Lonster

Overigens ben ik later wel een sociale opleiding begonnen, maar meer op het gebied van coaching. In de zorg werken betrokken, gevoelige lieve mensen vaak. Het is het 'echte' werk, dat veel beter beloond zou moeten worden.

Nou dan ben je verder gekomen dan ik. Ik ben tijdens de sollicitatieprocedure al afgewezen, omdat ik teveel meeleefde en 'aan de andere kant' zou staan. Ik wilde toen gaan werken en leren in de psychiatrie, B-verpleegkunde heette dat toen. Ik heb het daarna niet meer aangedurfd om in de zorg te gaan werken, terwijl ik dat toen graag wilde. Dat is inmiddels 30 jaar geleden. Professioneel afstand houden, of omgaan met betrokkenheid. Als vrijwilliger kun je daar misschien wel tips of begeleiding voor krijgen. Dat er behoefte aan is en dat het dankbaar werk is, is wel bekend. Maar hoe gaan jullie dan om met die emotionele betrokkenheid, Lieke, LadyJane en Oskar?

Wat goed!! Ben benieuwd naar je update, welke positieve ervaringen je merkt.

Goedemorgen. Stressen over de vakantie, ha ja. Ik was laatst bij een vriendin die ook binnenkort vertrekt. Wat een gedoe zeg. Wat er allemaal nog moest gebeuren voordat ze in de auto stapten. Ik werd er helemaal naar van. Als het zo moet, blijf ik net zo lief thuis. Ik was helemaal overprikkeld toen ik bij hen weg ging, terwijl ik niet eens mee ga. Kan er slecht tegen. Sommige mensen houden ervan, die stress en het regelen. Vandaag een halve dag werken. En dan zwemmen. Dat zou moeten lukken. Maar het liefst zou ik weer terug naar bed. Ik ben moe en suf.

Dat begreep ik Harald. Daarom schreef ik het. Het is naar om dat gevoel te hebben. Daarom ben ik blij dat ik mijn zorgzaamheid wel deels in mijn werk kwijt kan, en een beetje bij een zieke vriendin. Het gevoel om nuttig te zijn is voor iedereen belangrijk. Iedereen wil gezien en gewaardeerd worden. Als je jezelf weer bij elkaar kunt rapen zou je kunnen kijken wat je daar aan zou kunnen doen, misschien kun je dat met je behandelaar bespreken. Iets om naar uit te kijken. Is de geplande opname nu helemaal van de baan?

Wat goed zeg. Dat geeft aan het einde van de dag een goed gevoel, denk ik. Bij je ouders geen alcohol drinken is dat moeilijk? Anders is het handig om daar even op voor te bereiden, of om het even te melden misschien.

Omdat de stelling niet echt een stelling is maar meer een ervaring, is het lastig reageren. En als iemand reageert, klopt het niet met de beleving van Quinn. Wat ook niet gek is natuurlijk. Ik vind het forum en de mensen inspirerend, irritant, overweldigend, oppervlakkig, stom en aantrekkelijk. Net als mensen in het echte leven, maar op een forum hoef je er minder mee en kun je je makkelijker terug trekken. Bij irritatie probeer ik weg te blijven. Omdat je hier nu eenmaal dingen wat moeilijker uit kunt spreken en sommige mensen er ook niet op uit zijn om echt contact te maken, maar alleen om van zich af te schrijven. Emotioneel vind ik het prettiger (veiliger) om wat afstand te houden als het virtueel is.

Vandaag dag 2? hoe gaat het?

Fijn dat je iemand trof waar je je ei bij kwijt kunt, mooi dat dit bestaat inderdaad. Misschien kun je wel vaker bellen? Met je behandelaar is het vaak lastig contact te krijgen lijkt het. Ik mis het zorgen voor iemand ook, sinds mijn moeder is overleden. Als je zelf geen kinderen hebt is het alsof je geen functie meer hebt.

Vandaag dag 2 ? Ik vind de tips van Maja wel goed; opruimen, schoonmaken, wandelen... proberen een beetje actief te blijven. Dat geeft een beter gevoel dan op de bank tv kijken de hele dag. Of heb je andere bezigheden?

