Kannietmeer

Hi Ad, tja, dat is echt balen. De wind neemt de stank dus niet gelijk naar andere oorden? Ik denk dat ik vandaag maar gewoon nog even boodschappen moet doen en verder ga kijken of ik me in huis wat nuttig kan maken met een wasje en een klusje. Verder lekker ontspannen houden.

Tijdens de afbouw en tijdens herstel is creatief zijn soms moeilijk en soms onmogelijk. Maar als het even kan, dan is het in mijn ogen wel een echt een goede afleiding van je klachten. Ik houd van tekenen. Omdat dat niet ging tijdens de afbouw, heb ik me op kleuren gestort. Ook dat ging vaak niet, maar de drempel was net iets minder hoog omdat ik niet ook nog de vorm moest bedenken. Als ik het echt niet zelf kon uitvoeren, ging ik Youtube kijken over kleuren (want het was nieuw voor me, en ik kan nog veel leren over professioneel potloden gebruiken). Ik houd van zingen en gitaar spelen en deed ik dagelijks en daar had ik al helemaal geen energie voor. Ik zing al wel tijdens de dingen die ik doe, maar ..... het is nog lang niet als vanouds en de gitaar heb ik het afgelopen jaar 1 x gepakt. Ik hou van bakken en koken.... ook niet vaak gedaan, maar heel af en toe. Komt ook omdat ik nu Paleo eet en dus soms wel moet. Maar dat is dus wel anders nu. Ik houd van lezen.... forget it, lezen lukt me nog steeds niet goed. Tijdens de ontwenning las ik alleen stukjes op internet over benzo's.... heel veel over benzo's . En natuurlijk benzo's. Ik heb nog geen enkel boek gelezen het afgelopen jaar. Heb er wel 4 gekocht , 1 uitgeleend. Hoop dat snel weer te kunnen, maar ben geduldig nu ik ook de AD aan het afbouwen ben. Bij mijn ouders puzzelde ik ook legpuzzels. Heerlijk vind ik dat. Wel ruimte om te kletsen, muziek te luisteren of na te denken en onderstussen wat puzzelen. Staat geen druk op, resultaat is altijd goed, je kan stoppen wanneer je maar wilt en starten wanneer je maar wilt. Ik kan een goede puzzel van 1000 stukjes in 3 dagen leggen heb ik ontdekt. Maar legpuzzels leggen doe ik normaal eigenlijk niet. Wie weet als ik ooit een huis heb met meer ruimte. Ja Bol! Zelfde hier. Ik kijk daarom graag naar kunstenaars op Youtube. Heel leerzaam en vermakelijk als ik zelf nog even niet kan uitvoeren. Ik maak nu een weekkalender voor mijn moeders verjaardag in maart. Ze wordt 70 jaar en ik heb 23 mensen in ons gezin aan het kaarten maken gezet, maar niet iedereen wilde echt veel doen. Dus ik en mijn dochter doen er beiden 6. Voor wat extra inspiratie heb ik dus ook weer op YouTube wat geneust, scrapbook flimjes vooral, maar er is veel als je eenmaal op het juiste spoor zit. Heel erg leuk. Eindeloos ontwerp, knip, plak en variatie plezier. Ik denk dat een andere minder actieve hobby is: mensen verrassen. Vind ik gewoon super leuk! Oh, en vriend en ik houden van wandelen. Doen het eigenlijk te weinig vind ik op het moment, maar ja... winter he.

