erik

Die meetings zijn wel in de mode de laatste tijd op ADB. Ik weet het voorlopig nog niet wat ik hiermee wil. Intact zou me al veel meer aantrekken dan NA (en NA meer dan AA) Wat ik wel merk na een aantal van jullie ontmoet te hebben is dat mensen ontmoeten zoals laatst in het bos mij veel stimulans geeft. Mensen ontmoeten die dezelfde strijd voeren, mensen in het echt en niet alleen virtueel zien, ook een vorm van toegeven en accepteren dat ik echt een alcoholist ben, dat mensen die je dan ontmoet totaal niet voldoen aan een stereotype beeld maar juist erg leuke en inspirerende mensen zijn.......ook door mijn hoofd speelt van wil het eens concreter en minder virtueel maken. Kwestie van laten gisten in mijn hoofd nu voor een tijd......voor nu trusten @all. Ik was nog bezig met lezen over ego en zelfbeeld en zoeken op ego vs self esteem.....kom er niet goed uit nog wat het verschil is volgens sommige mensen. Ego is latijn voor ik en zowel ego als zelfbeeld is geen objectief beeld maar een subjectieve invulling. Googlend worden ze veel vaker als synoniemen aangehaald dan dat ze verschillend zouden zijn. Kortom ik snap het verschil nog steeds niet.

Ik kan niet eens beslissen wat mijn primaire verslaving is. Heb jaren dagelijks geblowd en dan soms maanden geen druppel alcohol en ook geen behoefte er aan. En idd altijd het meer willen....refusal zou mij ook niet helpen. Ik zou me ook beseffen dat je met refusal veilig een blowtje kan roken en dan heel makkelijk het ene middel inwisselen voor het andere.

Wat is het verschil tussen ego en zelfbeeld? Beide is toch; die- of datgene, wat we ons inbeelden te zijn in relatie tot anderen?

Eens met A3, het zou niet oprecht zijn met uitsluitend horror naar dingen te kijken die ik gedaan heb tijdens drinken. Doen alsof uitgaan altijd neplol was, alsof hele lange gesprekken met de fles op tafel en ontboezemingen van mensen allemaal nep en vreselijk was. Dat zou het verleden niet zijn, dat zou een extreme make-over/ reconstructie van dat verleden zijn. Een vorm van cognitieve dissonantie wegwerken......mijn herinneringen passend maken aan mijn huidige stoppen en daarbij horende visie op alcohol. Maar nee zo was niet alles tijdens drinken, niet alles was nep en vreselijk......hoop dingen die ik niet had willen missen......Niet dat ik hierdoor weer wil gaan drinken....ik ken de balans van voor- en nadelen en mijn probleem met drinken....Maar mezelf iets wijsmaken over hoe erg het allemaal is komt me niet oprecht naar mezelf over, niet eerlijk naar mezelf over mezelf. Wat Yogajuf schrijft; mijn verslaving heeft me gemaakt tot wie ik nu ben. Daar ben ik best tevreden over. Helemaal mee eens en voor mij voelt het ook als voor het eerst in mijn leven dat ik dit zo vind. Nieuw en onwennig ook nog.......

Eerlijk naar jezelf willen kijken en daarom toch vertellen hier dat je gisteren gedronken hebt. ++++ Agnieta. Niet jezelf iets proberen wijs te maken. Niks zo slecht voor je eigenwaarde als niet eerlijk naar jezelf.

Voor mij zou me thuisvoelen bij een zelfhulpgroep over verslavingen staan of vallen bij de interactie. De discussies met elkaar zouden DE reden zijn te komen. Natuurlijk zijn verslaafden niet gelijk maar ik luister graag naar ervaringen en communicatie daarover zou voor mij de basis zijn om verder te komen. Veel fijner om heel directe feedback te ontvangen dan een groep zwijgende mensen die echt wel een mening vormen over je gedrag maar je de feedback onthouden. Ik ben wat gevoelig voor hiërarchie, ik kan niet goed tegen mensen de de leiding nemen en vertellen wat andere mogen doen. En ik houd wel van georde chaos van discussies en niet de opgelegde structuur van een leider. Lessen zou ik waarderen over theoretische concepten om vervolgens een discussie te hebben over implementatie in ons dagelijks leven. Ik zou niet willen dat een leider me belerend toespreekt hoe te leven.....geen betutteling graag. En als iemand me een moment zou proberen te overtuigen dat ik niet sterk genoeg ben als mezelf en me een hogere macht komt aansmeren dan ben ik linea recta pleite. Ik zou hyperalert naar zo'n bijeenkomst gaan, al bang voor dat iemand aan de poten van mijn zelfstandigheid, mijn eigen kracht komt zagen! Ik ben een humanist, ik ben van het bijstaan van mijn medemens en vertrouwen in mijn medemens dat die mij indien nodig opvangt. Daar volgt de behoefte aan interactie ook uit. Geloof dat zelfhulpgroepen werken via self-empowerment.

