Annie87

Lichamelijk heb ik ook nog klachten, al zijn die wel minder hevig. Ik ben af en toe nog duizelig, maar is vele malen lichter en niet elke dag of de hele dag door.. heb ook nog een lichte vorm van derealisatie. Nog steeds vaak diarree al is dat ook minder hevig.. af en toe nog trillen. Mijn hartslag slaat ook nog krachtiger dan normaal. Het is geen tachycardie; blijft onder de 100 slagen, maar hij slaat heel krachtig. Vaak zo erg dat ik letterlijk mijn trui/t shirt zie bewegen in borst en buik gebied. Dat kan je dan echt zien. Vooral in de ochtend is dat zo hevig. Ik heb af en toe nog spiertrekkingen en schokken, voornamelijk bij inslapen. Maar dit vind ik gek genoeg allemaal niet zo erg. De depressie, derealisatie, het hele nerveuze gevoel en rare angsten en nachtmerries vind ik echt vele malen erger. Ik kijk bijvoorbeeld al een half jaar geen nieuws, weet werkelijk niet wat er gebeurd en wil het niet weten ook. Ik doe dit bewust nu omdat ik zulke intense nachtmerries heb. Ik ga er meteen over dromen. Nou kreeg ik laatst per ongeluk mee dat de notre dame is afgebrand en ik droom gelijk 2 nachten achter elkaar over brand en dat ik vast zit. En dan zo extreem. Echt bizar. Dus tja is dat een angststoornis? Ik kan deze omschrijving werkelijk nergens vinden bij angststoornissen en er zit een hele logische reden nu achter voor mij om niet te kijken. Als ik langere tijd normaler ga slapen denk ik echt wel dat ik weer nieuws durf te kijken. Zo heb ik af en toe nog rare dingen, die ik voorheen niet had. Ik ben ook erg bang om ziek te worden of griep te krijgen. Waarom? Omdat ik lees dat heel veel mensen in benzo ontwenning een setback krijgen van griep. Bang voor anti biotica en medicijnen tja duh... ik vind dat allemaal nogal logisch nu ik weet wat er aan de hand is. Zal nu denk ik overigens voor altijd bang zijn voor medicatie, maar goed. Maar die nervositeit die ik voel is er heel veel en zonder aanleiding. Dat vind ik echt vervelend want daardoor voel ik me zo rot en naar en kan ik nergens van genieten. Maar artsen en psychologen snappen het niet merk ik, ze vragen allemaal waar ben je dan nerveus voor? Dan zeg ik steeds; nergens voor, het is er gewoon. Ik kan ook niks opnoemen. Het is echt chemisch en zo raar. Ik geloof er alleen wel in dat het ooit weggaat. Het is al minder sterk aanwezig namelijk. Tja de ene krijgt pijn de ander word nerveus. Dan denk ik, stel nou ik had pijn als ontwenningsklachten gehad, hadden ze dan ook gevraagd waarom heb je dan pijn? Kon me daar zo over opwinden.

@EefjeJ ja zeker symptomen kunnen tegelijk voorkomen, maar ook los van elkaar. Pfff toen ik een switch maakte van clonazepam naar oxa heb ik het idee dat ik mezelf zo goed als in cold turkey had gezet. Nu achteraf dan. De werking van de benzo’s verschillen zo erg; de ene heeft meer een slaapverwekkende werking de ander meer tegen angst. Etc. Pfff ik denk dat ik wel 50 symptomen had de eerste 2 maanden. Het gekke is wel dat ik sommige symptomen vergeet. Soms hoor ik iemand ergens over en dan denk ik; O ja dat heb ik ook gehad maar is daarna nooit meer teruggekomen... destijds had ik alles 24/7 tegelijk het was echt een gekkenhuis. Nu heb ik nog steeds veel klachten maar komen ze meer afzonderlijk voor; de ene dag dit, de andere dag weer dat... maar dat geeft me wel aan dat ze langzaam weggaan.. werken kan ik nog steeds niet, maar lichte dingen in het huishouden lukt wel weer. Ik slaap nog steeds niet naast mijn man, lijkt me voor hem ook niet prettig. Ben nog erg onrustig en als ik wakker word kan ik echt overstuur zijn uit zo’n nachtmerrie en huilen en wil hem daar ook niet mee tot last zijn. Bovendien kan hij er toch niks aan doen. Ik ben weer wat rustiger dan gister hebben vanmorgen nog gepraat. Ik weet niet of we het gaan redden maar probeer me voor nu eerst op mezelf te focussen.

