Bert1953

Allemaal hartelijk dank voor jullie welkom hier. Ja en dan het verhaal van o naar 2 of 3 biertjes. Ik voel wel enige schroom om dit verhaal te vertellen. Laten we even vaststellen ik ben verslaafd. Het is eigenlijk volstrekt onlogisch om dan een paar biertjes per dag te drinken. Waarom zou je er voor kiezen een extra bal in de lucht te houden? Toch lukte het mij niet na 11 maanden niet drinken het inschenken van een eerste drankje te voorkomen. Verslaafd dus. Ik ben ik ben er niet trots op. Dit vind ik wel eng om te vertellen maar vooruit. Ik heb toen met mijzelf afgesproken dat drinken mijn leven niet negatief mocht gaan beïnvloeden. Ik ben verschillende soorten alcohol gaan uitproberen. Zwaar alcoholische dranken bevielen me niet. Met wijn dronk ik binnen een week weer 1 1/2 fles leeg, dus leeg gekieperd. Het is bier geworden. Ik heb 7 maanden 4 pijpjes bier per dag gedronken. Helaas langzaam maar zeker in een zware dip van 2 maanden beland. In die periode ben ik weer wijn gaan drinken, 1 1/2 fles per dag tot ik forse maag darmklachten ging ontwikkelen. Dit deed mij teveel denken aan de periode van 2 jaar geleden, toe ik echt totaal naar de knoppen was. Dus wijn weg gegooid en weer over gegaan op bier. Drink nu 2 of 3 biertjes per dag. Dat is in het kort het verhaal. Tot vandaag vond ik dat ik goed bezig was. Alcohol heeft geen invloed op mijn functioneren. Ik heb twee functioneringsgesprekken gehad mijn coördinator is erg tevreden. Ook al heeft zij twijfels bij mijn paar biertjes. Vanmorgen voelde ik ineens wat schaamte. Waarom zou ik moeten schamen?! Het is goed dat ik dit verhaal op schrijf. Toch wel een beetje bizar dat een verslaafde zo in het leven staat niet? Ik weet het even niet meer.

Goedemorgen mijn naam is Bert, man, 63 jaar. Ik heb 2 jaar geleden voor het eerst van mijn leven hulp gevraagd bij mijn alcoholverslaving en depressies. Ik heb mijn zus en zwager gebeld die gelukkig zijn gekomen. Zij troffen een totaal verwaarloosde man aan, omringd door lege wijnflessen. Mijn huis was totaal vervuild. Zij hebben mij naar de huisarts gesleept die me direct doorgestuurd heeft naar het ziekenhuis. Ik bleek sterk vermagerd, uitgedroogd, had een longontsteking en was flink de weg kwijt. Heb daar vocht toegediend gekregen, allerlei pillen, geen idee meer wat precies. Ik ben na drie dagen ontslagen, heb een nacht bij mijn zus en zwager geslapen en ben vervolgens door gegaan naar detox. Vervolgens 6 weken opname in een verslavingskliniek. Ik zit tussendoor even naar mijn privé roodborstje te kijken in mijn tuin. Ik realiseer me dat ik er vandaag een stuk beter voor sta. Ik kan hier weer van genieten. Het was een ellendige tijd die opname daar. Er was alleen plek op een afdeling voor zeer chronische verslaafden met forse psychiatrische problemen. Een dame naast me die colt Turkey afkickte van heroïne. Een dame die voor mijn neus een toeval kreeg. Brrrr. Daarna moest ik thuis 6 weken wachten voor ik in dagbehandeling mocht. Helemaal mis gegaan, ik dronk binnen een week weer evenveel. Goed toch maar op tijd gestopt om nuchter aan dagbehandeling te beginnen. Daarna volgde 3 maanden dagbehandeling en nog een tijd nazorg. Ergens in dat traject heb ik besloten niet meer te drinken. Er volgde een periode van 11 maanden nuchter zijn en wekelijkse bezoeken aan de AA. Na 9 maanden begon het duiveltje willen drinken weer op te spelen. Heb er 2 maanden weerstand tegen geboden maar toen toch besloten weer wat te gaan drinken. Ik kan hier veel meer over vertellen, misschien later. Op dit moment drink 2 tot max. 3 biertjes (lees pijpjes) per dag. Dan de reden waarom ik mij hier voorstel. Ik heb het verhaal hier van een dame gelezen die de sterke drank heeft afgezworen en af en toe een biertje drinkt. Tijdens het lezen overviel mij even een gevoel van schaamte. Dat ik dagelijks een biertje drink. Ik wil graag ontdekken waar dat gevoel vandaan komt. Ik hoop hier het een en ander van jullie te leren en het antwoord voor mijzelf te vinden.

