Meya

Dank voor jullie liefdevolle woorden. Heb de groeten en de roos overgebracht aan mijn vrouw en dat waardeert ze. Ik heb afgelopen zaterdag wat gedronken en vorige week dinsdag. Beide keren met mate en zonder gedoe. Ik heb helemaal niet de illusie dat ik er ben. Volstrekt niet. Wel wil ik de draad oppikken waar ik hem in pakweg maart heb laten liggen.

Ik denk dat het inderdaad belangrijk is dat je een aanpak vindt die voor jou persoonlijk goed werkt. Daarbij is 'trek' en het omgaan met trek (zucht, craving, smachten) essentieel. Hoe werkt dat bij jou?

Gelezen

Wat Basta zegt.

Oh ja, je vraag of hoe lang het duurt: ergens op te forum vind je een steengoed filmpje van Els Noorlander, hoogleraar verslavingszorg. Zij zegt dat het ongeveer 3 maanden duurt voordat je hersenen weer wat normaal gaan reageren zonder drank.

Jeetje wat heftig zeg! Het eerste dat in me opkomt als tip is veel van je af schrijven hier. En VGZ heeft een handige mindfullness app. Hoe dan ook, welkom en sterkte!

Zat te typen tijdens je update marQ. Klinkt als een hele hele goede actie!

Gewoon dorst... honger zit wel in HALT, dorst niet. Dorst is bij mij inderdaad geen trigger. Maar dorst was wel een reden om meer sterke drank te drinken. Druk -> dorst -> greep naar het dichtstbijzijnde glas -> slok sterke drank -> meer dorst ... . Niet slim, wel waar. Lukt ie MarQ?

Ik had een goede dag. De afgelopen maanden erg veel onrust (daarover meer op mijn eigen draadje) maar vandaag lekker weer, aardig wat gewerkt en alcohol vrij. Niet helemaal trek vrij. Dat vind ik wel jammer.

Even niet opletten en dit draadje loopt weer als een tierelier.

Hoe is het vandaag gegaan?

De waarschuwende woorden op dit forum zijn natuurlijk logisch. Goede voornemens gaan soms de mist in. Blijf in elk geval schrijven hier. Dat helpt. Ook welkom van mij. Goede plannen en een positieve insteek. Klasse.

Ja, was zeer sterk toegenomen. Dat klinkt passief. Ik dronk weer veel te veel. Het spijt me om te horen dat het jou ook is aangedaan LJ. Merk dat ik daar mee rondloop in mijn hoofd (tijdens het eten, luizen kamen en naar bed brengen van de kinderen). Terugkijkend vind ik het echt onvoorstelbaar wat ik heb gedaan. Ook hier gaat de vergelijking met drank op: het sluipt er in. Verschrikkelijk. Maar dus ja Lars, me richten op mijn vrouw is een goed, een heel goed idee.

Dank voor jullie reacties. De verleiding van die vriendin lijk inderdaad op de verleiding van de drank. Zelfde bijna onbedwingbare aantrekkingskracht, zelfde destructief effect. En ja, ook op de kinderen. In mijn gevoel is er nooit een vrouw 1 en een vrouw 2 geweest, net zoals drank nooit bedoelt is geweest om mijn leven te beheersen. Er was mijn vrouw, en drank en vriendin 'om het vol te houden'. Ik ben de drank gaan aanpakken en had niet door dat de vriendin een nóg destructiever effect had op mijn leven. Mijn vrouw weet er sinds twee maanden van en is erg blij dat ik geen contact meer met de vriendin heb. Ze heeft me - heel genant - eindeloos laten huilen en getroost. Sinds een week of twee kom ik weer een beetje bij zinnen en is er ruimte voor haar boosheid, verdriet en gevoel van vernedering. In overleg met haar heb ik de focus op alcohol losgelaten (een ding tegelijk). Die focus heb ik sinds twee weken terug. Ik pak de draad op waar ik hem losgelaten heb: in overleg met mijn vrouw zeer sterk minderen. In de hulpverlening onderschrijven ze dit plan. (Vrouw 1 staat achter me en leest over mijn schouder mee en zegt: en of vrouw 1 nog een eerlijke kans krijgt. Nou en of!)

