Cyclad58

e Dat is zeker in de eerste weken zo, de angstgevoelens en somberheid worden dan door de paroxetine versterkt. Na uiterlijk 6 weken moet dat over of in elk geval een stuk minder zijn. Zo niet, dan is stoppen het beste. Je hebt best kans dat je je beter gaat voelen, dan weet je dat het aan de paroxetine gelegen heeft, dat is dan voor jou niet het geschikte middel. Fijn dat de psych je toestemming geeft, dat is tenminste iemand die meedenkt.

Dank voor je reactie, @MyBattle Ik heb nog wel de paroxetine, 20 mg en daar kom ik niet meer vanaf. Is ook niet erg. Ben nu 4 maanden Lorazepemvrij en daar ben ik heel blij mee, maar de prijs is nog lang niet betaald. En nee, daar wil ik zeker niet weer aan beginnen! Seroquel slik ik sinds ik Lorazepamvrij ben, 12,5 mg (de laagst mogelijke dosering) voor het slapen. Dat ging erg goed, maar de laatste weken niet meer. Toch wil ik dat niet ophogen. Als het na het weekend niet verbetert ga ik maar weer eens langs de arts en ik overweeg toch om weer een therapie op te pakken om beter met de irreële angst (want ik weet dat het irreeël is) om te gaan.

De Huskamer is voor mij nu even de plek om iets te bekennen wat ik nog niet eerder op deze manier heb geventileerd. Wellicht snappen jullie niet dat ik na 4 maanden benzovrij te zijn niet het vertrouwen uitstraal dat het met mij goedkomt. Nadat ik in september 2016 van de huisarts moest herbeginnen met paroxetine kreeg ik allerlei vervelende lichamelijke klachten. Eerst kreeg ik Clonazepam om de paroxetine-inregeling te pareren, mocht dat na 2 weken afbouwen (lees: halveren) van 1 mg naar 0,5 mg en toen begon de ellende. Ik kreeg heftige verschijnselen en ben zelfs 10 dagen in opname geweest. Daar kreeg ik Lorazepam en ik knapte op. Het vertrouwen in mijn lichaam was echter totaal verdwenen. Bij GGZ constateerde men een gegeneraliseerde angststoornis. Met cognitieve gedragstherapie kon ik dit redelijk handelen, maar de angst dat mijn lichaam niet meer die veilige tempel was van voorheen heeft me nooit losgelaten. Wanneer ik slecht slaap komen de angsten ondubbelzinnig naar boven. Ook nu weer. Het remt me in mijn genezingsproces, daarvan ben ik ook wel overtuigd. Ik hoor veel de goede raad dat ik anders moet denken, maar dat lukt me niet als ik me rot voel. Ik zal dat met mijn behandelaar bij GGZ toch weer ter sprake brengen, ik heb de volgende afspraak ergens eind april. Tot zolang hoop ik maar dat de goede dagen van februari-begin maart weer terugkeren. Ik weet dat ik geen benzo´s moet nemen, maar geloof me als ik zeg dat ik er weer heel erg dichtbij ben.

Dag allemaal, @Senna33 hopelijk heb je er baat bij. De verhalen zijn divers, maar er zijn veel mensen die toch met behulp van een SSRI zoals paroxetine zijn opgeknapt. Overigens gaat het hier bijzonder slecht, vooral mentaal. Zit op het punt dat ik het niet meer trek vanwege slaapgebrek (de 3e nacht van 5). Afgelopen nacht was helaas weer helemaal niets. En dat terwijl het gisteren best redelijk ging en ik ontspannen de avond doorbracht. Geen gepieker, geen rottige gedachtes, alleen vielen de ogen niet dicht.

Ja Jeshen, het gaat vandaag een stuk beter. Mooi gezegd overigens, dank je wel!

Het is natuurlijk een stevige eye opener nu je weet dat je eigenlijk op het verkeerde afbouwbeen bent gezet. Eigenlijk moet je jezelf een groot compliment geven nu je weet dat je een topprestatie hebt geleverd. Wellicht geeft dat je ook veel vertrouwen. Succes!

