Kohtje

Ik kan er geen vinger achter krijgen waarom.... maar ik voel me nu ontzettend schuldig. Ik weet niets te zeggen, sta verstomd....

Dag Monique, Geef mij zo'n zoon... wauw, helemaal te maf... Ben trouwens wel blij dat mijn moeder dat niet heeft gedaan destijds, hoewel, ik maak er nu (als ik al eens strijk) wel altijd een zootje van wat betreft vouwen en plooien.. Goed dat je niet TE veel gedronken hebt, dat je het kennelijk in de hand hebt weten te houden. Heb je nou achteraf niet zoiets van: dat had helemaal niet gehoeven? Misschien kun je dat dan een volgende keer dat je behoefte aan alcohol hebt meenemen. Stem ze..

Hallo Stien, Je zegt dat je verhaal niet aan zou sluiten wat ons bezighoudt.. Voor mij geldt dat niet. Bijna dagelijks word ik geconfronteerd met dronken mensen op straat. Ik betrap mezelf er op dat ik speciaal let op gedrag dat duidt op dronkenschap, en met een gevoel van herkenning en schaamte realiseer ik me elke keer weer dat ik er ook zo bijgelopen heb. Ook in de supermarkt is dat vaak zo, als ik weer iemand zie die alleen een fles wijn, port, een aantal blikjes bier, noem maar op afrekent. Vooral 's morgens zijn dan vaak symptomen van alcoholisme zichtbaar, zweten, bibberen, de hele bups.. Als ik met de honden loop kom ik vaak langs een gracht waarlangs een grasstrook met een paar bankjes ligt. Op een van die bankjes zit als het redelijk weer is een plaatselijk 'bekende' dronkaard. Als ik zelf nuchter ben (nu gelukkig al een hele tijd achter elkaar) maak ik vaak een praatje met hem, als hij tenminste aanspreekbaar is. Van het voorjaar vertelde hij me dat ie over een paar dagen jarig was en dan 40 zou worden. Op die dag kwam ik vroeg in de avond met m'n hondjes langs dat bankje en hij zat daar met een flink voorraadje bier. Ik feliciteerde hem met z'n verjaardag, en tot op de dag van vandaag heeft ie het daar nog over.. Ik was de eerste die dag die hem feliciteerde. Een eenzaam figuur die voor mij altijd een schrikbeeld was van hoe het zou kunnen eindigen. Maar door z'n sympatieke uitstraling ga ik hem niet uit de weg. D'r zijn er ook wel waar ik met een boogje omheen loop omdat ze vervelend zijn. Deze scene van dakloze zwervers aan de alcohol (en drugs) staat me voor ogen als iets waar ik zelf aan de poort heb gestaan. Uiteindelijk heb ik op het nippertje het tij weten te keren, maar dat schrikbeeld staat me nog altijd helder voor ogen...en sterkt me in het gevoel dat ik m'n leven weer aardig op de rails heb. En dat ik geluk heb.

Zeeman en Katrina, Nee, ik heb (nog) geen eigen website. Ben er wel over aan het nadenken. Samen met mijn vrouw kan ik wel zoiets gaan opzetten, zij de computerachtige kant, ik het beeldmateriaal. Ik zal jullie op de hoogte houden. Moet ik er wel even rekening mee houden dat m'n hele leven zich dan onder de naam Kohtje moet gaan afspelen anders is m'n annonimiteit weg... Dilemma.. Nou, dat lost zich wel op, ben ik niet bang voor... Weet je wat, ik begin maar vast te zeggen dat ik Roberts heet (=voornaam) en Rob genoemd word.

Nou Anna, Zo zie je maar dat jij ook mooi kan verwoorden... Dank je wel.

Brrrr, Zeeman. Ik schreef laatst nog ergens dat ik geen last van hoogtevrees heb, maar er is toch een uitzondering. Ik word helemaal naar van voetstukjes. Ik weet dat het aardig bedoeld is en vind het ook ergens wel een compliment, maar wil mezelf absoluut niet zo zien. Laat mij maar met beide voeten op de grond staan, is me meer dan hoog en moeilijk genoeg...

Hoi Zeeman, Ik ben toch wel een bofkont hoor. Hoef geen week doormidden te zagen want ik heb geen weekeinden. Of misschien heb ik alleen wel weekeinden. Alle dagen heb ik de keus aan het werk te gaan of niet (alweer dat kiezen..) niemand behalve ikzelf die op mijn werk zit te wachten. Als het werk af is willen ze het wel hebben, maar een schilderij blijft een luxe-artikel, men vind het leuk om te hebben maar kan ook heel goed zonder. Dus geen werkdruk van buitenaf, alleen innerlijke drang. Wat betreft Nestor, ik neem daar geen aanstoot aan, het is geen scheldwoord of zo, maar ik vraag me alleen af hoe je er bij komt me zo te noemen... Zoals ik gisteren al zei, ik ben niet oud en grijs (hoewel oud een relatief begrip is) en eerbiedwaardig en schrander al helemaal niet. Ik denk dat de vlag Nestor de lading niet dekt in dit geval. Nou Koekie, je bent er druk mee. Met je kinderen het land doorscheuren, boodschappen doen en je dan ook nog te pletter breien en haken.... Ik wens je veel succes en benzine toe. En nu ga ik weer even m'n werkdruk stoom af laten blazen.... Tot later.

Kiezen.. Kiezen kauwen.. Kiezen kauwen slikken.. Een fijne succesvolle dag allemaal, Kohtje.