Het feit dat vrouwen mogelijk de arts vaker zien dan mannen, kan door 101 dingen komen, hier wat artikels die laten zien hoe ingewikkeld dat ligt. Wat ik nog niet weet, is wat het met ons gesprek of onderwerp te maken heeft. https://bpspubs.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/j.1365-2125.2010.03811.x#b8 https://www.researchgate.net/publication/11588231_Do_Women_Have_More_Adverse_Drug_Reactions https://decorrespondent.nl/4210/waarom-zijn-vrouwen-vaker-ziek-dan-mannen-een-reactie-op-jullie-vragen/931790311650-ed83d580 Mijn ervaring is helemaal niet zo geweldig. De AD die ik nu slik was mijn allerlaatste hoop de hel te verlaten, dus ja, op hun advies (dat ik 4 maanden heb geweigerd,) toch genomen en het heeft me uit de hel gehaald. Tegelijk ben ik nog steeds zeer bang voor de mogelijke gevolgen en weet ik intussen een hoop meer van deze groep medicatie en kan ik iedereen aanraden vooral een andere weg te gaan dan deze AD's te slikken en ben ik deze heel voorzichtig aan het afbouwen. Dus ik ben geen fan van de huisarts over het algemeen en ken er een paar specifiek die ik zeker niet als mijn behandelaar wil, waaronder mijn huidige huisarts. Maar dat neemt niet weg dat het wel mensen zijn die proberen hun werk zo goed mogelijk te doen en daar wil ik niet blind voor zijn. Dat jij en ik niet zo veel vertrouwen in hun kennis hebben of in hun bereidheid om te luisteren als er wat mis gaat, is een ander verhaal. Het zijn geen slechterikken, alleen zijn ze niet zo goed geinformeerd als ze zelf denken, zijn ze ook maar mensen die handelen naar de kennis die ze hebben, en zijn dus ook feilbaar. (En soms onaardig, of arrogant, of zelf ingenomen, of autistisch, of kortzichtig etc.... net als erg veel andere mensen die geen huisarts zijn.) Maar indien nodig zal ik een huisarts raadplegen en tegelijk mijn eigen verstand gebruiken om te controleren of het zinnig is wat de ha zegt/vind en vervolgens mijn eigen beslissing nemen. Ik besef dat ik daarin ook weer mijn eigen verantwoordelijkheid heb. Want het blijven mensen. Deze laatste zin die je schrijft is precies de reden waarom wij hier een soort van discussie hebben: "....krijg ik een rood waas voor de ogen..." Je beschrijft jezelf precies zoals ik je ervaar. Met een waas voor de ogen, en dat belemmerd je zicht en daarmee ook je uitingen. En dat gaat niet helpen. Jij bent er zelf de dupe van en de mensen hier op het forum worden er mijns inziens niet beter van door met een rode waas voor de ogen tekeer te gaan. Het kan nuttig zijn om je hart te luchten als je ergens pijn van hebt, en ik snap dat je dat hier ook doet, maar nadat je je hart gelucht hebt, is het vervolgens nodig om ook weer na te denken over wat je nu zelf kan doen, om contructief verder te kunnen, en weer een ander gesprek te voeren. Want op deze manier blijf je slachtoffer van alles, en ik denk dat die positie voor niemand een gezonde positie is. Als slachtoffer ben je machteloos. Het is belangrijk om te zoeken naar de plek waar je zelf invloed uitoefend, te leren van je eigen fouten, en het roer weer in handen te krijgen. En soms moet dat met de gevolgen van dingen die je niet meer ongedaan krijgt. Dat ik ooit een AD ben gaan slikken was toen de beste keus voor mij met de kennis die ik toen had. Ik heb daar geen spijt van, ik wist niet wat de gevolgen konden zijn, en ik zal daar mee moeten leren leven. Net als dat jij ooit met je probleem bij een huisarts zat, die jou heeft proberen te helpen ( geloof me, de intentie van die arts was echt niet om jou nu eens even goed te vernielen), en dat heeft gevolgen gehad. En uiteindelijk moet je het daar mee doen. Ikzelf ben op zoek naar hoe ik dit ooit bespreekbaar kan maken op een ander niveau. Want om met een arts te kunnen spreken over deze dingen, zal ik eerst moeten bewijzen dat ik een waardevolle gesprekspartner kan zijn in deze. Anders zal ik een roepende in de woestijn worden en dat is zinloos. En ook als ik alleen maar mijn boosheid eruit gooi, zal ik niet ver komen, want zo werkt de intermenselijke communicatie nou eenmaal. Als ik iets wil veranderen, zal ik dus strategisch moeten kunnen nadenken over hoe ik mijn doel kan bereiken. Ook hierin kan ik mij niet als slachtoffer gedragen. Ik kan wel laten zien dat ik ergens slachtoffer van ben, maar dat is wat anders. Op het moment dat ik voor iets ga strijden, kan ik beter geen rode waas voor mijn ogen hebben, want dan mis ik zeker mijn doel. Wat beteft de schade aan jouw lichaam door foutief medisch handelen: ik geloof dat dat zeker mogelijk is. En ik geloof ook dat ze dat zullen ontkennen als dat even kan. En blijkbaar is het moeilijk aan te tonen voor jou dat het zo is, en is het mogelijk voor een arts daar andere verklaringen voor te geven, waardoor je geen gehoor kreeg uiteindelijk voor je klacht. Wat daar nou precies de waarheid is zal je misschien zelf ook nooit precies te weten komen ( misschien weet je het wel, maar omdat je toch vaak raadselachtig onduidelijk bent over wat er nou precies met je is, vermoed ik dat je toch ook niet alle antwoorden hebt wat betreft je gezondheid.) Heb je ooit de mogelijkheid onderzocht of overwogen om je in het buitenland te laten onderzoeken? Mogelijk kan je eens met je verzekering overleggen of dit een optie is? Het lichaam is tot zoveel meer herstel in staat dan men aanvankelijk ooit dacht: is het mogelijk dat jou schade toch ook weer enigzins kan herstellen? Ik hoop dat je mijn goed bedoelde advies ter harte neemt, en probeert de rode waas wat te verminderen zodat je verder kan. Uit ervaring weet ik dat dat niet eenvoudig is, en bij sommige onderwerpen, (medisch en gewoon in het leven,) kan ik ook heftig reageren. Maar als ik daar niets aan doe, bereik ook ik het tegenovergesteld en ik kies er dus voor om daar aan te werken. in mijn eigen emoties. Het is niet alleen voor mij vervelend als ik zo getriggerd wordt, maar ook voor de goedbedoelende mensen om mij heen die dan de wind van voren krijgen zonder reden. gr. Liz