Ben ik weer. Waar moet ik beginnen, waar laat ik mijn schaamte en hoe schrijf ik dit op zonder in de slachtoffer rol te schieten? Een aantal jaren geleden hebben mijn vrouw en kinderen een ernstig ongeluk gehad. Sindsdien was het thuis bikkelen, eerst nog met een goede baan, maar toen dat niet te combineren bleek zonder baan. Vrienden bleven steeds meer weg. We raakten behoorlijk geisoleerd. Twee jaar geleden ontmoette ik de moeder van een vriendinnetje van mijn dochter. Ze was intelligent, sexy en vol humor. Ze luisterde naar me, gaf me het gevoel dat ik er toe deed. Vanaf de eerste dag gaf ze aan wel met me in een tentje te willen liggen. Dat hebben we driekwart jaar uit kunnen stellen en toen werd de relatie ook sexueel. Tegelijk at ze meerdere keren per week bij ons, hielpen we haar met haar belastingproblemen en met de afwikkeling van de scheiding met haar nare gemene narcistische ex. Ik heb me maandenlang gedragen als een hondje. Zij kookte nooit, weigerde zelfs de tafel mee af te ruimen. Na ruzie daarover zette ze voortaan braaf haar bordje en dat van haar dochtertje op het aanrecht. Ze gingen met ons mee op vakantie, wij betaalden praktisch alle uitjes en boodschappen. Bij kritiek werd ze boos en liep ze weg. Ze had - en heeft - geen zin in verwijten. Pffffffffffff.... jongens (en meisjes) ik schaam me kapot. Ik had niet door wat er gaande was. Ik heb haar er twee maanden geleden uitgemikt en daarna praktisch non-stop gehuild. En stom genoeg hoop ik nog steeds dat ze straks op de stoep staat om sorry te zeggen. Met een bos bloemen. En honger. Pffff..... tranen.

Gelezen.

Welkom!

Tranen hiero. Niet echt heul handig met stoere verhuismannen door het hele huis. Ff parkeren dus. Gaat lukken, ook zonder drank.

Voor mij is dit de post van het jaar Kohtje en Kruidenthee. Frustratie en protest. Bij mij een waaier aan verslavingsachtig gedrag inclusief inertie en met een waterbedeffect, disciplineer ik het een, dan 'overkomt' me het ander. Stiekum lief zijn voor mezelf en dus niet lief zijn. Ook niet voor anderen. Zodra ik daadwerkelijk ruimte vind voor mezelf wordt ik actief en creatief. Dit zijn spijkers en koppen.

Van harte Lady Jane !!

Bij ons is alles in dozen, klaar voor de verhuizing morgen. Ik ben verdrietig en hoopvol tegelijk. Meld me droog voor het dagpact.

Met mijn knip in je tekst leg ik een relatie tussen verslaving en doorschieten inmiddels verliefdheid die jij er niet in legt. Bij mij is die relatie onmiskenbaar. Ik kan behoorlijk smachten naar drank, maar het is niets vergeleken bij het smachten dat ik kan naar een vrouw. Beide vormen van 'trek' gedragen zich opvallend hetzelfde (komt en gaat, is uit te zitten, wordt getrikkerd door halt, enz). Misschien voor jou helemaal niet relevant, maar ik dacht, wie weet, ik voeg het er bij. Fijn om te horen dat je nog steeds zo in beweging bent. En heerlijk dat je dat droog doet.

Dagpact; Claartje Skyer Vol Leila Lars Nadia Zbb Rapilos Meya

Hey Rosa, ter geruststelling: Agnieta refereert aan een pb-tje dat ze me eind mei stuurde en waarin ze in twee regels zoiets zegt als: hoe istie? Ik mis je. Zo hebben nog een paar frummers prive contact opgenomen nadat ik plots niks meer van me liet horen en dat heb ik gewaardeerd. Ik zou denken, geen spoken zien waar ze niet zijn (heb ik zelf soms ook een handje van). TomTom: drank voegt op dit moment niets toe en doet wel wat schade. Maar ik doe een ding tegelijk en het is een lastig probleem waar ik echt tijd en aandacht voor nodig heb. Nog strenger voor mezelf zou contraproductief werken. Van harte Ietje!