Musashi

Morgen moet ik onder narcose dus moest net naar de kliniek (op kraamafdeling of all places!) voor een COVID test. Heel pijnlijk was me dat! onderweg naar huis zag ik een pop up wine bar. Dat deed me toch ook echt geen goed…voorlopig ben ik nog niet gezwicht maar heb momenteel wel echt nog moeite om licht te zien Ah einde van de tunnel. Dank voor de steun want voel me wel heel alleen, te meer omdat er niemand is om me morgen van de kliniek op te pikken en mss met taxi naar huis moet. De tranen stromen er echt uit, weet even echt geen raad met mezelf. Alles opgeven loert nu echt om de hoek, ondanks jullie steun, ondanks mijn ratio…

Pff sta nu te wachten op parking gynae. Het is allemaal nog niet voorbij. Veel zin om hierna mezelf te verwennen met (een glas) rode wijn. Weet niet of ik het echt ga doen maar verleiding is toch wel heeeeeeeeel groot

Ja het plan is om met mijn partner mee in de zaak te stappen (en uitbreiden). Momenteel halen we daar nog niet voldoende inkomsten uit dus het is zeker wel een risico. Maar zoals je zegt, ik kan er ook altijd nog een (parttime) baan (die minder van me vergt) bijnemen moest het nodig blijken…

@Yana ik ben sinds een paar maanden full time in ziekteverlof en snap ook echt niet meer hoe ik het daarvoor allemaal voor elkaar kreeg om gecombineerd te krijgen. Enfin ik moet mezelf niets wijsmaken, dat lukte me ook helemaal niet. Het ging vooral te koste van mezelf en mijn geliefden. Ik stel steeds vaker vast hoe we nu dichter naar elkaar komen, de band met mijn kindje hechter wordt. Zo zou het gewoon moeten zijn, het leven zoals het bedoeld is. Ik geloof meer en meer dat we als maatschappij de verkeerde kant aan het uitgaan zijn, hoe we alles ondergeschikt maken aan het materiële. ik wil dus absoluut niet meer terug naar vroeger. Mijn ontslagbrief ligt al even klaar maar ik merk toch ook hoe ik nog vol zit met angsten om niet rond te komen. Toen de zwangerschap er tussen kwam, begon ik weer helemaal te twijfelen wat de beste keuze was. Nu denk ik dat het moment is aangebroken om die ontslagbrief eindelijk te versturen en te beginnen aan mijn leven 2.0 waarbij tijd, ruimte en aandacht voor mijn geliefden centraal komt te staan en niet dat zij overal een beetje tussengepropt worden waar mogelijk nog iets over blijft van tijd, ruimte en aandacht… het vergt wel een serieuze mindshift waarvoor je wel heel sterk in je schoenen moet staan…

Goeie morgen rosee en iedereen! ik heb net beslist dat ik alle moetjes van deze ochtend ga schrappen en een wellness voormiddagen ga nemen met infrarood sauna en badje met masker en epsomzout (detox). Door de bloedingen in de zwangerschap werd de sauna afgeraden dus dat ik heb ik nu wel tegoed, vind ik zelf!

easy comfort Food: erwtjes en pekes uit een pot met vol-au-vent van traiteur en kroketten.

Vandaag had ik toch wat afleiding. Met mijn moeder naar de kliniek want die heeft haar bekken gebroken. Het is al een maand geleden maar ze heeft er nog steeds veel last van. Ze verwacht dat het allemaal snel snel geneest maar dat gaat natuurlijk niet zomaar. Ik herken wel het ongeduld. Zij heeft een relatie zoals spirit, al meer dan 10 (zelfs bijna 20?) jaar. Het bevalt haar prima want ze wil geen vent meer in huis en dat begrijp ik wel na haar huwelijk met de narcist. Nu is het natuurlijk wel lastig om alleen haar plan te trekken in een huis vol met trappen. Doet wel goed om haar nu te kunnen helpen, al Is het maar 1x per week.

