Doorzoek de gemeenschap

Kan iemand mij helpen? Ik heb eindelijk een psychiater gevonden die mij wil helpen met het afbouwen van zolpidem. Ik slik 6 x 10 mg. Ik heb een afbouwadvies van de regenboog apotheek. Maar de psychiater gaf aan dat dat voor hem geen optie is. Wat dan wel hoor ik morgen. Hij weet dat eerder pogingen met veranderen van medicatie niet gelukt zijn. Een afkickkliniek heeft het probleem 3x ( qua dosering en foute tips) erger gemaakt. Eerder ben ik succesvol met taperingstrips van seroxat afgekomen. Daar heb ik dus wel vertrouwen in. Maar als de arts niet mee wil hierin, wat moet ik dan?

Kan iemand mij helpen? Ik heb eindelijk een psychiater gevonden die mij wil helpen met het afbouwen van zolpidem. Ik slik 6 x 10 mg. Ik heb een afbouwadvies van de regenboog apotheek. Maar de psychiater gaf aan dat dat voor hem geen optie is. Wat dan wel hoor ik morgen. Hij weet dat eerder pogingen met veranderen van medicatie niet gelukt zijn. Een afkickkliniek heeft het probleem 3x ( qua dosering en foute tips) erger gemaakt. Eerder ben ik succesvol met taperingstrips van seroxat afgekomen. Daar heb ik dus wel vertrouwen in. Maar als de arts niet mee wil hierin, wat moet ik dan?

Geachte meneer / mevrouw, Ik gebruik sinds 11 jaar Lorazepam. Het laatste jaar is mijn dosering 3 x opgehoogd. Sinds een half jaar heb ik grote problemen gekregen met dit middel, ik kreeg ernstige ontwenningsverschijnselen en heb informatie opgezocht. Ik schrok erg van wat ik vond. Ik wilde zo snel mogelijk afbouwen. Helaas wilde mijn GGZ-instelling dit niet doen, zij wilden de benzo's gelijk stopzetten. Via de huisarts heb ik toch afbouw kunnen regelen, zo'n 3 maanden van 12 mg Lorazepam naar 0. Dit ging een tijdje goed, maar niet lang na te hebben afgebouwd kreeg ik veel last van insomnia. Ik heb toen besloten, wat ik echt niet wilde doen maar ik zag geen andere uitweg, de Lorazepam illegaal te bestellen. Sindsdien gaat het slecht met me, ik ben veranderd in een totaal ander, vreselijk persoon, en ik heb het over zelfmoord tegen mijn ouders bijv., voordat de benzo-problemen begonnen is dat nooit aan de orde geweest. Ik kon niet meer aan pillen komen, 18-11-2024 noodgedwongen Cold Turkey gegaan. Het was vreselijk. 6 uur in het ziekenhuis ter observatie geweest, ze dachten overdosis. Was ontwenning Lorazepam. Ze waren erg onaardig tegen mij, ook al zei ik niets. De GGZ kwam, maar ik zei alleen dat ik niet wilde praten. Ze bleven praten en vragen stellen. Sinds afgelopen zaterdag gaat het een stuk beter. Dit heeft vooral te maken met het feit dat ik de Oosterse Zen methode probeer te doen sinds een paar weken. Ik heb blijkbaar toch medicatie weten te bestellen, want gister kreeg ik 30 pillen Lorazepam. Ik heb ze ingenomen, ik besloot de helft van mijn dosering, dus 7,5 mg. Ik ben gelijk in slaap gevallen. Ik sprak mijn moeder vandaag, ze zei dat ze mij gisteravond had gebeld en dat ik niet goed klonk. Ik kan me er niks van herinneren, ook niet dat ik haar heb gesproken. Sorry, lang verhaal. Mijn vraag is: moet ik verder gaan met afbouwen of is het beter om te stoppen? Of moet ik iets innemen als ik ontwenningsverschijnselen krijg? Ik ben alleen een beetje trillerig. Dus ik weet niet of afbouwen een goed idee is, zo ja, hoeveel en hoe lang? Ik hoop dat jij me kunt helpen. Oh, en de huisarts en GGZ willen mij niet te woord staan. Ik heb me vreselijk gedragen. Groet, Marijke

