Cyclad58

Hoi @Frank86 en @Doorgaan, Allereerst welkom hier! Goed dat jullie elkaar al in gesprek gevonden hebben. Ik wil jullie uitnodigen om mee te praten in onze dagelijkse huiskamer. Deze vind je onder Ditjes Datjes en Dagdraad. Elke dag wordt de huiskamer door één van ons geopend. In de huiskamer komen ervaringsdeskundigen en lotgenoten bijeen en kun je met elkaar praten over de afbouw, ontwenning en andere zaken. @Doorgaan, volgens mij ben je al erg goed bezig met afbouwen, niet te snel, in ene rustig tempo. Wel een vraagje: je schrijft dat je 0,05 mg Oxazepam per 10 dagen afbouwt, maar bedoel je niet 0,5 mg? Anders duurt het wel erg lang. @Frank86, heeft je arts je verteld dat je angstklachten in de 1e weken van het slikken van sertraline kunnen worden versterkt? Sertraline heeft zo'n 3 tot 6 weken nodig om optimaal te werken. Sterkte!

@Yollie, is het een overweging om de quetiapine iets te verhogen en het dagelijks een half uur voor het slapen in te nemen? Het lijkt me dat je nu vooral instabiliteit ervaart door je onregelmatige inname van de quetiapine. Ik heb het al eerder gezegd, medisch zal daar geen bezwaar tegen zijn, maar je receptoren reageren niet voor niets zo heftig.

Ongetwijfeld 0,75 mg. Bij 75 mg Xanax is er nagenoeg geen kans op overleving. Dat is gelijk aan 1500 (!) mg Diazepam.

Zitten er soms wel goede nachten bij? Je hebt dat soms nodig. Ik werk zelf nog, maar slaap ook niet goed. Soms heb ik een goede nacht en dan trek ik meteen bij. Sterkte!

Slaap je dan zo'n nacht helemaal niet, @Wilhelmina? Of kun je overdag nog wat slapen? Ben je ook erg angstig dan? Het hoort bij de afbouw/ontwenning, ook de hartkloppingen. Het wordt minder en het gaat uiteindelijk over, maar niemand weet wanneer. Ik vind je een kanjer, je doet het toch maar!

Redelijk geslapen. Net thuis van werk, goede, productieve dag gehad. Nu met de beentjes van de vloer......

@Yollie wat de acathisie betreft ben ik het met @Annie87 eens. Ik kreeg het bij de opstart van de paroxetine en na een paar weken was dat wel over. Bij de quetiapine (war ik nu bijna vanaf ben) had ik daar geen last van. Toch staat quetiapine (meer nog dan een AD) er om bekend dat het acathisie kan veroorzaken. Het komt bij quetiapine met name voor bij de opstart en bij dosiswijzigingen. Jij wijzigt je quetiapinedosering regelmatig (je neemt het niet altijd in), dikke kans dat dat dus de boosdoener is. Als je de quetiapine elke dag op een vast tijdstip inneemt en steeds dezelfde dosering neemt heb je kans dat het over gaat. Lijkt me het proberen waard!

Ha allemaal, Ik had gisteren een medische keuring via mijn werk. Alle oude knarren van boven de 50 worden om de 2 jaar medisch gekeurd. Mijn bloeddruk is verhoogd en ik ben te zwaar (dat wist ik allebei al). Afvallen is het devies, met 10 kilo minder zou dat opgelost moeten zijn. Ben nu 90 kilo en wil naar 80, maar niet te snel. Ik weet best wel waar ik de winst kan halen.... Erger vond ik dat ik na de inspanningstest (die overigens verder prima verliep) te horen kreeg dat mijn linker hartspier ietwat verdikt is. De arts vergeleek het met de inspanningsgrafiek van 2 jaar terug en zag daarop exact hetzelfde. Dat is toen niet naar mij gecommuniceerd. Toen ik dat zei reageerde de arts amper: "je weet het nu en als je afvalt en je bloeddruk lager krijgt is dat probleem ook opgelost". Zit er nu toch over te denken om een second opinion aan te vragen via mijn huisarts, want echt vertrouwenwekkend klinkt dit allemaal niet. En ik denk ook niet dat het een afbouw- of ontwenningsissue is!

