erik

@jopie 11:07 Dank voor dat bericht. Ga er net op een andere manier door denken. Hoe precies kan ik niet onder woorden brengen, anders.

Bedoelde het zo serieus ook niet. Ik zou graag meer genieten op dit moment. Maar ik doe wel mijn best. Zo verse jus afbakbroodjes met rookvlees. Was lekker net even buiten in plaats van binnen blijven hangen.

Altijd lastig op commando. Thnx voor de reminder. Ga het beter doen dan gisteren. Nu uit bed, nu naar buiten naar de winkel. Dan maar verwennen met lekker eten uit de supermarkt die nu open is. Als genieten niet zo je stemming van de dag is, is er altijd nog eten. Voel me stukken minder gespannen dan gisteren, dat gelukkig wel. @ZBB probeer het ook man. Niet zo denken in termen van weer verpest en dit wil je echt niet. Probeer het om te buigen in wat vandaag wel zou kunnen zijn, wat je ervan zou kunnen maken. En ik ben ook benieuwd naar Joris eigenlijk.....

Volgens mij ben ik nu al een hele week de laatste en degene die het licht mag uitdoen. Trusten.....

Goed dat relatie tussen haakjes "" staat want die is er niet (meer) feitelijk. Ik weet het antwoord op deze ogenschijnlijke simpele vraag niet en dat is het hele punt dus. Ik hoop dat ze leert omgaan met haar beperkingen en zelf ergens zingeving uithaalt die ik niet voor haar verzinnen kan. Dat ze er weer gat in ziet of een keuze maakt niet meer te willen maar daarvoor hulp te zoeken anders als de hogesnelheidstrein of pillen. Ik kan best omgaan met dat er voor mensen te weinig overblijft om elke dag pijn te hebben, de dag door te komen. Al tijden kunnen we het over euthanasie hebben maar echt dood wil ze ook niet. Dat is ook wat er achter de pillen zit en het spoor opzoeken, ze wil het niet werkelijk maar ze zoekt een oplossing voor een leven waar ik ook gillend gek van zou worden. Als ik met mijn hoofd denk en calculeer wat ik er voor terug krijg is het niks maar als ik voel hoeveel ik als vriend om haar geef dan heb ik dat met heel weinig mensen gehad. Wat ik wel weet is dat ik bewondering voor haar heb dat ze ondanks de teleurstelling van jaren studeren maar maar 1 jaar hebben kunnen werken, altijd die pijn, elk jaar op jaar een beetje minder vanaf haar diagnose op haar 28ste nu 43. Maar stel het is medelijden wat ik vooral heb dan zou ik dat zelf vreselijk vinden als iemand eigenlijk alleen dat met me heeft. Maar medelijden is het niet alleen maar denk en hoop ik. De bewondering en vinden dat ze beter verdient door zo hard haar best te doen met tegenslagen. Ik hoop ergens dat ze door op bezoek gaan een keer naar buiten met mooi weer, iets ondernemen anders als in bed zelf de zin weer hervind. Nee ik zit niet te vissen naar dat het zo goed is dat ik haar help of dat ze me zou moeten waarderen om wat ik doe......dat hele ons als vrienden is maar bijzaak zo weinig verwacht ik ervan. Ik hoop dat ze een voor zichzelf acceptabel leven vind omdat ze dat verdient. Zo eenzaam en geen oplossingen meer zien gun je je vijand niet laat staan iemand om wie je veel geeft. Maar wat ik wel zou waarderen is dat ik met haar kan praten wat donderdag bijvoorbeeld voor mij betekent zonder dat het haar een schuldgevoel oplevert. Dat je als vrienden onder elkaar kan zeggen dat iemand erg belangrijk is en dat wat er gebeurd is mij veel doet, emoties ook bij mij oproept. Dat haar wanhoop en verdriet er mag zijn en aandacht mag hebben alsmede dat van mij. Zij zit echter zo in haar emoties dat ze die van mij in mijn beleving nogal kil afhoud. Wat ik ook wel begrijp want zij zit aan haar tax ik aan mijn tax nu even. Zoals het was tot donderdag met af en toe eens langskomen een kopje thee en zo 2x per week facebook contact en verder zij haar keuzes en ik mijn werk/studie/sporten.....was een contact wat we beide prima vonden. Ik werd ergens mee geconfronteerd donderdag, ik zat er opeens midden in en deed reageren terwijl het allemaal zo hectisch was. Voor mij was dat contact van een paar weken terug prima. Voor haar is het nu net zo uitzichtloos als voor donderdag en zal er niks veranderen. Dat er geen oplossingen zijn moet zij leren dat ik daar niks in kan betekenen is mijn les. En verder weet ik het even niet meer.......en toch vind ik bij haar thuis zijn fijn. Wat ik er behalve vorige week altijd ervaar is dat ik helemaal mezelf en ontspannen kan zijn bij haar. Dat is niet niks, dat heb ik niet vaak. En dat is wederzijds als we f2f contact hebben. Online gaat het niet altijd even ontspannen.