Hoi Ik ben nieuw hier. Ik had nooit gedacht dat ik mijn verhaal ooit op een forum zou doen, maar ik heb het gevoel dat ik alle steun kan gebruiken om er deze keer door te komen. Ik ben nu 43, en kamp al meer dan 25 jaar met verschillende verslavingen. Ik ben nu eenmaal zeer verslavingsgevoelig, lol. Mijn hypersensitiviteit zorgt ervoor dat ik steeds op zoek ben naar een manier om de wereld een beetje draaglijk te maken. Ik heb mijn eerdere verslavingen (2 jaar alcohol, 10 jaar marihuana, 8 jaar speed, dan enkele jaren clean om opnieuw gedurende 3 jaar te hervallen in mijn speed-verslaving) eigenlijk met relatief weinig problemen kunnen overwinnen, maar de benzo verslaving waar ik momenteel mee kamp is toch wel heel andere koek. Ik ben jaren geleden benzo's beginnen gebruiken vanwege mijn speedverslaving. Na 8 jaar te hebben geleefd op een absoluut minimum aan slaap (ik gebruikte speed 24/7), leerde ik dat slaap toch wel heel belangrijk was voor mijn mentale gezondheid (Duh!) en ontdekte ik benzos. Ik ben op een bepaald moment van de ene op de andere dag gestopt met beide, zonder dat dat noemenswaardige problemen opleverde. Enkele jaren later herviel ik in de speed verslaving, en nam ik ook weer enorme hoeveelheden benzo's (Temazepam, Dormicum en Lendormine) om alsnog te kunnen slapen. In juli 2019 ben ik met alles gestopt - cold turkey, wat makkelijker bleek te zijn dan ik verwacht had. Ondertussen ben ik zo ver dat ik een paar keer per jaar, als ik uitga, speed op een recreatieve manier kan gebruiken, zonder dat er achteraf het verlangen is naar meer, en ik kan ook zonder problemen 'nee' zeggen als het mij wordt aangeboden. Enkele maanden geleden, echter, zijn de benzo's terug mijn leven binnengeslopen. Even wat context: ik heb de laatste 4 jaar 4 rugoperaties ondergaan, en ben nog steeds herstellende. ik ben al 4 jaar voor het grootste deel aan huis gebonden. Naast mijn partner (die de hele dag uit werken is), zijn mijn katten mijn enige gezelschap. Ze betekenen alles voor me. In september of oktober werd één van de katten ziek. Ik maak me al zorgen bij het minste, en op dat moment leefde ik van paniekaanval naar paniekaanval. 's Avonds in bed lag ik te tobben en te huilen, slapen zat er niet in. De Lendormine die ik door mijn huisarts voorgeschreven kreeg hielp niet voldoende, dus greep ik terug naar een middel waarvan ik zeker wist dat het mij zou kunnen laten slapen zonder erover te hoeven nadenken: Dormicum (15mg). Uit mijn vroegere ervaringen met het middel wist ik dat ik daarvan gewoon 'out' viel. Al snel was eentje 's avonds niet meer voldoende, dus dat werden er twee. Als ik 's morgens te vroeg wakker werd, zag ik zó op tegen die lange dag, dat ik nog eentje (of twee) extra nam om langer te kunnen slapen, zodat ik minder tijd te overbruggen had tot mijn partner thuiskwam van haar werk. Nu weet ik dat het waarschijnlijk mijn depressie was die weer de kop op stak. De laatste 3 maanden voelde ik mij 's middags zo slecht dat ik ook 's middags 2 Dormicums nam om een middagdutje te kunnen doen. (= ik gebruikte dus 60mg tot 90mg/dag + reglematig nog extra Lendormine) - ik realizeer me nu dat ik toen al last had van ontwenningsverschinselen. Ze wegslapen was de enige oplossing. Het was een vicieuze cirkel: mijn partner wist van niets, dus ik voelde mij niet enkel slecht over het nemen van alle benzo's, maar ook over de oneerlijkheid en de leugens die ermee gepaard gingen. Hoe slechter ik me voelde, hoe meer ik enkel wou slapen. Ongeveer een week geleden besloot ik dat het genoeg was geweest. Ik wou niet meer liegen, ik wou af van die afhankelijkheid. (Dormicum in die hoeveelheden is trouwens een dure grap. Aangezien ze hier in België niet in tabletvorm te krijgen zijn, kon ik niet anders dan bestellen op shady Nederlandse sites - het was elke keer opnieuw hopen dat ik niet opgelicht werd.) Dus zondagavond nam ik mijn laatste 2 Dormicums, er ten volste van overtuigd dat ik ook dit weer te boven zou komen. Boy, was I wrong! Tegen maandagavond voelde ik me slechter dan ik me ooit gevoeld heb. Mijn hele lijf trilde, ik had hartkloppingen, ademhalingsmoeilijkheden (paniekaanval??). In het midden van de nacht kón ik gewoon niet meer. Ik had ondertussen het een en ander opgezocht, and mij gerealiseerd dat alles wat ik voelde 'gewoon' ontwenningsverschijnselen waren. Ik heb mijn vriendin wakker gemaakt, en haar alles opgebiecht. Ik voelde mij zelfs zo slecht dat ik zelfs geen Dormicum meer durfde nemen, uit angst dat ik het niet zou overleven. Ik ben maandag en dinsdag door een hel gegaan. Ik kan zelfs niet beschrijven hoe slecht ik me voelde - ik weet enkel dat ik dit NOOIT meer wil meemaken. Dan maar naar de huisdokter gebeld en alles opgebiecht. Gelukkig heb ik het getroffen met mijn huisarts. Ze was heel begrijpend, en heeft zich ontzettend ingezet om een manier te zoeken om me te helpen. Ze nam contact op met een arts die gespecialiseerd is in verslavingen. Die stelde een ziekenhuisopname voor, waar via een infuus zou worden afgebouwd. Dit zou de snelste manier zijn, met de minste ongemakken. Een ziekenhuisopname zou waarschijnlijk 10 tot 14 dagen duren, afhankelijk van hoe mijn lichaam zou reageren. Ik zie hier echt tegenop, om een aantal redenen. O.a. - door de coronacisis is bezoek niet toegelaten, ik zou daar dus de hele tijd geïsoleerd zitten - hier thuis kan ik doen wat ik wil. Als ik me slecht voel ga ik een wandelingetje maken, doe wat huishoudelijk werk, spendeer wat tijd met de kippetjes + ik kan mijn avonden doorbrengen met mijn vriendin. In het ziekenhuis lijkt het mij moeilijk om afleiding te vinden als ik me slecht voel - de katten zijn 21 jaar, en aan het sukkelen. Als er iets met hen gebeurt terwijl ik niet thuis ben, vergeef ik het mezelf nooit Mijn huisarts contacteerde een specialist in het ziekenhuis, en gelukkig stelde deze voor dat ik het eerst thuis zou proberen,. Als het niet lukt, kan ik alsnog vragen om opgenomen te worden. Ik heb sinds vrijdag een afbouwschema met Diazepam. Week 1: 45mg Diazepam 's avonds and 45 mg 's ochtends vroeg Week 2: 40mg 's avonds and 40mg 's ochtends etc.... Na 10 weken zou ik op 0 moeten zitten Ik moet eerlijk toegeven dat ik enorm geschrokken ben van de hoeveelheden. Ik heb nooit echt beseft dat het zó erg was. Weten dat Dormicum in de palliatieve zorg wordt gebruikt, en dat de meeste mensen die dit daar toegediend krijgen sterven van minder dan de helft van de dosis die ik dagelijks nam is een heel creepy idee. Ik ben dus nu aan dag 2 van mijn Diazepam behandeling. Ik neem mijn avond dosis om een uur of 10, en de ochtendosis om een uur of 6, half 7. Ik heb gelezen dat Diazepam normaal zo'n 8 tot 10 uur werkt, maar meer dan 5 uur slaap achter elkaar zit er nog niet in. Gelukkig zorgt het middel ervoor dat ik 's nachts best 3 uur kan wakker liggen (van 3 to 6, bijvoorbeeld) zonder dat ik begin te malen in mijn hoofd. Ik heb veel minder ontwenningsverschijnselen (wat waarschijnlijk normaal is met zo'n hoge dosis ), maar de eerste uren na het ontwaken zijn toch moeilijk. Ik probeer bezig te blijven om er niet te veel bij te hoeven stilstaan, maar door mijn rugproblemen (en het hele corona-gedoe) is dat niet altijd even makkelijk. Ik ben gelukkig overdag niet zo suf als ik verwacht had, maar ik heb wel het gevoel dat ik me door de dag sleep. Vanaf het moment dat mijn vriending thuis is, gaat het goed. Ik heb voldoende afleiding, + ik doe mijn best om haar niet te veel te belasten, en doe me vaak beter voor dan ik me voel. Wat echt helpt, vreemd genoeg. Maar ik ben bang.... doodsbang. Ik weet echt niet of ik dit 10 weken volhoud (zelfs nu - mijn ontwenningsverschijnselen zijn minimaal, omdat de dosis Diazepam deze week nog gelijk is aan wat ik voordien nam. ) Wat als de dosis volgende week wordt verlaagd? Ik wil me nooit meer voelen zoals ik me eerder deze week gevoeld heb - dat zou ik echt niet aan kunnen. Ik weet dat mijn bericht lang is, maar het doet me eerlijk gezegd goed dit allemaal even op te schrijven. Naast mijn vriendin en de huisdokter is niemand in mijn omgeving op de hoogte. Binnen enkele dagen zal ik het ook moeten opbiechten aan mijn psychotherapeut. Ik schaam me dood omdat ik zo stom geweest ben het zo ver te laten komen, dus ik wil mijn vrienden hier het liefst buiten houden. Het gevolg is natuurlijk dat ik op weinig plaatsen terecht kan als ik het moeilijk heb. Vandaar mijn beslissing om hier even open kaart te spelen. Ik vermoed dat sommigen onder jullie ooit ongeveer in dezelfde situatie gezeten hebben, en tenminste begrijpen waar ik mee worstel....

