Maverick

Ik zie dat helemaal voor me Bor! Grote stofwolk erachter, Heit Verstappen

Kan me voorstellen dat je jezelf daarin onveilig hebt gevoeld. Ik heb op een enkel incident na gelukkig geen nare periode gehad. Dat onveilig voelen heb ik overigens zelf ook ervaren. Ik was behoorlijk paranoïde kort nadat ik was gestopt en vond het doodeng allemaal zonder dat ik eigenlijk wist waarom. Ik zat zo vol met angst en stress dat ze mij ook wel eens hebben gevraagd of ik me wel veilig voelde. Pas later kon ik het beter in perspectief plaatsen en kon ik de hulp als streng maar liefdevol bestempelen. Ik denk dat ik ook geluk heb gehad met mijn lotgenoten en hulpverleners. Ik denk dat er geen goed of fout is en of meer mee moeten doen. Wellicht dat een ander behandel-team beter bij je had gepast of een groep lotgenoten waar je meer jezelf had kunnen zijn. Misschien toch nog eens het onderzoeken waard? Dank voor het delen Des

Deze heb ik al vaker van je gelezen en dan vraag ik mij af wat er voor jou zo traumatisch is geweest aan die opname. Wil of kun je daar iets over vertellen? Ik ben daar wel benieuwd naar omdat ik zo’n andere ervaring heb. Dat betekent overigens niet dat ik in een vakantie-kuuroord heb gezeten

Yvonne YanaQuinnBor Maverick

Je bedoeld vandaag over zal blijven. Hoezo verwarrend?

Nou, uhm, allemaal alvast een prettig weekend gewenst.

Huis helder en hoofd helder, goed bezig @Bor

@Cleo66 Van harte gefeliciteerd! Fijne dag gewenst

Mijn dag zit er op, ik ga slapen. Gelukkig slaap ik de laatste tijd weer wat beter, dat is echt fijn. Voor iedereen hier nog een fijne avond en/of welterusten

Weetje wat, We maken Jannigje dagpacter van de dag! Dan mag haar naam er net even iets anders uitzien

Die kende ik nog niet, vind ‘m wel treffend @Kohtje

DAGPACT ikkanhet Maverick

Ik ook Bor, één grote bende. Maar dat hoeft toch niet te zeggen dat er naderhand niets meer valt op te ruimen?

Er is bij mij nooit echt een gevoel van trots zijn geweest. Bij mij overheerst met name een gevoel van opluchting. Dat ik tot nu toe dit mijzelf en mijn omgeving niet meer aan doe, zo iets. Ik ben dan ook wel weer dankbaar dat er mensen zijn geweest die mij hebben geholpen. De weg hebben gewezen als ik het (even) niet meer wist. Opluchting en dankbaar, dat is wat bij mij opkomt.

.

Dank je @Bob dat is mooi benoemd. Als je niet kunt stoppen als je moet ophouden dan kun je maar beter helemaal ophouden met dat waar je niet mee kunt stoppen.

Nu zit dat liedje in mijn kop! Dank jullie wel daarvoor Ik ga ook slapen, welterusten allemaal.

Welkom terug @Pimpelmees En zo kom je er langzaam maar zeker achter dat een beetje niet voor iedereen is weggelegd. Er zijn vele met jou die niet van de kleine beetjes zijn, die hebben zich hier ook verzameld. Ook ik heb lange tijd geprobeerd het bij een beetje te laten maar dat was een kansloze wedstrijd die ik dan ook steevast verloor. Blijkbaar ben ik er een soort van allergisch voor Als een beetje niet lukt dan maar niets. Uiteindelijk bleek dat een minder zware opgave te zijn dan het constant teleurgesteld zijn in mijn mislukte voornemens. Succes Pimpelmees, per dag al dan niet bij je besluit blijven werkte voor mij i.i.g. goed (tot nu toe)

Tja, volgens mij is Nederlands de enige taal in de wereld waarin zoveel woorden worden verkleind. Als het vriendelijk is bedoeld zie ik er niet zoveel kwaad in. Het wordt vervelend als het cynisch of kleinerend wordt gebruikt/opgevat. Maar goed, ik ben ook niet zo van een beetje, ik wil veel. Daarom ben ik ook een mateloosje

Dan was het zeker een geslaagde vergissing @Adrian ik moest ook wel een beetje lachen om de reacties En ach, beetje humor is gezond toch?

Welkom @Indre, Wat een uitputtingsslag is het eigenlijk om een verslaving te onderhouden en ook nog te blijven functioneren, vind je niet? Heel herkenbaar, op een gegeven moment kon ik niet meer. Ik sta nu een tijdje droog en blijf mij nog steeds verbazen over hoe ik het allemaal aan elkaar heb weten te breien toentertijd. Maar ook hoeveel fijne en mooie momenten ik ben misgelopen in dat geworstel. Goed dat je voor jezelf nu aan de noodrem trekt en gaat proberen het leven wat makkelijker en fijner te maken voor jezelf. Zonder die bal aan je enkel wat drinken eigenlijk gewoon is. Succes met je zoektocht naar de droogte, hier lopen er genoeg met je mee!

Hoezo lukt stap 1 niet? Ik citeerde het niet voor niets. Het gaat er meer om hoe erg de pijn moet gaan worden wil je iets gaan veranderen. Er is geen goed of fout, er is alleen zo iets als acceptatie. Wat ik wel lees is dat je vaak iets aan te merken hebt op de verschillende vormen van hulpverlening die je in de loop van de tijd hebt gezocht en ook hebt gekregen. Zit daar ook niet een punt van aandacht? Stop het gevecht Des, buig die koppige kop en accepteer dat het alleen niet zo goed lukt. Wat heb je te verliezen?

Stap 1 ? Ga je nog naar meetings? Ik meen ergens op je draadje te hebben gelezen dat je dat een tijdje hebt gedaan.

Smaragd Yvonne ikkanhet Rapilos Bor Maverick

Yvonne Maja Maverick