Lonster

Succes morgen Renaldo.

Ja er wordt niet actief bemiddeld en de nieuwe onervaren zorgmedewerkers moeten wel begeleid worden, dat is denk ik ook het probleem. Niks mis met schoonmaken, goed dat je dat aanpakt Cleo.

Ik snap wel wat een briefadres is. Als het zo'n gesodemieter geeft, zou ik als alternatief proberen om ingeschreven te worden op het adres van iemand die je kent en die daarmee akkoord wil gaan. Maar ja, dat wil ook niet iedereen. Dat snap ik wel. Als je niet in een bureaucratisch vakje past, geeft dat problemen en raken de ambtenaren van de leg. Zo geen zin in werken vandaag. Ik heb al een eind gewandeld, patience gespeeld. Facebook, meditatie. Nu toch nog maar weer even aan de slag. Met op de koptelefoon concentratiemuziek voor adhd/add'ers. Daar word ik eerder slaperig van geloof ik, dan alert. Hop hop. Groot licht aan, groene thee erbij en gaan.

Laat maar weten of het interessant is dan Cleo heb je al gekeken naar vacatures? Ik ben benieuwd of er iets passends voor je bij zit? Ik hoorde dat er weliswaar veel animo is voor de Zorgklas, maar dat de mensen daarna niet doorstromen naar een baan(tje). Ik ga morgen beginnen trouwens met de cursus.

Toen ik een tijdje een soort van illegaal woonde, heb ik ingeschreven gestaan bij een vriendin. Is dat geen optie? Iemand vragen of je daar ingeschreven mag worden en je post (als die al komt) er laten bezorgen? Diegene moet er dan wel mee akkoord gaan om aan de belasting op te geven dat jij er woont. Ik denk ook dat niemand jou gaat bellen, dat het ze niet interesseert maar dat je later wel de rekeningen kunt betalen. Je kunt Nederland een *land noemen maar ik vermoed zo dat elk land zo zijn voor- en nadelen heeft, op het gebied van nationaliteit/gemeenteregels.

Goed voorbeeld doet misschien wel volgen? Gelukkig heb ik ook wel wat mensen om mij heen die niet of nauwelijks drinken. Het grappige vond ik vorig jaar wel dat twee drinkende vriendinnen mij gingen overtuigen van de voordelen van het niet drinken. Toen ik vertelde dat ik daar al meer dan een jaar mee bezig was, kwam dat helemaal niet zo binnen. Als je zelf drinkt en niet wilt stoppen, hoor je die verhalen ook gewoon niet denk ik. Het is maar net waar je voor open staat.

Ja die types pik je er zo uit. Een vriend heeft een wandelafspraak afgezegd, omdat we niet met het OV kunnen. Maar vooral omdat we daarna niet naar de kroeg kunnen, vermoed ik. Ik heb met kerst de laatste gedronken en nog geen sociale gelegenheden gehad waar iedereen dronk. Dat maakt het wat makkelijker. De beslissing om thuis niet te drinken is weer makkelijk gemaakt. Het scheelt echt als je al langer zonder alcohol hebt gedaan. Er doen best wat vriendinnen en vrienden van mee met ikpas, met het idee om na die maand gewoon weer op de oude voet verder te gaan. Nu tenminste. Naarmate de maand vordert gaan ze vertellen hoe goed het ze doet om niet te drinken. En gaan ze goede voornemens maken om dat ook na januari voort te zetten. Waar je na twee maanden niets meer over hoort.

Mijn moeder verwachtte dat trouwens helemaal niet van me. Dat is wel wat anders dan wat Tatum beschrijft.

De familiedrama's heb ik ook volop gehad. Gelukkig is dat nu klaar. De laatste jaren van haar leven heb ik voor mijn moeder gezorgd, over mijn trots en pijn heen gestapt en de breuk die er eerder was weer goedgemaakt. Mijn zus heeft dat nooit kunnen doen en is bitter gebleven. Dat zorgen voor een ander mis ik. Geen ouders meer, en geen kinderen of een huisdier. Daarom ga ik kijken of ik iets in de zorg kan gaan doen.

Als ik niets onderneem word ik er niet vrolijker op. In beweging blijven is goed voor me, en sociale contacten ook. Als ik langer dan drie dagen thuis ben zonder contacten, raak ik gedeprimeerd. Voor de lockdown kon ik dagelijks naar mijn werk, had ik mijn portie sociale contacten daar.

Kan me bij Jopie aansluiten, ik woon ook graag alleen. Zou ook wel op een soort hofje of ergens op een plek willen wonen met anderen, alles voor jezelf en daarnaast gemeenschappelijke ruimtes en activiteiten. Ken maar weinig relaties om me heen waar ik jaloers op zou zijn. Die prikkels van een ander de hele dag om je heen, ik zou er niet tegen kunnen. Je kunt je net zo goed opgesloten of geïsoleerd voelen met een partner of familie. Dan liever alleen, ik kan het gelukkig ook goed met mezelf vinden. En soms is het inderdaad een opgave, want je moet zelf stappen zetten als je inzakt of als er iets is.