Lieve schatten, hoe is het vandaag met iedereen? Ik moet zo naar Amsterdam. Mijn vriend geeft een presentatie. Heb dus zelf niet zoveel tijd om te schrijven, maar hoop dat jullie elkaar zeker goed op de been houden,. Ik weet dat sommige van jullie het zwaar hebben en ik denk aan jullie allemaal. Dikke knuffel voor vandaag. Liz

Volledig met je eens Annie, Ik heb zelf een ander verhaal, maar in dit geval heeft de arts een super super potente benzo ingezet..... voor 2 x een paniekaanval??? Bizar werkelijk. Maar artsen weten zelf heel vaak niet eens hoe potent het is wat ze voorschrijven, maar horen ook alleen maar de getallen. Clonazepam werkt al op hele lage dosis...... nou dat klinkt goed. Maar ze hebben het volledig mis helaas. Wederom lijkt het er op neer te komen dat ze beter opgeleid moeten worden om hier goed mee om te gaan. Dit was gewoon een heel slechte behandeling en heeft je van de wal in de sloot doen belanden.

@Annie87 Dat het net zo verslavend is als heroine vind ik er misleidend. Het lijkt er niet op naar mijn mening. De high van heroïne is zo prettig dat je het heel graag weer wilt meemaken. Deel van de verslaving is lichamelijk, deels is het geestelijk. De verslaving die bij benzo's optreedt is voor de meesten die het voorgeschreven krijgen niet geestelijk maar enkel lichamelijk. Met deze manier van omschrijven komen mensen zoals jij en ik nooit aan de juiste zorg, maar word je naar de verslavingszorg gestuurd en dat is in mijn ogen een grote fout. Ik ben niet verslaafd geweest, zoals mensen aan heroine verslaafd kunnen zijn, maar ik ben puur lichamelijk afhankelijk geweest. Dit is ook de reden waarom je heroine echt gewoon moet stoppen en waarom de benzo heel rustig moet worden afgebouwd. Prof. Malcom Lader heeft de uitspraak gedaan dat het afbouwen van benzo's moeilijker is dan het afbouwen van heroïne. Daar ben ik het wel volledig mee eens.

