Kohtje

Ik snap 't, lief Bammetje. Nogmaals dank je wel. En nu ga ik ook maar eens plat... Welterusten allemaal, tot morgen.

Dank je wel BamBam. Maar wat bedoel je? Weer een dag op het forum of weer een dag ADB of gewoon een dag in het algemeen? Jullie ook allemaal gefeliciteerd met weer een dag erbij...

I will, Ziza. Welterusten..

Fijn dat je een lekkere dag hebt gehad Ziza. Ik ook. Produktief en veel voldoening. En weer een beetje rust.

Welterusten vlindertje...

hahaha, en dat allemaal om niks.... maar wel bedankt voor het helpen bij het overgaan van die drempel...

Tja, nou zou ik wel iets bijzonders van dat duizendste bericht willen maken, MAAR...........................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................ik weet effe niks.

Zullen we dat afspreken, Vlinder, dat ik pas weer schrijf als jij me ingehaald hebt? Kan ondertussen mooi het eelt van m'n vingertoppen weer een beetje slijten. Je kan er onderhand wel een hoefijzer aan vast nagelen zonder dat ik het voel....

Hoi Vlinder en Anna... Nou hier alvast het eerste van die drie berichten.... Ik ben net weer terug van de zelfhulpgroep. Er was maar een kleine opkomst deze week, zes man/vrouw. Maar daardoor hebben we wel fijn kunnen praten. Veel positieve ervaringen deze week, ondanks de toch ook hier wel merkbare herfstdip. Maar alle zes de week droog doorgekomen en toch een hoop positief gestemde toekomstbeelden. Op het draadje van Aura bij Thema's rondom alcohol heb ik vandaag wat geschreven over wat die groep voor mij betekent. Fijne groep, al meer dan een jaar lang erg prettig, ook als ik me zelf helemaal niet zo prettig voelde. Anna, jij zit hier de laatste tijd het ene na het andere jubileum te vieren geloof ik. Da's mooi en verdiend. Vlinder, fijn dat je weer wat terugkomt...

Net "even" "alles" bijgelezen vanaf gisteravond...Pfff. Zou er bijna een vorm van leesblindheid aan overhouden... Anderhalf jaar geleden werd ik in de auto aangehouden voor een algemene politiecontrole. Papieren e.d. waren in orde. Ik mocht bijna doorrijden, maar de agent rook alcohol.. Potverdikkie, hoe kon dat nou. Ik had wodka op en dat rook je toch niet?? Haha... een glaasje misschien niet zo, maar bijna een liter... Ik wilde nog gauw even voordat mijn vrouw thuiskwam een voorraadje bijhalen want anders zou ik het niet redden tot de volgende dag.. Nou ja, om het kort te houden, een aanhouding met verstrekkende gevolgen. Rijbewijs kwijt, taakstraf maar ook door de voor mij zo confronterende en beschamende vertoning het punt waarop ik me realiseerde dat dit zo niet langer kon... Toen ik een paar dagen later de ergste afkickverschijnselen achter de rug had heb ik m'n huisarts opgezocht en verteld wat er aan de hand was. Uiteraard zag ik enorm tegen dit bezoek op maar hoe groot was de opluchting toen hij te kennen gaf dat hij het dapper van me vond dat ik naar hem toe was gekomen. Dat er zoveel mensen maar "doormodderen". Van hem kreeg ik een verwijsbrief voor hulp bij Tactus. Nou ja, begeleiding en behandelingen vloeiden hieruit voort met uiteindelijk goed resultaat. Waarom ik dit nu (weer) vertel? Sinds die dag van de aanhouding heb ik altijd benauwde gedachten gehad als ik een politiewagen of motoragent zag rijden. Teveel werd ik elke keer herinnerd aan die ene dag... Maar vandaag werden we, nadat we bij een tuincentrum een paar planten hadden gekocht, wederom aangehouden voor een verkeerscontrole. In eerste instantie kreeg ik het al weer spaans benauwd, nog steeds dat schuldgevoel van toen. Wederom waren alle papieren in orde, maar toen de agente naar de achterbank keek begon ze te lachen en kregen we (mijn vrouw en ik) een compliment en een opgestoken duimpje van haar. "Jullie zorgen goed voor ze", zei ze. Verbaasd keken we achterom en zagen toen wat ze bedoelde. Op de achterbank stonden/zaten drie schattig lieve planten keurig in de autogordels... heel stilletjes en bedremmeld naar die stoere agente te kijken...

