Kohtje

Mooi Jopie. Trusten. 18 meter..... pjoeee hee. Ruime boggies nemen, denk ik zo.

Weet je al waarom er niemand kwam opdagen, blondie?

Overigens ken ik ook veel mensen die in Schotland, Zuid-Afrika of Thailand (12-stappen)klinieken hebben bezocht, van vier weken tot zelfs vier maanden lang, en daar goede resultaten geboekt hebben.

Lucide, ik weet niet of er hier een speciale draad voor is. In de loop van de tijd zijn hier verschillende klinieken, methodes, behandelingen voorbijgekomen. Om dat allemaal na te gaan zoeken lijkt mij onbegonnen werk. Ik zal je mijn ervaringen in het kort vertellen. In 2005/2006 ben ik in Zutphen in een kliniek geweest (HHK). Eerst een week detox, enkele weken later een opname van drie weken om te bepalen hoe ik verder zou gaan: deeltijdopname, klinische opname of ambulante begeleiding. Voor mij werd het toen deeltijd. Drie dagen in de week naar de kliniek voor therapieën, gesprekken, dagboekbespreken etc.. Na enkele weken bleek dat het voor mij niet te zijn. M'n "vrije tijd" gebruikte ik regelmatig om terug te vallen. Ik kon toen doorstromen naar de klinische behandeling. Vijf dagen in de week, intern. Alleen de weekeinden naar huis. Daar heb ik vier maanden gezeten en dat werkte goed. Intens, maar voor mij zette dat zoden aan de dijk. Nadat ik daar weg ging heb ik me hier op het forum aangemeld voor de "feedback" die ik zou gaan missen. Dat ging best goed. 18 Maanden cleantijd heb ik toen gehaald, waarbij aangetekend moet worden dat de laatste 3 à 4 maanden vrij moeizaam gingen. De dingen die ik in de kliniek geleerd had begonnen te vervagen. Het forum was niet genoeg om een langzaam dichterbij komende terugval te voorkomen. Sterker nog, het forum werkte mee aan het afglijden. Overigens niet de schuld van het forum, hoor. Na een tijd van terugval na terugval heb ik me ten einde raad in 2008 aangemeld voor een 12-stappenbehandeling. In Apeldoorn, via Tactus. Duur: 16 weken. Daar moest ik vier, later drie middagen in de week heen. Je bent inmiddels een beetje bekend met NA. Je hebt een boekje met de stappen. In die behandeling werd ik min of meer wegwijs gemaakt in hoe om te gaan met die stappen. Ook veel theorie over hoe de ziekte verslaving werkt. Hoe de manier van denken van iemand met de ziekte verslaving is. Ervaringsverhalen, eigen ervaringen verwerken in het herstelprogramma. En, last but not least, de zeer sterke aanbeveling om ten minste twee meetings in de week te bezoeken en een sponsor te zoeken. Want ná die behandeling (en een jaar nazorg in de vorm van een wekelijkse bijeenkomst van groepsgenoten uit de behandeling) komt het toch op jezelf neer. Voor mij is de combinatie van dit forum met veelal Niet-12-Stappen-mensen én de meetings van NA een gouden gebleken. Ik leer de stappen toepassen in mijn leven door meetings te bezoeken. En ik leer mijn 12-stappen-taal te "normaliseren", om te buigen naar "gewone mensen taal" om op dit forum nog enigszins mee te kunnen doen. Al met al leer ik de dingen én mezelf van meerdere kanten te bekijken. Al met al leer ik ook dat ik nog een hoop te leren heb. En dat is goed. Want stilstand in m'n leerproces heeft me in het verleden niet veel goeds gebracht.

poedermelk of oploskoffie eten, toine.

Het kan best zijn dat het aan de kaak stellen van morele zelfvoldaanheid bij anderen voor jezelf een manier is om de drank te verslaan. Er zijn zóveel manieren. En ieder doet het op z'n eigen manier.

Ik heb een jaar of vijf geleden een vacuum in de benzineleiding van m'n toenmalige eendje weggezogen. Gevolg: mond vol benzine. Meteen uitgespuugd, langdurig naspoelen met water.. én jarenlang geen gaatjes in m'n kiezen. (echt waar)

Less is more, en met een o erbij is Roger nóg moore.