Ik hoor een heleboel onrust. Snap dat zo goed. Ik ben toevallig vanmorgen goed opgestaan, maar voelde me onrustig en heb dus bewust mijn telefoon niet bekeken. Soms heb ik dan een berg berichten waar ik meteen naar toe word gezogen en daar had ik even geen ruimte voor. Lekker een paleo appelcrumble gemaakt, afgewassen, bed afgehaald, stofgezogen en toen pas op mijn telefoon gekeken om 12.15 uur. Bleek dat ik om 12 uur een afspraak had met mijn integratie coach. Lekker ongeorganiseerd suffie hier ook soms hoor. Ik moet daar iets op verzinnen, want dat chaotische is soms echt storend voor mij zelf en dit geval voor de coach. Ze weet dat wel hoor, en het is de eerste keer dat het fout gaat sinds november/december. Maar toch. We hebben uiteindelijk maar even gebeld. Ik heb zelfs gerust van middag ( ff geslapen voor 20 minuten of zo tot de zon echt op me scheen en het iets te warm werd op dat plekje). Nu met een ongemakkelijk hoofd nog steeds op de bank, nadat ik vriendlief wat geholpen heb met de bereiding van zijn gerecht voor vanavond. Ow... het is al half zeven....... Morgen weer een dag denk ik dan maar. @bolletje kan best hoor dat verschil in benen ook last gaat geven aan de heupen. Ik hoop dat je de goede zorg krijgt en snel van de klachten af bent.

lieve Tim, Wat fijn dat het zo goed gaat! Zo zie je maar weer, het kan ook zomaar echt snel herstellen. Ook als de klachten soms nog terugkomen, niet vergeten dat het heel normaal is voor het herstelproces. Ben ook heel blij te horen dat je twee trajecten kan lopen. Zware emotionele ballast afgooien is echt wel een uitdaging soms, maar jij laat je niet wegsturen. Daar is moed voor nodig. Gezien je hele traject mag je best trots op jezelf zijn. Blijf zo doorgaan! Mocht het op je werk te veel worden, wel gewoon aangeven he! Niets is belangrijker dan goed herstellen. De rest komt dan ook goed.

De flumazenil wordt op andere plekken als wel eens gebruikt. Is een tijdelijke pleister en helpt niet echt bij het sneller aanmaken van de gabareceptoren ;-) De AD afbouw gaat rustig. Vandaag heb ik buikpijn, druk op de buik en gevoel van verstopping, al is dat niet zo. Moe en net even op de bank tukje gedaan. Verder geen klachten nog van de AD afbouw voor zover ik weet. Ik kan soms ineens iets beter bij mijn gevoel, maar het herstelt zich langzaam. Dit is al bijna 1,5 jaar zo, dus ik ben blij met alle beetjes. Ik heb er niet aan getrokken of tegen gevochgten... accepteren en rustig blijven is het beste geweest voor mij. Ik hoop dat jij je snel wat beter gaat voelen meisje. Ga vooral niet te snel afbouwen. Afbouwen ja, maar het blijft beter om rustig aan te doen. Je verlengt daarmee niet je lijden maar geeft je lichaam juist de tijd om bij te benen wat er veranderd.

