Oh lieve @Lika allereerst vind ik het al enorm stoer dat je daar sowieso nuchter zit. Hopelijk kun je het relativeren, het is zo'n kwetsbaar gevoel. Het is mij vrijdag niet gelukt tijdens een kerstborrel en ja, wat was het leuk en gezellig met dat glas in mijn hand en wat voelde ik me verbonden met iedereen, totdat mijn lichaam letterlijk nee zei en ik moest overgeven in het toilet en een lieve collega mij naar huis bracht en ik alleen maar kan hopen dat verder niemand iets heeft gemerkt (feestje was gelukkig al ten einde want natuuuurlijk moest en zou ik tot het einde blijven) Mijn lieve collega zei iets heel waardevols: zie het als een reminder. En dat is het zeker. Maar ik herken dat gevoel zo goed Lika. Maar misschien kun je het woord 'stroef' en 'onbeholpen' vervangen door 'gevoelig'?. Dat klinkt ook al minder veroordelend. En wat boeit zo'n verplichte sociale bijeenkomst nou helemaal. Dan maar even verduren en zo snel mogelijk naar huis. Of helemaal niet komen. (Ik had ook het liefst thuisgebleven maar vond dat ik me niet zo aan moest stellen)