Terug van een paar uurtjes conventie. Nuttig bezoek geweest. Ik bezocht o.a. een bijeenkomst met het thema "moed". Daar luisterde ik naar een speaker die zijn ervaringen in het herstelprogramma met ons deelde. Ik luisterde, moest lachen en huiverde. Alletwee door de herkenning in zijn verhaal. Nu ben ik al een tijdje op zoek naar een sponsor. Al luisterend bedacht ik me dat deze man een goede sponsor voor me zou kunnen zijn. Hij zit enkele jaren langer in het programma dan ik, noemde enkele "valkuilen" die ik voor mezelf ook regelmatig zie opdoemen en is al een kleine tien jaar clean. Bedenken dat iemand je sponsor zou kunnen zijn of vragen of iemand je sponsor wil zijn, zijn voor mij twee totaal verschillende werelden. De eerste is waar ik me jarenlang mee "tevreden" stelde. Een hoop plannen in m'n hoofd waar het door gebrek aan daadkracht nooit van kwam. De tweede is waar ik me sinds het begin van m'n herstel in aan het oefenen ben. Plannen concreet maken. Niet l*llen maar zakken vullen! Direct na de bijeenkomst ben ik dus naar hem toegestapt en hem op de man af gevraagd of hij bereid was m'n sponsor te worden. Daar heb ik wel even al m'n moed voor bij elkaar moeten rapen, hoor. Zo'n held ben ik (nog altijd) niet... In het heel kort heb ik hem even mijn nood aan een sponsor uitgelegd. Ik hoef niet meer wegwijs gemaakt te worden in het programma, ik moet juist regelmatig bijgestuurd worden als ik denk dat ik het programma té goed denk te kennen. Ik heb een persoonlijke spiegel nodig.. eentje die terugpraat met de stem van de spiegel, niet met de (bevooroordeelde) stem van m'n spiegelbeeld. En hij zei JA!! Telefoonnummers uitgewisseld. Ik zal hem een dezer dagen bellen om even verder "kennis te maken". We wonen zo'n honderd kilometer van elkaar, maar dat is in deze tijd van telefoon, internet en auto's/treinen geen direct bezwaar. Ik ben blij en tevreden met deze dag. Hier boerenommelet met stokbrood en kruidenboter.

Kruidenthee, ik heb me uiteindelijk maar neergelegd bij m'n ongestructureerdheid. Ik spiegelde me ook altijd aan 'mensen die alles piekfijn in orde (lijken te) hebben. Tegelijkertijd probeerde ik me in te prenten dat het bij mij allemaal nog wel meeviel. Niet perfect, wel acceptabel. Dat was altijd een strijd tussen wél en niet accepteren van hoe ik was. Die neiging tot perfectie heb ik nog wel altijd, maar ik heb ondertussen rust gevonden in de overtuiging dat ik óók perfect kan zijn in het niet perfect zijn. Bovendien vind ik een ietwat rommelig huis veel gezelliger dan een zgn. 'showroom', hoewel een 'showroomhuis' wel altijd erg aantrekkelijk blijft als uitgangspunt. Zolang ik nog altijd ongeveer weet waar ik dingen terug kan vinden, zolang er geen ongedierte door m'n huis kruipt, zolang de buren niet klagen over stankoverlast, zolang ik mezelf nog thuis voel in m'n eigen huis, neem ik de lichte onoverzichtelijkheid en ongeorganiseerdheid voor lief. En kan ik me thuis voelen in m'n eigen showroom. PS. gelukkig heeft mijn vrouw dezelfde overtuiging en vullen we elkaar qua smaak behoorlijk aan.

Ha A3, toch weer terug. Als ik je beloof dat ik zal proberen geen woordspelletjes meer met je te "spelen", blijf je dan komen? Of ben je tè boos? Ik bedoel, is 't een ding of is 't een dingetje...

Erik, ik benijd je niet. Snap je ook niet helemaal. Werk en privé lopen bij jou volgens mij door elkaar heen of heel dicht langs elkaar. Petje af dat je het droog houdt.