+/- 10 jaar gebruik van gemiddeld 20mg Diazepam/dag, laatste 2 jaar 40mg/dag - toen gaan stoppen......... -> dat is klote, maar het is gelukt en ik ben nu ongeveer een jaar vrij van die troep! Hieronder geef ik aan wat mij geholpen heeft, hoeveel (aangegeven in plusjes 1-5) en hoe dit werkt. Doe er je voordeel mee. - Mirtazepine (Remeron) - (++++) - Voor het slapen, want meeeeeen wat is je slaap verkloot als je afbouwt van benzo's. Dit helpt echt goed. Door de dokter voorgeschreven zeer lage dosis (tussen 3,75mg - 15 mg, bij mij werkte 7,5mg prima). Wel wat suffig in de ochtend hiervan. Helpt ook goed bij de PAWS na het stoppen van de Benzo. Een jaar lang gebruikt en sinds kort gestopt. Het stoppen was wel ff klote, want zo'n 10 dagen stemmingswisselingen en slaapproblemen en hoofdpijn, maar daarna eigenlijk geen probleem meer. Valt in het niet bij wat je met Benzo's hebt. - Pregabaline (Lyrica) - (+++++) - Tegen de brede range aan afbouwverschijnselen van Benzo's. Door een dokter voorgeschreven. Dit is echt mijn tip want werkte bij mij fantastisch. Vond het jammer dat ik pas laat in het afbouwtraject ben gaan nemen. Bracht de afbouwverschijnselen voor mij met zo'n 75% terug. Wel coördinatieproblemen en concentratieproblemen, dus als je moet werken misschien wat lastig. Je kunt het ook alleen nemen als het echt heel zwaar is. Zat zelf op 150mg/dag, een lage dosis. Neemt een groot deel van de angst, paniekaanvallen, spanning en stemmingsproblemen weg. Heb hiermee het laatste stuk van de afbouw gedaan (vanaf 5mg Diazepam, wat het zwaarste stuk is), en ben het nog een tijdje (3 maanden) na op 0 komen blijven gebruiken tegen de na-effecten. Bij het stoppen van de Pregabaline kwam er wel wat angst, spanning en grieperige gevoelens terug. Ook slapen ging een tijdje niet zo lekker. Dat trok na een aantal weken weer weg. - L-Theanine - (++) - Helpt vooral bij PAWS, fijn dat het natuurlijk is en geen bijeffecten voor zover ik weet. - Vitamine B6 - (+) - Helpt ook bij PAWS en tijdens afbouwen leek het wat te helpen. - KavaKava - (++) - Kan de scherpe randjes van de afbouw en PAWS eraf halen. Vanwege mogelijke levertoxiciteit beter niet dagelijks nemen. - Magnesium - (+) - Lijkt soms wel wat te helpen. Is iig ook goed voor herstel van het brein, dus voor PAWS aan te bevelen. - Phenibut - (+++) - Tijdens afbouw helpt het om te ontspannen, alleen kan je als je te veel neemt, of te lang achter elkaar, weer flinke katergevoelens krijgen, en daar zit je in je afbouw nu echt niet op te wachten. Voor PAWS is het wel prima, maar houd je dan aan de regel dat je niet meer dan 2 dagen per week neemt, en een wat lage dosis. - GHB - (++++) - Illegaal, dus beveel ik niet aan. Schijnt wel te kunnen helpen bij zowel afbouw als PAWS in gewone dosissen. Kijk uit voor verslaving, want als je dit leest ben je daar zeer waarschijnlijk gevoelig voor :). - Kamillethee - (+) - lijkt wat te helpen. - SSRI's / SNRI's (effexor, sertraline, prozac, etc) - (-) - NEEM DIT NIET!! Vergroot je afbouwverschijnselen nog eens extra en gaat je niet helpen! Kijk uit voor gedachten aan zelfdoding die je hiermee kan krijgen in je afbouw. Ook al denkt een psychiater dat je depressief bent, of lijdt aan een gegeneraliseerde angststoornis, dit is niet het geval als je benzo's afbouwt, althans niet op dat moment. Je ervaart afbouwverschijnselen die op voornoemde ziektebeelden lijken en daarmee een groot risico loopt op misdiagnose. Er is gewoon nog niet genoeg bekend bij dokters over de afbouw van benzo's, dus dit gebeurd vaak. Mij ook. - Buspiron - (+) - Wordt bij angststoornissen voorgeschreven door artsen. Lijkt een klein beetje te helpen. Er zijn onderzoeken gedaan door producenten van benzo's waaruit blijkt dat Buspiron niet effectief is bij de afbouw van benzo's. Weinig bijwerkingen. - Tramadol / Oxycodon (-) - hier wil je van wegblijven. Het zal vast werken, want het zijn sterke pijnstillers, maar ook enorm verslavend en dat zou een probleem boven op een probleem worden. Niet aankomen. - Yoga - (++) - probeer dagelijks in de ochtend een uur. Het haalt je gedachten van je probleem af en zorgt voor lichamelijke ontspanning, dat is nu juist wat je mist door de afbouw. Ook voor PAWS erg goed. - Meditatie - (++) - Tijdens de afbouw wat lastig omdat concentreren NIET lukt door al de vervelende verschijnselen. Bij PAWS wel erg goed en je zult zien dat hoe langer je op 0 zit, hoe beter het mediteren gaat, dat geeft dan veel voldoening. Je brein moet herstellen en meditatie helpt je daarbij. Het wordt echt beter en je gaat je weer goed voelen in de toekomst, hou je daaraan vast. SUCCES!!!!!

