Bert1953

Misschien reageer ik wat nuchter of wat naïef. Als de boel gehackt is, moet een iter er mee aan de slag, kwestie van tijd en deze site grondig onder de loep nemen. Wel jammer dat de beheerder niet even aangeeft we zijn er mee bezig. Ik voel me door deze situatie niet onveilig. Wat mij betreft zal ik hier gewoon af en toe mijn bijdrage leveren.

Inderdaad @jopie zo werkt een dergelijk systeem. Je kunt jezelf alleen beschermen door totaal niet te reageren. Men is op zoek naar slachtoffers dit dit wel doen.

Hallo sjonnie 81, Welkom hier, ik hoop dat je steun gaat ervaren van dit forum. Ja een zware depressie is slopend, dan kunnen zelfs de meest basale dingen, zelfs eten moeilijk worden. Loodzwaar kan dat zijn. Heb ik het bij het juiste eind als ik aanneem dat je ook drinkt, omdat je hier besluit te schrijven? Heeft de opname die op komst is vooral met alcohol of juist met je depressie en/of andere problemen te maken. Ook veel drinken kan een depressie veroorzaken. Of is de depressie er al veel langer? Hoor het graag. Groet, Bert

Eigenaardigheden kunnen ook zijn charme hebben Lonster.

Dank je rapilos, Onder even opnieuw voorstellen.

Goedemorgen, Mijn naam is Bert en ik heb mijzelf al voorgesteld op Wie is Wie. Ik heb hier eerder geschreven en voel weer de behoefte in jullie midden te zijn.

Hoi Lonster, dat is inderdaad een mogelijkheid die ik al eens onderzocht heb. Dat was ooit lange afstand hardlopen maar dat zit er niet meer in i.v.m. rugklachten. Eigenlijk is mijn vrijwilligerswerk als ervaringsdeskundige mijn werk en hobby. Deze zomer viel dat even bijna stil, gelukkig deze week al weer drie afspraken. Eén van mijn eigenaardigheden is dat ik niet lekker functioneer in grotere groepen. Als ik het onderwerp boeiend vind praat ik volop mee. Gaat het over het weer of babbelen over niets bijzonders dan val ik binnen tien minuten stil en ga ik me ongemakkelijk voelen. Het gekke is, dat heb ik dan weer niet als ik voor mijn werk bij iemand langs ga ter ondersteuning. Dan praat ik zo een uur vol. Ik ben meer een één op één mens. Mooi dat je voor nu er voor kiest om helemaal niets te drinken en dat jij je hier fitter bij voelt. Wanneer heb je die keuze gemaakt?

Hallo Jopie, Opmerkelijk dat jij je mij nog herinnert (rare zin). Ik kan me zelf niet zo goed herinneren wat ik in die tijd schreef en ik kan het ook niet terug vinden. Ja ik ben vandaag aardig in balans en sta meestal aardig stevig met twee pootjes in de klei. Ik kan tegenwoordig aardig met mijzelf overweg, maar ontdek ook dat ik wat "eigenaardige" kantjes heb. Zo vind ik mijzelf wel een sociaal mens op zijn tijd, maar tegelijkertijd ben ik ook een beetje een "lonely wolf". Aan de combinatie kan ik nog niet helemaal wennen. Zeker nu er als het om werk gaat in deze vakantietijd weinig te doen is. Ik heb geen gezin (meer) waar ik deel van uit maak. Wel een goed contact met mijn zus en zwager, wonen een end weg. Ik ontdek dus nu dat mijn contacten voornamelijk bestaan uit collega's en mensen die ik (tijdelijk) ondersteun. In zo'n periode voelt dat dan soms ineens aan als "eenzaam". Alleen zijn is vaak geen probleem als ik maar die werkcontacten heb. Dat houdt mij bezig de laatste tijd in de gewone wereld. Geen huisje, boompje, beestje voor Bert, maar wel een leven dat de moeite waard is.

Weet je @bumperjim ik vind zelf dat ik nog verslaafd ben nu ik dagelijks drie bier drink, sommige mensen noemen dat "drinken blijft altijd een kwetsbaarheid". Ik vind persoonlijk dat dit ook voor jou geldt. Ook af en toe wat drinken na een zeer actieve verslaving duidt op een zekere verslaving. Ik leg de grens bij drie bier, jij bij af en toe één maar niet dagelijks. Ook mensen die niet meer drinken blijven in mijn ogen kwetsbaar voor een terugval. Jij geeft mij advies onder de noemer van het is maar mijn bescheiden mening hoor! Je vindt jezelf toch verslaafd! Verder heb ik er ruim drie jaar geleden inderdaad het advies opgevolgd een tijd helemaal niet te drinken, elf maanden om precies te zijn. Jij drinkt nu twee jaar af en toe, ik drie jaar drie bier. Bumperjim drie jaar drie bier is inderdaad een regelmaat met een harddrug, maar in mijn ogen is af en toe maar niet dagelijks dat ook, drinken van een harddrug. Het klinkt als mij kan niets gebeuren. Blijf scherp jongen.

