Quinn

@adri02 ja, dat dus, ik sta nog steeds in dubio. En wanneer ik niet volmondig ja tegen het vervolg kan zeggen, houdt het voor mij per 1 mei op. Volgende fase dan, vandaar.

Zonet werd ik wakker en speelde dit op de radio Een oceaan om in te schuilen Nooit alleen meer hoeven zijn Ik heb gesmeekt niet meer te huilen Alsjeblieft Het leven jaagt geen angst meer aan Ik heb al zo ver moeten kruipen Het laatste stuk zal ook wel gaan Tot ik ga staan

Wacht even hoor, begrijp ik je nou goed? Om dat jij je bij tijd en wijle ergert aan het forum, verwacht je dat anderen je gaan vragen hoe ze zich kunnen verbeteren? ik erger me aan, iets irriteert me. sorry, maar dit is zo'n ergernis.

Goed begin.

@Musashi tegenover sterke extrinsieke verleiding een grote intrinsieke motivatie zetten. Bij veel situaties kun je die van tevoren wat bedenken ook.

@Vocatus hoe top je tv vast ook is, ik hoop dat je er zelf nog lang naar kijken mag. Sterkte met de vinger, wellicht is er een schone nachtzuster?

Welkom @Emmy meteen de vraag maar op tafel, heb je een plan voor het stoppen?

Dank voor de meningen en inzichten. Ik reageer er nu niet op, maar neem ze ook mee in dit hele denkproces. Natuurlijk haal ik eer uit mijn werk en zou ik het een afgang vinden om dit terug te geven. Maar wat is de prijs? En de opbrengst? Dus, ik denk. En praat erover ook, want ook hiervoor geldt dat ik het zelf moet doen, maar niet alleen hoef te doen.

Een beetje van mezelf en een beetje van maggi. Instantnoodles met dumplings. En mijn derde sigaret van de dag.

@Artemis ik had het al gelezen, een grote bundel boos inderdaad. Dat is echt niet verkeerd. Van je af schrijven kan je helpen en dan hoef je het niet eens te laten staan. Maar haal het vooral niet weg voor een ander

Ja, nee, het gaat niet om dat soort twijfel. Als in, ik weet dat ik kundig en deskundig ben, dat ik mooi en helder kan formuleren, dat ik gedegen onderzoek kan doen en dat het eindresultaat er straks echt wel zijn mag. Mijn twijfel geldt puur het persoonlijke, kan ik dit mentaal echt wel aan? Het theoretische gedeelte heb ik zo goed als afgerond, achtergronden en de rest is allemaal min of meer gesorteerd en mooi aangekleed. Maar nu komt de praktijk, nu is het nodig om in gesprek te gaan met mensen. En zonder nou al te veel in detail te willen treden, dan gaat het om veroordeelde pedoseksuele mensen. En nu komt het dus wel erg dichtbij. Ben ik groot genoeg om dit professioneel te houden en kan ik ook hen als mensen blijven zien en niet als gruwelijke misvormingen van de natuur? Zonder zelf terug de diepte in te vallen? Leer ik hier van, of val ik er juist jaren door terug?

Ik eet ijs met een assortiment aan toppings. Van beide veel. Loop wat vast in m'n werk. Koppijn van de gespreksverslagen en ik doe alsof dat aan het ijs ligt. Ik twijfel of ik dit wel kan. Houd niet van twijfel, maar tegelijk is twijfel de bron van elk onderzoek. Dus ik zwam en zwalk. Maar ik drink niet en heb vandaag nog maar één sigaret gerookt en nog maar twee keer gedoucht.

Een vreemde

Alleen dat bij jezelf laten wat bij jou hoort. Mooi inzicht.

Wow, 110 dagen, goed gedaan. En het wordt elke dag eentje meer ook, nog beter.

@bumperjim dit is een inkoppertje

Toe nou, @Bor is alleen in te palmen met ijs met aardbeien, slagroom, chocolade en nootjes. En de juiste looks uiteraard. Waar ik een bak vol van opvreet as we speak.

Dat werd een okay doei voor mij.

Op advies van een wijze dame ben ik me wat aan het oriënteren op lichaamsgerichte therapie. Maar gatver, ik houd helemaal niet van me bewust zijn van mijn lichaam. Dus dat opgelaten gevoel snap ik wel ja. Blijf er wel bij dat juist die dingen waar je je opgelaten bij voelt, vaak helpend zijn. Niet altijd.

O nee, niet zomaar mensen aan de deur, natuurlijk niet. En Spirit, het is puur speculeren hè. En ik wil geen oorlog met @Bor

Dan moet het wel waar zijn @lady jane

Weet ik, het is niet voor het eerst ook. Hoe vervelend ik het ook voor haar vind, daar heb ik geen invloed op. Wel op wat het met mij en mijn gemoed doet. En dat is iets anders dan hoe het was. Ik geloof dat ik niet meer tegen drinkende mensen kan.

Ken je die gevleugelde forum uitspraak al? Het werkt als jij eraan werkt. Bodyscans en alles kan vast helpen, als je maar net zolang volhoudt dat het een organische gewoonte is geworden.

Ik vind het niet eens zo lastig om naar mezelf te kijken, daar kan ik gemakkelijk kritisch naar zijn. Nee, het gaat vooral om anderen, zoals nu Spirit, laatst Smaragd, dat ik geen idee heb wat te zeggen en al helemaal niet wat te doen. Dan klik ik maar weg, niks voor mij. Maar ergens begint dat wel ineens weer mijn eigen behoefte aan drank zich te roeren. Letterlijk rennen helpt tegen veel trouwens hoor, zo raar is die suggestie niet. Maar dat machteloos voelen. Ja, ik geloof dat dat de trigger is.

Ik merk dat ik schrijven en lezen over drank en drinken de laatste dagen erg moeilijk vind. Confronterend was het natuurlijk altijd al, maar nu krijg ik haast fysiek de neiging op de loop te gaan. Hmm, onderzoeken of opzij leggen? Aangaan of negeren?