Ben ik nog weer een keer... Balkenende gewonnen? Tegen wie speelde hij dan?

O, Ferry, sorry. Zag je vraagje nu net pas. Ik heb geen lingerie kunnen waarnemen. Dat was ook helemaal niet nodig.... En nu naar boven. Nogmaals welterusten..

Nou, stemmen zal wel niet meer lukken... Ik ga slapen. Welterusten allemaal..

Dat lijkt me een gezonde instelling Marion. Als je man dan toch geen kunstschilder is.... Toch vallen kunstschilders wel mee hoor.

Anna, welterusten, werk ze morgen weer, en heel erg bedankt voor je aanwezigheid hier..

Dan ga ik nu nog gauw effe proberen.... Daarna lekker naar bed.

Konden we stemmen dan, vandaag? Wist ik niks van...

Het was niet bij mij thuis, Joann. Dat mag niet van mijn vrouw....

Ja, dat kun je van een ex-zeeman verwachten, dat ie schilderslessen wil...En breilessen....

Wat vind je dán zo leuk aan je man Marion? Je weet niet wat je mist....

Zo...ik ben weer een beetje ontspannen. Ik heb me vanavond tweeeneenhalf uur vermaakt met een vreemde mevrouw. Zij was helemaal bloot en ik mocht m'n kleren aanhouden. Het was fijn... Volgende week waarschijnlijk weer. Monique, er ligt hier aan mijn voeten een pup van 12 jaar. En in de puberteit is ie ook al jaaaaaaren... Ik denk niet dat dat nog gaat veranderen..

Ik kan er geen vinger achter krijgen waarom.... maar ik voel me nu ontzettend schuldig. Ik weet niets te zeggen, sta verstomd....

Dag Monique, Geef mij zo'n zoon... wauw, helemaal te maf... Ben trouwens wel blij dat mijn moeder dat niet heeft gedaan destijds, hoewel, ik maak er nu (als ik al eens strijk) wel altijd een zootje van wat betreft vouwen en plooien.. Goed dat je niet TE veel gedronken hebt, dat je het kennelijk in de hand hebt weten te houden. Heb je nou achteraf niet zoiets van: dat had helemaal niet gehoeven? Misschien kun je dat dan een volgende keer dat je behoefte aan alcohol hebt meenemen. Stem ze..

Hallo Stien, Je zegt dat je verhaal niet aan zou sluiten wat ons bezighoudt.. Voor mij geldt dat niet. Bijna dagelijks word ik geconfronteerd met dronken mensen op straat. Ik betrap mezelf er op dat ik speciaal let op gedrag dat duidt op dronkenschap, en met een gevoel van herkenning en schaamte realiseer ik me elke keer weer dat ik er ook zo bijgelopen heb. Ook in de supermarkt is dat vaak zo, als ik weer iemand zie die alleen een fles wijn, port, een aantal blikjes bier, noem maar op afrekent. Vooral 's morgens zijn dan vaak symptomen van alcoholisme zichtbaar, zweten, bibberen, de hele bups.. Als ik met de honden loop kom ik vaak langs een gracht waarlangs een grasstrook met een paar bankjes ligt. Op een van die bankjes zit als het redelijk weer is een plaatselijk 'bekende' dronkaard. Als ik zelf nuchter ben (nu gelukkig al een hele tijd achter elkaar) maak ik vaak een praatje met hem, als hij tenminste aanspreekbaar is. Van het voorjaar vertelde hij me dat ie over een paar dagen jarig was en dan 40 zou worden. Op die dag kwam ik vroeg in de avond met m'n hondjes langs dat bankje en hij zat daar met een flink voorraadje bier. Ik feliciteerde hem met z'n verjaardag, en tot op de dag van vandaag heeft ie het daar nog over.. Ik was de eerste die dag die hem feliciteerde. Een eenzaam figuur die voor mij altijd een schrikbeeld was van hoe het zou kunnen eindigen. Maar door z'n sympatieke uitstraling ga ik hem niet uit de weg. D'r zijn er ook wel waar ik met een boogje omheen loop omdat ze vervelend zijn. Deze scene van dakloze zwervers aan de alcohol (en drugs) staat me voor ogen als iets waar ik zelf aan de poort heb gestaan. Uiteindelijk heb ik op het nippertje het tij weten te keren, maar dat schrikbeeld staat me nog altijd helder voor ogen...en sterkt me in het gevoel dat ik m'n leven weer aardig op de rails heb. En dat ik geluk heb.