Wat is de motivatie hierachter? Waar zit de afkeer, bij het discussie element, het belerende element van de discussie leider met lessen of het hiërarchisch van een leider? Of een ander aspect wellicht ?

Toch nog even gelachen vandaag, wat we toch allemaal niet verzinnen op dit forum om geen schuttingstaal te gebruiken :-) Nu lekker slapen......trusten iedereen...

Tante Til; toen was ik nog echt heel jong. Maar ken het nog wel.....of waren dat de vele herhalingen die ik onthouden heb?

Wellicht een keer rustig uitleggen wat en waarom zaken je tegen de borst stuiten....het zou zo maar kunnen dat mijn kwaadheid of wat je schreef voortkomt uit jou totaal niet begrijpen. Niet begrijpen wat er achter speelt. Puntjes van de mods heb ik niks mee te maken, ik gaf wel mijn mening maar heb niet de moderatie erbij gehaald of erom geroepen. Ik heb gisterenavond bewust nog wat geschreven over achtergronden en op het eind vraag ik indirect jou achtergrond omdat ik daar benieuwd naar ben. Dat is het belangrijkste toch. +++

Waarom kon ik gisteren erg slecht slapen door wat ik las? Zoals zo vaak moet ik dan teruggaan bij mezelf. Als eerste de context; ik zit al dagen tegen ziek zijn aan en heb moeite om de dag door te komen wachtend op vrije dagen en ik had ook nog een conflict met ouders over onbegrepen en niet serieus genomen worden. Mijn werk is verzorging van terminale cliënten in een zo genoemde palliatieve eenheid. Elke dag heb ik wel gesprekken over leven en dood, angst, ziek zijn en vooral ook een humaan einde. Vraag me nu af of iemand die ik de hele dag verzorgd heb er morgen nog is.....Ik merk dat cliënten het erg waarderen als je daar "gewoon" over kan praten met ze. Ik doe dat werk nog niet jaren, ik vind het moeilijk en het doet me veel. Ook heb ik wel eens geschreven hier over een vriendin de chronisch ziek is, eerst een mix van bezorgdheid, verliefdheid en vriendschap waar nu vriendschap van over is. Heb onderaan haar flat gestaan bang voor suïcide een ruim half jaar terug. Een tijdje terug had ze nog zoveel kalmeringsmiddelen genomen waar een normaal persoon aan zou komen te overlijden, samen met foto's en suggestieve berichten op FB. Ik las het de ochtend erna pas allemaal. Met haar ben ik heel open in gesprek over NVVE, stichting de Einder, zelfbeschikking en vooral dat ze geen poppenkast hoeft te spelen. Ik merk dat zij het erg waardeert als er normaal over leven, dood en uitzichtloosheid geschreven en gepraat kan worden. Dat we in NL een vereniging als NVVE hebben waar je heen kan en menselijk geholpen wordt zonder voor oordelen......niemand verdient het om met geklooi van medicatie een poging te doen zoals ik in eigen familie meegemaakt hebt (die persoon leeft nog en is nu gelukkig schat ik zo in) Maar ik vulde deze ochtend ook in met kil en koud.....dat had ik niet zo moeten doen. Ik ken de motieven niet van mensen die schrijven wat ze schrijven en zoals er bij mij een verhaal achter zit zal dat ongetwijfeld bij anderen ook zo zijn. wie weet had ik het bij hoop moeten laten....hoop dat alles bespreekbaar kan zijn hier op ADB en iedereen met ook de grote levensvragen hier terecht kan. Mensen waarderen het als er zonder zoveel taboe over dood en leven gesproken kan worden, ook ik vind dat niet makkelijk ook al is het deels mijn werk....ik hoop dat ADB ook die plek kan zijn. Mijn verwijten en oordelen had ik denk ik beter niet zo kunnen doen. Niet dat ik er afstand van neem nu maar wel dat ik me nu meer besef dan deze morgen....ik ken de persoon en het verhaal niet en het is gericht tegen 1 persoon en daarmee was mijn actie wel te persoonlijk. Zoals ik net gedaan heb met het geheel bij mezelf te zoeken ben ik wel erg benieuwd waar de reactie(s) vandaan komen.....welke verhalen erachter zitten....... En nu ga ik hoop ik opslomen en vroeg naar bed.