Goedemiddag lotgenoten, Ik kamp al een flink aantal jaren met een afhankelijkheid/verslaving aan Zopiclon. Wat begon met 1 tabletje Zolpidem voor de nacht (toen ik in scheiding lag) werd er na verloop van tijd door mijn psycholoog (GGZ) overgestapt op Zopiclon. Dit ging, i.c.m. anti depressiva (mirtazapine) een aantal jaren ''goed''. Ik ben altijd al een slechte slaper geweest, maar de afgelopen 10 jaar is het hek van de dam! Ik ben onderzocht bij de slaappoli toen de afhankelijkheid nog niet op z'n heftigst was, maar daar konden ze niks afwijkends vinden. Dus maar gewoon weer nieuw recept mee en doorgaan. Op een gegeven moment had ik niet meer genoeg aan 1 tablet (pas na enkele jaren) en werd de dosis verhoogd i.pl.v afgebouw (Ik begrijp hier nog steeds niks van!! Waarom bleven ze voorschrijven???) Toen ik uitbehandeld was bij de slaappoli werd ik overgenomen door mijn huisarts. Hij drong erop aan dat ik zou stoppen. Ik moest per week een halve tablet minderen en dan was het klaar. Maar zo makkelijk ging het niet!!!! Ik kreeg natuurlijk vreselijke ontwenningsverschijnselen, maar daar had hij geen boodschap aan. Ik moest maar doorzetten en door de zure appel heen bijten! Hij schreef me niks meer voor en ik was in paniek! Ben via internet aan het speuren gegaan en zo aan mijn DURE medicatie gekomen. En toen ging het pas écht mis........ Vorig jaar juni stopte mijn ''leverancier'' er van de een op andere dag opeens mee en zat ik een dag voor het weekend zonder medicatie. Met als gevolg één en al paniek!!! Vorig jaar januari overgestapt naar een andere huisartsenpraktijk, want in mijn vorige huisarts had ik , ook door andere fouten van zijn kant, allang geen vertrouwen meer. Ik heb die dag mijn nieuwe huisarts gebeld en mijn hele verhaal open gegooid. Wat voelde ik me klein en stom! Hij heeft me aangehoord, maar schreef niks voor (en ik slikte soms met gemak een strip per nacht weg....) Ik moest er zelf maar aan zien te komen, want hij wilde niet meewerken aan het in stand houden van de verslaving. Dit resulteerde in heftige paniekaanvallen, trillen, overgeven, buikpijn, etc..... De hele ram bam aan afkickverschijnselen heb ik voorbij zien komen. Een goede vriendin is van zaterdag op zondag bij me gebleven en heeft een aantal keren de H.A.P gebeld en kreeg ik oxazepam 50 mg (3x p.d) Zo heb ik het weekend ''overleefd'' en zat ik maandag weer bij de huisarts. We zijn gaan praten over mijn probleem en besloten me aan te melden bij het Jellinek om middels cognitieve gedragstherapie mijn overmatig pillengebruik af te gaan bouwen. Dit ging redelijk tot ik op 4 tabletten per nacht zat. Toen waren we door de sessies heen en moest de huisarts het maar weer overnemen..... Ik kreeg nog de keuze om voor een snelle afkick te gaan door me op te laten nemen bij het Jellinek, maar dan zou ik tussen de zware drugs verslaafden zitten en de afbouw zou nóg veel sneller gaan. (1 tablet per 2 a 3 dagen) Dat zag ik niet zitten. In Januari dit jaar ben ik geopereerd aan mijn galblaas en toen ging het heel even iets beter. En dan spreek ik over een paar weken.... Tot er complicaties optraden en ik weer terug naar het ziekenhuis moest voor een opname van 5 dagen. Ondertussen is het april, zit ik thuis met een burn out en slik ik ondertussen alweer 6 tabletten per nacht (waarvan er 4 via de huisarts en 2 via internet) en krijg ik 50 mg oxazepam voor de nacht tegen paniek en angst aanvallen. Ik ben opnieuw aangemeld bij SGGZ, omdat ik er echt helemaal klaar mee ben! Ik wil van die rotzooi af! Het beheerst mijn hele leven! Mijn vraag is: zijn er lotgenoten die ook zo ontzettend heftig reageren op het afbouwen van, met name Zopiclon, en hoe heb je het aangepakt. Ik heb de hele dag dit forum doorgespit en zag al de Ashton manual en de tapering methode. Waarom is er door de huisarts of zelfs de psychiater bij Jellinek hier niet naar gekeken?? Ze wisten hoe zwaar ik het had/heb met afbouwen? Ik kijk uit naar jullie reactie's en hoop op steun, zonder wijzende vingers, want ik weet donders goed dat ik het voor het grootste deel aan mezelf te danken heb (internetbestellingen plaatsen en het zo uit de hand laten lopen...) Kaida

Hallo allemaal, ik open hier een topic over Erik Paling ( verslavingsarts KNMG, Brijder, onderzoeker naar benzodiazepines, NISPA, Radboudumc Nijmegen ). Ik doe dit niet alleen omdat mijn eigen ervaring erg goed is met hem, maar omdat ik het teveel zie gebeuren dat mensen met een benzodiazepine probleem niet goed worden begrepen of geholpen door hun eigen huisarts, psychiater enzovoort. Ook ben ikzelf (en denk ook vele anderen met mij) van mening dat dergelijke artsen zwaar tekort schieten op dit gebied. Erik Paling heeft bij zijn nieuwe werkgever de mogelijkheid gekregen om mensen met een benzodiazepine probleem vanuit heel Nederland te mogen helpen ( er zijn wel wat kleine voorwaarden ). Als je nu op Google Erik Paling zoekt, komt vooral het Flumazenil onderzoek naar boven waar Erik zich ook mee bezig houd. In de dagelijkse praktijk helpt Erik mensen ook op andere manieren van hun benzodiazepine af te komen. Of je dosering nu hoog of laag is maakt niet zoveel uit. Ik plaats hieronder de link waarmee je eenvoudig in contact kunt komen met Erik Paling. Laat je niet afschrikken door het feit dat Erik Paling werkzaam in de verslavingszorg is, je merkt hier namelijk niets van. Helaas ben ik zelf ook in de val van benzodiazepines gelopen en ken Erik Paling al geruime tijd. Op dit moment bouw ik mijn benzo heel langzaam af met Erik, maar ik heb ook meegedaan met het Flumazenil onderzoek. Zoals jullie onderaan Erik z’n pagina kunnen lezen heeft Erik een erg drukke agenda en helpt hij uitsluitend nog mensen met een Benzodiazepine of Opiaat probleem. Ook kunnen we hier over eventuele ervaringen met Erik Paling praten en delen. Doe er je voordeel mee zou ik zeggen ! Groet Robbin ! https://www.brijder.nl/onze-locaties/brijder-web/aanmelden-en-contact/team-alphen-aan-den-rijn/erik-paling Professionele hulp bij het stoppen van benzo’s ( benzodiazepines ). Diazepam afbouwen. Oxazepam afbouwen. Lorazepam afbouwen. Clonazepam afbouwen. Alprazolam afbouwen. Benzo’s afbouwen. Erik Paling ( arts ) hulp bij problemen met benzo’s. Veilig benzo’s ( benzodiazepines ) afbouwen. Hulp. Stoppen met benzo’s. Benzo’s rustig afbouwen.