@Meisjeamsterdam tussen mij en partner heerst nu een bepaalde windstilte. Er moet nog wel gepraat worden, maar dat komt deze week wel. Hopelijk komt het goed, dat willen we allebei. De toekomst zal het leren.

Het is alleen heel erg vervelend. Zolang je geen andere verschijnselen erbij krijgt zoals (uitstralende ) pijn in hartstreek en benauwdheid is er niets aan de hand. Hartkloppingen, bonkend hart wordt veel gezien bij het afbouwen.

Als de prikkels gereduceerd worden wordt de angst inderdaad minder. Of het helemaal over gaat weet je niet, maar dat zou best kunnen en dat zou prima zijn, dan heb je die therapie niet meer nodig straks.

@Wilhelmina, angst is heel vervelend en voelt aan alsof het nooit meer over gaat. Ik snap dat je bang bent, maar angst is een emotie en geen ziekte. Kortom, hoe vervelend het ook is, het is niet schadelijk voor je. Als straks je zoon thuis is zakt de angst vast weg en voel je je weer wat beter. Probeer zo rustig mogelijk te blijven en heb vertrouwen in jezelf, je kunt het.

Is je zoon weer snel thuis, @Wilhelmina Nu zal het stormachtige weer ook niet voor rust zorgen. Hopelijk voel je je iets comfortabeler als je zoon er weer is. Sterkte!

Dag allemaal, Vannacht weer goed geslapen, dat is fijn. Zo'n 7 uur. Werd wakker van een klepperende brievenbus. Die zal ik eerst eens dicht plakken, want anders wordt het vannacht een herrie in de gang. Het waait hier al uitbundig en het wordt nog erger. In mijn afbouwtijd werd ik onrustiger van storm, hebben jullie daar nu ook last van? Ik moet er straks wel uit met de rijdende vierwieler, schoonmoeder ophalen om bij ons thuis de verjaardag van partner (ze was vrijdag jarig) te vieren. Prima dag om verder binnen te blijven :-) Het is ook nog eens volle maan vandaag, maar ik denk niet dat we die zien, haha.

Ha @Lynn86, afgelopen nachten behoorlijk geslapen, vanmorgen sta ik wel hoestend en proestend op. Verder mag ik niet klagen. Fijne dag!

Hoi @Annie87, goed dat je de uitslagen binnen hebt en fijn dat er niets te zien is. Ook al voelt dat wellicht wat dubbel, want nu weet je nog niets anders dan dat je klachten met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid met ontwenning te maken hebben. Een verstoring in de neurotransmitters klinkt redelijk. Het lijkt me niet dat zo'n verstoring met AD of andere pillen opgelost kan worden. Het moet slijten, langzaam overgaan. Sterkte! Heeft de uitslag je toch wat gerustgesteld?

Hallo @face, allereerst welkom hier. Tinnitus is een veel gehoorde bijwerking bij het slikken van benzodiazepines en ook bij het afbouwen en ontwennen daarvan. Als het ontstaan is tijdens het gebruiken van benzo's is er een gerede kans dat het uiteindelijk ook weer over gaat. Wat mij niet helemaal duidelijk is: hoeveel Diazepam slik je nu? 20 mg? Je hebt het later in je bericht ook over 10 en 15 mg, vandaar mijn vraag. Heb je al een afbouwplan voor de Diazepam? Als je mee wilt praten over de afbouw en benzo's dan nodig ik je graag uit in onze dagelijkse huiskamer. Deze vind je onder Ditjes Datjes en Dagdraad. Elke dag komen daar lotgenoten en ervaringsdeskundigen bijeen en kun je steun geven aan en ontvangen van anderen. Sterkte!