@EefjeJ soms heb ik ook weer even het idee dat het erger wordt. Maar ik twijfel niet dat het de ontwenning is en probeer het te accepteren. Je hebt op dit moment een beetje klachten die op hypochondrie lijken, maar dat is waarschijnlijk door de ontwenning. Vele mensen hebben na ontwenning allerlei soorten angstklachten of obsessies. Ik ga er vanuit dat dat vanzelf minder gaat worden. Zweten is ook een ontwenningsklacht. Ik heb het zelf ook gehad maar nu niet meer. Had het meer tijdens de afbouw. Elke ontwenning is verschillend. De een krijgt vooral lichamelijk klachten de ander geestelijk, sommige mensen krijgen werkelijk alles. Wat je opnoemt zijn wel echte ontwenningsverschijnselen. Ik heb wel geslapen ik maak de uren momenteel wel, maar ze zijn gevuld met levendige dromen en nachtmerries en daar heb ik erg veel last van. Soms zo erg dat ik er wakker van word en dan echt moet huilen. Het is af en toe echt een geestelijke marteling.

@EefjeJ misschien helpt het om een soort dagboek bij te houden en je klachten op moment van een wave een cijfer te geven? De chocola, tja, misschien had je door sowieso al last van? Misschien kun je suiker nog slechter verdragen tijdens benzo ontwenning? Zelf heb ik het idee dat ik niet reageer op eten, wel op medicatie, en cafeïne en alcohol raak ik uiteraard niet aan. Veel mensen kunnen bepaald voedsel niet verdragen na hun ontwenning. de anti histamine tja, dat moet je uitproberen. Elke lichaam is verschillend. Ik denk dat bij mij daarmee mijn gezondheidsklachten zijn begonnen. Ik slikte levocetirizine en kreeg blaasklachten. Dit staat ook in de bijsluiter. Volgens mijn huisarts destijds onmogelijk (tja volgens mijn huisarts was alles onmogelijk, al stond het met koeienletters in de bijsluiter). Ik heb later opgezocht hoe anti histaminica werken. Ze hebben ook een reactie op de neurotransmitters acethylcholine. Acerhylcholine zorgt voor je uitscheiding (zweten, urine, ontlasting etc, maar natuurlijk ook tranen en snotteren wat bij hooikoorts hoort), acethylcholine zorgt ook voor een goed geheugen en goede concentratie. Ik kreeg destijds ook na langer gebruik concentratie problemen. Ik vraag me nog altijd af wat er waar is van mijn “overspannen” zijn. Had ik gezondheidsklachten vanwege negatieve bijwerkingen? Was ik wel overspannen? Blaasklachten vind ik niet een typische klacht die daarbij hoort namelijk. Overigens heb ik maanden geleden alle medicatie aan de kant gegooid. Ik kreeg op de levocetirizine ook steeds meer contactallergie. Ik dacht dat ik steeds allergischer werd. Mijn contact allergie is nu veel minder. Ik heb ook gelezen dat dit heel vaak voorkomt bij hooikoorts medicatie. Klinkt lekker tegenstrijdig. Gebruik je iets tegen allergie; krijg je contact allergie. Blaasklachten zijn overigens momenteel niet meer aanwezig. Tijdens en stoppen na benzo’s zijn niet alleen je GABA neurotransmitters in de war, maar vaak veel meer en wellicht ook acethylcholine. Het is een kwestie van proberen. Als ik nu te erg last heb gebruik ik liever een lokaal middel; neusspray en oogdruppels. Het is een kwestie van uitzoeken.

