Wat het is. Ik kom hierop door discussie in de dagdraad gisteren en een collega die in scheiding ligt. Ik ga zelf gauw 'op slot'. Ga zaken uit de weg denk ik. Vind het eng te bespreken. Als ik eraan denk alleen al.
Het is denk ik tijd daarmee aan de gang te gaan. En mijn partner en ik doen dat eigenlijk al. Dat schuurt soms, doet pijn en is ongemakkelijk. Doodnormaal.
Voor mij zeer alcohol gerelateerd. Denk dat ik eerder alcoholdrama of überhaupt drama nodig had om iets te vragen, duidelijk te maken, noden te uiten.
Alles of niets.
Mijn partner en ik voelen ons allebei snel aangevallen, afgewezen.
Maar eigenlijk hoe mooi om dit nu te oefenen. Ik zie zijn pogingen. Ik zie de mijne. We zijn beiden bereid te kijken, te luisteren.
Misschien schuurt de boel ontzettend, maar we mogen elkaar heel dankbaar zijn dit nu bij elkaar te kunnen leren.
En dat voel ik ook echt.