Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

Geplaatst

Af en toe zie ik in de verte een kleine glimp van het bevrijdende gevoel "ik hoef niet meer te drinken". Het wordt nog heel gemakkelijk weggedrukt door het monster dat roept "het mag niet, maar je wilt het eigenlijk zo graag".  Maar toch ben ik blij dat ik weet dat deze vriendelijke boodschap ergens opduikt. En misschien steeds vaker zal opduiken. 

En wat zie ik toch veel alcohol om me heen. Vooral op de televisie. In zoveel programma's zie ik mensen zichzelf inschenken en het glas heffen. En ik maar denken dat al die mensen zeer verantwoord met alcohol weten om te gaan... En ik maar denken dat ik de enige ontspoorde ben die dat niet kon en kan... En ik maar denken dat ik toch ergens de boot gemist heb...Dat die anderen nooit dronken worden en precies weten wanneer genieten overgaat in teveel en dan ook stoppen natuurlijk. 

Datzelfde gevoel kan ik ook nog steeds hebben als ik iemand "genietend" aan een sigaret zie trekken; dat beeld komt helemaal niet overeen met de manier waarop ik voortdurend mezelf aan het volzuigen was met nicotine, bruine vingers en bruine tanden ontwikkelde en er een rooklucht uit al mijn poriën kwam. 

Waarom dicht ik anderen toch zoveel eigenschappen toe, die ik bij mezelf helemaal niet zie en herken? Maak ik dan een karikatuur van die anderen? Of van mezelf? 

Misschien moet ik maar eens gaan slapen. En morgen weer een nuchter weekend aanvangen! Dag 9. Ik ga alweer naar de dubbele cijfers:).

 

Geplaatst

De boot gemist hebben we allemaal hier, moeten we toegeven :) Maar ik denk dat meer in het algemeen de mensheid de boot mist met het altijd maar zoeken naar meer comfort en gemak en zogenaamd geluk. Hoe meer we ons “dopen” met zogenaamd geluk van buiten, of het nou alcohol is of materiële zaken of facebook of wat dan ook, we worden er niet echt gelukkig van want het doel wordt nooit bereikt, je moet altijd meer hebben.

De karikatuur is onderdeel hiervan, het is gewoon storytelling, marketing, zelf-marketing ook. Alcohol op tv... allemaal business en jij moet het allemaal opdrinken èn betalen vooral.

Nu als veertiger denk ik dat de zin vh leven is heel gewoon “your own person” te worden en ik hoop dat ik het bereikt zal hebben op mn laatste dag... of liever iets eerder :) 

Ben nogal filosofisch/relativistisch vanochtend... dat gaat wat worden vandaag :D 

Geplaatst

Ik werd vanochtend wakker, stond op en dacht/voelde: "getver, weer een kater". Summum van grappigheid dit: ik had helemaal niet gedronken. Natuurlijk had ik niet gedronken, maar mijn lichaam (of mjin geest waarschijnlijk) denkt daar soms anders over. Die staat blijkbaar nog in standje "er valt iets te verwerken". 

En echt: zo'n moment is ook het summum van opluchting en trotsigheid; na het korte moment de bewustwording dat ik die kater helemaal niet heb en dat ik dus helemaal niet gedronken heb! 

Weer een nuchter weekend ingegaan!

 

Geplaatst

Even terug van het draadje van @Ajna naar mijn eigen draadje. Ik realiseerde me door het gesprek daarop (over het wel of niet of af en toe drinken van alcohol) dat juist het lezen over die grote verschillen tussen mensen en hun afkickprocessen mij steeds meer leert over mijzelf. Dat het mij niet gaat lukken om (zoals @bumperjim) de alcoholmythe door te prikken, dat ik ook in de afgelopen jaren vaak heb gedacht dat af en toe (zoals @Francoise) er wel in zou kunnen zitten.... ik heb er mee geëxperimenteerd,  ben vaak gestruikeld, maar kom tot de conclusie dat het voor mij allemaal niet werkt: het is alles of niets bij mij. En hoe groter de afstand tot alchohol wordt, hoe beter het is voor mij. Het is een afscheid voor altijd. Die werkelijkheid begint steeds meer tot me door te dringen. Gelukkig wordt het daardoor op een bepaalde manier ook gemakkelijker omdat de strijd tussen wel of niet of een beetje ook ophoudt. Dat geeft ruimte voor opbouwende kracht.