Ik hoor er niet bij!? Het is een gevoel dat ik al in mijn jeugd kreeg omdat ik mij onveilig voelde. Nu een heel leven later is dat gevoel een stuk minder toch!? Mooi niet, het is weer terug en al een tijdje ook. hoe moet ik vandaag met dat rot gevoel om gaan? Ik ben verslaafd, maar drink al jaren dagelijks drie bier. Ik ben niet sterk genoeg om er helemaal mee te stoppen, denk ik dan. Alleen de stoppers hebben recht om hier te schrijven denk ik dan. Ik kan een ander toch niet adviseren maar eens een tijd niet te drinken, terwijl ik zelf wel drink? Ik heb het gevoel dat ik nog bij de ene nog bij de andere partij hoor. Zo heb ik verschillende zware depressies door gemaakt en ik lijk dit door hard werken aardig onder controle te hebben (de laatste was drie jaar geleden). Dan voel ik mij weer een licht gewicht in vergelijking met anderen. Ik heb anti-depressiva afgebouwd zonder ontwenningsverschijnselen, terwijl een grote groep mensen hier veel problemen bij ondervinden. Verder werk ik nu ruim 3 1/2 jaar als ervaringsdeskundige bij MEE, ook daar hoor ik met een zekere regelmaat "Ja maar jij bent een geval apart". Jij kunt wel een"cliënt" zonder bemoeienis van een professional ondersteunen . Ik heb mijn leventje aardig op orde, maar rond dit onderwerp kan ik mijn draai nog niet vinden. Zijn er mensen die hier iets in herkennen? Vaak heb ik dan de gedachte "je moet niet zeuren Bert" het gaat toch goed met je! Je gaat toch zeker niet zielig zitten doen wel! Nou zielig ben ik zeker niet, maar het maakt me wel onzeker.

Dank je wel voor jouw welkom Lika.

Dank voor jullie waardevolle reacties, ze raken aan een onderwerp wat mij nu al drie jaar actief bezig houdt. Dat onderwerp is "Balans". Tot vier tot vijf jaar geleden was ik die innerlijke balans kwijt. De laatste drie jaar heb ik daar hard aan gewerkt met redelijk succes. Toen ik met 17 jaar in de gezondheidszorg ging werken, was die balans al ver te zoeken. Het werk gaf mij een hoog stress niveau, waardoor ik 's avonds een halve liter wodka dronk om deze de baas te blijven. Door zo krampachtig in het leven te staan, ben ik ook forse depressies gaan ontwikkelen en heb ik uiteindelijk ook een alcoholverslaving opgebouwd. Uiteindelijk heb ik spiraal kunnen doorbreken. Balans in mijn leven is vandaag nog steeds een belangrijk onderwerp. Dat stuwmeer zoals Bob het noemt is inderdaad leeg gelopen en minder spanning is inderdaad vandaag het geval. Maar voor mij betekent balans ook dat er een zekere spanning moet zijn. Ik vertaal dat in mijn motto: "Stel jezelf kleine doelen waarbij je het gevoel krijgt dat je er toe doet en ga er dan voor". Daar staat tegenover dat ik ook tijd voor mijzelf wil nemen. Alleen thuis, rommelen in mijn tuin, beetje lezen, TV kijken, simpele dingen. Bumperjim je schrijft: Als t zo'n vast ritme is, dan is het een gewoonte. En een alcoholische gewoonte is vaak een verslaving, dat is een beetje inherent aan het spul (dat is dan weer niet jouw schuld). Als ik dat vertaal naar balans zoeken is voor mij een vast ritme, gewoontes, zelfs als het gaat om alcoholgebruik niet perse verkeerd, misschien zelfs noodzakelijk. Maar goed, zo werkt het voor mij. Ik moet mijzelf goed blijven monitoren. Zo heb ik de laatste drie maanden mijn antidepressivum langzaam afgebouwd naar nul. Het is nu de eerste week dat ik zonder dat medicijn functioneer. Daar ligt nu even mijn prioriteit. Het is precies zoals je het beschrijft lady jane: " in contact blijven met anderen hier en jezelf integer onder de loep nemen momenten van introspectie inbouwen (soort van Mindfulness?) en alert blijven op je valkuilen. Misschien gaat het voor mij wat verder dan mindfullness, ik heb dit een jaar vrij intensief beoefend, het in het hier en nu leven. Het is een instrument geworden om mijzelf open en eerlijk te blijven onderzoeken op een wat dieper niveau, daar waar mijn eigenwaarde zetelt. Dat klinkt misschien wat soft, maar dat is het niet. Niet als je op basis daarvan vandaag keuzes maakt en je gedrag er op af stemt. Dan wordt het soms zelfs hard werken. Fijn om op deze manier zo mijn ei te leggen en dank voor jullie bijdragen.