Thx Ad, zo fijn alle herkenning hier. Ja de nervositeit voelt ook anders heel gek maar waar. Dat kon ik gister in het gesprek met mijn man echt duidelijk merken. Ik werd nerveus en verdrietig maar vooral de nervositeit voelde anders aan. Misschien is relatietherapie uiteindelijk wel iets om over na te denken. Ik snap mijn man ook wel in bepaalde dingen. Ben redelijk open minded en snap dat het voor mensen die een zieke partner hebben ook heel lastig is, ongeacht welke ziekte dit is. Ik hoop alleen dat ons huwelijk het overleeft. Ik probeer het een beetje los te laten nu. Wat fijn dat jullie nog bij elkaar zijn en dat het nu beter gaat dankzij therapie. Liefs Annie

@EefjeJ je zeurt niet! Ik snap heel goed hoe je je voelt. Heb je die twijfel alleen als je in een wave zit? Want dat hoort erbij. Ik had dat in het begin ook heel erg. Ik twijfelde soms zelfs aan de verhalen hier op het forum. Dan las ik (terwijl ik nog aan het afbouwen was) dat mensen na 1,5 jaar nog klachten hadden. Toen dacht ik; nee zal toch niet? Inmiddels heb ik zoveel verhalen gezien op YouTube, zoveel verhalen gelezen op Engelse sites en NL sites. Zoveel over het post acute withdrawal syndroom gelezen... ik geloof het nu wel. Ik merkte aan mezelf dat ik ook steeds twijfelde als ik in een hele erge wave zat. Je kan dan niet echt helder denken ofzo. Ik voel me elke dag slecht hoor, Windows heb ik niet echt, maar soms is het zo erg, dan is het een wave in een wave zeg maar. (Weet even niet hoe ik het anders moet omschrijven). Maar op de momenten dat het toch iets beter gaat, dan twijfelde ik niet. Worden je waves echt erger? Of lijkt het zo, omdat je betere momenten hebt en als je dan weer een wave hebt, dat het dan extra hard aankomt of tegenvalt? dikke knuffel voor jou

Heftig @bolletje

Thx bolletje. Is dat eigenlijk ook de reden waarom je aan de benzo’s hebt gezeten? Om van alcohol af te komen?

Thx lieve Eefje. Nee hij heeft nog nooit echt iets gelezen en gezien. Ik heb het destijds wel gevraagd en hem dingen toegestuurd zoals de documentaire met dr Ashton. Hij zegt alleen; ja ja ik geloof het nu wel. Maar dan echt op zo’n manier dat ik er niks mee kan. Ik durf nu helemaal niks meer te zeggen, omdat hij aangeeft dat het al maanden alleen maar om mij draait. Wel interessant dat je ook aangeeft dat jouw nervositeit anders voelde. Ik ervaarde dat vandaag ook zo. Ik werd heel verdrietig en nerveus toen hij dat zei, maar dat voelde als een normale nervositeit. De nervositeit in ontwenning is zo’n gek gevoel... ik vond het wel interessant om dit te ervaren want daardoor weet ik echt 100% dat ik nog ontwenningsklachten heb. Al was ik daar overigens al wel van overtuigd maar toch.... balen he, als die verschijnselen terugkomen. Ik zeg dat dan ook steeds tegen mezelf; ze komen minder vaak voor en zijn ook minder intens. Herhaal dat continu tegen mezelf om niet de moed te verliezen. Misschien kunnen we idd een keer afspreken. Woon redelijk dichtbij. Zal vast een x verfrissend zijn om iemand te spreken die weet wat je doormaakt. Dankje Eefje. Ben zo blij met dit forum