Ha @Jordi Als je googlet op "omrekentabel benzodiazepinen" kom je het wel tegen. Sommige Nederlandse omrekentabellen geven de factor 10 bij Xanax naar Diazepam, maar de meeste tabellen de factor 20. Zeker de Amerikaanse/Engelse omrekentabellen geven 20 aan. Er is de Engelstalige bijbel voor de benzogebruikers, The Ashton Manual. Is ook in het Nederlands beschikbaar. Ook daarin vind je de omrekentabel en daarin wordt ook 20 aangegeven. Zelf heb ik 4 weken Lorazepam 4 mg (omrekenfactor 10) moeten slikken, wat ik uiteindelijk in een jaar(!) langzaam heb afgebouwd. Omzetting in Diazepam zag ik zelf niet zitten, dus dat heb ik niet gedaan. Of dat verstandig was? Weet dat niet goed. Lorazepam is ook relatief kortwerkend, evenals Xanax. Mijn ontwenningsklachten (ik ben nu 4 maanden Lorazepamvrij) zijn er nog steeds, maar ze nemen af in frequentie. Het wordt dus echt beter. Dat gaat in waves (slechte periodes) en windows (goede periodes). Uiteindelijk nemen de waves in frequentie en duur af en nemen de windows toe, totdat de waves weg zijn. De duur van de totale ontwenning varieert van een maand tot soms meer dan een jaar. Onvoorspelbaar bij wie het lang duurt, maar ook bij degenen die een lang ontwenningstraject moeten volgen is het credo dat het langzamerhand beter wordt en uiteindelijk herstelt iedereen. En reïntegratie: waarom niet? Ik ben zelf 2 maanden ziek geweest nadat ik met Lorazepam begon, en vervolgens heb ik mijn werk weer langzaam opgebouwd. Begonnen met 2 uur per dag en dat langzaam opbouwend tot nu weer fulltime. Overleg de mogelijkheden met je werkgever en je bedrijfsarts. Wat vooral belangrijk is dat zij begrijpen dat er vooral geen druk achter moet zitten en dat je een escape hebt (thuis werken of niet komen) als het op een dag echt niet gaat.

Ik ben blij voor je, @Difficult Heb er zelf nooit aan willen beginnen, maar als het jou helpt is dat fantastisch!

Heeft de arts ook een reden aangegeven en verteld wat hij er van verwacht? Welk middel heb je gekregen? AD kan een prima ondersteuning zijn, maar de eerste weken worden je klachten doorgaans ietwat versterkt en de werking ervaar je ergens tussen de 3 en 6 weken na de 1e inname. Heeft de arts dat ook eerlijk verteld? Uiteindelijk beslis je zelf of je het doet. Wat ook meespeelt in de overweging om het te slikken is dat je ook een AD op den duur weer moet afbouwen. Nou ben je dan al lang een afbouwexpert, maar toch....

Dag @Jordi, welkom hier! Allereerst: in onze dagelijkse huiskamer treffen veel lotgenoten elkaar. Je vindt de huiskamer bij ditjes, datjes en dagdraad. Maar dan je verhaal! Tjonge, je hebt het erg voor je kiezen gekregen zeg! Wat mij frappeert en eigenlijk ook boos maakt is dat de arts jouw 4 mg Xanax heeft vervangen in 40 mg Diazepam. Dat is echt te weinig. Xanax wordt qua omrekenfactor in de meeste tabellen 20 meegegeven, dus het had eigenlijk 80 mg Diazepam moeten zijn. Geen wonder dat je zoveel klachten kreeg, je hebt als het ware in 1 keer al 50% afgebouwd. Eigenlijk nog meer, wat de Temazepam is ook meegenomen in de omzetting. Jouw arts verdient een stevig standje. Ik vind het erg kranig dat je doorzet, want je ontwenningsverschijnselen zijn heftig. Het grote voordeel is dat het wel minder gaat worden. De klachten zijn overigens herkenbaar en het hoort er bij. Jouw klachten hadden alleen minder heftig kunnen zijn als je arts de juiste omrekentabel had gehanteerd. Hoe houd je vertrouwen? Wel, door tegen jezelf te zeggen dat je het kan, dat je gemotiveerd bent en dat de klachten niet uit jezelf komen, maar te wijten zijn aan de benzo afkick. Iedereen die van de benzo's af is gekomen zegt dat het echt beter wordt en daar moeten we ons aan vasthouden. Dat vooruitzicht moet je het laatste zetje geven om door te gaan. Je bent nu 2 weken benzovrij, dus je brein is nog volop in herstel. Geef dat de tijd, want het kan nog even duren voordat de benzo's helemaal uit je systeem zijn. Sterkte, Jordi!