Hallo allemaal, Even voorstellen, ik ben Milli 66 jaar oud en ik wil graag jullie hulp/advies/steun/ Afgelopen jaar in een hel geleefd, Van de huisarts anti-depressiva eerst Citalopram 10 mg heb ik 8 weken geslikt. Toen was is een geestelijk en lichamelijke wrak. Ik moest de pillen slikken omdat ze volgens de huisarts pas na 8 weken werken. Daarna naar de GGZ Venlafaxine 37,5 mg en binnen 5 weken weer doodziek. IK moest ook van de GGZ doorslikken in totaal 9 weken volgehouden. Toen kon ik helemaal stoppen. Kon geen kwaad want het was een lage dosis zei de psychiater. Binnen 4 weken was ik helemaal "doorgedraaid" en toen ben ik opgenomen. Nieuw middel: Nortrilen gekregen, 7 maanden geslikt. Ook hier werd ik ziek van maar de psychiater bleef volhouden want mijn bloedspiegel was goed.Ik gaf aan dat ik :"gek" werd van deze pillen maar ik werd uitgemaakt voor aanstelster. Ik kon Lithium krijgen en als ook Lithium niet zou werken ging ik meteen naar de ECT. Daar schrok ik van en ben uit de kliniek weggegaan. In de kliniek heb ik teveel gezien wat Lithium en ECT met mensen doet. Nu ben ik met taperingstrips de Nortrilen aan het afbouwen. Ik ga opnieuw door een hel. En door alle gebeurtenissen heb ik een angststoornis erbij gekregen. Er is veel meer gebeurd, teveel om hier op te schrijven. Ik ben ook aan Oxazepam, Lorazepam en Zopiclon versaagd geraakt . Ik wil nu eerst van de Nortrilen af, maar mijn psychiater weet niet wat ik dan voor pil moet gaan slikken. Ik heb nu die angststoornis erbij. Ik word heel erg bang van de verhalen die jullie hier vertellen over al deze middelen. Wie heeft ervaring met afbouwen met Nortrilen? Kan je daar zo ziek van worden tijdens afbouwen? Ik voel me echt doodziek, trillen, beven, hoofdpijn al een paar dagen. Ik bouw af met taperingstrips en toch zo ziek? En dan moet ik ook nog de Benzo's gaan afbouwen, die heb ik nu ook al langer dan een jaar en echt helpen doen ze niet meer. Mijn lichaam is eraan gewend denk ik. Wie heeft ervaring met afbouwen Nortrilen of andere anti-depressiva? Herkennen jullie de afkickverschijnselen? Ik ga echt door een hel nu. Ik voel me echt doodziek. Alvast bedankt voor jullie advies/hulp.

!! Help!! Ik ben clonazepam vrij snel afgebouwd, van 3 naar 1mg, en ik kan niks meer. Ik heb de hele dag door hartkloppingen, spierkrampen, extreme overprikkeling voor licht, geluid. Kan iemand mij helpen ajb!?? Ik lees zoveel horror verhalen okk op benzobuddies.com dat het heel lang kan duren. En ook rebound bestaat? Dat je klachten krijgt die je eerst nooit had. Ik voel me alleen, geen psychiater niemand... help me

Lieve mensen, Ben na 4 jaar hoge dosering alprazolam ,waarna eerst op de paaz veel te snel de helft afgebouwd en door hel gegaan thuis verder gaan afbouw en,met mijn toenmalige psychiater een schema samen gemaakt waarbij ze wel langzaam wou doen maar de ggz protocol 0.5mg alprazolam =5mg diazepam ging gebruiken. Ze is nu weg en ggz heeft geen nieuwe psychiater kunnen vinden dus via andere afdeling daar kan ik me pillen vragen,die man is van de oude stempel en doet erg moeilijk. Ik ben nu van 4x pd 0 .5 mg alprazolam op 3x 0.25 mg alprazolam en 3x 2.5mg diazepam en de laatste voor de nacht 5mg diazepam. Gebruik ook elke avond 1 zolpidem 10mg. Zit nu 4 dagen met deze dosering en heb vreselijk veel ondraaglijk pijn in mijn hele lichaam.gewrichten,rug,bekken,benen,pezen,nek erge pijn ,prikkelingen. Hoofdlijn,aabgezichtsoijn,vreselijke onmenselijke migraine aanvallen,al paar maanden diaree. Lijk een zeer zware griep te hebben, nou lijd ik al een paar jaar aan ernstige pijnen aan heup en heb hernia gehad en achillespezen ontsteking en en regelmatig migraine maar zo erg als dit niet eerder. Ik heb zware paniekaanvallen elke ochtend,en helse pijnen,kan niet meer lopen,vreselijk tinnitus wat over al bovenuit komt, elke miniprikkel is teveel, zo bang voor de dag. Ben ook elke dag alleen en krijg helemaal geen begeleiding van ggz wegens personeelstekort en me man werkt lange dagen Ik ben zo bang dat dit nooit meer overgaat en wil stoppen met afbouwen maar de psychiater gaat ook niet meer ,meer medicijnen terug geven Ik ben ten einde raad.wil het liefst dood. Is de dosering echt zoals in Aston manual 0.5mg =10 mg diazepam?Waarom zegt ggz dat het vergelijkbaar is met 5mg.of is het niet geheel precies om te rekenen. Ik doe elke 2 weken weer wat eraf.volgende stap zou dan de 2 de gift 0.25 mg alprazolam +2.5mg dia zijn, tot dat ik 4x pd 5 mg diazepam zit en dan die afbouwen . Pas daarna de zolpidem ook afbouwen. Maar ik red het zo niet. Er is niemand om me te steunen of helpen. Sorry voor het lange verhaal,wou zo graag het opschrijven,hopelijk wil iemand dit helemaal lezen en heeft tips of zoiets.ben bang dat ik mezelf iets aan ga doen.

Hallo, ik ben aan het afbouwen van clonazepam. Ik kamp met c ptss en depersonalisatie en derealisatie. Artsen weten niet hoe snel ze mij hebnen laten afbouwen, wel met zo',n 20 procent minder per maand of zelfs 2weken.... ik ben nergens meer toe in staat en ikweet niet wat ik moet doen. Hoelang dit zal duren. Ik heb dringend advies nodig. Ik ben van 3mg naar 1mg gegaan in 8 maanden tijd.. help me aub.