Thx lief van je. Ik spreek ook niks af hoor. Ik kan nog steeds niks plannen. Mijn man gooit het me een beetje voor de voeten nu, zegt wat moet ik dan doen in die tussentijd. Ik begrijp het ergens wel maar ergens ook niet. Ik dwing hem niet om thuis te blijven. Hij is de hele week al weg, elke avond. En ik zeg er niks van. En ik snap dat, want toen ik in ontwenning was durfde ik echt niet alleen te zijn. Ik snap dat hij ook weer wat tijd wil inhalen, dus elke avond spreekt hij met vrienden af. Ik werd ook boos net, want ik heb het nog steeds heel moeilijk, maar laat hem ook vrij. Afgelopen week was ik behoorlijk van slag omdat een vreselijke ontwenningssymptoom even terugkwam op een avond. Heb een potje zitten huilen en was alleen. Dus ik zei net ook; heb ik jou toen gebeld? Nee, want ik gun jou ook je avondje weg. Soms zou ik willen dat ik er vreselijk ziek uitzag ofzo, het is volgens mij zo moeilijk omdat het niet zichtbaar is.

Thx heftig he, ik weet dat het zo gaat helaas. Ik probeer ook zo te denken, iedereen die ik ga verliezen zijn geen vrienden etc.. gelukkig heb je nog 1 goede vriendin! Mijn man had idd ontslag genomen en eerst nog zorgverlof. Tot nu toe is hij wel een steun geweest. Pfff heftig is dit...

@EefjeJ thx, ik weet niet zo goed hoe mijn man er echt in staat. Ik heb vaak het idee dat hij het niet gelooft omdat artsen het ook niet echt kennen. Mijn man is toch een beetje een type; de arts heeft gelijk. Al kom ik met 100 verhalen van mensen die het hebben doorgemaakt. Het lijkt me wel dat hij vooruitgang ziet. Ik zie zelf wel in bepaalde dingen vooruitgang. Voornamelijk lichamelijk. Geestelijk heb ik het echter heel zwaar, maar lees juist dat dat veel zo is in PAWS. @bolletje ik weet het. Het maakt het helaas niet minder moeilijk. Ben er de hele dag al door van slag. Wat mij overigens wel opvalt is dat deze stress anders aanvoelt dan mijn ontwenningssymptomen. Dat klinkt misschien heel vaag. Ik voel me heel rot, maar het voelt anders rot dan de ontwenning. Maar volgens mij hebben wel meer mensen dat omschreven hier. De ontwenning voelt haast als een soort chemische nervositeit en depressie. Ik weet niet zo goed hoe ik het moet uitleggen.

Goedemorgen, pfff ik heb het heel moeilijk. Mijn man geeft aan dat hij het niet meer weet tussen ons. Ik heb zo vaak geprobeerd uit te leggen wat er aan de hand is en elke keer zegt hij dan; ja ik weet het inmiddels wel. maar vanmorgen gaf hij ook aan; het is nu al zo lang zo, alles draait om jou en dat je ziek bent en je bent nu van de pillen af en ik zie amper verbetering. Vooral die laatste opmerking geeft voor mij echt aan dat hij er nooit echt naar geluisterd heeft, als ik hem iets probeerde te vertellen erover. Of misschien gelooft hij het gewoon niet. Maar ik ben er nog maar 7 weken vanaf en voor deze benzo ellende is dat nog maar vrij kort om iets te verwachten. Vervolgens gaf hij ook doodleuk aan dat vrienden ook vinden dat ik het erg veel over mezelf heb. Top. Mensen hebben mij niet gezien in december en januari omdat ik niemand wilde zien omdat ik zooooo slecht was, dat ik het heel naar vond dat mensen me zo zagen. Ik ben niet meer zo slecht als destijds maar het gaat nog steeds niet goed. Blijkbaar kunnen de mensen uit mijn omgeving dat niet waarderen. Ik zal voortaan maar mijn mond houden en liegen. Het is iets waarvan ik wel had verwacht dat het zou gaan gebeuren. Ik heb zo vaak gelezen dat huwelijken en vriendschappen hierdoor sneuvelen. Maar zo snel al... wauw. Ik ga maar proberen te denken dat alles vast een reden heeft en dat ik die nu nog niet kan zien... hoop dat jullie paasdagen beter zijn dan de mijne veel liefs