Nancy dat sterkt me Idd ook wel. Het was nog zo pril (nu 8-9 weken)…hoe langer het duurt hoe moeilijker het toch wel wordt denk ik dat verlies… @Yana ik heb het (bewust) nog proberen zien als een hoopje cellen. Onbewust is iets anders natuurlijk. Had gisteren bij de vroedvrouw ook gevraagd om te wachten met het zwangerschapsboekje tot na de echo. Het was dus niet meer nodig…

Morgen (even zonder de goeie), ik heb alvast een voorsprong genomen op het weer en tranen stromen al overvloedig. Ik twijfel nog ik de pillen zou nemen of ik wacht tot het natuurlijk komt maar het wachten erop gaat me ook wel moeilijk af denk ik…maar niet helemaal zeker of die pillen dan wel zo ik zijn…was gisteren een beetje te numb om goed door te vragen… mijn dochter (net 4 geworden) maakte me wel wakker met de boodschap dat ze voor haar vijfde verjaardag een baby zou krijgen…hoewel ze er eigenlijk niets van wist (dachten we) ik ga er maar niet van uit dat ze voorspellende gaven heeft…ik hou mezelf sterk door vooral blij te zijn met wat ik heb, niet wat ik niet heb…hoop doet leven zeggen ze maar het is moeilijk om te bepalen of ik in deze nog hoop zou houden of verwerken en mezelf bij neerleggen dat het er niet meer zal inzitten. Mss wordt dit later nog wel duidelijker…voor nu hou ik de wereld wat vochtig met mijn verdriet en tranen. Maar ik drink niet! Los er doorheen!! Wenen mag…

Sigaretten ben ik nu wel veel ah roken dus ik zou bij @Bor wel willen aansluiten maar ben ook wel bang dat het me nu niet gaat lukken…dat ik geen motivatie meer heb…

Veel dank voor jullie hartverwarmende steun. Mijn inziens verdien ik dat niet want ik vind van mezelf dat ik anderen hier meestal veel te weinig kan steunen (omdat ik zelf nog te veel worstel). Maar goed dat is dus nu niet m’n grootste zorg. Ik ben echt heel verdrietig en de drang om wijn te kopen sebiet is zeer groot want ik heb echt geen zin om te koken dus zo maar naar de winkel voor pizza. Mijn man gaat mee en zegt dat ik wel mag die wijn maar toch vind ik het zelf beter van niet…zou echt zonde zijn van de inspanning dit hele jaar…ik zit nu te wachten op hem aan het ziekenhuis want hij is daar voor mij de pillen ah halen…

Als er 1 dag is dit jaar waarop ik alles wil wegzuipen is het wel vandaag. De gynaecoloog kon geen hartslag vinden. Mijn vruchtje zit er nog in maar is morsdood. Morgen moet ik pillen pakken om het uit te drijven. Wil mezelf ook uitdrijven nu… @bor

Goeie morgen allen! wou even een tip delen voor mensen met slaapproblemen. Ik volg sinds september op maandagavond lessen Qi Gong. Algemene ontspanning, relaxatie, ademhaling, heel trage bewegingsoefeningen etc… ik heb in tijden niet meer zo goed geslapen als vannacht! Ik vind het een echte aanrader! Tot hier de boodschap van algemeen nut!

@Reacher dank! het gaat alsof ik de weg wel weet (richting) maar het pad (nog) niet zie…mss is er ook helemaal geen pad en moet ik met een machete door de jungle…zolang ik maar blootsvoets over mos kan blijven lopen…

Dank @Artemis! Ik las net je berichtje in het jaarpact, hoe we met 9 maanden (jij vandaag/ ik morgen) al een hele alcoholvrije ‘zwangerschap’ achter de rug hebben…’gewoon’ nog een eentje aanbreien dus

Ikkanhet IJsvogel zbb Maja Claudius Angelheart John72 Denise2 Spirit. Lieke Loetje Tatum Nun Musashi Ik kan het bijna niet geloven dat het laatste kwartaal van mijn (eerste) alcoholvrije jaar is aangebroken. Ik dacht dat de zomer het moeilijkste zou zijn maar tot mijn verbazing dacht ik vandaag aan porto (en rode wijn), hoe lekker ik dat vond/ vind op koude, herfstige dagen die nu toch echt zijn aangebroken. Nu is het helemaal geen optie natuurlijk maar denk toch dat het heel moeilijk zou worden moest ik het vruchtje nu alsnog verliezen. Ik zal blij zijn als oktober gepasseerd is, dan zijn we drie maanden en zijn de kansen toch al een heel stuk hoger. Woensdag echo voor de hartslag dus deze eerste week van oktober wordt sowieso heel spannend…maar goeie hoop heb ik wel dus (blijven) vertrouwen dat het goed komt. Alles komt goed.

