basta

Lika, even voor mijn duidelijkheid: je hebt zeven weken niet gedronken, en je gaat een traject van acht weken 'burn-in' starten, toch? 'Volledige belastbaarheid' als doel, man, ik zak al door mijn hoeven bij die term alleen. Het lijkt alsof het niet-drinken je redelijk makkelijk af gaat. Waarvoor ben je (bijvoorbeeld) als de dood?

Ha, dank je wel. Weg met de geluksvogels, dit is ónze dag, Quinn! Hoera voor ons en voor alle beren op de weg.

Ja, dat vind ik heel logisch klinken, hoor!

Hé Meya, ben jij online? Ik wil je nog bedanken voor het meedenken ivm het dinges-moment, ik heb weer een valkuiltje kunnen dichtgooien.

Welkom Cali! Ik denk dat er meer mensne zijn met jouw 'patroon', ik hoor het vaker, 360 dagen per jaar droog en de anderen half comateus. Als ze je in zo'n kliniek wegsturen, geven ze toch wel andere opties?

Urenlang klagen over wat er allemaal niet deugt.... kom Lars, kerel, we gaan darten.

Maar Sita.... zo'n waslijst, echt heel, heel pittig. En je drinkt niet! Dat is stoppen voor gevorderden. Wat sterk! Dat betekent dat je echt niet meer wil, wat er ook gebeurt.

Nee mallerd, met jou natuurlijk. Toch Vol?

Goed om te lezen, Phaedra. In mijn geval gaat minderen op wilskracht. Constant die handrem vasthouden. Vandaag niet, morgen weer. Hou vol, morgen mag je weer. Echt stoppen, als ik de knop goed om heb kunnen zetten, kost geen wilskracht want ik doe precies wat ik zielsgraag wil: niet meer toegeven aan die verslaving. Mijn motivatie heeft nu mijn aandacht, daar steek ik energie in. Dat is iets anders dan met de kaken op elkaar: 'ik doe het niet, ik doe het niet' zeggen. (Spuit elf spreekt) Er is een geweldig boek over verslaving + wilskracht van Kelly mc Gonigal, ik noem haar tot vervelens toe omdat ik haar zo goed vind. Ze geeft ook leuke workshops (youtube)

Preciés de goeie plek, Boobo! Welkom, en gefeliciteerd met die 103 dagen. Kom maar af en toe 'weer geslikt' roepen.

Oh, weet je nog hoe je altijd tegen de weekenden aanhikte? Je begon op dinsdag al een beetje te zuchten, en wij maar hobbies en bezigheden aandragen. (Ik overdrijf hoor) Ik vind het zo leuk voor je, Lars!

Geeft niet hoor, je gaf een nette waarschuwing van te voren. Oh ja, hé MDR, dan sla je een brug tussen die twee lagen, toch? Lijkt me onmisbaar. Ik ben een voorstander van rationele therapieen, zoals cognitieve gedragstherapie en rational recovery, maar hier is je gezonde verstand even kansloos. Ontschuldigen, mooi woord, Smart.

Ha! Slaap lekker Smart, blauwe knoop slaap is diepe slaap! Ik ben blij dat ik weer eens het woord 'strapatsen' heb gelezen.

Hahaha, ik had al een vaas met vers water klaarstaan! Lars, wat een prachtige bos! Heel erg bedank voor het plukken, ik ga grijnzend de nacht in.

(Ik ben bij 'kat' gestopt met lezen, dat is mijn achilleshiel) Maar je zegt ervoor wel wat ik me afvroeg: je gelooft niet dat je oké bent. Dat moet op niet-rationeel gebied zijn. Je weet dat het je is aangeleerd, erin gepompt en dat je natuurlijk in feite net zo oké bent als ieder ander, toch? Maar je voelt het niet. Is die gevoelslaag te beïnvloeden?

Soms wil ik een knop met: vind ik héél leuk.

Leuk, Smart! En als je op een gegeven moment denkt: het levert me eigenlijk niks op, dan neem je vriendelijk afscheid.

Tjémig wat een inzicht! (En even tussendoor: neem je die verlenging aan, om dit allemaal te laten indalen+beklijven?) Dus (even kijken of ik het snap) Het vasthouden aan: 'ik ben waardeloos' heeft als voordeel dat je jezelf niet kunt teleurstellen. Je kunt elke avond in de spiegel kijken en zeggen: zie je wel? Ik zei het toch: waardeloos! Lekker simpel. Waarom doe ik dat dan niet ook? Omdat ik weet dat ik dan lieg, mijn paplepel zat vol waardering. Quinn, de overtuiging dat je niks kunt, op welk bewustzijnsniveau zit dat? Kun je daarbij komen? Heeft het zin om rationeel over je zelfbeeld na te denken?

Jammer!

Ik ga deze uit mijn hoofd leren: DBGFVMNDVDOKVDAWG. Mocht er zich weer een jeweetwel-moment voordoen is die voorbij als ik uitgesproken ben, goeie Smart! (Ik heb mijn bericht aangepast want ik ben blij met een gekuist forum.)

Ik moet bij 'heimwee' aan het volgende denken: Een vriendinnetje (4 jaar) die bij mijn dochter logeerde, kreeg midden in de nacht vreselijk heimwee. Ze stikte bijna van het huilen. Té zielig, vond ik. Na een paar troostpogingen zei ik dat ze weer naar huis mocht. Ik had haar moeder al gebeld, die wilde haar wel komen halen. Nou, ze schrok zich kapot! Ze wilde helemaal niet naar huis. Ze had alleen maar heimwee. 'Het gaat wel weer over"' riep ze. Toen realiseerde ik me pas dat ze niet had gezegd dat ze weer naar huis wilde. Ze riep alleen dat ze zo'n heimwee had. Ik lees nu jouw laatste bericht, dus ik schrijf dit er nog snel bij: Ze is later nog heel vaak gekomen zonder een centje pijn. Ik vroeg wel altijd naar haar haar heimwee en dan zei ze heel tevreden dat het heel slecht ging, want dan mocht ze bij mij in bed. Hou vol, SBS!

.sorry, Bob, het was een flauwe non-grap. Fijn dat je deze klus wilt doen, dát wil ik zeggen.

.

Oooh... dat zou wel eens kunnen, Smart. De betekenisvolle geheugenfuncties in de amygdala worden via onbewuste kanalen gestimuleerd, kortom: Het 'Nou en?'-moment. Maar serieus, ik herken het helemaal. Ik denk: nee hoor, ik drink niet. Klaar uit. Lekker weertje vandaag hè jongens? 'Mevrouw, wat wilt u drinken?' 'Een rode wijn graag.' Dat is wat zij ook beschrijft, maar ze eindigt met: de verslaafde kan maar één ding doen: daarmee om leren gaan. (Met die abrupte omslag in goede bedoeling) Ik was door Meya al op dat pad gezet: mocht het al zo zijn dat het me 'overkomt' dan kan ik daar wel op anticiperen. Ik ben nu weer moeiteloos abstinent. (Ja Lars, abstinent). Het doet me niks, geen strijd, geen trots. Ik sta weer naast de boksring. Wat heb ik hiernaar gesnakt!

Ik, linkmichel die ik ben, doe het ook omgekeerd. Dan wil ik drinken en dan denk ik: eigenlijk heb ik heel veel last van dat conflict. Het doet me zoveel, ik stop morgen wel weer, maar nu heb ik even een goeie reden.(Beetje overdreven, maar niet heel erg)