Een overstap naar valium wordt wel aangeraden, omdat valium (Diazepam) langer in je lichaam blijft en daardoor gemakkelijker ontwent. Niet iedereen verdraagt Diazepam echter goed. Ik heb het ook niet gedaan. Of dat wijs was weet ik niet, die keuze heb ik nu eenmaal gemaakt en so be it. Je moet er zelf wel vertrouwen in hebben, anders kun je het beter niet doen. Als je een middel niet vertrouwt gaat het doorgaans ook niet werken. Wat de paroxetine betreft: dat begint tussen 3 en 6 weken aan te slaan. Of niet. Dat weet je echter pas na 6 weken zeker. Mijn advies zou zijn om het nog max 2 weken aan te kijken. Merk je dan nog geen verbetering, overleg dan met je huisarts om er mee te stoppen of om wellicht over te stappen op een ander middel.

Welkom hier, @MyBattle Je zit nog op 4,3 mg Lorazepam? Bouw dat rustig en beheerst af, Lorazepam is qua afbouwen een verraderlijk goedje. Wanneer je de afbouw "sloom" doet zul je de minste ontwenningsverschijnselen ervaren. Sterkte!

Ha lieve @Jeshen, Ja, die onrustgevoelens worden zo gemakkelijke veroorzaakt door de benzo ontwenning. De angsten, die niet reëel zijn, eveneens. Weet je, de dingen die je voorheen heerlijk vond voelen nu wat onveilig aan, omdat de spanning overheerste. Je weet dat je het leuk vindt, doe het gewoon. Je zult zien dat je er toch van kunt genieten. Na mijn 1e afbouwstap gingen wij ook een week weg, we hadden dat al geboekt. Ik zag daar toen ook erg tegenop, maar het is prima gegaan. Ik zou zeggen, boeken!

Zeg het maar. Als je niet tot de 10% behoort die hinder krijgt van protracted withdrawl zou ik zeggen ergens tussen de 2 en de 7 maanden. Geluksvogels komen er eerder vanaf. Het valt echt niet te zeggen. Ik ben zelf 4 maanden benzovrij en het ging de 1e 2 weken niet fijn, daarna eigenlijk redelijk tot goed en de laatste weken gaat het weer minder. Waves en windows, ze volgen elkaar op en het is volstrekt onvoorspelbaar in welke frequentie en in welke mate. Overigens, als een withdrawl pakweg een half jaar duurt zegt dat niet dat je een half jaar aaneengeschakeld klachten ervaart. Ook dan zitten er goede periodes (windows) tussen. Ik weet intussen dat het herstel voortgaat, maar het verloop uitermate grillig kan zijn.

@Dis, dat is heftig zeg! Ik heel veel respect voor de levenshouding van je partner. En inderdaad, er schijn t altijd wel licht aan het einde van de horizon. Als ik dit zo lees dan mag ik eigenlijk helemaal niet zeuren, zo'n benzo ontwenning gaat weer over. Mijn partner heeft fibromyalgie, waardoor ze haar geliefde werkzaamheden (gastouder) al 10 jaar niet meer kan uitoefenen. Zij heeft ook veel en vaak pijn en inderdaad, elke inspanning moet ze de volgende dag bekopen. Daarnaast slaapt ze slecht door de pijn (wat dat betreft wisselen we elkaar af) en heeft ze meerder keren per maand migraine. Sterkte voor je partner! Ik ben zojuist even een rondje wezen hardlopen. Even de zinnen verzetten. Ik was nog niet gestart of de regen kwam gestaag naar beneden. Dat heb ik weer fantastisch gepland! Maar goed, ik heb het toch maar weer gedaan.

Ha Liz @Kannietmeer Mooi, je eerste echte stappen als benzocoach! Ik weet dat je er goed in bent, de man in Amerika zal er ongetwijfeld veel steun aan hebben. Wat fijn ook dat je je ervaringen over de landgrenzen kunt verspreiden. Succes met je therapie. Fijn dat je dat ondergaat, het brengt jou met jouw instelling ongetwijfeld een stuk verder.

Ha @bolletje Vannacht gelukkig wel ietwat beter geslapen. Het houdt niet over, maar het was al beter dan de 2 voorafgaande nachten. En haha, dat geklooi aan de wekkerradio ken ik. Heb ooit eens na een stroomstoring de wekker aangeklikt, maar die bleek toen op 0:00 te staan, was vergeten om dat aan te passen. Dan ben je net weg en zit je ineens slaapdronken rechtop in bed. Niet echt heel fijn. En dat nachtdraadje hoeft niet, de huiskamer is toch elke dag 24 uur open? Vannacht is er ook gebruik van gemakt zag ik, dus dat is prima. @Yules Fijn dat je toch nog wat hebt kunnen slapen. Dat maakt zo'n groot verschil.