Ik wil hier toch nog even op reageren. Ik denk dat mensen van zichzelf heel goed weten wat ontwenning is en wat niet. Ik heb zelf een afschuwelijke ontwenning en ervaar klachten die ik nog nooit eerder heb gehad in mijn leven en dit waren niet de aanvangsklachten waarmee ik bij de dokter kwam. Ik vind het lastig dat de mensen die toch een minder hevige ontwenning hebben of een kortere duur, ook nog twijfelen aan het verhaal van iemand die er wel langer over doet. Ik heb zelf zoveel verhalen gelezen inmiddels op de buitenlandse sites en het kan zo verschillend gaan; de ene ervaart Windows en waves, veel mensen niet, bij sommigen gaat het geleidelijk, sommigen hebben jaren een grote lijdensweg en worden opeens “normaal” wakker. Ik geloof wel al deze mensen. Ik las laatst een verhaal van een getrouwd stel waarbij de vrouw al 10 jaar diazepam slikte en haar man 2 jaar. Ze gingen samen in ontwenning en volgden hetzelfde schema. Zijn vrouw (die veel langer had geslikt) zei dat haar ontwenning oncomfortabel was en na 4 maanden na tapering voorbij. De man gaf aan door een hel te gaan en na tapering duurde dat nog langer dan 3 jaar. Omdat zijn vrouw een veel mildere ontwenning had, dacht ze ook dat er wel iets anders mis moest zijn met haar man. Het is oneerlijk en iedereen heeft zulke andere symptomen en een zeer verschillend ontwenningsproces en herstel. Als zelfs wij al twijfelen aan degene die na 15 maanden nog last hebben, tja sorry...

Ik heb eerst gewoon afgebouwd tot 7,5 Mg oxazepam toen kon ik echt niks meer aan de laatste stap van 10 naar 2,5 in 1 keer was echt te heftig. Ik wist dat ik niet nog een keer kon zakken van 7,5 naar 5. Dus ben met tapering van 7,5 naar 5 in 14 dagen gegaan. Daarna van 5 naar 0 in 30 dagen. Toch was dit ook erg heftig. Maar ik weet zeker dat het anders helemaal niet gelukt was. De stabilisering strips heb ik uiteindelijk niet gebruikt, maar wilde ik voor de zekerheid in huis hebben. Dat was ook nog een gezeur joh. Mijn psychiater zag dat niet zitten. Uiteindelijk heeft ze zelfs nog met de apotheker van de strips gebeld en die was het gelukkig wel met mij eens. Daarna ging ze overstag. Ik kon haar niet echt overtuigen dat ik het voor de zekerheid in huis wilde hebben. Ze zag het als uitstelgedrag. Echt belachelijk. Ze begrijpen niet dat we echt wel graag beter willen worden.

Dat is echt afschuwelijk! Artsen hebben echt geen idee en zien het als een verslaving i.p.v. lichamelijke afhankelijkheid en hebben geen idee hoe gruwelijk het is of kan zijn. Leef met je mee. Kan je huisarts het niet met je volgens de Ashton methode doen? Of anders second opinion van andere psychiater? Je zou bijna via het illegale circuit willen afbouwen om aan je recepten te komen. Te zot gewoon. Snap hoe je je voelt, ik heb ook geen arts gesproken die er verstand van had, nou ja 1 arts die er een beetje verstand van had, maar zelfs die heeft destijds wel rare adviezen gegeven. Dikke knuffel, hopelijk kan je huisarts iets betekenen. O ja ik heb 3 strips gebruikt; 2 afbouwstrips en 1 stabilisering totaal 165 euro. Was het waard. Maar wellicht kan je zelf aan de gang met vijltje?

