Quinn

Intake is afgesproken voor vrijdagochtend. Ben nu al zo nerveus als een tiener voor z'n eerste date.

Eindelijk middag, hell, de tijd kruipt vandaag!

Goedemorgen, hell, wat is dit vroeg. Dagpact: jowan Lars Quinn

Onder het motto de dingen anders doen ga ik nu naar bed. Dus, nuchtere afmelding, welterusten, tot morgen.

Hé Bjorne, goeie stap om je hier aan te melden. Al een week nuchter, begeleiding aangevraagd, prima keuze en al mooi op gang naar je eigen op maat gemaakte strategie. Je liet me vanmiddag, toen ik het eerst las, meteen schrikken ook met je "zo heftig dat ik elke dag dronk". Als in, ik moet (moed?) dingen eens wat serieuzer gaan nemen.

Het maalt al heel lang door mijn hoofd; als je verandering wilt, zul je zelf moeten veranderen. Maar op één of andere manier willen de consequenties daarvan niet goed tot me doordringen. Want ja, ik wil graag dat sommige dingen anders worden. Ik wil dat de nachtmerries stoppen, dat de behoefte aan verdoving verdwijnt, dat drank niet meer die goede, verdorven vriend is. Dat de nacht nacht is en de dag dag. Echt, ik wil het heel graag. Maar met willen kom je blijkbaar niet zo ver. Want intussen grijp ik nog veel te gemakkelijk naar de drank of een paar pillen. Haal ik de meeste nachten door, omdat ik van tevoren weet dat ik toch niet kan slapen. Staar ik urenlang naar een leeg beeldscherm, omdat de inspiratie ver te zoeken is. Er komt niets nuttigs uit mijn handen. Hulp vragen, het leek een goed gelukte stap. Maar intussen staar ik een groot deel van de tijd uit het raam, gaan de vragen van -oloog half langs me heen en komt er van de ga hier thuis over nadenken vragen niet veel terecht. Of nou ja, ik denk er wel over na, meestal een startsignaal voor een nieuwe fles. Ik doe niet anders. En ja, ik weet dat iedereen me dat al honderd en meer keren heeft gezegd. Maar nu, nu zie ik het zelf wat beter. Volg eens niet je eerste impuls, maar pak de volgende, hoe onzinnig of belachelijk die ook mag lijken. Houd op met in het vicieuze rad gedachteloos rondjes te lopen, maar stap er eens uit. Dat. Hoe, dat heb ik nog niet helemaal duidelijk. Dat het niet meteen allemaal vlekkeloos en prachtig gaat lopen, snap ik ook nog wel. Daarom een heel riskante stap één vandaag; ik laat het koken aan mijn vriendin over. Dat hebben we het ergste meteen achter de rug. Edit: even vriendins naam eruit gevist

Oef, dat zijn stuk voor stuk reacties waar ik in meer rust over na wil denken voor een reactie uit m'n vingers glipt. Bedankt voor de input alvast in elk geval. Verdere mededeling, het is maandagochtend na een nuchter weekend. Dat is op weg zijn.

Nou, op korte termijn word ik niet blij van hem, maar op de langere waarschijnlijk wel. En het dagpact voor een extra stukje motivatie, want na een uurtje psycholoog ben ik vaak rijp voor verdoving en andere onverstandigheden. Daarom dus. En omdat iedereen natuurlijk onwijs blij is met mijn aanwezigheid #datwassarcasme

Dubbel

Goedemorgen, zijn we weer, fris en helder. Straks oloog verblijden met mijn aanwezigheid, maar eerst koffie. Dagpact: Momentum Nadia Bor Rapilos jowan Lars Kruidenthee Quinn