Hallo Silver, Mijn naam is Bert, ouwe knar van 63 jaar. Ik ben een tijdje weg geweest van dit forum. Ik heb ook problemen met depressie en verslaving. Ben nu aan het herstellen van een forse depressie, helaas ook met wat te veel alcohol. Maar het gaat nu serieus de goede kant op. Onze problematiek kunnen we natuurlijk niet vergelijken, maar ik weet wel hoe een depressie aanvoelt. Het voelt nu misschien als een dooddoener, maar de lichtpuntjes gaan weer komen, weet ik uit eigen ervaring. Als ik voor mijzelf mag spreken, mijzelf blijven waarderen (ik weet het is moeilijk) is doorslaggevend geweest voor mijn herstel. Verder de teugels wat laten vieren, terwijl ik toch wel wat grenzen bleef stellen. Nooit meer terug naar het gaatje waar ik ooit zat. Ik vind het geweldig knap dat je in deze omstandigheden toch blijft communiceren op dit forum. Als je vragen hebt stel ze gerust. Ik hoop dat je het goed vind dat ik je blijf volgen in jouw proces.

Hallo Roberto, Hoe gaat het met je?

Enig idee wat er met je lijf, hersenen, je leventje gaat gebeuren als je 4 halve liters per dag blijft drinken. Niet meer maar ook niet minder?

Wat deed die coach waar je wel iets aan had?

Knap dat jij jouw situatie zo scherp ziet en het zo kernachtig verwoord. Voor mij is het voelen van een stukje innerlijke rust heel belangrijk om met mijn alcoholgebruik om te gaan. Het heeft een tijd geduurd maar ik zit nu een stuk rustiger in mijn stoel. Ik kan mij voorstellen dat als je angstig bent en prikkels hard binnen komen een stukje rust vinden moeilijk kan zijn. Van die spanning wil je af en dan is helaas alcohol voor ons snel weer dichtbij. Krijg je er begeleiding bij of moet je het alleen oplossen? Ik was blij met je feedback over een dag stoppen in de week. Heb er ook uitgebreid over gesproken met een lotgenote. Zij heeft trouwens ook angst en paniekaanvallen en problemen met alcohol. Toch een prettige avond gewenst Roberto.

Hallo Roberto, Een keer de mist in gaan oké. Die angst lijkt me erg moeilijk. Misschien moeilijk om er op zo'n forum op in te gaan. Wil je er iets over kwijt?

Hallo Roberto, Dank je wel voor jouw reactie. Nu ik er zo eens over nadenk vind ik dat je een punt hebt. Het feit dat ik dan weer elke dag gefixeerd met alcohol bezig ga zijn betekent dus waarschijnlijk het begin van een mogelijke vrije val. In elk geval zorgt het voor veel onwenselijke onrust in mijn hoofd. Dank je wel. Ik lees dat jij ook werkt aan een balans vinden in jouw alcohol gebruik. Wil je me daar iets meer over vertellen?