Ok was echt puur even nieuwsgierigheid hoor. Ben super blij voor je dat je verder zo weinig klachten ervaart. Wel naar dat je nu zo’n virus hebt. Hopelijk klaart het snel op! Ik heb het nog steeds behoorlijk moeilijk. Maar ben nog maar 6 weken benzo vrij en weet dat dat wel erg vroeg is om iets te verwachten. Maar als ik eerlijk kijk zijn bepaalde dingen toch minder intens geworden. Ik heb bijvoorbeeld hele erge dr/dp gehad; als ik aan het praten was, was het net alsof ik een ander hoorde praten, nu heb ik vele lichtere dr/dp klachten. En zo is het met veel klachten. Van de meeste klachten zakt de intensiteit wel. Dat geeft me toch wel hoop. Gaat jouw herstel ook vrij geleidelijk? Langzaam elke maand iets beter? Of is het heel wisselend? Ben echt zo blij voor je dat je verder zo weinig klachten hebt!

Dat is super goed nieuws! Hoe lang ben je nu benzo vrij? Ik wil het je toch vragen, ik bedoel het absoluut niet verkeerd hoor, maar hoe weet je zo zeker dat het een virus is? Een virus op je evenwichtsorgaan kan idd zulke klachten geven, maar deze klachten hoor ik ook vaak in benzo ontwenning en heb ook een paar keer gelezen dat mensen soms later opeens nieuwe klachten krijgen? Begrijp me niet verkeerd hoor, bedoel het niet vervelend. wel super om te lezen dat je andere klachten zo goed als niet aanwezig zijn. Dat is top! Succes met de intake! Hoop dat het je bevalt. En je bent tot niks verplicht he. Doe waar je je goed bij voelt. Fijne dag en beterschap!

@Kaida74 wat top! Dat is weer een stap vooruit! @doorbijter ben wel angstig hoor om steeds terug te vallen etc, vind elke dag nog doodeng. Ik probeer heel erg mijn cognitieve therapie toe te passen en dat helpt een beetje. Succes morgen, hopelijk eindelijk overstappen! Je hebt zo lang moeten wachten. @ de rest: ik hoop dat jullie allemaal een goede nachtrust hebben straks!

@EefjeJ probeer er niet teveel bij stil te staan als bepaalde golven weer terugkomen hoe moeilijk het ook is. Ik citeer even letterlijk uit de Ashton Manual; ——————————— “HET VERLOOP VAN EEN ONTWENNINGSPERIODE Het is kenmerkend voor benzodiazepinenontwenning dat symptomen verergeren en verminderen, ze verschillen in ernst en aard van dag tot dag, van week tot week en soms zelfs in het verloop van de dag. Sommige symptomen komen en gaan, andere blijven. Er is geen reden om ontmoedigd te worden door deze golven van terugkerende symptomen. De golven worden na verloop van tijd minder pijnlijk en minder frequent. „Vensters‟ van normaliteit, wanneer u zich werkelijk enkele uren of dagen goed voelt, komen na enkele weken. Langzaamaan zijn er meer „vensters‟ en duren ze langer en ebt elk ingrijpend ongemak weg.” ———————— Het is een grillig proces. Misschien helpt het om voor jezelf een dagboekje bij te houden met je klachten? Waarin je de duur noteert van de hevige golven en de ernst? Maar ook de duur van de betere momenten? Wellicht zie je dan wel vooruitgang, misschien zie je dan dat de duur of intensiteit van de golven toch wat afneemt. Ik had gister en eergister weer opeens duizeligheid. Had ik al een week niet meer gehad. Eerst was ik ook ontmoedigd maar daarna denk ik meteen; nee niet treuren want ook al is het er nu weer, het komt toch steeds minder vaak voor en als het er is, dan is het ook minder hevig. Daar probeer ik me nu op te focussen. Sterkte lieverd @bolletje die vermoeidheid vind ik niet raar. Je hebt toch een infarct gehad? En dan ook nog de benzo’s waardoor je lichaam eigenlijk constant in een onnatuurlijke staat van paraatheid heeft gestaan. Dat is bij jou nog eens dubbelop. Pak gewoon lekker je rust voor je herstel.