Hier heb ik slecht van geslapen. Geschrokken en teleurgesteld dat aspecten van het leven volgens sommigen er niet mogen zijn op de dagenraad. Enerzijds heb ik me voorgenomen niet te mogen oordelen hierover maar ik kan er ook niet goed omheen. Opmerkingen als het niet passend vinden tot zelf ingrijpen van de moderators vragen.....hoe koud en kil kan je zijn door zo meningen buiten te sluiten. Ik ga het toch schrijven; vragen om moderatie terwijl je zelf dondersgoed weet hoe je eigen gedrag vaak is op dit forum. Iets met balk splinter en eigen oog.....(Mattheüs 7:3-5)

Toch niet in mijn beleving. Ik las je uitgebreide tekst een paar keer. Dat zijn dan van die teksten waarop ik niet op de "vind ik leuk" knop kan drukken maar toch waardeer ik het en ga je helemaal niet te ver, vind ik. Ik waardeer het omdat het zo duidelijk is dat je het zo aantrekt en zo begaan bent. Er is een groot verschil tussen aantrekken en veroordelen.

Ik ging zelf bijna oordelen en dan ga ik de kern voorbij. Het is niet aan mij om te oordelen of het een schreeuw om aandacht is, een schriftelijke bevestiging van een eindelijk definitief besluit of dat het legitiem is dit te mogen vinden van het leven. En natuurlijk hoort dit op dit forum en indien het criterium is of mij dit ondersteunt in niet drinken.....? JA! Ik kijk niet naar je met medelijden, lijkt me zelf vreselijk zielig en medelijden wekkend gevonden te worden. Doet ook geen recht aan een proces van meer dan 40 jaar. Ik hoop dat arts en je omgeving je steunen in je weg Hottentottensoldaten. En ik hoop dat je als je die behoeften hebt, tikt wat je op je hart hebt. Dat ADB voor je een veilige plek is waar je je verhaal kan doen en hier omtrent alcohol en omtrent welke beslissing je ook neemt begrip vindt. Hoop op een humane oplossing voor je en ik hoop dat oordelen van stuurlui-aan-wal je zoveel mogelijk bespaard blijven. Ik hoop dus vooral dat je je welkom blijft voelen en je je niet laat beperken door wie of wat dan ook.

Begin volgens mij nu echt griep te krijgen. Zit er al dagen tegenaan. Heb nu 1 dag vrij en ga nu snel wasmachine draaien, even iets opruimen en dan weer naar bed om bij te slapen. Ik had ook niet naar de bioscoop moeten gaan eergisteren. 2 films echter elkaar en om 2;30 de bios pas uit. Soms irriteert het me dat ik altijd rustig moet doen omdat mijn werk zoveel vraagt van me. Soms ga ik dan toch en dan ga ik dus over een grens met keelpijn verkouden hoofdpijn en heel veen moeheid als gevolg. Ga er maar aan toegeven vandaag.

Wat herken ik mezelf in dit verhaal.

Welkom.....ik herken een blow verslaving ook wel. Onderling uitwisselbaar was dat. Stoppen met blowen en gaan drinken was wat ik vaak deed en wilde ik stoppen met drinken dan stak ik mijn blowtje weer op. Op die manier kon ik zo "stoppen" maar echt stoppen is dat niet. Bij mij zijn het ook beide verslavingen waarvoor ik moet uitkijken. Wat mij zo hielp toen ik net op dit forum was en nog steeds de basis blijft. Vandaag drink/blow ik de eerste niet. Niet verder kijken en maandenlange afspraken maken die heel veel druk geven maar dag na dag een nieuwe afspraak. Hoe klinkt dat, morgen geen blowtje draaien? Gewoon 1 dag......en daarna verder kijken dag na dag....

@Agnieta Je betrekt iets op jezelf waar ik het totaal niet over je heb. Lees eens terug en vraag jezelf eens af waarom jij je zo aangesproken voelt.

Uit bescherming voor Bolletje kan ik begrip voor deze post hebben. Het is geen goed plan diegene bij je in eigen huis te laten wonen. Al is het maar omdat daarmee alle urgentie vervalt. Als hij dan immers onderdak heeft, waarom zou een gemeente dan iets doen. Maar om over een onbekende meneer gelijk met het oordeel klaar te staan en zinnen als gat branden en op blaren zitten. Dat vind ik te hard en totaal niet gebaseerd op kennis, we kennen die man en situatie immers niet. Ik ben blij dat er nog mensen als Bolletje zijn die wel betrokken zijn en medemensen willen helpen. Er kan van alles mis gaan in iemands leven en dan zou je zelf ook blij zijn met een helpende uitgestoken hand!

