Powerless!

[Gast]

Ik ben niet boos op je...is nu ook niet belangrijk. Mijn hoop voor jou is dat je zelfliefde kan ervaren om toch weer op te staan.Het is niet belangrijk wat andere van jou vinden!!

[Gast]

Graag gedaan...nieuwe dag nieuwe ronde.

Hoe voel je je NU?

[Gast]

@harald lief dat je naar me vraagt!

Het gaat niet goed helaas...Ik zit in n zware depressie waardoor alles onmogelijk lijkt.Ik vind mijn leven niet leefbaar en toch is er iets in mij dat zegt dat ik niet mag opgeven.

Ik had gisteren mijn neefje aan de lijn die nu op vakantie is en hij was zo blij om weer terug te komen om weer leuke dingen te doen met zijn tante en dat hij me heel erg mist en of ik alsjeblieft naar zijn voetbaltraining wilde komen kijken.Ik voel me rot omdat ik niet weet hoe ik er voor mijn familie en vrienden kan zijn aangezien ik er eigenlijk helemaal niet wil zijn.

[Gast]

@harald heel herkenbaar!

Ik snap niet waarom ik niet gelukkig en dankbaar kan zijn. Zo slecht heb ik het niet vergeleken met anderen. Wat wel bij mij speelt is dat ik mijn baan heb opgegeven vanwege de "life style"...groots en meeslepend maar voor mij gevaarlijk vanwege mijn verslaving en dat mis ik nu.Ik weet dat het goed is voor mijn herstel en toch mis ik het .Alsof ik mijn identiteit kwijt ben.Ik voel me ongelukkig maar weet niet waarom.Dikke hug terug

[Gast]

@Lentelief van je

Ik weet het afleiding is goed en op sommige dagen lukt het me wel...maar de laatse dagen niet zo.

Ik vind dat jij het ook goed doet "it only Works if jou do"

Ik lees vaak mee maar schrijf niet zoveel omdat ik het gevoel heb dat ik geen aansluiting hier heb...maar dat kan ook aan mij liggen hé ...mijn gevoel en gedachte.

[Zonnig]

Je baan verliezen is ook niet niks. Er is al langer bekend dat dit ook rouw gevoelens teweeg kan brengen. Kortom hoop dat je jezelf daarin wat kunt troosten. Geef jezelf tijd om dat ook te verwerken. En ja nuchter lukt dat nu eenmaal beter. Heb niet alles gelezen van je maar mag ik vragen of je hulp hebt?

Sterkte 

[Gast]

@Zonnig ja ik heb me weer aangemeld en de 27e krijg ik te horen wat wijsheid is in mijn geval.

DD(dubbele diagnose)

Verslaving/Eetstoornis/Depressie 

[Gast]

@Harald I know

[Gast]

8 minuten geleden zei Sappho:

@Lentelief van je

Ik weet het afleiding is goed en op sommige dagen lukt het me wel...maar de laatse dagen niet zo.

Ik vind dat jij het ook goed doet "it only Works if jou do"

Ik lees vaak mee maar schrijf niet zoveel omdat ik het gevoel heb dat ik geen aansluiting hier heb...maar dat kan ook aan mij liggen hé ...mijn gevoel en gedachte.

Nou, die afleiding vind ik vaak ook retemoeilijk. Vandaag lukte het, andere dagen niet. En verlies van baan is heftig. Ik werd volledig afgekeurd ( rotwoord eigenlijk) vanwege lichamelijke sores. Masr ik had ook zeker veel verdriet van stoppen laatste studie op het laatste stukje en verlies baan. Ja inderdaad.. Stukje identiteit.. En , in mijn geval, een totaal ander leven... Dat kostte me een behoorlijke rouwperiode die deels samenviel met de rouw om t verlies van mijn man. 

Ennuh, aansluiting? Tuurlijk vrouw. Deel, schrijf, lees, ik lees je graag, echt. Dus doen... Een  voor jou. 