Ik heb Ziza net een antwoord op zijn Pb gestuurd en lees nu dit verhaal hier van hem. Ik sluit me aan bij zijn woorden. Ik vind het jammer dat het allemaal zo is opgeblazen. Het is geenzins mijn bedoeling geweest er zo'n drama van te maken en al helemaal niet om onschuldige mensen hier verdenking op zich geladen te zien krijgen. Ik heb me op dat moment even niet gerealiseerd dat er over en weer verschillende irritatielijntjes lopen en was alleen met mijn probleem bezig. Ik wilde alleen een korte mededeling achterlaten voor m'n wegblijven omdat vaker aangegeven is dat dat op prijs gesteld wordt. Het enige probleem dat ik had (gesloten Pb-box) is door dit berichtje opgelost. Dat had ik niet meer verwacht maar is toch gebeurd. Waarmee mijn gevoel van onveiligheid, met m'n mond vol tanden in m'n hemd gezet, weg was... Ik weet het, oud gedrag, de slachtofferrol. Maar ook ik moet nog een hoop leren. Ik hoop dat niemand kwaad is op een ander omdat ik onenigheid heb. Het is zoals Ziza zegt: dit zijn negatieve dingen die van mij zijn, mijn probleem, daar heeft niemand wat aan, daar kan niemand wat mee. Excuses voor alle veroorzaakte onrust. Groet, Kohtje.

Katrina, het spijt me. Ik zal één naam noemen, het is NIET Katrina.. Tja, Katrina, vervelend dat ik dit zo moet zeggen. Soms kan ik je wel ****** maar hier heb je in direkte zin part nog deel aan. Verder word ik weer helemaal warm door al jullie lieve woorden. Met degene om wie het wel gaat probeer ik in contact te blijven. Ik ben niet haatdragend en ik hoop op mijn beurt ook niemand "weg te jagen" van dit forum. Als we maar weer min of meer door één deur kunnen dan komt het plezier wel weer terug, misschien sneller dan jullie lief is. Het vertrouwen is bezig zich te herstellen....

Lieve allemaal, dank zij m'n berichtje is de pb-bus weer geopend en is communicatie weer mogelijk. Ik noem hier geen namen, en wees alsjeblieft voorzichtig met verdachtmakingen..Het is misschien anders dan je denkt. Dit is persoonlijk. Gaat in dit geval alleen mij en de betreffende persoon aan. Liefs, Kohtje.

Beste mensen, Voor de tweede keer in korte tijd is mijn plezier in deelname aan en vertrouwen in dit forum flink beschadigd door eenzelfde deelnemer. Om dit een derde keer niet te laten gebeuren zal ik niet meer actief deelnemen. Een ruzie via Pb's is niet meer uit te praten omdat de boel op slot is gegooid en ik heb niet de behoefte om op het forum zelf verder te gaan ruziën. Groet, Kohtje.

Ja, laat ik maar ophouden... Komt geen end an..

O, enneh.. RAF staat ook voor Royal Air Force, dus qua bevrijding toch wel weer toepasselijk..

Ja Rufus, drie musketiers is een vriendelijker vondst. Hoewel die ook wel van een potje bloedvergieten hielden... Daar vergelijken we het maar niet mee.. Drie voor allen, allen voor drie...

Hoi Rufus, een amusant en opmerkelijk verhaal. Het meest opmerkelijke vind ik nog dat je na al die weken, maanden zelfs al, nog steeds in uren telt. Je weet dus, denk ik, heel nauwkeurig, op het uur af, wanneer je gestopt bent... Goed te horen dat je je zo prima weet bezig te houden en dat het je goed gaat... op wat ongelukjes na. En ook fijn te merken dat je nog steeds binding voelt met het forum.. In elk geval gefeliciteerd met je 15 weken. \ En Anna en Ferry ook uiteraard. Het RAF trio dendert door... (=rufanfer trio)

Stientje, jij ook droog en werkse maar weer. Tot een volgende keer...

Katrina, we zijn niet allemaal zo Annie M.G. Schmidttig hoor.. Ik vind het wel een grappig voorbeeld.. Vooral dat "en ik bleef erbij"... Dan wel uit de lorum, of in elk geval proberend die lorum kwijt te raken... En altijd beter dan "ik bleef er bah". Ook Hihihi, hahaha vind ik wel passend in dit geval...

O, Ellie zag het nu net pas.... werkse en succes. Tot hoors maar weer.

Heb ik al weer gedaan, Marion. Lastig hoor, maar toch wel noodzakelijk blijkt elke keer weer.... Hoogtevrees heb ik gelukkig niet. Kan rustig op een wiebelige steiger staan of op een flinke ladder.

Sorry Katrina, zoals eerst het ADB over Alcoholdebaas, weet je nog?? Die zin snap ik niet... Wat bedoel je daarmee? O, aanpassing... ik zie het... het ABC. Weer die stomme leesbril niet op..

zitten we hier om elkaar te lachen... fijn.

Stien,

Tja Stien, erg hè? En dan zeggen ze dat je nooit op het uiterlijk af moet gaan. Maar er zijn grenzen. Zo'n spin vind ik op zich heel mooi in elkaar zitten, maar het had van mij ook anders gemogen. Iets minder poten, een lekkere vacht , een kwispelstaartje, flaporen, kraaloogjes..... o, sorry, nou zit ik weer een hond te beschrijven....

Dag Wonderen, Neem maar rustig de tijd. Librium helpt je in elk geval de afkickverschijnselen te bestrijden. Ondertussen heb je dus mooi al vier dagen niet gedronken. Da's alvast een stukje in de goede richting. Slaap lekker bij en ja, zo'n hond moet wel effe uit, maar is ook gezelschap... en misschien fris je zelf dan ook weer wat op.. Tot hoors, Kohtje.