Kom net van ouders vandaan en heb met moeder besproken dat het me meer doet dan goed is. Dat ik van plan ben maandag naar HA te gaan. Dat was best een stap. Ik denk te weten welk onderwerp jij onder andere bedoelt. Na de zomer had ik me juist voor genomen afstand te houden en me dingen niet zo aan te trekken en vooral mijn rol niet te overschatten die ik kan hebben in het geheel. Maar als haar huisdeur geforceerd is, de politie zoekt, crisisarts komt dan had ik me nog zo goed kunnen voornemen er niet koppie onder in te gaan.....maar ik kan dan niet stilzitten en afstand bewaren. Wat het uiteindelijk mij doet, dat besef komt dan later. Maar de les voor me die zie ik denk ik wel......*work in progress*

@Agnieta Heel knap wat je schrijft net en het besluit wat je nam over uitgaan.

Kom ik op terug.......vanavond.

Ja dat herinner je je goed. Die pillen waren een dosis die normaal teveel is voor iemand. De vraag is haar intentie toen, medicatie werkt niet (meer) bij haar. Zij zou kunnen slikken waar ik aan onderdoor zou gaan. Nee toen was ik niet verliefd op haar. Dit was de 3e keer dat iets speelde en dit keer met arts crisisteam en agent een stuk urgenter dan eerdere keren. De keer dat ik verliefd was was toen ik haar nog niet zo lang kende en die was achteraf niet zo realistisch als mijn inschatting toen. Maar ja feit is wel dat het de 3e keer is dat ik (en andere mensen) zich rotschrokken.

Nee geen pillen graag. Pillen hoef ik ook niet naast mijn bloeddrukpil. Ik wil leren er aan te denken om ook aan mezelf te blijven denken en ik constateer dat ik dat gruwelijk weer nagelaten heb van de week. Ik wil leren mezelf te uiten dat ik geen superman ben en niet hoef te zijn. Dat het oke is om om eens te vragen mag ik nu even een helpend handje...please want het is me nu een beetje veel. En dat het voor zowel haar als voor mezelf effectiever kan zijn me anders op te stellen......het ging zo goed. Ze was een belangrijke bijzaak op de achtergrond naast een hele reeks aan belangrijke dingen. Het draait nu de kant op te gaan zoals van de zomer. Zij noch ik zijn geholpen bij dermate betrokken zijn dat zij niet leert dealen met haar acceptatie issues van haar chronische ziekten en ik die alle negatieve energie opvang (en opneem) Moet me beseffen dat ik daar even een helpend handje bij nodig heb en een HA heeft ook daarin een taak. De crisisdienst GGZ was er die donderdag speciaal voor haar en vanaf volgende week gesprekken bij de GGZ, ik mag ook best om wat ondersteuning vragen. Daar heb ik geen pil bij nodig, nee jakkes ik wil geen pil.

Dank je Akelei. Dat idee ontstond door pb van dit forum....opmerking over denk je eraan ook zelf gesprekken te hebben was iets waar ik dus totaal niet over dacht nog. Daar zit mijn blinde vlek, bij mezelf. Het komt niet eens bij me op. dank aan jullie op dit forum die me dan wel eens op mezelf wijzen als ik daar niet aan denk.