Hallo Steffen, In mijn geval duurde detox in Amsterdam maar een paar dagen en leverde weinig problemen op. Ik moet er wel bij vertellen dat ik daarvoor drie dagen in het ziekenhuis heb gelegen. Ik had een aardige serie lichamelijke problemen, zoals een longontsteking, uitgedroogd, aan van alles tekort. Men heeft mij daar aardig wat medicatie toegediend, waardoor ik mij van die dagen nog maar weinig herinner. De detox afdeling was wel oké, maar na een paar dagen werd ik overgeplaatst naar een andere groep. Het was de enige plek in de regio waar toen plaats was. Dit was eerlijk gezegd geen positieve ervaring. Het was een opvangplek voor mensen die al lang uitbehandeld waren met daarnaast forse psychiatrische problemen. De sfeer was er vaak gespannen en van behandeling was amper sprake. Als mensen daar weer vertrokken ging men vaak rechtstreeks naar het Leger des Heils voor noodopvang. Maar nogmaals dit is niet de normale gang van zaken op een detox kliniek. De ervaringen die ik hoor zijn vaak vrij positief, het stoppen met drinken wordt vaak ook ondersteund met medicatie, zodat de bijverschijnselen goed te hanteren zijn. Ik zat toen op de Vlaardingenlaan in Amsterdam. Kan me goed voorstellen dat je er tegenop ziet, wel dapper dat je het aan gaat.

Hallo dames, Dank voor jullie welkom hier. Het was inderdaad een pittig traject eer de knop om ging. Maar dan vooral de knop om als het gaat om mijzelf open en eerlijk onder ogen te komen. Toen was negen maanden niet drinken voor mij niet zo moeilijk. Het was nodig om grondig met mijzelf aan de slag te gaan. Die laatste twee nuchtere maanden was ik steeds meer bezig met de vraag, kan ik weer wat gaan drinken. Het hield me dagelijks bezig op een manier die je dwingend zou kunnen noemen. Vandaar mijn keuze om alle levensgebieden een stevige lijn te trekken, ik heb daar ruim de tijd voor genomen. Om op jullie vragen in te gaan, ik drink dagelijks 3 pijpjes Grolsch van 5 procent. Van mijn kant een vraag, je schrijft "En als dit zo werkt voor je dan ben (of lijk?) je adb" Wat houdt adb precies in lady jane? Dan de vraag of ik hier tevreden mee ben. Dat is één van de redenen waarom ik hier weer schrijf. Ik ben aardig tevreden over hoe ik vandaag in het leven sta. Die drie bier per dag geven mij soms het gevoel dat ik nog te actief verslaafd ben. Het geeft een dubbel gevoel. Dus echt tevreden ben ik niet. Ja Lonster als ik emotioneel ben kan ik daar aardig goed mee uit de voeten vandaag. Het is geen reden om meer te gaan drinken. Met emoties, tegenslagen, teveel aan mijn kop kan ik wel omgaan. Ik heb mijzelf aangewend om naast mijn activiteiten iedere dag even in mijn luie stoel te zitten om te voelen hoe het voelt daar van binnen. Op feestjes drink ik eigen nooit, het is misschien krom, maar ik vermoed dat ik mijzelf nog steeds moet bewijzen naar anderen toe. Toevallig heb ik een maand geleden voor het eerst met een aantal collega's op een terrasje zittend één biertje besteld. Maar mijn eerste drankje moest gewoon een watertje zijn, dat dan weer wel.