@knakker zeker eens uitproberen nu in het seizoen met een (wild)paté of gewoon kaas…zeker die van mij smaakt er grandioos bij! ook dank voor de peptalk! Moedig voorwaarts… @Borwil hier geen zwangerschapsforum van maken of het rond mij laten draaien maar omdat je er naar vraagt… ben vrijdag al voor een echo mogen gaan maar zoals te verwachten was het nog te vroeg…je zag iets zitten maar nog geen duidelijk hartje dus 10 dagen afwachten…dan toch maar wat details ook want dat is natuurlijk wel de reden voor mijn zorg een beetje, dat ik al sinds het begin last heb van licht bloedverlies vandaar dus wat mijn ongerustheid want ja als je daarop begint te googelen dan gaan alle alarmbellen af natuurlijk…maar ff afwachten dus…en vooral vertrouwen dus…

@knakker dank voor het vragen! Zit Idd wat mee te lezen tussen het perfectioneren van uienconfituur door…is dat nuttig? ja dat wel want na 6 kilo in 6 verschillende combinaties ben ik toch tot een mooi resultaat gekomen van 3 meevallers waaronder 1 zonder suiker… ik bewonder je ivm het opzeggen van je baan…bij mij is de angst hieromtrent zo groot dat ik het maar blijf uitstellen…nu helemaal weer door de ‘voorzichtige’ zwangerschap… Zal alle details besparen maar er zijn natuurlijk wel redenen om te spreken over voorzichtig…daarom durf ik precies nog niet goed blij te zijn…weer die angst… ik probeer me nu dus wat meer te richten op vertrouwen ipv op angst. Dat is mijn huidige werkpunt…wel moeilijk dus…

Mood

Ja Idd daarom mag je het eigenlijk nog niet bekend maken hè…hier is het meer een even ventileren…dus ja allemaal wel spannend ook nog… Dat niet direct nee maar het is wel gek hoe ik me ineens wel zwanger voel nu ik het weet…ik vertrouwde mijn eigen lichaam/gevoel eigenlijk niet meer…

Dank jullie wel! Ik zweef hier een beetje tussen ongeloof, verliefdheid en blijdschap en ben heel content dat ik het hier ook wat kan delen want my God wat heb ik zin in dit avontuur! Het grote wonder des levens, wat verlangde ik er naar om zo’n mirakel nog eens mee te maken! Ik wil het uitschreeuwen naar iedereen: dreams do come true!!! Never stop believing!!! Op alle vlakken!!!

Hallo allemaal, lang geleden op de dagdraad. Had niet echt het gevoel om iets te melden te hebben…nu wel dus! Dokter belde me nav bloedonderzoek gisteren: ik blijk zwanger te zijn!! Weet even met mezelf geen blijf, en kan het nergens kwijt (te pril) dus toch maar even hier… nu al beslist dus dat 2022 ook alcoholvrij wordt!!! Volgende week moet ik opnieuw testen of zwangerschapshormoon goed toeneemt, fingers crossed!!!

Hoi Debb, Ik reageer hier niet meer zo vaak en al helemaal niet echt op nieuwelingen omdat ik mezelf (nu bijna 9 maand gestopt) nog steeds niet genoeg ervaren vind om anderen advies te geven. Maar als “jonge” moeder (mijn dochter wordt 4 deze week) wil ik je graag een hart onder de riem steken! Als moeder ben jij de motor van je gezin. Jij bent het oriëntatiepunt van je kind en zowel jij als je kindje verdienen jouw onverdeelde aandacht. Zelfs/ zeker op zo’n jonge leeftijd is jouw invloed op je kind oneindig en super belangrijk! Het spijt me enorm voor jou dat je je hierin niet gesteund voelt door je partner maar dat mag/ kan jou niet tegenhouden om jezelf en je kind eerst te zetten. Ik begrijp dat je momentjes voor jezelf enorm belangrijk zijn (want dat is het ook!) maar probeer iets constructief te zoeken om jezelf op te laden zodat je je volle aanwezigheid op je kindje kan richten. De tijd is nu! Je kindje is maar 1x klein en deze fase is zo belangrijk voor zijn/ haar latere leven. Ik zou proberen om boeken te lezen over de ontwikkeling van je kindje zodat je meer en beter beseft hoe belangrijk je voor hem/ haar bent in deze periode. Zodat je weet wat je moet/ kan doen om de best mogelijke mama te zijn, want dat verdient je kindje! (En jijzelf ook!!) En je partner volgt of niet (toekomst zal dit uitwijzen) maar op zijn minst kan jij jezelf niets kwalijk nemen als je het probeert! Jou de grond inboren vind ik persoonlijk wel problematisch want ook dat straalt over op je kindje. Stoppen met alcohol heeft mij alvast geholpen om beter mijn grenzen te leren kennen en aan te geven, ook aan mijn partner dus dat zou vb voor mij al een grens zijn waarover ik het dan moet hebben met mijn partner (in nuchtere toestand!) Veel sterkte!!!

Veel dank lieve @Reacher

Ben je nu dan ook gestopt met roken of begrijp ik dat verkeerd? Held!