Als iemand in de ellende zit en wanhopig is zoals die vriendin van me dan kan ik een soort knop omdraaien in de hulpmodus en daarin draait het om die ander en totaal niet om mij. Ik en wat zoveel zorgen maken met mij doet komt pas later binnen. Dat was gisteren avond toen ik wilde slapen. Zij krijgt psychologische gesprekken maar daar denk ik dus niet aan he. Dat sommige ervaringen ook mij veel doen en ook ik dan even met iemand moet praten. Aankomende maandag ga ik mijn huisarts bellen, ik wil er met een professional eens over praten wat het mij doet het besef dat een vriendin doelbewust plannen had er een einde aan te maken en onderweg was en het toch niet deed. Ik moet mijn verhaal kwijt en ik wil handvaten hebben over de beste opstelling die ik inneem. Welke houding het beste is voor mezelf en voor haar. Wil er zijn voor haar waar ik kan maar niet toekijken als het nog verder wanhopig wordt dan nu. Akelei schreef eerder naar me over het verschil of het je werk is of een vriendin. Natuurlijk is er altijd emotie maar wat ik in mijn werk zou aankunnen is me prive erg veel nu. Ik ben gelukkig niet langer verliefd op haar maar was dat wel en houden van als intens om iemand geven heb ik nog wel. Voor mij aanstaande maandag ook huisarts.....

Taart *check* Nunspeet is bij het Hulshorsterzand en daar lagen kogelhulzen die ik als kind ging zoeken als we daar vakantie hadden in vakantiepark.

Is er nog iemand online, wil graag een verhaal kwijt aan iemand die even wil "luisteren".... Niemand meer online dus....degene met wie ik afgelopen maanden bevriend raakte en de afgelopen weken meer zorgen over ging maken.....die situatie kwam tot en climax. Situatie is nu genormaliseerd maar wat was zij wanhopig. Kan niet het hele verhaal doen zomaar op de dagenraad ivm haar privacy maar ik zit er wel mee. Voor mezelf; niet gedronken, wel gerookt 3 sigaretten terwijl ik een half jaar gestopt was. Zeldzaam veel trek vanavond maar droog gebleven en niet geblowd terwijl beide bij diegene aanwezig was.

Ik heb op deze site ooit bewust een verkeerde geboortedatum ingevuld. Ik heb ook niet zoveel met mijn verjaardag maar 7-6-77 dat ben ik Daarom weet ik dat ik vrij ben ook en wat dat betreft zou kunnen. Moet alleen nog kijken wat ik met mijn verjaardag wil die Zondag.

http://www.rollingstone.com/music/features/frances-bean-life-after-kurt-cobain-death-exclusive-interview-20150408 Zit net het interview te lezen met Francis Bean Cobain (De dochter van Kurt Cobain) En nav hiervan Dumb te herluisteren na jaren. Van alle muziek die ik ooit gepost heb hier blijft dat de muziek die me echt raakt. 20 jaar terug alweer die suicide en de dochter is in mijn beeld een 2 jarig kind gebleven maar is nu dus 22. Het nummer Dumb; de verhouding met drugs in het algemeen, het falen en jezelf stompzinnig en onbegrepen voelen, tijdelijke blijheid door drugs. "I'm not like them But I can pretend" "I think I'm dumb Or maybe just happy" Zeker toen ik 16 was een en al herkenning maar nu nog. Alleen is het gevoel wat ik heb bij dit nummer iets van waarvan ik hoop dat het voltooid verleden tijd is. Zo was ik en enerzijds kijk ik nostalgisch terug als ik het weer hoor en aan de andere kant is het maar goed dat het nu niet meer is.

Goed je weer te lezen Suikertje; mij viel het ook zo op dat je na die melding van vervelende mail plots weg was.