Hallo Smart, Moest wel lachen om je vraag. Hi. Een dag in de week niet drinken zou dat jou lukken en waarom niet. Je gaat er dus van uit dan mijn antwoord dat gaat mij niet lukken gaat zijn. Mijn antwoord is "vast wel". Maar ik weet dan wel zeker dat ik weer iedere dag krampachtig met alcohol bezig ga zijn. Zoals je weet ben ik pas 1 1/2 jaar serieus met mijzelf aan de slag. Toen is er iets gebeurd wat bepalend is geweest voor mijn functioneren vandaag. Ik zat in dagbehandeling en had wederom stiekem gedronken en dat niet opgebiecht. Een doodzonde in dagbehandeling. Dat was ik gewend drinken en doen alsof je neus bloed. Dit keer liep het anders. Ik een * week. ik was boos, angstig, verdrietig, paniekerig tegelijk. Ondertussen overdag in DB mooi weer spelen. Uiteindelijk bleef de kreet " nooit meer" door mijn kop galmen. Niet nooit meer drinken, maar nooit meer zo bekrompen en bang leven. Daarna is een jaar niet drinken geen enkel probleem meer geweest. Ik ben gaan leren leven. Mei dit jaar ontdekte ik dat ik al weer maanden bezig was met willen drinken. Ik was doodsbenauwd dat ik zou gaan terugvallen. Dat ik mijn" leren leven" weer zou gaan verliezen. Toen heb ik de keuze gemaakt alcohol gecontroleerd toe te laten in mijn leven. Ik heb verschillende alcoholica uitgeprobeerd. Ouzo, na een halve fles geen enkel effect. Wijn, ging direct de mist in met meerdere flessen per dag. Het is uiteindelijk bier geworden. Dronk ik voorheen bijna nooit. Ik drink dus nu zoals je weet een 1/2 jaar 4 pijpjes per dag. Dat is vandaag de balans die ik heb gevonden. Het stelt mij in staat om te leren leven en die biertjes geven daarbij een zeker rustgevend gevoel. Die balans heb ik nodig om kleine nieuwe stapjes te zetten. Geeft dat antwoord op jouw vraag?

Hallo Smart, Ja ik heb mij kwetsbaar opgesteld daar. Was ik eigenlijk niet eens van plan, althans dat ik daar ter plekke emotioneel werd en er een paar traantjes over mijn wangen liepen. Ik heb mijn verhaal wel gewoon kunnen afmaken. Daarna nog een aantal vragen van mensen beantwoord. Vandaar even mijn gevoel dat ik daar even voor schut stond. Wat mijn baas betreft, Mijn baas is dus de coördinator van ons groepje, een ervaren rot in het vak. Hi. Zij was ook bij die workshop aanwezig. Zo'n workshop is vaak behoorlijk pittig het is dus de gewoonte om achteraf met elkaar bij zo'n bijeenkomst stil te staan. Soms om gewoon vast te stellen dat het lekker liep, soms is er wat meer diepgang nodig. Vandaag moest ik dus even dat nare gevoel kwijt. Goed gesprek gehad samen. Wat dat "jezelf een beetje aardig vinden" betreft. Voor mij is dat echt de basis om mij te kunnen ontwikkelen en mijn verslaving te controleren. Hoe is dat voor jou?

Beste Erik, Mijn naam is Bert. Om antwoord te geven op je vraag. Ik ben niet zo heel veel bezig met alcohol. Ik drink mijn vier pijpjes bier, niet meer en niet minder, en heb hier weinig moeite mee. Wel blijf ik iedere dag alert. Dagelijks meerdere malen. Een voorbeeld. Ik heb gisteren een workshop gegeven voor hulpverleners in Utrecht. Ik ben daar uitgebreid in gegaan op de relatie tussen mijn verslaving en mijn behoorlijk verwrongen gevoelsleven uit het verleden. Heb daar ook verteld dat iedereen met een verslaving die ik tot nu toe heb ontmoet, ongeacht welk middel wordt gebruikt, forse problemen heeft met zijn/haar gevoelsleven en omgaan met emoties. Dat was behoorlijk confronterend en ik was gisteravond dan ook flink van de leg. Dat zijn momenten dat ik serieus bij mijzelf moet stilstaan. Ik ga zo naar een vergadering. Daarna ga ik met mijn baas om de tafel om te evalueren, maar vooral ook om mijn gevoel, dat ik mijzelf gisteren een beetje voor schut heb gezet te bespreken. Hoe ga jij om met wat jij noemt het centrale thema om gaan met je gevoelsleven. Als het kan wil ik graag wat van je leren.