Mijn naam is Bert, Ik heb vanaf eind 2016 tot ergens in 2017 mijn bijdrage geleverd, ik lees nog steeds bijna dagelijks mee op dit forum. Maart 2015 heb ik voor het eerst hulp gevraagd bij een loodzware depressie en een fors alcoholprobleem. Na een ziekenhuisopname door naar detox en daarna nog zes weken klinische opname. Ik wilde als vervolg dagbehandeling, maar er was een wachtlijst van een maand. Dus een maand alleen thuis doorgebracht, wat helemaal mis liep. Direct weer fors drinken en terugvallen in oud gedrag. Eenmaal in dagbehandeling is er iets opmerkelijks gebeurd. Ik had mijzelf met een smoes ziek gemeld en heb stiekem zo'n drie dagen gedronken. Op tijd gestopt, zodat bij terugkeer mijn urine schoon zou zijn en heb mijn stiekeme drinken dus niet gemeld. Daarna volgde een dag of tien mooi weer spelen in dagbehandeling, terwijl de emoties meer en meer door mijn lijf gierde. Angst om eruit gegooid te worden, schaamte over mijn oneerlijkheid, boosheid over mijn leugenachtige gedrag, verdriet over het toenemende besef hoe ik in het leven stond. Al die emoties streden om voorrang en slapen lukte steeds minder. Uiteindelijk heb ik het op een avond zittend in mijn stoel uitgeschreeuwd, "Nooit meer", "Nooit meer zal ik die krampachtige, onzekere, angstige man zijn". Er werd iets doorbroken op dat moment, het voelde alsof ik een diepere laag aan boorde. Ik was gesloopt maar tegelijkertijd kwam er ook veel energie vrij. Natuurlijk de volgende dag alles eerlijk opgebiecht in dagbehandeling. Ik werd grondig doorgezaagd en kreeg een officiële waarschuwing, omdat ik mijn drinken had verzwegen. Het daarop volgende jaar heb ik mijzelf grondig onder de loep genomen op alle levensgebieden, ben ook als een puber voor mij nieuw gedrag gaan uitproberen. Na een klein jaar, elf maanden om precies te zijn heb ik besloten om weer wat te gaan drinken. Voor ik dat deed heb ik alle levensgebieden opgeschreven waar mijn leven aan moest blijven voldoen. Een week daarna heb ik mijn eerste glas ingeschonken. Ik drink nu drie jaar drie bier per dag. Het nieuwe draadje "Minderen & gecontroleerd drinken" en hoe dit tot stand kwam heeft mij doen besluiten weer mijn bijdrage te willen leveren. Er valt voor mij nog veel te ontdekken op dat terrein. Met vriendelijke groet, Bert

Hallo Smaragd, Er zit inderdaad een plan achter. De onderliggende kern was dat ik erg krampachtig in het leven stond. Altijd onzeker wat angstig. Vond het ook erg belangrijk wat een ander van mij vond. Daarbij erg moeilijk omgaan met stress, tegenslag en emotionele gebeurtenissen. Die onderliggende kern ben ik gaan aanpakken. Dit is dan ook de reden dat ik mijn verslaving nu 3 jaar onder controle heb. Hoe gaat het nu met jou? Groet, Bert

Hallo Smaragd, Voor wat het waard is ik drink ook gecontroleerd. Gemiddeld 3 pijpjes bier per avond, soms één meer. Dit bevalt mij prima. Ik ben in balans en functioneer er goed mee. Groet, Bert

Hallo Catharina, Waar mogelijk wil ik je wel tot steun zijn. Waar heb je behoefte aan? Groet, Bert

Oeps de Gemeente. Hoop dat je een vooruit strevende en gulle gemeente hebt.

Hallo Bolletje, Als je een scoot koopt neem dan geen driewieler als je het kunt betalen. Deze zijn behoorlijk onstabiel. Koop dan beter een vier of vijf wieler. Wat voor positieve verhalen wil je horen? Groetjes, Bert

We blijven roepen hoor!!!

Balen is dat last van je rug! Jannigje je weet dat deze zware dip ook weer voorbij gaat. Het is knap zwaar, maar blijf de hele kleine lichtpuntjes zien. Geef jezelf een beetje tijd. Wel fijn dat je lang geslapen hebt. Hou je taai.

Hallo Jannigje Balen die enorme spanning en extreme moeheid. Kan het zijn dat je somberheid in de laag daar onder ook nog een belangrijke rol speelt? Verder vertel je dat het niet binnen komt. In je eerste berichten hier vertelde je dat het dan enorm opluchtte als je kon huilen en echt verdriet voelen. Heb je jezelf even helemaal vast gezet? Dit heb je vaker mee gemaakt! Misschien weet je dan ook hoe je jezelf kan losweken? Welke gedachten spoken er door je hoofd? Moet je hier even op focussen. Tenslotte na deze ellendige tijd heb je nu wel de kans om echt opnieuw te beginnen. Ik gun het je zo.

Ja, de combinatie alcohol en depressie en je vervolgens isoleren. Hier schrijft iemand met dezelfde achtergrond. Ik vind de huisarts ook een goed idee Maawu. Hoor graag weer van je!