Kan het alleen maar beamen. Wees zeker voorzichtig met alles wat op GABA werkt of op de receptoren.

het komt goed lieve Annie, je komt er doorheen en je wordt echt weer beter. Ik heb wel het idee dat je mogelijk echt langzamer moet afbouwen. Gezien je eerdere reacties, is 2 mg oxa per maand wel de max die je op verdraagbare wijze kan afbouwen. Je hoeft echt niet rond te springen, maar doodziek zijn is soms te voorkomen met de juiste methode.

wat bizar Sannie! Wat zwaartekracht ook nog met onze hormonen doen, en balans van de oren..... word er zo moe van Fijn wel dat je merkt dat het over gaat als je op je rug ligt. Zolang je nog niet recht op moet zitten....

Zou gewoon voorzichtig zijn, maar proberen kan altijd. Ik heb geen redenen om het af te raden. Niet te vaak, niet te lang etc... als je veel pijn hebt helpt het soms wel bij mensen. Ibuprofen is niet geweldig voor de maag en darmen, maar als je ontstekingremmer nodig hebt bij de pijn, dan is het een eerste keus.

wat een verhaal Bibi! En wat moeilijk dat je met zoveel pijn in je gezicht loopt. Aangezichtspijn komt vaker voor bij benzo ontwenning. Ik hoop van harte dat het puur door de benzo komt en dat de pijn vanzelf weer gaat verdwijnen. Wat Cyclad schrijft is waar: 4 maanden is nog niet zo lang en het kan dus ook nog best lang duren voordat die klacht verdwijnt. Als het geen benzo ontwenning is, dan ben je eigenlijk verder van huis, want je bent al ondersteboven en binnenstebuiten gekeerd als ik het zo hoor en er is niets gevonden. Dit is eigenlijk typisch ook een signaal dat het heel goed benzo gerelateerd is en dat je dus vooral heel veel geduld moet hebben. Voor nu een dikke knuffel en heel veel sterkte!

Ik heb 4,5 maand Lorazepam gebruitkt. Grotendeels 1,5 mg en een kleine tijd 2 mg. Toen ging ik afbouwen en werd ik doodziek. Kon niet meer lopen en woog nog maar 50 kg. Ik ben overgestap op Diazepam. Ik moest ongeveer 1,2 mg lorazepam omzetten en dat is naar 5 mg Diazepam omgezet. Maakte me ook doodziek, maar ik stabiliseerde er wel ook op. Ik probeerde in stapjes van 0,5 naar beneden te gaan, maar ook daar werd ik zo heftig ziek van en ben toen een micro afbouw begonnen. Ipv wekelijks of tweewekelijks verlagen, verlaagde ik dagelijks met een micro dosis. Dat is voor mij de beste methode gebleken. Ik werd nooit meer zo doodziek, maar was gewoon gematigd ziek, maar wel dusdanig dat het me uitschakelde voor het normale leven. Maar het was op die manier te doen voor mijn lichaam en geest. 10 december 2017 was ik benzo vrij. Dus nu bijna 14 maanden geleden. Ik ben nog steeds aan het genezen. Het gaat al stukken beter, maar wel nog op en neer. @Malie

Ze hebben ontdekt dat er een genetisch aspect is bij de werking van de lever. Vandaar dat er zoiets bestaat als een farmacologisch paspoort, dat je krijgt na het testen van je genetisch profiel in combinatie met verschillende medicatie. CYP1A2, CYP2B6, CYP2C9,. etc.. deze termen worden gebruikt om aan te duiden wat de basisstof is voor een medicijn. Soms worden er meerdere basisstoffen gebruikt. De waarden van de test hebben 3 uitkomsten: normaal, verminderd of .infefficient. Als je lever dus het enzym mist of verminder produceert dat verantwoordelijk is voor de metabolisering van de diazepam, CYP1A2 in dit geval, kan het zijn dat je met minder diazepam, toch een sterke reactie in je lichaam hebt. En als het eenmaal in je systeem zit kan het dus net wat langer duren dan gemiddeld, voordat je lichaam de rotzooi weer opruimt. Dat is wat ik er van weet. Wanneer het je lever beschadigd weet ik niet. Daar moet een arts voor worden geraadpleegd. @Sannie

dikke knuffel schat.

ookay, dit lezend denk ik dat je te snel gaat met deze taperingstrips. En dat je je daarom weer zo ziek voelt.