Prachtige foto, @EefjeJ

Vraagje @Louisa, op hoeveel Lorazepam zit je nu? Neem je wel elke dag dezelfde dosering in of schommel je? En ja, hoe geef je je brein weer energie? Leuke dingen doen, afleiding zoeken. Het moet natuurlijk wel lukken. een wandeling in de winterzon? Sterkte!

Zelfde hier, alleen niet goed geslapen. Verkoudheid lijkt ook bij mij toe te slaan. Heb het jaren kunnen afwimpelen, maar vannacht hield het me wakker.

Hypochondrie is wel een logisch verschijnsel in benzo ontwenning. Je voelt dingen die je niet herkent, niet kunt plaatsen. Het vertrouwen in je lichaam is weg. Je moet dan wel erg sterk in je schoenen staan om het allemaal te accepteren en te weten dat het de ontwenning is. Ik heb in het begin van de ontwenning ook meerdere keren de huisarts bezocht vanwege aanhoudende darmproblemen. Je kunt je overigens afvragen of het altijd hypochondrie is. Een hypochonder vraagt zich bij elk pijntje of gevoel af of het iets ernstigs kan zijn. Pluist internet af op zoek naar geruststelling, maar vindt dat juist niet. Bij aanhoudende hoofdpijn of darmklachten is het logisch dat men zich zorgen maakt en een arts bezoekt. Als daar vervolgens niets uitkomt weet je dat het ook ontwenning is.

Over respect gesproken. Dat heb ik echt voor jou. Echt geweldig dat je weer een afbouw doet. Ditmaal ga je het redden, ik weet het zeker. Vraag me niet waarom ik het zeker weet, maar het is zo. Iets met doorzetten, niet opgeven, karakter tonen. Dat doen we hier allemaal, maar jij even in het bijzonder.

Ha Liz @Kannietmeer, ik snap er werkelijk niets van. Of wellicht toch wel: tijdens het weekendje weg ging ik later naar bed, was de "routine" voor het slapen gaan anders en viel ik "gewoon" in slaap. Thuis lukte het me gisteren weer eens niet, net als de weken daarvoor. Was donderdag bij de huisarts. Ik krijg waarschijnlijk een verwijzing naar de 1e lijns GGZ (psychologenpraktijk). Zij zijn meer gericht op de persoon zelf en niet zoals de 2e lijns GGZ op medicatie.... hopelijk levert dat wat op want ik begin licht wanhopig te worden eerlijk gezegd. De laatste echt goede dag was vorige week woensdag, ik ben het momentum echt even helemaal kwijt nu.

Ha @Hypertjeee je doet het erg goed! De klachten die je nog hebt zullen inderdaad wel door de afbouw komen, maar dat gaat denk ik wel over! Met mij gaat het nog steeds niet geweldig. Of beter gezegd: het gaat weer wat minder. Slecht slapen en nog steeds onrustig en buikklachten toch weer. Het laatste stuk herstel lukt niet echt en dat maakt me niet vrolijk. Wellicht leg ik de lat ook veel te hoog voor mezelf en sta het mezelf niet toe om me minder of slecht te voelen.

Hoi allemaal, Weer terug na een weekendje Zandvoort. Het was gezellig maar ook erg druk. We zaten met 6 vrienden in een vrij kleine bungalow, dus heel veel prikkels. Ik heb daar wel bijzonder goed geslapen, iets wat thuis slecht lukt. Gisteravond waren we thuis en je raadt het al, vannacht was het weer dramatisch qua slapen. Uiteindelijk nog wel 5 uur geslapen. Vandaag nog wel een vrije dag, wat dingetjes regelen. Deze week weer terug naar de huisarts, dan hoor ik welke behandeling ik nog kan krijgen. Mijn klachten gaan maar niet echt over, de stijgende lijn is al een tijdje omgebogen. Heb toch wel sterk het vermoeden dat het na 2 jaar geen afbouwklachten meer zijn. Wat wel? Ik kom niet meer bij mijn eigen vrolijke ik, blijf last houden van buik en onrustig gevoel daarin en kan ook niet meer volop genieten. Ik doe mijn dingen, maar het kost meer moeite dan ik gewend ben.