Ik ben 56 jaar en al 25 jaar aan de rivotril. Na een zwaar verleden en de zware bevalling van onze dochter (huilbaby) vroeg ik de huisarts om iets kalmerends. Deze schreef Anafranil voor waar ik volkomen van op hol sloeg, na lang proberen werd ik overgezet op rivotril. Nu 25 jaar later ben ik afgebouwd dmv tapering strips, echt een uitkomst! Wordt alleen helaas nog niet vergoed. 10 jaar geleden ben ik al een keer afgebouwd en dat ging totaal mis. nu ben ik al 2 dagen vd rivotril ik heb hier 6mnd over gedaan en ik slikte 1,5 Mg per dag de afbouw ging elke 4 weken 0,25mg nu sla ik helemaal op tilt, terwijl ik tijdens de afbouw geen last had, behalve op het eind. Ik slaap al 9 nachten niet meer en ben op. ook niet een uurtje en de adrenaline rushes maken me zo angstig. Mijn zenuwgestel staat zo scherp, lichtflitsen bij geluid, mijn ogen kunnen niks meer verdragen zelfs mijn vingertoppen doen zeer als ik dit typ. Ik moest dit in gedeeltes doen omdat ik ook geen beeldschermen kan verdragen. Ook schokken door benen waardoor ik in eerste instantie niet meer kon slapen. ik hou dit niet meer vol en moet om half 11 naar de psychiater. hij schreef vorige week Quetiapine voor om te slapen, maar ik durf get niet in te nemen. Ik moet weer terug aan de rivotril omdat ik dit niet volhou, maar vd vorige keer weet ik dat dat niet ineens helpt. ik loop rondjes door de kamer omdat ik niet meer weet waar ik het moet zoeken. Ik ben wanhopig, moet het hier nu stranden?

Beste lotgenoten, Ik ben van 8mg alprazolam naar 2 mg alprazolam gegaan in opname bij de paaz in 2 weken wat veel te snel ging en ik ook doodziek was, thuis ben ik samen met toenmalige psychiater afbouwschema gaan maken omzetten eerst naar diazepam. Ik liet haar de astonmanual zien. alleen wilde ze z i ch houden aan 0.5mg alpra=5mg dia . Ik zit nu 8 dagen geheel op 4x 5mg diazepam en ik trek het niet meer,ik was al zwaar depressief en paniekaanvallen en angst en heb ernstig chronische pijnen,en migraine en clusterhoofdpijn. Maar nu ben ik zo vreselijk diep depressief en zwaar suïcidaal. Ik huil de hele dag , me hoofd ontploft van de ideeen om er een eind aan te maken. ik kras mezelf om die afschuwelijke suïcidale gedachtes niet te voelen. Voel me zo uitzichtloos en radeloos,de pijn gaat nooit meer over,ik kan niet meer lopen vd pijn,en de zeer ernstige depressie Zal ook nooit meer overgaan. Volgens me man zal dat wel weer minder worden als ik gewend ben a a n de diaze p a m ipv alprazolam. Zou dat kunnen dat het tijdelijk is deze ondraaglijk zware depressie. Ik zit nu 8 dagen 24 uur pd in crisis.ik gebruik ook zolpidem elke dag a l jaren. Die zou ik daarna moeten afbouwen. Ik zou 18dec.beginn e n met diazepam 1mg per 2 weken af te bouwen maar blijf nu tot 10 januari op 4x 5mg diazepam.zou de depressie verergering door de overgang n aar diazepam kunnen komen en zal dat weer snel verminderen of depressie blijft zelfde depressie

Beste hulpverlener Ik ben bezig met het afbouwen van Oxazepam. Ik ben in vier weken van 30 mg per dag naar 15 mg per dag gegaan. Ik heb dit middel in totaal 16 jaar gebruikt (variërend van 10-40 mg per dag, de laatste maanden voordat ik ging afbouwen dus 30 mg per dag). In het begin had ik veel last van ontwenningsverschijnselen, daarna werd het wat minder, maar nu lijken ze weer heftiger terug te komen. Ik heb geen extreme ontwenningsverschijnselen en kan dan ook wel redelijk normaal functioneren, maar het voelt niet prettig (zweten, hoofdpijn, strak hoofd, lichte spierpijn overal, soms duizelig, soms moeite met concentreren, sneller moe (vooral na zweetaanval)). Ik denk er over om de huisarts te vragen om over te stappen naar diazepam en daarmee verder af te bouwen. Mijn vraag is: wat zijn de voor- en nadelen van deze overstap? Ben je bijvoorbeeld veel suffiger van diazepam dan van oxazepam? Ik wil wel graag gewoon blijven werken en daar hoort soms ook autorijden bij. Met oxazepam heb ik daar nooit problemen mee ervaren. Is dit met diazepam anders? Ik hoor het graag, Hartelijke groeten, Noxazepam

Nadat ik vorig jaar succesvol Met diazepam ben gestopt middels afbouwstrips ben ik begin juli gestart met het afbouwen van Citalopram. Ik gebruikte 40 mg per dag en het afbouwen naar 20 mg ging zonder klachten. De stap van 20 naar 10 was te groot en na 1 week teruggegaan naar 20 mg. In overleg met mijn arts besloten om de rest van de afbouw met de afbouwstrips te gaan doen. Van 20 naar 10 mg in 28 dagen. Van 10 naar 5 in 28 dagen, van 5 naar 2 in 28 dagen en van 2-0 in 28 dagen..de stap van 20-10 is redelijk goed verlopen maar toch wel wat klachten gehad, zowel emotioneel als lichamelijk. Ik zit nu in de afbouw van 10-5 mg en dat verloopt een stuk moeizamer. Ik heb op het punt gestaan om weer even terug te gaan naar 10 om een pauze in te lassen maar omdat de 10 mg niet op voorraad was bij de apotheek noodgedwongen door gegaan met het afbouwen. Morgen zit ik op 7.5 mg. De afbouwklachten zijn wisselend. Soms nergens last van en dan vanuit het niks je week klote voelen, emotioneel, lichamelijke klachten en noem maar op maar dat is dan ook weer redelijk snel voirbij. Geen pijl op te trekken dus. De stap naar 5 mg maak ik in ieder geval af en ik denk dat ik dan 2 weken op 5 mg blijf zitten om even een rustperiode in te bouwen. Ik ben dan toch in een periode van 4 maanden van 40 mg per dag naar 5 mg per dag gegaan. De laatste stappen zullen ook zeker nog klachten met zich meebrengen maar door het gebruik van de afbouwstrips heb ik er al het vertrouwen in dat ik over een paar maanden definitief Citalopram vrij ben. Goed nieuws is dat door de brief van de regenboog apotheek met de verklaring van mijn arts mijn verzekeraar alles vergoedt Ik wens iedereen Suc6 met zijn/haar afbouw traject! Rob