Ook ik heb een poosje nagedacht, het is een herhaling van zetten elke keer weer maar toch blijf ik reageren. Juist omdat ik het zie als virtuele huiskamer vind ik niet dat iemand zich het recht mag toe eigenen wat er gezegd mag worden en wat niet gezegd. Dat mag de forumleiding en dat zijn wij niet! Al schrijft iemand een verhaal over zijn weedstekjes (plant met vijf vingers gewoon bij zn naam noemen, trek wordt echt niet minder als ik mijn favoriete plant verhullende namen ga geven)....ik heb een probleem met matigheid met het roken van die plant. Voor een ander wellicht een middel om juist van de drank af te blijven zoals sommige hier wel eens een pammetje pakken bij teveel onrust (terwijl benzodebaas ook een forum is) Het is niet aan de mensen in de virtuele woonkamer, het is aan de moderatie wat mag en niet mag. En verheerlijken was het helemaal niet, noemen van iets is niet hetzelfde als verheerlijken. Ik blijf vinden dat alles genoemd mag worden in de virtuele woonkamer en ik blijf me ergeren als iemand zich elke keer de rol van moderator/scheidsrechter op zich neemt.

Elke keer herken ik dit zo in jou schrijfsels. Door de herkenning besef ook ik me steeds weer; ik ben niet de enige die zo complex kan zijn in mijn hoofd en denken. Drank was idd een middel om dat gedenk eens te stoppen als ik het zat was.

Ik denk dat ik ook zou mailen naar de leiding van dat zwembad. Het maakt niet ongezegd wat reeds gezegd is tegen je Kabouter maar toch zou ik het doen.....wie weet voorkomt het een volgende lompe actie bij een ander een volgende keer. Diegene mag best voelen dat het gevolg van haar reactie is dat je misselijk en helemaal ontdaan bent en ik denk dat ze zich dat nu totaal niet beseft.

Wie een leven redt, redt de mensheid (Joods gezegde). Niet dat dit kind haar leven nog te redden waarschijnlijk maar de dag dat de totale berg aan leed niets meer is dan statistiek zijn we als mensen onze menselijkheid aan cynisme verloren. Ik vind heel erg belangrijk dat dit nooit mag gebeuren. Elke dag dat je opstaat kan je het verschil maken en niemand kan meer doen dan in onze menselijke beperktheid zit. Als ik met mijn team collega's 14 terminale patiënten 24 uur per dag kan verzorgen ga ik blij naar huis ondanks de ellende die ik vaak zie op mijn werk. Tevreden met dat ik gedaan heb wat ik kon. NOOIT wil ik zo cynisch worden dat ik zelfs daar het nut niet langer van inzie. Zoals ik al zei, dan zou ik me geen mens meer voelen. En nee het draait niet om schuldgevoel afkopen of vissen naar complimenten. Sommige dingen moeten gewoon gedaan worden.

Dat ... park ken ik helemaal niet. Ziet er mooi uit. Er zijn nog zoveel plekken in de stad die ik denk ik niet eens ken (ben dan ook geen echte Amsterdammer)

In NL een maand terug voor het eerst. Tijdens hardlopen met sneeuw op een tak boven het water zomaar een ijsvogel. Van die kleine dingen die je hele dag mooi maken. In Roemenie in de Donaudelta bij de Zwarte Zee op een dag over de honderd ijsvogels gezien evenals ontelbare andere vogels. Schitterend gebied waar nog geen toerist heengaat. Vind het de mooiste vogels die ik ken, zo niet Nederlands kleurig. Wat heb jij goede ogen yogajuf, dat je dat uit die avatar haalt. Het grotere plaatje is wel overduidelijk.

Vandaag stond in de VK dat Millenium deel 4 uitkomt. Wil heel graag het vervolg lezen maar de bewerking door een andere schrijver is wel dubbel. http://www.volkskrant.nl/boeken/lisbeth-salander-millennium-is-terug~a3944837/?akamaiType=FREE

Dit forum is goed in ook spiegels voorhouden als het spiegelbeeld wat minder is. Echt betrokken zijn is ook dat.....wat speelt er toch Hot? Verder vind ik het forum wat zwaar vandaag; dat wat iedereen eet is even een luchtige afwisseling. Mag er ook zijn hoor, even wat zwaardere onderwerpen. Zit ook nog na te denken over op kinderen passen en dat de verantwoordelijkheid triggert. Wat een rotdilemma, Hoop dat er over te praten valt met de ouders en er begrip is.