@Yules ik hoop toch dat je hebt kunnen slapen, al is het dan maar een paar uur. Dat is altijd beter dan niets. @Jeshen bedankt voor je lieve woorden. Ik moet ook vertrouwen houden. Complimentje voor jou: het lijkt er op dat jij je nachten steeds beter doorkomt. Het feit dat je niet op de klok kijkt is een goed teken.

Dank je @Kannietmeer Ja, maar tussen weten en accepteren zit nog zo'n groot verschil. De grootste teleurstelling is dat het eigenlijk erg goed ging en nu al langere tijd niet meer. Ik zal toch echt iets aan mijn mindset moeten doen en overweeg om daar nu toch hulp voor te zoeken.

Dank je @mito Ik herken ook wat je schreef over jouw meest recente wave. Verschil tussen ons is dat ik nog steeds niet goed accepteer dat het ineens zo beroerd kan gaan.

Wat een mooie en bemoedigende woorden Krisje. Dank je wel. Juist dat overgeven kan ik niet, er blijft altijd iets in me keihard vechten. Ik weet dat ik het moet accepteren, maar dat kost me zoveel moeite. Ik ga het in elk geval proberen ☺ Xxx

Kon mijn verhaal zijn. Mijn kapper heet al 20 jaar Ton. Dat is zijn voornaam. Achternaam is Deuse.

Hoi allemaal, Geen goed bericht van mij. Het gaat niet goed. Het lukt me momenteel niet om de dagelijkse dingen goed te doen. Slapen lukt niet meer, werken eigenlijk ook niet. De rust is volledig weg. Ik heb keihard gewerkt om te komen waar ik zo'n 10 dagen terug was, maar nu lijkt het allemaal voor niets te zijn, want ik herstel niet meer. 4 maanden Lorazepamvrij, en op een enkele terugval/wave na ging het best wel behoorlijk. Wat er nu is, ik weet het niet. Zojuist met partner gepraat en benoemd. Begrip gekregen, en ook zij gaf aan dat het de laatste weken minder ging gaat voor haar gevoel. Dat is zo. Wat zijn de klachten nu: - slapeloosheid komt in extreme vorm terug. Valt misschien niet geheel ontoevallig samen met de zomertijd, maar toch - onrust. - rotgevoel in buik en armen/polsen - opgejaagd gevoel - somberheid, weinig enthousiasme voor leuke dingen - vergeetachtigheid Het begon op 15 maart, daarna een week lang goed geslapen, maar de klachten namen niet af, integendeel. Sinds zaterdag is slapen werkelijk een drama, terwijl dat voorheen echt beter ging. Donderdag heb ik een afspraak met de psychiater, eigenlijk om het af te ronden. dat zal toch een ander gesprek worden. Ik geloof gewoon niet meer dat de huidige klachten (alleen) benzo gerelateerd zijn. Misschien heeft het lichaam wel genoeg gevochten en lijkt het nu even op. Morgen mag ik sowieso een dagje thuisblijven van mijn werkgever, maar daarna wordt het ook weer donderdag. Geen opbeurend bericht, maar ik sluit wel positief af: de benzo ontwenning heeft mij in elk geval mooie momenten opgeleverd. Er waren echt dagen/weken waarin ik dacht: het gaat goed zo. Blijf alsjeblieft allemaal gemotiveerd om af te bouwen. Dat is echt de moeite waard.

Ja, zou het erbij horen? Ook die vervlakking van emoties herken ik kan wel. En dan de kip en het ei..... krijg je van een wave slaapproblemen of krijg je door slaapproblemen een wave? Hoe het ook zij, het is allemaal wel een gevolg van de ontwenning. De windows nemen toe en de waves nemen af. Zo moet het wel gaan en we gaan er dan ook voor

Ha allemaal, Zomertijd.... prachtig natuurlijk, maar deze jongen heeft er meteen last van. Vannacht hooguit 4 uur geslapen. Weg ritme, alleen al door dat ene uurtje. Ik heb dat eerder ook gehad, maar hoopte er nu aan te kunnen ontsnappen. Niet dus. Het stomme en hoogst vervelende is, dat ik vandaag geen rustige dag had. Wat moeite met concentratie, vermoeid en een onrustig gevoel. Alsof de afkickverschijnselen weer opspelen en wie weet is dat ook wel zo. Ik ben nog maar 4 maanden benzovrij, dus de waves zijn nog niet voorbij. Gisteren was een prima dag, een windowdag. Heerlijk naar buiten geweest en een fikse boswandeling gemaakt. Aan alle slechte slapers, vannacht een betere nacht gewenst! En de goede slapers wens ik uiteraard weer een goede nacht!