Hoi Mijn Gerrit en moderator. Ik heb de lijst met zelfhulpgroepen doorgespit. Helaas alle groepen die ik vind hanteren het principe van de AA. De wens nooit meer een druppel te drinken. Bert

Hallo allemaal. Ik ben nieuw op dit forum. Korte voorgeschiedenis. Bert vanaf mijn 17 jaar een forse drinker. Reden niet overweg kunnen met mijn gevoelsleven, emoties. De laatste 5 jaar voordat ik hulp heb gevraagd is mijn drankgebruik volledig uit de klauwen gelopen. Maart vorig jaar hulp gevraagd, er volgde een ziekenhuisopname, detox en vervolgens 6 weken behandeling. Terug naar huis daar 3 maanden dagbehandeling en nazorg. Bij Jellinek opgevoed met de stelling je kan nooit meer een druppel drinken. Een jaar bij de AA, hetzelfde verhaal. Ik heb een jaar niet gedronken, maar het werd steeds moeilijker. De drang om te willen drinken werd steeds groter, maar ik wilde niet terugvallen naar mijn verwrongen gevoelsleven, het was me juist gelukt mijzelf een beetje aardig te vinden. Uiteindelijk heb ik de knoop doorgehakt. Ik heb een aantal spijkerharde criteria opgesteld waar mijn dagelijks leven aan moest voldoen. Ik heb mijn omgeving op de hoogte gesteld en gevraagd me in de gaten te houden. Daarna heb ik mijn eerste glas alcohol ingeschonken. Ik drink nu al 6 maanden dagelijks 4 pijpjes bier.

Hallo Roberto, Ik moet zeggen dat ik je reactie niet goed begrijp. Je klinkt erg cynisch en lijkt op de man te spelen. Maar misschien begrijp ik het verkeerd.

Wil je me iets meer vertellen over die zelfhulpgroepen? Links?

Hallo mijn naam is Bert. Maart vorig jaar voor het eerst hulp gevraagd bij mijn verslaving. Vanaf mij zeventiende een stevige drinker, ruim 40 jaar veel te veel gedronken. Er volgde een ziekenhuisopname, vervolgens Detox en daarna 6 weken opname. Vervolgens dagbehandeling, nazorg in combinatie met bijna een jaar AA bezoek. Mei dit jaar (ruim een jaar later) weer gaan drinken. Geen terugval maar een bewuste keuze. Gaan drinken omdat ik verslaafd ben, maar wel met spijkerharde criteria waar mijn leven dagelijks aan moet voldoen. Vandaag 6 maanden later drink ik nog steeds 4 pijpjes bier per dag. Ik ben er niet trots op, het zou beter zijn om niet te drinken. Het is voor ons verslaafden enorm moeilijk om helemaal niet te drinken. In de verslavingszorg kom ik maar één visie tegen, NOOIT MEER DRINKEN. Met mijn kijk op mijn verslaving ben ik niet welkom bij de AA. Mijn vraag: Is gecontroleerd drinken (verslaafd zijn) mogelijk? Het kan want ik doe het al 6 maanden. Waarom is daar zo weinig aandacht voor. Waar kan ik lotgenoten vinden die beperkt drinken zonder terug te vallen naar oud gedrag.