lady jane

Dan is voor nu misschien prioriteit om een gedegener plan te maken Des. Zet het op papier en maak er een contract van, ook naar je partner. Want nu zit je nog in de goede voornemens naroes. Als je van je motivatie een gedegen besluit maakt en zorgt voor; no escape, dan heb je veel meer kans van slagen. Dus antabuse in bijzijn van iemand. Een plek bij een coach/therapeut om met je diepere dingen af te rekenen. Want schuld en schaamte rond drinken, zitten meestal dieper. En ja, dat heb je al geprobeerd, en nee dat heeft uiteindelijk niet geholpen. Maar wees eerlijk naar jezelf. Heb je je weg ooit echt voluit gekozen daarin? Of bleven er achterdeurtjes open. Ik ben nou eenmaal zo? Ik kan niet anders? Eens een loser, altijd een loser? Vul jouw gedachtes maar in voor jezelf, dat hoeft niet hier. Maar het hoeft wel ergens. Duidelijk op papier liefst, met jouw handtekening en getuigen eronder desnoods. Ik heb ooit zo'n contract moeten schrijven. Had zoon een flinke schop onder zijn kont gegeven na een gefrustreerde/agressieve uitbarsting van hem. Maar ik ben de moeder. Dat had nooit mogen gebeuren. Hij had op zijn school zo'n contract moeten maken en tekenen, en wij als gezin besloten dat ik ook zoiets moest doen, want schaamde me dood. (maar praatte het in gedachten nog steeds goed. En dronk destijds nog.) Het is nooit meer gebeurd, niet bij hem en niet bij mij. Ik vond het vreselijk schaamtevol destijds. Maar werkte als een soort van anker. We zijn er nooit op terug gekomen. Jammer vind ik dat nu wel. Ik herken ook veel bij jouw proces, al was de mijne anders. Toen ik dit forum vond was ik 55. Het was een opluchting te schrijven zonder die schaamte en schuldgevoelens. Nou ja, ze waren er wel, maar anoniem zijn hielp mij me openen naar anderen, vreemden nog wel. Sommige dingen die hier werden geschreven, communiceerde ik niet meer privé. Toch een einzelganger. Jammer, want mijn huwelijk heeft het niet gered. Ik had dat stuk opgegeven denk ik, en partner trok het niet meer. Koos voor zichzelf. Beter dan ik. Ik heb nog 1 jaar depressief en als slachtoffer rondgelopen. Zonder drank weliswaar, want vanaf dag 1 hier, heb ik nooit meer gedronken. Maar de beloning kwam natuurlijk niet instant, zoals even met drinken. Dus ik oogstte niet. Dacht ik. Tot ik aan kleine dingetjes merkte van wel. Ik moest verantwoording nemen voor mezelf, kon me niet meer achter de ander verschuilen, schuld bij een ander leggen. Saboteren. Stiekem zijn. Niets was hetzelfde. Ik sliep niet meer, was depressief al jaren en suicide lag vlak om de hoek. Maar ik heb het gered, en na dat jaar werd ik wat actiever. Ik kan nog uren doorgaan, maar zal dat je besparen, want jouw omstandigheden zijn anders> Maar het gaat dus om; hoe je met die omstandigheden omgaat. Je gedachten laten komen, maar vooral ook gaan. Gebeurtenissen zijn vaak aanleidingen, de oorzaken zitten dieper. Er was therapie nodig, en nu kon ik daar wel veel uit halen. Ik schortte mijn kritiek op de ther. op en nam mijn rol als client serieuzer. Dat kon ineens zonder drank. Ik deed na de lichaamsgerichte therapie een training Mindfulness en dat werkte integrerend. Ik maakte dingen af. En ik liet die slachtofferhuid van me afpellen. Werd weer degene die ik vóór drinken was. En waar ik dik tevreden mee ben, meestal dan toch. Ik houd niet van mezelf, geloof ik. Dat is een term die ik niet bij mij vind passen. Onvoorwaardelijke liefde ken ik alleen naar mijn kinderen. Die naar partners is opgedroogd. Maar oh wat ben ik tevreden. Met al mijn tekortkomingen heb ik leren leven of heb er wat mee/aan gedaan. Ik blijf hier schrijven. Veel lezen. Ook in tijden dat ik het niet nodig denk te hebben. Sommige verslavingen voeden. Andere vernietigen. Voor mij ben jij een voorbeeld hoe ik het nooit (meer) wil. Ook dat voedt me gek genoeg. (bedoel dat niet rot naar jou, en er zijn best vaak ook anderen waarvan de postings zo werken op mij). En wat gun ik jou vanaf nu, een jaar waarin de cirkel weer langzaam aan omhoog gaat. Gefeliciteerd Des. 35 is de 5e cyclus van 7 jaren. Dit is jouw 35e levens jaar. Er kan een grote kentering komen, zoals ooit bij mij in mijn 8e cyclus. Zwaar kan het worden, maar ook een waardevolle basis voor de volgende 7 jaren. Lees er maar eens wat over, je zult versteld staan denk ik.Hoop ik. En groeien aan de jaren. Oud en tevreden met jezelf en het leven worden.

