Nee, ik drink niet om stoerder, gevatter, wilder en losser te worden. Totaal niet zelfs. Ik drink (nee, niet op dit moment) om mijn gedachten stop te zetten, mijn hoofd uit te schakelen, gevoelens te dempen, rust te vinden en te slapen. Ben veel meer een stille alleen drinker dan een drinker in sociale omstandigheden. Drank gebruik ik wel om een deel van mezelf uit te zetten, ja, dat zeker. Even niet mezelf hoeven zijn, niet constant voelen hoe enorm ik tekort schiet, even niks.
Ik haat mezelf. Niet omdat ik drink, maar om mezelf. Juist tijdens het drinken, als er maar genoeg in zit dan, wordt die haat minder, omdat de scherpe kanten dan verdoofd raken, alles wat zachter wordt. Ik wil niet nog meer met mezelf geconfronteerd worden, zeker niet die zelf zoals ik die zie. Misschien, ooit, als ik de mildheid en genuanceerdheid waarmee ik naar de wereld kijk, naar mezelf kan verplaatsen, wie weet, ooit... dat het leven an sich dan dragelijker wordt.