Hoi ik ben Noxazepam en ik ben nieuw hier. Sinds een depressie in 2003 gebruik ik antidepressiva. Dat zal denk ik mijn hele leven wel zo blijven, maar ik heb er ook oxazepam bij gekregen en dat gebruik ik dus ook al zo'n 16 jaar. Het gebruik is in de loop van de jaren wat op en neer gegaan, maar ik kwam er nooit helemaal af. Nu heeft mijn huisarts mij aangeraden dat toch te doen. De laatste tijd gebruikte ik 30 mg per dag. Het idee om direct na 20 mg per dag te gaan bleek niet haalbaar. De derde dag stond ik te draaien op mijn benen en ik begon ook te trillen, terwijl ik juist een presentatie moest geven. Toen heb ik er 10 mg bijgenomen en later op de dag nog 10 mg. Toen ging het goed. Ik bouw nu per 5 dagen met 2,5 mg af,. Ik had gehoopt dat ik er dan weinig van zo merken, maar dat is niet het geval. Ik kan nu wel normaal functioneren, maar voel me vooral 's ochtends erg rot. Het belangrijkste dat ik heb is een onrustig gevoel en natuurlijk de behoefte om er toch maar weer iets bij te slikken. Ik ben nu twee weken onderweg en heb nog maar op één dag 10 mg extra geslikt, maar ik heb nog wel zeker zes weken te gaan voordat ik op 0 mg. ben. Ik weet dat velen van jullie waarschijnlijk veel ernstigere ontwenningsverschijnselen hebben, maar toch hoor ik graag tips over hoe jullie de dag het beste doorkomen en hoe jullie het volhouden om geen extra tablet te nemen. Groetjes, Noxazepam

Beste allen, Hoe kan ik het beste 12,5 mg Rivotril / Clonazepam afbouwen naar 0 mg ? Alvast bedank voor uw reactie Pierre Breevaart

https://www.benzo.org.uk/amisc/dutchmanual.pdf https://www.drbeeker.nl/benzoconversie.pdf https://www.werkenindeouderengeneeskunde.nl/2011/01/tip-omrekentabellen-medicatie/ http://bzo.spes-lavaux.ch/TaperPlan.htm https://www.cinderella-tx.org/nl/taperingstrips-voorschrijven-en-bestellen/ http://www.benzobuddies.org/forum/index.php?topic=66397 http://www.benzobuddies.org/forum/index.php?board=145.0 https://www.benzo.org.uk/ https://www.benzo.org.uk/support.htm https://www.benzo.org.uk/links2.htm http://cepuk.org/2014/01/15/ian-singleton-talks-about-the-withdrawal-process/ https://www.benzofree.org/benzofreepodcast/ http://w-bad.org/ http://www.benzobuddies.org/forum/index.php?topic=156111.0 https://www.tijdschriftgedragstherapie.nl/inhoud/tijdschrift_artikel/TG-2015-2-7/Prevalentie-en-behandeling-van-benzodiazepineverslaving https://www.brijder.nl/onze-locaties/brijder-web/aanmelden-en-contact/team-alphen-aan-den-rijn/erik-paling

Het zag psychose, schizo-affectief, bipolair en schizofrenie op papier verschijnen. Het is begunstigd, het is creatief, maar het is niet waar. Het is goedbedoeld, gezegend maar nodeloos pijnlijk dat dit is verzonnen voor het nog niet doorvoelen van emoties, het observeren van gedachten en het openen van de geest. Dit zijn doodgewone ervaringen die in het leven horen en die niets met ziekte te maken hebben, behalve het laten verdwijnen ervan. Al wist het niet waar het voor bedoeld was, het leverde tegen beter weten in een les op door quetiapine te hebben aangenomen. Dit droeg bij aan de lijdensdruk om het leven ineen te laten storten, wat achteraf de bedoeling bleek om kwaad met goed te doen vergelden door te vragen: wie? Het idee dat ik ergens aan lijd is precies dat, een idee. Niet waar. Het kwam erachter dat er geen 'ik' bleek te zijn. Geen 'ik', zo geen leed en dus geen probleem. Ondanks dat er geen 'ik' is die ergens een klacht over kan hebben en het lichaam een drug gedurende dat het er niet mee kan stoppen kan nemen tot aan de dood, kan het proberen dit leerzame, gezegende maar nutteloze 'medicijn' te laten. Sinds 21 maart 2019 is het langzaam begonnen met 25 milligram minder. Aan steun heeft het de familie, spirituele familie, een psychiater en andere betrokkenen. Wie wil (wederzijds) steunen om het laten van deze psychiatrische drugs?

Pff...bijna afgebouwd! Vandaag nog 0.3 Mg diazepam, morgen en zondag 0.2 Mg en maandag de laatste tablet van 0.1 Mg. Uiteindelijk ruim 3 maanden over gedaan om van 10 Mg naar 0 te gaan. Van 10 naar 5 in 28 dagen, van 5 naar 2 in 28 dagen en nu van 2 naar 0 in 28 dagen. Van 40 naar 30, 30 naar 20 en van 20 naar 10 is mij gelukkig erg makelijk afgegaan Ondanks de afbouwstrips toch last gehad van klachten. De echte klachten begonnen van 5 Mg en lager maar het is te doen -:) Duizeligheid, spieren die trilde, last van mijn darmen, hoofdpijn.. Ik ben 4 jaar geleden begonnen met kalmeringstabletten doordat ik een zware burn-out kreeg gevolgd door een scheiding begin vorig jaar. Ik heb wel mijn achterliggende problemen aangepakt; ADD en angststoornis. Dit heb ik middels Neurofeedback gedaan. Ik wens iedereen veel sterkte en succes met afbouwen!

Lieve mensen, Goedenacht. Vandaag was er niemand die echt de huiskamer opende. En ik weet dat dat niet betekend dat er niet mensen onder ons zijn die vreselijk hebben geleden vandaag. Daarom voor jullie, die mogelijk hier wel waren, maar niemand vonden in de kamer...... Een hele dikke knuffel Ik heb vandaag mijn ouders wat geholpen en rustig aan gedaan. Maar ik denk aan jullie.

Help, Ik ben sinds oktober 2016 zwaar depressief. Eindelijk medicatie gevonden die me helpt. In tussentijd heeft de hulpverlening me aan de lorazepam geholpen. Dat wil ik nu graag afbouwen. Op advies van iedereen en elke website ben ik gisteravond overgestapt van Lorazepam naar Diazepam. Halve nacht liggen trillen. Vanmorgen weer een dosis diazepam want ik gebruikte de lorazepam ook 2x pd. (Ik was al afgebouwd van 2 mg naar 1 mg lorazepam) Maar nu ben ik zo naar. Super slap, buik pijn , soms misselijk, makkelijk trillerig...en alles wat ik er over lees brengt niet bepaald verlichting. Waarom schrijft iedereen dat je de overstap van lorazepam 1mg naar Diazepam 5 mg niet merkt? ?? Ik kan niet meer. Word er nu zelfs angstig van. Ben niet suf gek genoeg. Heeft iemand nog tips? Please?

