Kohtje

quote: Originally posted by: fleurtje Oh en Kohtje, ik lees jou altijd graag. Je straalt zoveel rust uit en balans uit Echt weg :$ Oeff...

Daar zeg je zo wat, Niwi. Je kinderen weten niet beter... en het is wel eens anders geweest. Als je kinderen wrok zouden koesteren dan was je nog steeds die alcoholist van vroeger geweest. Als ik wrok tegen mijn vader was blijven koesteren idem dito.. De laatste vijftien jaar van zijn leven heeft hij geen druppel meer gedronken en toch bleef ik hem zien als die verpester van mijn jeugd. Pas nu, 35 jaar later, kan ik hem vergeven en liefhebben omdat ik mijn verleden los heb kunnen laten en mezelf als zelfstandige volwassene kan gaan zien. Ik ben nu verantwoordelijk voor mijn leven nu, daar heeft mijn vader part nog deel meer aan, tenminste wat betreft de consequenties van mijn doen en laten. Ik heb nu zelf de vrijheid van keuzes maken. En dan niet meer vanuit wat me in het verleden is aangedaan en overkomen, maar vanuit waar ik nu sta. Mijn vader was een goed mens, met z'n onvolkomenheden en helaas alcoholist. Ik ben ook alcoholist en probeer ook een goed mens te zijn. Maar daar moet ik wel wat voor doen en mijn onvolkomenheden onder ogen zien. Grootvader zal ik niet worden, denk ik. Maar er zijn genoeg andere mensen om goed voor te zijn.

quote: Originally posted by: niwi het is toch wat om zoiets nuchter mee te maken... Gefeliciteerd met je kleindochtertje, Niwi.. Fijn ook dat je nuchter was

quote: Originally posted by: bolletje Helemaal mee eens Rae. Niet iedereen is in staat om nu eens flink te gaan staan te schreeuwen dat ie aandacht wil hebben. sommigen kunnen dat heel goed, anderen hebben daar meer moeite mee. En dan kunnen we wel schrijven, kom voor jezelf op, of laat jezelf horen, een goeie leersituatie voor je, maar als het gewoon niet in die mens zit, niet in zijn of haar karakter, dan dwing je iemand heel onnatuurlijk te zijn. iets waar hij naderhand hopeloos mee in de knoei kan komen . Juist door heel onnatuurlijk te zijn, door tegen mijn verslaafde denken in te gaan, het niet te zoeken in de schuld van anderen(bv. het forum), het eens niet te verlangen dat de omstandigheden (het forum) zich aan mij aan zouden moeten passen, nu eens niet te verwachten dat een ander of iets anders (het forum bijv.) mij zomaar zou redden, eens niet in het slachtofferhoekje te kruipen met een fikse neut om maar niet te voelen hoe verloren ik eigenlijk was, kortom door eens anders te doen dan ik als alcoholist gewoon was te doen, heb ik de cirkel van verslaving kunnen doorbreken en een opening gemaakt naar het leven zoals het is. Daar had ik moeite mee, maar ik wist ergens diep van binnen ook wel dat als ik het niet anders zou doen dan ik gewoon was, alles onveranderd zou blijven. Daar ben ik niet zelf op gekomen, op die gedachte, ik heb in mijn uiterste wanhoop geprobeerd wat anderen hadden geprobeerd. Bij hen hielp het, dus waarom zou het bij mij niet helpen... Ik ben alcoholist geworden door aan de voorwaarden te voldoen die je tot alcoholist maken. Nu ben ik een herstellende verslaafde door zoveel ik kan aan de voorwaarden te voldoen om een herstellende verslaafde te zijn. Niets gaat vanzelf. Soms heb ik moed nodig om dingen te veranderen die ik kan veranderen. Ik heb mijn nederlaag als drinker volledig toegegeven en ben bereid om dingen te proberen/te doen die kunnen bijdragen aan een leven zonder alcohol. Ik ben bereid me aan te passen aan het leven en eis niet langer dat het leven zich aan mij aanpast. 't Is effe wennen, maar voor mij werkt het. En als het voor mij werkt, kan het voor een ander ook werken. Want zo erg verschillend zijn we allemaal niet. De verschijningsvorm "MENS" is herkenbaar aan zijn overeenkomsten, niet aan z'n verschillen.

ik ga naar huis. Koken en daarna meeting. See U.

het stadium van stuiteren door koffie ben ik voorbij. Net zoals ik katers van alcohol achter me had.. Toch eens wat aan die koffieoverconsumtie doen..

Alcohol niet. Koffie des te meer..

als ik niet drink voel ik me soms wel goed en soms niet goed. Gewoon.. such is life. Als ik wel zou drinken voel ik me bij voorbaat al niet goed omdat ik eigenlijk helemaal niet wil drinken en de volgende dag voel ik me echt niet goed omdat ik gedronken heb.

soms wel, soms niet.

Klinkt op zich goed, Snowy. Soms is resetten nodig, hè? Het is alleen wel even afwachten of na het resetten alles weer goed werkt.

quote: Originally posted by: Gunn 'k verwacht vanmiddag wéér m'n moeder over de vloer, dus alles een beetje aan kant maken. Dit klinkt alsof je katerige gevoel niet het gevolg is van, maar als een voorbode van..

Nee maar, Sneeuwwitje ook hier.. Ook lang niets van gehoord. Alles een beetje rustig, meis?

Een paar dagen, Mick? Goh, ja... al een tijdje niks van je gehoord. "Spreek" je misschien nog wel. Maar ga nu dan maar weg:present: Goed je hier weer te zien. Doegdoeg...