.....een 12-stappen verslaving of een 12-stappen-meeting-verslaving..... Grappig, daar hadden we het gisteren in de (12-stappen) meeting over. Ik ben niet verslaafd aan zuurstof, maar heb het wel nodig. Zo ook met meetings. Ik kan een tijd m'n adem inhouden, maar op een gegeven moment krijg ik het benauwd. Zonder zuurstof ga ik dood. Ik kan een tijd zonder meetings, maar op een gegeven moment krijgt m'n ziekte verslaving weer voedingsbodem. Dat merk ik aan onrust- en onlustgevoelens in allerlei gradaties en vormen. Zonder meetings word ik langzaam weer krankzinnig en ga ik (misschien heeel langzaam) dood. Ze zijn mijn vinger aan de pols, mijn zuurstof.

(.....)Maar ik heb goede hoop dat ik het ga redden.(.....) Hou vast, ploffie. Misschien dat je het dan redt..

Ja jowan, er zijn wat (rare) methodes bedacht. En het is mooi als een verslaafde na kort of lang zoeken een methode vindt die past.

Met een eierwekker zeg je ook stop. Als ie af gaat kun je weer beslissen of je stopt. Eierwekker weer zetten en je bent weer een half uur verder. Als je de eierwekker op een half uur zet kun je zelfs tot 48x 'STOP' zeggen in een etmaal.

Met die eierwekkermethode breng je 'van dag tot dag' terug tot nog kleinere brokjes van bijv. 'een half uur tot een half uur', of nog kleiner...

Geen irritant zingende vogeltjes, geen piepende bolletjes maar een natte hondenneus in m'n gezicht. Vanmorgen vroeg om half vier. Doet ie anders nooit, alleen bij hoge nood.. Hij heeft altijd al last van z'n darmen, pas uitgebreid onderzoek gehad, kuur van twee weken achter de rug. Maar echt veel verbetering zien we nog steeds niet. Het viel me op dat er om half vier 's nachts al veel autoverkeer is op de weg. (weinig oudere dames op de fiets, dat gaf wel een veilig gevoel) Joris, ken je de eierwekkermethode? (volgens mij van onze vroegere forumster H.)

Jan, ik ben hier geen trouwe volgeling, in die zin dat ik niet op de lijst sta. Maar ik volg jullie wel. Van harte gefeliciteerd met je vier jaar droog. En chapeau voor jou dat je hier al drie en een half jaar deze draad bijhoudt.

enne... veel herkenning in je laatste bericht, Kruidenthee. Behalve dat van die maandelijkse perikelen.

Kruidenthee, die dreiging, zoals jij het noemt, is niet beangstigend, slechts realiteit. Maar dan alleen als ik er vandaag een potje van maak. Zolang ik in elk geval vandaag niet drink/gebruik, kan ik die dreiging omzetten in waarschuwing voor waar ik vandaag kom. Ervaring. We zijn (ook hier) allemaal ervaringsdeskundige. Zolang we vandaag niet drinken, kan die ervaring uit het verleden ons tot nut zijn om zich in de toekomst niet net zo te herhalen.

Net weer terug van een meeting. Vandaag 2315 dagen clean. Regelmatig denk ik dat ik geen meetings meer nodig heb. Maar elke keer in een meeting voel ik me weer als nieuwkomer. Belangrijk. Vandaag ben ik clean. Die andere ruim 2000 dagen hiervoor tellen dan niet mee. In één moment kan dat weggevaagd worden, kan ik weer volop in actieve verslaving zitten. Door vandaag clean te blijven heb ik dat doemscenario in elk geval vandaag niet in werking gezet. Gisteren is geweest, morgen is morgen pas. Dan krijg ik misschien de kans om weer alleen voor die dag clean te blijven. Zo hou ik het voor mezelf overzichtelijk en behapbaar.

......... Ik lach trouwens niet om die "vuilnisbakman". In en in triest. Bedenk me vaak dat ik zelf niet zo heel ver van zo'n levenswijze verwijderd was. Op de (zon)dagen dat ie aanspreekbaar is groeten we elkaar altijd vriendelijk. Komt steeds minder voor. Je ziet hem achteruithollen.

Ja, dát ook, rapilos..

Zondags als ik in de vroegte met het hondje (daar is ie weer...) door de stad loop zie ik vaak iemand van vuilnisbak naar vuilnisbak alle afvalblikjes tot de laatste druppel leegdrinken. Ook wel restjes cola, sinas etc. Dan denk ik: die heeft zoute borstvoeding gehad....