Ook weer terug van wandelen. Spannend vond ik het niet meer, dat was vorige keer wel. Nu kende ik al een paar mensen. Ging er heen met het idee van leuk om Jane en MijnGerrit weer te zien en nieuwe mensen te ontmoeten. Wat zijn we toch een leuke groep mensen eigenlijk zo samen. Zit je in die horeca gelegenheid en niemand die zou kunnen vermoeden dat we van adb zijn. Vorige keer dat ik mensen van het forum zag zat ik helemaal niet lekker in mijn vel. Dat was die tijd dat ik zo betrokken en verliefd was op iemand die zo ziek is. Haar zie ik nog steeds maar niet meer verliefd en een veel betere band nu. Vorige week samen naar het ziekenhuis geweest nog. Weet nog dat ik de vorige keer, ik mijn best moest doen te doen alsof ik vrolijk was, omdat ik het niet kon opbrengen te tonen hoe rot ik me toen voelde. Hoe anders was het deze keer!!! Ontspannen, gezellig, veel gekletst met mensen. Vorige keer wilde ik perse toch komen ondanks wat er toen speelde. Deze keer was het erg leuk en moest een paar keer denken aan het enorme contrast. Ook voor mij is jullie een keer zien een grote stimulans hier actief te blijven meedoen en in het niet drinken.

Goed geslapen......voel me weer prima. Was blijkbaar een dag gewoon heel moe. Tot zo iedereen.

Ik hoop dat ik me beter voel morgen. Beetje keelpijn rillerig en algeheel niet lekker vandaag. Was ook erg moe dus wie weet gaat een nacht erg lang slapen helpen. Zo melatonine en dan naar bed. Dat is een antioxidant voor je imuunsysteem en een natuurlijk middel voor slapen. ZzzzZzzz trusten iedereen straks ik ga nu al pitten. Hoop jullie morgen te zien. Moet me dan wel iets beter voelen dan nu.....

Waarom erger ik me aan het concept hogere macht als ik het op mezelf betrek? Want het is helemaal prima als anderen er steun uit putten. Denk dat het twee dingen zijn. Ik kan niet goed tegen autoriteit, iedereen is gelijkwaardig en respect is voor iedereen maar niemand of niets is verheven. Als ik niet op gelijke voet kan communiceren laat de totale communicatie dan maar helemaal zitten! Ten tweede ondermijn ik mijn enige instrument mijn enige kans om alcohol de baas te zijn.....namelijk de kracht van mijn eigen wil. Als ik toe zou geven aan dat ik machteloos ben dan kan ik er net zo goed meteen mee ophouden. Wat ik wel deel is het niet hoeven begrijpen en niet perse de controle moeten hebben. Niet uit overgave aan die hogere macht of hoe je superioriteit ook wil noemen maar uit het besef dat ik maar klein ben in het geheel en het totaal niet te begrijpen is en controle loslaten juist fijn is vaak. Zoals gaan reizen en niet weten waar je gaat slapen, niet weten hoe je gaat reizen,,,,,en alles over je heen laat komen. Ronddobberen en een beetje bijsturen soms maar niet doelgericht strak navigeren vind ik vaak erg fijn. Evenals lezen hoe anderen iets ervaren en proberen onder woorden te brengen hoe ik iets ervaar. Alleen de kunst van dobberen en maar een beetje sturen is gekoppeld aan drank in het verleden. Met drank ben ik meer laisez faire maar wat dat laatste betreft is het schijn....echt ronddobberen en controle loslaten doe je niet met drank, dat moet je zelf leren en niet met een middel proberen te bereiken.

Goed idee die pizza! Zou nu echt veel eten. Analyseer morgen eens wat je strenge dieet doet met trek hebben in drank. Je valt er niet permanent door af dat strenge hongerlijden, het is heel slecht voor je stemming, geeft veel stress en dus ook trek (met honger winkelen is bij mij HET moment waarin ik soms bijna bier in mijn karretje gooi) Dieeten; ik denk altijd 500kcal per dag minder 7 dagen per week is 3500kcal in een week en daarmee val je 500 gram per week af. (want 7000kcal is 1 kilo lichaamsvet) Dat tempo is goed te doen. Nu schiet je keihard uit de bocht omdat je wat slanker wil zijn.... Straks lekker slapen met een volle buik en een trots gevoel van toch zelf aan de handrem getrokken.....