Geplaatst

Och...wat mooi...toch wel...deze inzichten....niet fijn..misschien...ik weet het niet. We hopen allemaal in eerste instantie dat het lukt met minderen, afspraken, speciale momenten. Ik heb het heel moeilijk gevonden te accepteren dat ik een alcoholverslaving heb. Ik?! Waren een aantal jaren, val- en opsta momenten voor nodig...om tot het moment te komen dat heel helder weordt dat  het inderdaad alles of niets is. In meerdere opzichten. En zoals jij zo mooi schrijft Pytje, echt de beslissing kunnen en durven nemen, maakt dat de strijd ophoudt. Je niet meer probeert ergens controle over te houden waar je geen controle over hebt. Dat geeft inderdaad op termijn ruimte voor opbouwende kracht. En zo voelt het ook. Elke nuchtere dag is een stukje meer zelfvertrouwen en zelf liefde. Dat wil ik nooit meer kwijt. Dat wilde ik even kwijt...ik gun het jullie ook.

Geplaatst

Ik raak helemaal de kluts kwijt op en door jullie draadjes (Pytje, Ajna en Francoise).. denk ik ergens wat gereageerd te hebben, blijkt dat op een soortgelijk bericht van een
van jullie anders te zijn... :blush:
Jullie zijn een fijn stel, dat wel. Mooi duidelijk in jullie beschrijvingen. :heart:

Geplaatst

Tsjakkaa, vandaag weer twee weken erop zitten. Deze week bijna iedere avond een bijeenkomst waar gedronken wordt: ik heb er geen moeite mee. Alleen af en toe als ik een glaasje rode wijn langs zie schuiven... dat is nog een beetje mijn Achilleshiel. Maar ik ervaar het over het algemeen als een mogelijkheid om juist sterker te worden in mijn overtuiging dat het drinken ervan voor mij nooit meer een optie zal zijn. 

Geplaatst

Gisterenavond de hele avond aan tafel gezeten in een bijzonder restaurant. Bij iedere gang een klein glaasje passende wijn. Genieten en niet de hoeveelheid was het motto, Gelukkig was er een alcoholvrij alternatief. Toch voel ik steeds letterlijk iets gebeuren in mijn hoofd als ik een glas rode wijn zie. Ik probeerde het op de terugweg aan mijn man uit te leggen. Alsof er een deurtje opengaat ergens tussen die hersenen. Het gaat gelukkig wel vrij snel dicht. Mijn motto is dan ook om niet teveel om me heen te kijken, anders wordt het een klapdeurtje:) 

Aan de andere kant: iedere dag, waarop ik nu niet drink, ervaar ik als een verlenging van de afstand tussen mij en alcohol. Dat gaat echt goed. Maar, man, man, wat realiseer ik me ook vaak dat ik veel afhankelijker was geworden dan dat ik heel lange tijd heb gedacht. Wat is het een thema geworden in mijn leven. Sterker nog: hoe kunnen al die andere mensen in dat restaurant gewoon van een glas genieten, zonder dat het een thema voor hen is. Of zie dat door een te roze bril. Denk het wel.....

Geplaatst

Dat is nog eens de kat op het spek binden ik weet niet of ik die verleiding wel kon weerstaan petje af :rose:

Ik ga nu vaak mensen observeren die drinken en hoe ze veranderen 

Geplaatst

Goed gedaan Pytje.

Lastig he? Dat er zo mee bezig zijn, alcohol overal zien. Ja, een klapdeurtje, dat was het wel eens...soms stond het de hele dag te klapperen. Toch wordt het minder, is mijn ervaring nu. Het is nog wel een thema in mijn leven. Wellicht zal het dat blijven.  Maar voor nu kan ik daar vrede mee hebben. Accepteren? Geeft in ieder geval meer rust.

Anderen hebben geen verslaving. Die kunnen inderdaad gewoon genieten, van een glas. Zoals mijn man na één glaasje whisky waar hij wel een uur over doet niks meer hoeft. En ook weken niets drinkt. Dat kan ik niet. Ik denk dat je bril te roze is. Maar misschien kun je het minder gaan zien als iets wat je mist, zou moeten missen.  Dat is de afhankelijkheid, waarschijnlijk niet eens meer de vraag of het lekker is? 

Goed dat je het beschrijft...het helpt je denk ik, met bewustwording, de mechanismen herkennen.

Ben overigens benieuwd naar het alternatief. Ik drink vaak thee ook als ik ga uit eten...kan ook heel lekker zijn.

 

 

 

 

Geplaatst

@kruidenthee67, ik vraag tegenwoordig gewoon wat er alcoholvrij is. En gisteren was dat tot mijn verrassing een alcoholvrije bubbeltjeswijn (eigenlijk een soort spa rood, maar dan met een smaakje en in een feestelijk glas). Doe ik thuis ook vaak. Ik ben niet zo'n theedrinker en veel andere dingen vind ik te zoet. En ik denk maar zo: als meerdere mensen zouden vragen wat er alcoholvrij is wordt er op den duur misschien ook meer aandacht aan besteed. Want waarom wel 1000 smaken wijn, die bij iedere gang een aparte smaaksensatie moeten geven en niet iets passends waar toevallig geen alcohol in zit? Ik denk echt wel dat dat er ooit nog van gaat komen hoor! 

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...