goeiemorgen frummers tegen 4 uur had ik mijn boek pas uit, deel 5 uit de Millennium serie. Vandaag aan deel 6 beginnen. En dan een beetje worstelen met het idee ga ik er weer zo vol in en dan heb ik m volgende week uit, sniksnik, of ga ik beter spreiden en mijn dag/nachtritme weer een beetje normaliseren? Ik weet al wat het wordt

Nee hoor Renaldo vind het liedje vd Stones prachtig en dit popte op toen ik mijn nick aanpaste (vroeger heette ik hier Jane4, maar het forum is helemaal vernieuwd en ik vond die 4 maar niks)

hier moet ik een beetje om glimlachen des ik vind het echt heel lastig☺ als dat het is, nou dan ben je goed af, lastig? kom joh, uit die zelfmedelijden en aan de bak nu neem je lief eens mee naar je psych leer lastig te aanvaarden als onderdeel van je leven in je werk kun je dat vast al nu nog voor jouzelf, voor jullie Ik heb ooit voor mijn dochter die stap kunnen zetten, ik hield van haar, en al lang niet meer van mezelf. Voor haar kon ik, wat ik voor mezelf al had opgegeven. En het heeft gewerkt. Want het stoppen zelf bracht mij weer heel langzaam, terug bij mij, wie ik was vóór ik drankproblemen kreeg. Ik leerde accepteren, verduren, de betere kanten van liefde weer herkennen en ben terug mezelf geworden. Met wat butsen en littekens (die af en toe nog jeuken maar geen pijn meer doen), en met weer oprecht blij, liefde voelen, echt zijn weer.

Tuurlijk zijn jullie doodmoe, uitgeput, wanhopig. en een oester kan niet zo maar openen, daar is misschien samen, hulp bij nodig? Denk aan die parel. Die geeft energie!

en toen de Martini, brrrrrrr ik herken dit wel, ik koop nu nog vaak dropjes die ik niet echt lekker vind want de zak met wel lekkere gaat leeg, met deze kan ik "matig"blijven Zo kan het ook met drank zijn? Martini is jakkes, maar ja er zit alcohol in. Dus echt helpend? Nee meer jezelf voor de gek houdend. Dat rotgevoel verduren leren, daar zit een deel in van het doorbreken. witte liefde naar jezelf ontwikkelen; een soort van strenger worden om te genezen van dit destructieve leven. de liefde naar partner groter erkennen en de zelfhaat en zelfmedelijden kleiner. Drank afzweren. Accepteren dat je niet meer kunt drinken, ook niet gecontroleerd. Juist niet gecontroleerd.

ook hele sterke mensen raken "op" wat jij kunt doen voor haar is toch meer openen. hoop ik voor je. ik was een oester zelf. pas met drank kwam ik tot openheid maar omdat ik geen maat daarin had kon die openheid ook omslaan in verwijten en dan was ik absoluut niet meer, bij mezelf. Ik weet niet hoe dat bij jou gaat, misschien juist nog meer oester? Ik lees jou anders dus. Maar ben niet echt bekend met binges, alleen via anderen. En ik kon daar amper getuige van zijn. voor jou en jullie, héél veel liefde, maar ook verstand wens ik je toe