Het is bekend dat je van die corona nog moe blijft. Pff ik voel me echt een bejaarde. Ben snel moe en suf nog steeds. Terwijl ik me vlak voordat ik ziek was juist zo heerlijk fit voelde. Nou ja, geduld hebben maar.

Ik zou vooral boos zijn, als het mijn vriendin was, en dat laten blijken. Niet dat dat wat zou helpen trouwens. Zondag was ik met de trein op weg, heenweg 3 kwartier, terugweg 4 uur over gedaan om thuis te komen. Het was een vreemde storing, die ze pas na een dag konden verhelpen. Maar wat nog vreemder was, dat er geen NS bussen werden ingezet. Onbegrijpelijk. Wat een dametje is die poes Lieke. Een echte glamourfoto.

Grappig idee Lika. Stel dat je gisteren ook geweest was, en we een praatje hadden gemaakt. Ik was er om 11:00 uur en het was vrij rustig. Ik zou samen met iemand gaan, en had haar bericht te laat gezien dat ze ziek was. Eigenlijk vond ik dit veel beter, zo door het museum dwalen. Veilingen en digitale kortingsbonnen doe ik niet aan mee. Dan zit je de hele dag op je scherm te turen. Veel te verslavend inderdaad. Leuk kado Zbb, hij zal vast blij zijn

Tsja. Dat heeft dan ook met ervaring te maken. Ik heb een tijd geschreven met een man, voordat ik deze ontmoette. Het klikte op papier en in het echt ook. Maar ik vond dat hij zich op papier mooier voordeed, anders. Door zijn schrijven zag ik niet eerst de binnenkant. Ik zag de opgepoetste kant.

Vandaag ga ik toevallig wéér naar het museum. Maar daar vertel ik morgen dan wel over. Fijne dag mensen.

Gisteren was ik in het museum, in Den Haag. Heerlijk rondgedwaald en de strandbeesten van Theo Jansen bekeken. Je mocht er een paar zelf in beweging zetten.

Dat klinkt heerlijk. Lekker uit volle borst zingen.

Ja hoor. Als je daarmee bedoelt om niet voortdurend bewust van jezelf te zijn. Gisteren had ik het nog, in het museum. Ik ging helemaal op in de ervaring. Verder denk ik dat je zeker verbonden kan voelen met iemand die je alleen van het scherm kent. Maar wees je ervan bewust dat je een hoop invult. Je mist veel informatie; uiterlijk, stem, accent, geur, het gehele pakket. Normaal krijg je bij communicatie maar 40% (of was het 20?) mee via tekst. Nu doe je het alleen met tekst.

Goedemorgen op deze zonnige kkoude morgen.

Ik heb een tijdje in een koor gezongen. Af en toe, bijvoorbeeld in een kerk, kon ik alles samen horen. Wat heerlijk is dat, als dat lukt. Hemels, vond ik dat. Meestal ben je vooral met je eigen partij bezig en lukt het inderdaad niet om het geheel te horen.

Ik liep van de week met een vriendin te wandelen toen we een vogeltje echt heel erg druk hoorde zingen. Ik naar boven kijken, maar het vogeltje zat gewoon recht voor me in de struiken. Haha, en maar doorgaan met kwetteren. Een winterkoninkje, wist ik.

Welkom Gewoon. Het lijkt wel een training, en dat is het ook. gewoon zo doorgaan. Op naar de drie weken.

160 graden zou ik doen, en afdekken. De sneeuw is weg en verder vind ik het maar koud vandaag, brrrr.

Oef, gefeliciteerd @niks met het nieuwe leven.

Als je eenmaal een tijd lang geen alcohol drinkt, weet je waar je naar toe wilt werken. Ik ben nog steeds wel verbijsterd dat ik eerst dik over de 50 moet worden voordat ik dit echt snapte. Net als met roken. Maar dat is echt een vieze verslaving waar ik gelukkig al eerder mee stopte. Ben je al gestopt @Zbb?