De vicieuze cirkel blijft maar rondjes draaien. Steeds om dezelfde zinnen heen; the child is grown, the dream is gone, I have become comfortably numb. Ik ben volwassen, mijn droom is dood, ik leef in een aangename verdoving verder. De cirkel draait onverstoorbaar door. Ik werk en zelfs bij vlagen hard. Eet, bij vlagen zelfs gezonde maaltijden. Drink, soms een dag of twee niet. Slaap, gemiddeld vier uur per nacht. Vrij, bijna elke dag. Heb seks, op die andere dagen. Cirkel, rond, nieuwe week en weer door. Onverstoorbaar, onveranderlijk. Het grote voordeel van de vicieuze cirkel is dat alles voorspelbaar en daarmee hanteerbaar is. Omdat alles al een keer is gebeurd, weet je wat er komen gaat. Er zijn geen echt onverwachte wendingen of voorvallen, alles gaat precies hetzelfde. De verdoving blijft zonder enige moeite intact. De wereld draait, ik draai mee en er zijn geen aardschokken. Het grote nadeel van de vicieuze cirkel is dat er niets verandert. Alles blijft hetzelfde en is voorspelbaar, waardoor elke uitkomst al bij voorbaat vaststaat. Er verandert niets. Werk, drank, seks, slaap. En weer opnieuw. Het is een overlevingsstand die al lang niet meer bevredigend is. Want het gaat niet goed. Ik merk het aan mijn hoofd, waar ik steeds meer moeite moet doen om er een oorspronkelijke gedachte uit te halen. Ik merk het aan mijn wezen, dat stukje zelf van mij dat steeds meer moeite moet doen om oprecht geïnteresseerd te zijn in hen die me lief zijn. En ik merk het aan mijn slaap, die steeds vaker onderbroken wordt door steeds angstaanjagender dromen. Eigenlijk is die cirkel niet zo vicieus meer. Sinds ik op zoek ben, al dan niet met tegenzin, naar een weg uit de cirkel, werkt de cirkel niet meer zo goed voor mij. Alsof het mij extra aanspoort om er ofwel uit te gaan, ofwel er serieuzer weer in te duiken. Wat gaat het worden, Quinn? Durf je het aan om de algehele verdoving als leven te aanvaarden? Of durf je het aan om te kijken hoe het leven erbuiten is? En ik ben zo dapper niet. Overleven is zoveel gemakkelijker dan leven. Overleven is gewoon alles op nul zetten, de automatische piloot aangooien en gaan. Overleven is de charmante, aimabele vent uit te hangen die alles gedaan krijgt op z'n werk, van z'n chef. Overleven is de donkere, mysterieuze man in de kroeg te zijn, die altijd iemand weet op te pikken. Overleven is de roekeloze kerel te zijn, die illegale pillen wegspoelt met whisky. Omdat het kan en omdat het toch niets uitmaakt. Het maakt niets uit allemaal, omdat ik al lang dood ben. Elke dag overleven is een onverwachte toegift voor hen die me liefhebben. Maar leven... Leven is erkennen dat het anders moet. Dat is toegeven dat ik de juiste manier niet weet. Dat is me een weg zoeken door het mijnenveld van beperkingen op zoek naar mogelijkheden. Dat is hulp accepteren bij een nooit goed opgestart verwerkingsproces. Dat is leren dealen met de bak ellende die van mij dit mens heeft gemaakt. Dat is erkennen dat ik mijzelf de moeite waard vind om moeite voor te doen... I hurt myself today To see if I still feel I focus on the pain The only thing that's real

Ja, sporten helpt absoluut. Zolang je er niet je nieuwe verslaving van maakt uiteraard. Mooi om te lezen dat het je zonder al te veel moeite lukt nu. Niet de aandacht verliezen hè.

Hoe gaat het Lars, zo aan het eind van een moeizaam gestarte dag?

Gelukkig dat het inderdaad mee viel dan, al is de schrik er vast niet minder om geweest. Moet zeggen dat de zon wat minder fel lijkt de laatste dagen

Veel zwaarder basta, dat begrijp ik. _gooit van veilige afstand chocola richting basta_

Hier is het nog zonnig en best warm. Heftig nazomeren. En ach, je weet hoe daf zit; degene met de grootste hekel aan structuur, heeft die het hardst nodig.

Je kent het liedje toch basta? Schuitje varen, theetje drinken.

Het voelt ook weer wat beter, wat lichter. De vrije dagen zijn over, morgen weer gewoon werken. Is ook prettig, weer wat gewone structuur in de dag.

Gisteravond met vrienden slechte films zitten kijken, begonnen met Scream 4 en daarna werd het alleen maar slechter, tot aan Sharknado toe. Ook zonder drank was dat prima te doen, dat wil zeggen, waarschijnlijk waren ze met alcohol minstens zo erg geweest. Omdat ik toch niet kon slapen, vannacht Hot Shots nog maar weer eens gekeken, als ik groot ben, wil ik ook in een wigwam met een deurbel wonen Oftewel, afleiding, afleiding, afleiding, afleiding. En ijs uiteraard. Hopelijk komt deze week bericht over de intake en alles.

Zijn we weer, goedemorgen. Dagpact; Momentum jowan Lars Rapilos Kruidenthee Quinn

Nuchtere afmelding, welterusten.

Scream vier aan en allen aan de cola. Vrienden zijn soms best prettig.

Niet als het een goed jaar was Maar serieus, ja, het is zeker balen. Maar van vallen leer je. In dit geval dat je er niet al bent, waar "er" dan ook is. En dan lijken drie glazen niet zoveel, maar het zijn er drie meer dan je wilde. En nou hup, schouders er weer onder en aan de koffie.

Gewoon afscheren, no way, ik ben gehecht aan mijn vijfdaags baardje.

Stok, deur, dag twee. Goedemorgen. Dagpact : Momentum Kruidenthee Lars jowan Lieve Rapilos MarQ Quinn