met wijn zonder schuldgevoel maar met de wetenschap dat je daarna weer een tijdje de nul vasthoudt.

Het is maar een overweging hè  Het lijkt me in ieder geval fijn voor jezelf als je gewoon met aandacht en mildheid met jezelf om kunt gaan. Het is niet nodig om jezelf op je kop te zitten. Rustig aan, nieuwsgierigheidsknop aan zou Lika zeggen en mocht er een moment komen waarop je liever helemaal niet meer drinkt, ook prima.

 

[Yana]

Jij leeft alcoholvrij @Cleo66, dus je hoeft je niet bezig te houden met die ene slok . Maar er zijn ongetwijfeld voldoende andere mogelijkheden om mildheid voor jezelf te oefenen.

[Yana]

Vind ik mooi wat je zegt @Etty (voor zover ik het snap). Je kunt een gedachte afdoen als 'smoes uit het smoezenboek', dat is fout, weg ermee, mag ik niet denken. Je kunt hem ook met belangstelling onderzoeken en je zou zelfs met dat glas wijn in de tuin kunnen gaan zitten, zonder schuldgevoel maar mét aandacht. Wie weet wat het oplevert? 

[Sandro]

14 uur geleden zei Rosee:

Door af en toe weer te drinken, is de drempel lager om het weer te doen.  Ben er wel weer even klaar mee nu.

Dat. Punt.

[Lonster]

Wat een mooie beschouwingen. Kunnen benoemen wat het dan is dat die onrust en dat verlangen veroorzaakt, is voor mij ook een belangrijk punt. 

In plaats van alles weg te beredeneren of een besluit te nemen of te denken dat je jezelf voor de gek houdt en alles in twijfel trekt, is het goed om te voelen. Voelt het eenzaam, een glas in de tuin? Het is ook weer een projectie van mij uiteraard, ook omdat ik met ACT bezig ben. In plaats van wegvluchten, stil blijven staan bij je gevoel. Dat is soms helemaal niet makkelijk of prettig. 

 

[Rosee]

Dank jullie wel. Denk dat t idd ook met schuldgevoel/ controle te maken heeft. Schuldgevoel is my middle name. Alleen drinken is een no go, dat heb ik eigenlijk van t forum. Zodra je dat doet, overschrijd je de grens weer, althans in mn hoofd. De nieuwsgierigheidsknop vind ik een goeie. Zonder oordelen observeren. Ik vergeet weleens dat ik er ook weer zelf mee op kan houden als ik voel dat het toch de verkeerde kant op gaat, dat voelt eigenlijk als een opluchting/geruststelling. Het betekent niet dat ik ineens terug ben bij af. Zolang ik dat maar niet gebruik als excuus en eerlijk tegen mezelf blijf. Denk nog steeds na waarom ik die paar glazen dan toch zo graag wil als t allemaal zoveel gedoe is. Heel blij met jullie reacties

[Rosee]

Het gekke is, dat ik soms zelf niet eens weet wat ik voel/wat de waarheid is. Vaak word ik daar later ineens door overvallen. Moeilijk om naar mezelf te luisteren/weten wat mn grenzen zijn, laat staan om ze aan te geven.

[Soberbunny31]

2 minuten geleden zei Rosee:

Het gekke is, dat ik soms zelf niet eens weet wat ik voel/wat de waarheid is. Vaak word ik daar later ineens door overvallen. Moeilijk om naar mezelf te luisteren/weten wat mn grenzen zijn, laat staan om ze aan te geven.

Heel herkenbaar, meestal voel ik pas wat ik zelf vind en wil als ik alleen ben. 

Je eigen grens voel je door het bekende onderbuik gevoel, spanning die zich verzameld in je buik. Ookal heb je je eigen grenzen duizende keren genegeerd, je lichaam blijft het aangeven. Als ik voel dat iemand aan mijn grenzen trekt verzameld dit onderbuikgevoel zich.

Het lukt mij ook niet altijd om mijn grenzen aan te geven soms bevries ik. Oefenen.. Oefenen.. oefenen en geen perfectie verwachten is voor mij de key.

[Rosee]

Grappig ik reageerde tegelijk op jouw draadje @Soberbunny31. Ja, dit herken ik, pas als ik alleen ben kom ik tot rust.

[Lika]

Bij mij precies zo. En dat niet weten wat je voelt, wat je grenzen zijn: dat  onderzoek daarnaar , is voor mij al genoeg om te kiezen voor niet drinken. Geen vertroebeling /schuld/afleiding van ervaringen. Het is voor mij de gemakkelijkste weg. Niet beter dan een andere.