Denk ook niet dat dat echt duidelijk te beanwoorden is. Ook afhankelijk van je genetisch profiel.

Lieve Annie, het nadeel van de taperingstrips is nog steeds dat je niet goed zelf kunt doseren hoe snel je gaat, als het even zwaar gaat. Niet dat dat altijd wat uit maakt of verbetering brengt als je langzamer gaat. Hoe snel bouw je af? Vlagen van pijnlijker afbouwklachten zijn helaas een feit voor de meesten. Dagen dag het redelijk lijkt te gaan en dan ineens lig je weer in foetus houding te huilen als een klein kind en probeert je hoofd oplossingen te bedenken die er niet zijn. Ik heb voor mijzelf gemerkt dat het zoeken naar een antwoord vaak alleen maar meer onrust en tranen opleverd en dat totale acceptatie van het niet slapen, of het niet goed voelen, niet kunnen denken, onrust en paniekerig voelen, toch het betst is wat je kan doen. Bedenk dat het een klacht is die ook weer weg zal gaan. Je lichaam is een raar ding, want niemand blijft 24 uur per dag in paniek, of in een huilbui. Die gaan eigenlijk altijd weer weg. De extra pijn die we onszelf bezorgen met de vraagtekens die we er weer bij zetten, zie ik vaak als grote boosdoener. De benadering van je pijn met acceptatie en het antwoord dat het benzo ontwenning is en dat alles over zal gaan en dat je zal genezen, is toch vaak wat de rust doet weerkeren. Sterte lieverd.

denk ik de belangrijkste les voor iedereen. Lat naar beneden. Dat jij er bent, is gewoon de moeite waard, los van wat je doet en voor wie. Je mag er gewoon zijn, ook als je je slecht voelt. Het leven is gewoon niet zo maakbaar. Tevreden zijn met er gewoon zijn, en accepteren als dat even niet zo mooi is, is een grote levensles.

Hi Malie, welkom! Je kan deze mogelijk beetje bij beetje afvijlen. In een keer stoppen kan ontwenningsverschijnselen geven die te heftig zijn. Ik heb zelf medicatie afgebouwd met deze methode. Ik heb een weegschaaltje gekocht dat 0.001 op de teller kan lezen en elke dag 0.004 verminderd. Misschien werkt dat ook voor jou.

Ik geloof niet dat mijn vrouw zijn of jouw man zijn er iets mee te maken heeft of iemand een dokter vaak ziet of niet. Ik ken genoeg mannen die bij het opgroeien nogal vaak naar de dokter moesten om verschillende redenen. Mijn neefje zou er niet zijn zonder de dokters, mijn broer misschien ook niet. En daar is niets mis mee. Wat je zegt over de dossiers en dat er vervelende spelletjes worden gespeeld begrijp ik nog steeds niet. Maar je hebt gelijk dat je altijd wel bij een huisarts terecht kan in geval van nood, maar ik weet ook zeker dat je nooit kan verwachten dat je dan echt de beste hulp krijgt. Dat is in zo'n senario gewoon niet mogelijk.

Ben moe vandaag. Maar heb voor mijn doen veel gedaan de afgelopen dagen. Nu ff time out want mijn hoofd wil echt niet meer.

Afhankelijk van je klachten lijkt me. Hoe erger de klachten, de meer het tijd is over te stappen. Tussentijdse ontwenning wordt meestal groter. Maar ligt ook aan hoe je afbouwt. Als je allemaal oplost in water en dit over de dag verdeeld, kan de tussentijdse ontwenning misschien wat ontlopen, maar ik heb daar geen ervaring mee. Ben super blij voor je! Zo dapper en zo sterk gedaan. Ga zo door lieverd! Hoe is het met je nieuwe liefde? Geeft ie je nog veel vreugde en knuffels?