Oh wat erg Bibi, vraag me altijd af waar mensen opeens zijn; zijn ze klachtenvrij en leven ze verder of gaat het te slecht? In jouw geval was het dus het laatste. Hoop dat je nu het ergste gehad hebt. Veel sterkte en dikke knuffel

Wat een positieve berichten hier! Dat is zo fijn!! @Cyclad58 nee natuurlijk kan een arts je niet dwingen. Laat je niet gek maken. Een arts kan dat ook niet bewijzen. Een depressie kan komen door onbalans in je neurotransmitters. Die disbalans kan ontstaan doordat serotonine uit balans is, GABA uit balans is of dopamine... helaas is dat niet meetbaar welke uit balans is. Dus een ssri geven of ophogen is gewoon een gok. Want stel dat jij je zo voelt omdat je een GABA tekort hebt, dan heeft een ssri ophogen niet veel zin omdat dat op serotonine werkt. Hier staat het min of meer uitgelegd: https://oersterk.nu/blogs/een-natuurlijke-behandeling-van-depressiviteit-serotonerg-dopaminerg-gaba-erg/ helaas is het nog niet meetbaar aan welke stof mensen een tekort hebben. Als het niet goed voelt voor jou doe het dan niet. @Kaida74 dat is echt top! Probeer nu eerst vol te houden dat je de zopiclon weglaat, dat zou al een enorme stap zijn! Super! @EefjeJ dat is ook goed nieuws, nu hoop ik dat eindelijk je symptomen wat minder vaak gaan voorkomen! Ik was gister weer heel duizelig, dat was een symptoom die bij mij net een week weg was. Helaas had ik het gister weer. Natuurlijk niet zo erg als ik het gehad heb, maar goed bepaalde symptomen komen in elk geval al minder vaak voor bij mij en als ze er zijn, zijn ze vaak minder hevig. Hopelijk zet deze stijgende lijn zich voort.

Ja want zonder taperingstrips had ik niet kunnen afbouwen. Ik had in 3 maanden tijd al 4 pogingen gedaan zo snel raakte ik lichamelijk afhankelijk. Ook al was het vreselijk, denk dat ik er anders niet vanaf was gekomen. Kreeg het niet vergoed, misschien als ik de arts een machtiging had laten invullen maar dat had vertraging opgeleverd en wilde er zsm vanaf. Veel succes en sterkte

@Leen Ik heb een vreselijke ontwenning gehad en ben nog niet klachtenvrij. Ik zal de details achterwege laten, maar het was echt een hel. Ik heb wel 50 symptomen gehad denk ik. Ik durfde uiteindelijk niet meer de overstap te maken naar diazepam. Soms valt dat ook niet goed. Heb zelf met taperingstrips een afbouwschema gekozen uiteindelijk. Ik kon stappen van 2,5 Mg oxazepam uiteindelijk niet meer aan. Toen ik op 7,5 Mg oxazepam zat ben ik verder gegaan met taperingstrips. Ben er nu bijna 6 weken vanaf. Dus dat is ook nog maar vrij kort. Ik kan nog weinig zeggen over mijn herstel. Ik heb 6 maanden benzo’s geslikt ( 3 maanden volledig en daarna 3 maanden over afbouwen gedaan). groetjes

Dikke knuffel voor jou bolletje