Maar ik ga mijn wandelschoenen maar eens aantrekken. Van de keuken naar de tafel geeft nog geen 10.000 stappen.

Met de kerst was ik bij een vriendin wiens vriend net drie dagen in de bak had gezeten. Vanwege mishandeling en bedreiging (van haar). Altijd wat te beleven bij haar, maar ik zou voor geen goud in haar schoenen willen staan. Dan maar liever saai.

saai is juist goed wandelen, mediteren en een beetje opruimen is saai. Maar het doet me erg goed. Ik kom hier niet voor drama.

Daar dacht ik ook net aan. Al die mensen die het nieuwe jaar met een grote kater beginnen. Net hoorde ik een interview op de radio met Nicolaas Klei, de dikke man van de omfietswijnen. Hij schrijft leuke columns en een boek over wijnen. Nu heeft hij een boekje geschreven over zijn ervaringen als wandelaar; hij doet minimaal 10.000 stappen per dag, gewoon door de stad en door ommetjes te maken als hij boodschappen gaat doen en dergelijke. Hij is daar flink van afgevallen en is nu verslaafd aan zijn stappenteller. Dat is mijn goede voornemen van het nieuwe jaar; elke dag 10.000 stappen.

Ik zou eerder vragen; zijn er mensen die géén kluizenaar zijn geworden. Dat lijkt de norm te zijn nu.

Dat heb ik ook. Ik koop daarom meestal pure chocolade. Dat vond ik in het begin niet lekker, maar nu ik aan de smaak gewend ben kan ik daar wel van genieten. En daar eet je meestal maar een klein stukje van. Ik heb het voordeel dat ik alleen woon, ik haal het gewoon niet in huis. Of in kleine verpakkingen, zoals chips. Zoals jij het alcohol drinken vergelijkt met een gebakje, zo doe ik dat ook. Tenminste, nu weer. Ik heb tijdens stressperiodes meer gedronken. Maar nu voorlopig weer op niks, vanaf de kerst tot in elk geval 1 februari. Door minder te snoepen en minder volle borden op te scheppen, samen met het zwemmen, ben ik 5 kilo kwijt. Dat wil ik wel zo houden, of liever nog een paar kilo eraf.

Ik pink ook een traantje weg. Wat goed hoe je dit verwoordt Smaragd. Ook over jouw ontwikkeling hier op het forum. Hoe je je over je trots en schaamte heen zette en toch weer terugkwam op het forum. Hoe belangrijk het is om In contact te blijven.

Ik ben niet zo gauw voor verboden, maar van mij mag dit een overgang zijn naar vuurwerk dat alleen door de brandweer wordt afgeschoten. Ben trouwens blij dat ik deze periode meemaak als 50+ er en niet als jongere. Ik kan best goed op mezelf zijn, dat was in mijn jonge jaren wel anders. Maar ja illegale feestjes zijn dan wel spannend natuurlijk.

Mooi gezegd Ella.

Is het nog gelukt @Rosalie om niet te drinken? Zo nee, blijven schrijven hoor. Of juist hier schrijven. Gewoon de draad weer oppakken.

Goedemorgen. Ik ben benieuwd, of er vanavond nog geknald gaat worden. Het zal weinig zijn. Voor alle huisdieren is dit ook erg fijn. DAGPACT ; (Wie durft !? ) Rapilos Niks Manou Lieke Lonster

Regels zijn er om gebroken te worden zei de man en hij negeerde het stopbord.

Gevoelig zijn voor wat anderen er van denken kan ook een trigger zijn. De motivatie om fris met je nieuwe baan te beginnen vind ik een erg mooie, als mensen gaan vragen of je nooit meer wilt drinken kan je het luchtig houden en zeggen dat je daar naartoe werkt, en dan 'wel ziet'. En wat je vriend doet, moet hij weten. Als ik jou was zou ik dat tegen hem zeggen, doe maar wat je zelf wilt. Er veel mee bezig zijn in het begin is niet erg, het houd je scherp. Gewoon lekker genieten van het eten, en van je bubbeltjeswater vanavond. En denken aan hoe je morgen weer fris opstaat. Dat heeft mij wel door moeilijke momenten geholpen. Zij morgen lamlendig, jij zonder kater en schuldgevoel. Misschien wel een trots gevoel.

Dan maak je het wat korter Bij een verjaardag of een etentje lekker vroeg naar huis, in plaats van maar te blijven hangen. Of meer actieve dingen gaan doen, zoals wandelafspraken maken. Bij gebrek aan horeca en culturele uitstapjes is dat nu mijn favoriete manier om bij te praten met vrienden. Lekker fris opsstaan en gaan. Ook al is het weer er niet altijd naar...