Vorige week vrijdag heb ik [hopelijk] voor het laatst mijn dagelijkse 0.6 g diazepam dosis ingenomen. Die stop was niet gepland: ik was ergens blijven logeren en had mijn medicijnen vergeten. Van de nood heb ik dan maar een deugd gemaakt en heb toen besloten om vanaf die dag mijn 'benzo' deur - hopelijk - definitief achter me te sluiten. [Mijn afbouwverhaal begon in 2013, toen de huisarts me erop wees dat de Rivotril die me in 2005 tegen insomnia voorgeschreven werd, zwaar verslavend was.] De eerste 36 uur na de allerlaatste inname verliepen redelijk, maar vanaf zondag begon ik te merken dat ik me meer en meer teruggetrokken en vervreemd van mezelf voelde. Alsof ik niet bij mezelf kan. De lusteloosheid, moedeloosheid overheerst mijn dagen en beneemt me van het verlangen naar elk sociaal contact. Ik moet me mechanisch dwingen om met mensen te spreken. Het lukt me bijna niet om in het hier en nu te zijn. Het is alsof mijn innerlijk leven 'bevroren' is. Nu is het zo dat mijn afbouw jaren behoorlijk traumatisch waren [zoals voor velen waarschijnlijk het geval is]. Telkens weer dacht ik dat ik 'schuldig' was aan die zwaarmoedigheid, lusteloosheid die me overviel. Het kwam meestal niet in me op dat dit ontwenningsverschijnselen zouden kunnen zijn. Door de jaren heen zijn mijn sociale contacten herleid tot mijn huisgenoten met wie ik samenwoon waardoor ik in een soort isolement terecht kwam. Die lusteloosheid, die op alle vlak lijkt door te werken, heeft zijn tol geeist, en nu die terug toeslaat vraag ik me af of dit blijvend zal zijn. Van nature ben ik een heel levendige persoon, maar die ben ik nu al zo lang kwijt ... Tijdens de lente van 2017 heb ik 4 maanden vlot kunnen afbouwen van 10mg diazepam naar 2mg. Gedurende die maanden was ik helder van geest. Alsof ik mezelf helemaal terug gevonden had. Ik was aangenaam verrast door die ommekeer, en greep de gelegenheid om dus tijdens die maanden verder af te bouwen. De ontwenningsverschijnselen gedurende die tijd waren miniem vergeleken met wat ik voordien [en nadien] al had meegemaak. Vorige zomer raakte ik emotioneel uitgeput en kreeg een soort van inzinking. [stress? depressie?] Sindsdien heb ik gewacht om die laatste 2mg af te bouwen. Ik raakte maar niet meer 'bij mezelf' ... Probeerde het toch maar bleef zwaar worstelen met onzekerheid, lusteloosheid, verlies van toekomst perspectief ... en voelde me emotioneel afgesneden van de wereld in en om me heen. Sinds januari heb ik een paar momenten gekend waar die uitzichtloze buien opklaarde. Die 'opklaringen' zijn zo verrassend en onvoorspelbaar. Meestal gebeuren ze 's morgens. Dan geraak ik vaak verbaasd over het verschil in gemoedsstemming. Dan pas weet ik hoe diep ik gezeten heb. Jammer genoeg blijven die goeie momenten niet. Als die verstarrende bui me terug overtrekt, is de ontgoocheling groot en slaat de moedeloosheid soms toe... Ik zie dan door het bos de bomen niet meer. Zal die dikke muur van innerlijke en uiterlijke vervreemding ooit werkelijk eens en voor altijd optrekken? Heeft iemand soortgelijke ervaringen gehad? of maakt dit deel uit van een onderliggend probleem in mijn geestelijke gezondheid? Maakt dit deel uit van ontwenningsverschijnselen? Klinkt dit bekend in iemands oren?

Hallo, inmiddels een heleboel gelezen op deze site en op het forum. Omdat er zoveel informatie staat en iedereen een eigen verhaal heeft, vind ik het moeilijk te selecteren en te bepalen wat ik moet doen en hoe ik moet gaan afbouwen. Mijn naam is Teuntje en ik ben 46 jaar. Ik gebruik sinds 3 maanden oxazepam om te slapen. Dit is nu een vaste dosis van 25 mg iedere avond. Ik wil hiermee stoppen omdat ik last heb van allerlei bijwerkingen overdag. Ook zijn de omstandigheden waarom ik uberhaupt ben begonnen hiermee weer verdwenen en is mijn leven in balans, dus ik wil ervan af. Nu ben ik een week geleden - zeer naief misschien- cold turkey gestopt. Dit werkte niet: ik kreeg na 2 dagen allerlei verschijnselen die leken op griep. Ook kreeg ik last van trillen, concentratieproblemen, rillingen. En ik lag een hele nacht wakker en te stuiteren in mijn bed met een heel opgejaagd gevoel. Ik realiseer me dat dit allemaal ontwenningsverschijnselen zijn! Ik ben hier enorm van geschrokken. Ik had niet verwacht na drie maanden al zo ernstig zou zijn! Na het uitzoeken op internet en o.a. op deze site besef ik nu dat er al afhankelijkheid is en dat ik heel bewust nu stappen moet zetten om hiervan af te komen. Volgens de huisarts kon ik gewoon van de één op de andere dag stoppen na 3 maanden maar dit gaat dus niet. Of moet ik doorzetten en duren deze verschijnselen maar enkele dagen (omdat ik geen jaren oxazepam genomen heb maar enkele maanden)? Huisarts stelt nu voor de dosis te halveren een week lang en daarna weer te halveren. En alleen 's avonds te blijven nemen op zelfde tijdstip. Op dit forum en op deze site en in de manuel van Ashton zie ik ook veel andere adviezen zoals eerst omzetten naar diazepam. Of in veel kleinere stappen afbouwen zoals van 100 % naar 75 % en daarna 50 % etc. Wat is wijsheid in mijn situatie? En wat kan ik verwachten aan ontwenningsklachten? Ik stap liever niet over op een ander middel en bouw het liefst de oxazepam zo snel mogelijk maar wel zo veilig mogelijk af. Ik hoop dat iemand mij advies kan geven!

Hallo allemaal, mijn naam is Teuntje en ik ben 46 jaar. Met heel veel interesse heb ik jullie berichten en verhalen gelezen. Wat lees ik veel dappere en ook hoopvolle verhalen. Maar wat een strijd is het ook om van de benzo's af te komen. Ik ben hier terecht gekomen omdat ik wil afbouwen van 25 mg oxazepam die ik iedere avond slik om te slapen. Dit gaat dus niet zomaar, heb ik gemerkt. Helaas vind ik geen begrip bij mijn huisarts en ik heb wel hulp nodig. Ik heb de oxazepam tijdens een zeer stresserende periode gekregen om te kunnen slapen, toen mijn dochtertje ernstig ziek was en lang in het ziekenhuis lag. Het gaat weer goed met haar, ons leven is inmiddels weer in balans alleen nu moet ik van de oxazepam af! Ik slik de oxazepam nu namelijk ruim 3 maanden. Wie heeft ervaring met afbouwen van oxazepam als slaapmiddel? En moet ik om af te bouwen omzetten naar diazepam of kan ik ook langzaam de oxazepam verminderen (in de manual van dr Ashton lees ik dat het omgezet dient te worden)? Ik hoop heel erg dat iemand mij advies wil geven! Groeten van Teuntje.