Ik vraag me af of jij niet recht hebt op zo'n ontheffing Marika ik kan als vrijwilliger zo'n werkgeversverklaring krijgen als ik naar mensen toe zou gaan thuis. Jij zit in een soortgelijke situatie maar dan voor jouzelf. Als jij pas om 21.30u aan jezelf toe kunt komen, dan is dit noodzakelijk, en je bent en blijft alleen tijdens die wandelingen. Kan dat niet, dan zou je kunnen overleggen met zus, haar een dik uur eerder op bed te leggen, zodat je dat uur voor jezelf om 20 uur kunt laten starten. En dan niet na het douchen zelf naar bed misschien? Ik weet hoe moeilijk het is, juist als je verder alleen bent, om routines om te gooien. Maar door onze drankrituelen te doorbreken, hebben we al bewezen het wel te kunnen en zelfs een beter leven voor onszelf te creeren. Ik gun je zo, dat je geestelijk dat tot rust komen, toch kunt vinden en houden. en nee je zeurt niet, dit lijken kleine issues misschien voor anderen, maar zijn juist hele wezenlijke dingen. de aanleiding/corona is slechts een luttel ding wat de problemen bloot legt. De diepere oorzaken zijn aan te pakken, maar die sleutel zit in jou. (zei de oplossingsgerichte mede-frummer)

wat ik schreef net over je vriendin en medelijden met jou is projectie, merk ik nu met terugwerkende kracht, voel ik nu, soms nog dat stuk waar mijn exgenoot in heeft gezeten en ik weet niet meer wanneer zijn liefde omsloeg naar medelijden maar ik voel wel heel sterk dat dat is gebeurd dus misschien is dat bij jullie helemaal anders maar het zou wel goed zijn om ook samen over dit soort zaken te praten op een moment dat je dengen binnen kunt laten want een relatie met een drinker gaat vaak alleen nog maar om die drinker en dat bedoel ik niet negatief Des

als ik Yana lees. en mezelf een beetje ken dan is dat vechten (en denken dat je kunt winnen) het ergste zelfs therapie, meditatie, sporten kan onderdeel zijn van dat vechten als je dat los zou kunnen laten wat zou dat kunnen bevrijden zelfs als er dan iets van een gat over zou blijven (even) accepteren, verduren, leren.................leven

wat zul je moe zijn

goeiemorgen frummers wat voelt het naar om hier te lezen over die binges, dat lijkt me nog moeilijker dan stoppen met (bijna) dagelijks drinken.

Als zij maar niet uit medelijden blijft, en daarom niet voor zichzelf kan kiezen Des. Dit is niet de man waar ze ooit verliefd op werd, lijkt me?

mooi om zo te eindigen tot volgende keer

en hij heeft nog hersens ook; Anouk (mijn favo, maar dat was ook al wel duidelijk haha)

er lijkt nog n echt talent te komen gelukkig

nou die cross road is duidelijk nu haha

dit vind ik niks

ja t gaat allemaal al vlug genoeg hoor meis ik zat vanmiddag op FB weer verzaligd naar zo serie babyfilmpjes te kijken haha

dit is niks voor Anouk lijkt me haha

yess Anouk ja het is geen reclame voor WE de kandidaten hebben weinig inspraak hoorde ik via dochter toen een medestudente meedeed zij voelde zich niet echt thuis in wat ze moest dragen

hoihoi dames, ik hoop dat ie Anouk kiest heb wel met Jan te doen, die hangt er maar een beetje bij meestal en ja die Chantal, ik vind haar outfit al weken niks maar iemand zal wel gezegd hebben dat het haar goed staat denk ik anders had ze wel een keer iets anders uit de kast getrokken

@Lonster, alles goed?

aggelt

Ik dacht er gisteren over om een hond voor iemand uit te gaan laten, maar dat past niet echt bij me. Maar het bracht me wel op een idee dat beter past, dus ik heb me aangemeld bij de bieb om bestelde boeken bij mensen af te leveren die zelf niet meer kunnen ophalen. Zo heb ik extra doelen (lees stokken achter de deur) en kan beslissen of ik dat lopend of op de fiets ga doen. En op welke tijden mbt het weer.