Heeyyy Mick. Met mij goed, en met jou dan? Maar jij bent al weer weg, zie ik nu pas. Je lampje is blauw. Goeiemorgen allemaal. Ja Ari, Kohtje ook hier. Kohtje is vorige week naar een reuzemeeting geweest, 1600 herstellende verslaafden vanuit heel Europa. Daar is ie nog wel wat van onder de indruk. Wonderlijk toch hoe universeel verslaving is. Terwijl ik altijd dacht, toen ik nog dronk, dat ik zo bijzonder en apart was...

Wat mij betreft verandert er niets. Toen ik hier vijf jaar geleden nieuw binnenkwam stond ik ook doodsangsten uit. Het hele fenomeen forum was nieuw voor me, communiceren via een computer vond ik raar en griezelig, sowieso vond ik communiceren iets wat niet bij mij hoorde. Maar door me in het "gewoel" te begeven, alleen omdat me (in een kliniek) geleerd was dat "praten over" een manier was om m'n problemen te herkennen, ben ik deel gaan uitmaken van de groep mensen die toen erg actief was, hier. Ik ben deel gaan uitmaken van een groep mensen door me over te geven. Alleen omdat ik dat zelf wilde. Niemand kon mij hiertoe dwingen. Ook kwam ik hier regelmatig in conflicten terecht, daar was ik soms wel overstuur van, maar ik heb er ook veel van geleerd. En dat is nu precies waar dit forum me mee geholpen heeft: veel over mezelf en mijn eigen tekortkomingen leren, mijn eigen tekortkomingen onder ogen durven zien. Daar is uiteindelijk dit forum alleen niet genoeg voor geweest, ik heb ook hulp gezocht en gevonden buiten dit forum, in Real Life, zoals dat dan heet. Drie en een half jaar geleden ben ik opnieuw aan een behandeling begonnen, ditmaal volgens het Minesotamodel, dus m.b.v. de 12 stappen zoals die door AA zijn opgezet. Eén van de sterke punten hier was voor mij de zelfhulpgroepen die wereldwijd volgens deze zelfde 12 stappen werken. Drie en een half jaar lang bezoek ik nu wekelijks meerdere meetings (aanvankelijk AA, nu voornamelijk nog NA) waar ik d.m.v. ervaringen van anderen en het doorgeven van mijn eigen ervaringen een leven aan het opbouwen ben waarin ik "verslaafd gedrag" leer herkenen en neutraliseren. Dit forum heeft nog steeds een fuctie voor me. In bijna alles wat ik hier lees herken ik (delen van) mezelf. Onzekerheid, angst voor het onbekende is me niet vreemd. Herkennen en me afvragen waarom ik dan onzeker en bang ben helpt me. De Stappen zijn hierin een leidraad voor me. Het forum helpt me om mijn eigen knooppunten te lokaliseren, de stappen helpen me om er wat aan te doen. Eén van de belangrijkste dingen die ik heb geleerd is dat als ik deel wil uitmaken van het leven, ik deel zal moeten nemen aan het leven met al z'n gerieflijke maar ook pijnlijke momenten, zal moeten investeren in het leven door mijn verantwoordelijkheid voor mezelf te nemen. Zonder een lot te kopen zal ik geen kans maken op een prijs. Ik heb me lang genoeg door anderen door het leven laten slepen, m'n verantwoordelijkheden bij anderen gelegd, mijn gevoel van welbevinden afhankelijk gemaakt van de gebeurtenissen en mensen om me heen. Met als resultaat dat alles zinloos werd en ik eigenlijk alleen nog maar voor eeuwig in slaap wilde vallen. Nu is elke dag weer een soort van avontuur, een cadeautje waar ik elke avond weer dankbaar voor ben. Het forum is in die vijf jaar niet zo erg veranderd en dat is ook niet zo gek. Het enige dat ik veranderen kan ben ikzelf. Met dank aan het ADB forum, toen en nu..

Als je meetings nodig hebt om gezond te worden en/of te blijven heb je het niet over een verslaving, Isa. Een diabeet is ook niet insulineverslaafd, toch?

Als ik zeg: "ik hou van jou, omdat....", dan hou ik niet van jou, maar van "omdat".

quote: Originally posted by: Darjeeling quote: Originally posted by: Kohtje .. je hebt van die lekkere lange afscheidden(???) afscheidsrituelen? ja, dankjewel.

:)Terpentijn ruikt lekkerder dan terpentine.. Wil niet het laatste woord hebben, maar vertrouw er op (door ervaring wijs geworden) dat Soothe nog wel weer wat zegt.. je hebt van die lekkere lange afscheidden(???)

Soothe, kunst laat zich niet dwingen, kunst laat zich niet (af)kopen, kunst is vrij. Je hoeft alleen maar vrij te zijn om jezelf te kunnen laten zien of horen. En je hoeft alleen jezelf maar te laten zien of horen om vrij te zijn.. Ga goed.

Borretje, laat de schande achter je, stap er uit en stap in de hoop die toekomst biedt. Vanuit het probleem de oplossing zoeken.

Borretje, vandaag kun je ervoor zorgen dat morgen geen herhaling van vandaag wordt maar beter. Kalmte:heart:

En jij bent degeen die van schriften en pen een samenspel kan maken.

@ Soothe Ja, ik mag niet mopperen. Nou ja, dat mág ik wel, maar ik heb eigenlijk niets te mopperen. Jij nog steeds op de plingplong oefenen?

Heeee, Francesca... schriften.. Da's heeeel mooi. Dag Soothe.