[Gast]

@Lente dat klopt...zo voelt het ook. Niet weten wie ik ben en wat ik wil gaan doen. N soort van rouw inderdaad...ik ben altijd heel onafhankelijk geweest en nu mag ik me gaan focussen op mijn herstel maar heb daar zo geen energie voor...maar het MOET...geen gezonde omgeving voor mij.

Heftig wat jij ook meemaakt!

[Zonnig]

Fijn dat je wel hulp hebt. Herken het, ben mijn werk ook door ziekte verloren en dat hakte er behoorlijk in. Je identiteit wordt er in het westen ook door bepaald he. Dat is m.i. wat het nog meer een uitdaging maakt om daar mee te leren leven.

Wens dat je maar snel passende hulp zult krijgen, heel veel sterkte 

[Gast]

@Zonnig thanx 

[Gast]

@Francoiseik weet het ..

De waanzin van verslaving 

[Gast]

Fijn dat je nu schrijft. Blijven doen hoor. Delen is helen. 

[Gast]

@Lente

[Lika]

Ook ik heb het verlies van mijn werk als rouw ervaren. Heel heftig. 

[Gast]

Ja.. @Lika n heel dubbel gevoel nu...wetende dat het niet helpend is en toch weer verlangen naar "toen" carrière en onafhankelijk zijn .Het voelt ook als rouwen.

Maar ja ik kan niet alles hebben. Ik weet dat ik er goed aan doe en toch voel ik me n loser dat ik het niet meer kan. Ik weet dat dit de controlfreak in mij is en dat stemmetje dat zegt "Jij moet alles kunnen"

[Gast]

12 minuten geleden zei Francoise:

Zo herkenbaar dames . Mis mijn werk nog iedere dag. Zou me zo graag weer competent willen voelen ......

Ik ook en daarom is het ook zo moeilijk...verandering is moeilijk. En toch weet ik deep down dat ik dit moet doen.

Je hoeft maar één ding te veranderen en dat is "alles"

[Lika]

Toch komt er een moment dat het gevoel verandert. En dat je blij of tevreden kunt zijn met de situatie. Dat ervaar ik nu.

Stapje terug gedaan. Andere setting en veel meer tijd. Heel goede beslissing. Uiteindelijk....

[lady jane]

Je hoeft maar één ding te veranderen en dat is "alles"

alles is niet één ding,
alles is een omschrijving voor ontelbare dingen
alles is wel één woord
sorry voor het zoeken van spijkers op laag water, maar ik erger me dood aan dit soort dooddoeners en uitspraken
iedereen weet dat je vreselijk veel moet veranderen als je stopt met obsessief drinken, en zo'n woord alles maakt
het in mijn ogen dus onbereikbaar en niet realistisch.

[Bob]

10 uur geleden zei Sappho:

(...).verandering is moeilijk. En toch weet ik deep down dat ik dit moet doen.

Je hoeft maar één ding te veranderen en dat is "alles"

Net als Lady Jane heb ik ook een veel positievere kijk op dat "alles": ik zie het meer als: als je uit je vastgeroeste patronen weet te komen blijkt alles weer mogelijk.

Verandering is in de praktijk vaak makkelijker dan je had gedacht. Je hoeft het alleen maar te doen. Vanuit jezelf is het beste, maar wat hulp erbij gebruiken mag ook.

[bumperjim]

Je hoeft maar 1 ding te veranderen en DAARDOOR verandert alles, is mijn ervaring. 

[Gast]

@lady jane klopt,alles is niet één ding.

Ik bedoel dat ik "alles"wil veranderen wat mij blokkeert om ECHT te gaan leven.

Destructieve patronen wil (h)erkennen en doorbreken en niet meer wegvluchten in n schijnwereld vol verdoving

Of het nou alchohol/drugs/ eten is dat maakt niet uit...Ik ben met zoveel dingen obsessief. En dat wil ik niet meer...doodvermoeiend.

[Gast]

@Bob dat is precies wat ik bedoel.

[Lika]

O, ik herken het helemaal hoor Sappho. Maar prioriteiten stellen in die veranderingen heb ik als helpend ervaren. Eerst droog, opkrabbelen, nieuw werk, evenwicht zoeken, nu pas gewicht. Stap-voor-stap.