Kohtje

Goedemorgen, Ben bang dat het ritje met open dak gisteren een verkoudheidje tot gevolg heeft. Ach, wanneer leer ik het nou eens? Dat is elk voorjaar hetzelfde.. ongeduld en verlangen naar de goede dingen van het leven. Ik kan niet wachten tot het warm genoeg is.. Of ik ben niet geschikt voor open dakkies, een watje.. kan ook natuurlijk. Herken hierin eigenlijk ook wat Jani net schreef. Ik dacht ook elke keer dat zo'n lekker glaasje dit keer wel zou kunnen. En als het dan weer helemaal mis ging dan dacht ik dat ik iets niet helemaal goed had gedaan. Volgende keer zou ik het wél bij één of twee glaasjes kunnen houden, zóóó moeilijk is dat toch niet? Ik dacht dat ik iets fout had gedaan... jaja.. maar wát had ik dan fout gedaan? Ik bedacht fouten in alle hoeken en gaten.. ik probeerde het gewoon nóg een keer, maar ik wist eigenlijk nooit precies waar het dan fout ging. Nou ja, ik wist het diep van binnen natuurlijk wel, maar dát zou ik aan mezelf nóóóóit toegeven. Namelijk dat ik helemaal niet gecontroleerd kón drinken. Ik kon en/of wilde maar niet geloven dat één glaasje al teveel was. Dan zou ik toch een watje zijn? Niet eens een glaasje kunnen drinken zonder meteen helemaal door te slaan? Oke, oke, soms lukte dat inderdaad wél. Dan kon ik na één, of liever twee glaasjes zeggen: doe nu maar iets fris... Maar inwendig zat ik dan al aan een "inhaalslag" te denken. Die had ik dan volgens mijn zieke brein wel weer verdiend. En zo heb ik heel wat jaren doorgestrompeld. Tot het moment dat ik me ging realiseren dat ik, door toe te geven dat ik niet gecontroleerd kan drinken, geen wátje ben, maar gewoon verstandig. En als ik mijn gezonde verstand kan laten heersen over mijn verslaafde brein ben ik zelfs méér dan alleen maar verstandig, dan ben ik ook nog een winnaar. Dan kan ik met het gezonde deel van mijn verstand het zieke deel er onder houden. Pas dán ben ik alcohol de baas. Dat ene eerste glaasje is de openbaring van het zieke (verslaafde) deel van m'n verstand. En als dat zich openbaart dan heeft mijn gezonde verstand het nakijken. Ik kan niet drinken. Dat geef ik toe. Door niet te drinken ben ik geen watje maar een (over)winnaar.

Terug van weggeweest. Helemaal heel. Leuke meeting met citro-kennissen die we al vijftien jaar niet gezien hadden. Ze zijn inmiddels getrouwd en hebben twee zoons, waarvan de jongste vandaag 12 werd. Koffie en gebak dus. Over met je neus in de boter vallen gesproken.. Die eendenmeetings zijn onderhand wel veranderd, hoor. Toen wij zo'n vijftien jaar geleden voor het laatst gingen kampeerde iedereen -inclusief wijzelf- nog in (piepkleine) tentjes. Nu staat zo'n meetingterrein vol met caravan(netjes) en campers.. Maar gelukkig nog wel veel eendjes en eend-achtigen. Het weer begon er in de loop van de dag steeds zomerser uit te zien en aan te voelen. Op de terugreis dakje open, mooie route over de veluwe en langs de kronkeldijkjes van Hattem naar Deventer. Toch halverwege dakje weer dicht gedaan, want het was, vooral onder de bomen en als de zon even "wegviel" best koud. Maar prima dagje gehad zo.. Ben zo blij dat ik niet meer, zoals destijds, van (stiekem) alcoholmoment naar alcoholmoment hoef te leven...

Haha, ProudMary, oude tut... De Dyane was trouwens het antwoord van Citroën op de R4. Practischer dan de echte eend, grote achterklep en iets meer "vermogen".. maar is nooit helemaal gelukt. 't Is nooit méér geworden dan een iets luxere eend. Vrij zeldzaam geworden daardoor. Er zijn er nog maar zo'n 450 in NL. jOwan, we gaan ook alleen via kleinere weggetjes. Langere remweg wordt weer enigszins gecompenseerd door lager gewicht en lagere "snelheid".. Rijden in zo'n soort autootje vergt niet alleen een bepaald soort moed, maar ook gevoel voor humor. En nu: inpakken en wegwezen!! Tot later.

Vandaag weer eens met de Dyane op pad. Vrouw mee, hondje mee, broodjes mee, koffie mee... Op naar een eendjesmeeting. Als dagbezoekers. Er is daar een onderdelenmarkt. Ben nog steeds op zoek naar een rechterbuitenspiegel. Zo'n Dyane is echt nog uit een ander tijdperk. Geen rechterbuitenspiegel dus, maar ook geen 3e remlicht, geen mistachterlicht, geen achteruitrijlamp geen hoofdsteunen, geen gordels achterin, geen "plofzakken", ruitenwisser kan alleen 'aan' of 'uit' d.m.v. een drukknop, clignoteurs zelf uitzetten na de bocht, etc. etc.etc... Totaal onverantwoord onveilig, maar wél leuk!!! Wat haar dan wél weer veilig maakt is dat ik niet drink...

Hee, Erik. Lekker jezelf een beetje verwend dus.. en dan niet door in je bed te (blijven) liggen maar door je lichaam (en indirekt de geest) aandacht te geven. Ik geloof dat je je mededeling net op het moment deed dat alle "kippigjes" aan het woord waren. Ze hebben je denk ik niet gezien . Maar ik vind het fijn te lezen dat je vandaag lekker voor jezelf gekozen hebt.

M'n ega zei vanmiddag tegen me dat ik maar eens wat meer bier moest drinken omdat m'n broeken allemaal te wijd aan het worden zijn. M'n broek zakte zowat af toen ze dat zei. We hebben er samen om kunnen lachen. Vanavond meeting. Fijn.

Nog even over het nuttige met het aangename verenigen: vandaag drink ik niet. Verder vandaag "nuttigloos" maar aangenaam door het leven.

Welterusten Kaboutertje. Ik vind je bewonderenswaardig. En een juweeltje van een voorbeeld op dit forum dat niets het waard is om te gaan drinken.

Ach lieve Agnieta, boos had ik niet genoemd.. ook ontzettend boos kun je worden van niet drinken bij trek. Het gekke is dat je ook ontzettend boos kan worden als je wél gaat drinken als je dat éigenlijk niet wilt.. Dat heeft te maken met machteloosheid en onhanteerbaarheid. Twee dingen die we allemaal helemaal niet willen. En je hebt helemaal gelijk als je zegt dat je niet in één dag verslaafd bent geraakt en er ook niet in één dag vanaf komt. Maar elke cleantijd, hoe kort of hoe lang ook, begint wel met dag één.

Qua risico behoren wij hier op het forum toch allemaal maar tot die "slechts" 2,7%.

In Rusland wordt ook veel meer zelfgestookte en "giftige" alcohol gedronken. Veel Russen bevriezen met alcohol op. De mentaliteit van de Russen is veel melancholieker.. er zijn zoveel verschillen tussen Rusland/Russen en Nederland/Nederlanders dat 't een beetje appels met peren vergelijken is. En bovendien is inderdaad wat Monster al een beetje aangeeft elke alcoholdode er één die onnodig en teveel is.

't Is niet voor het eerst bull, toch? Als het bull is, is dat een moment om te doen wat nodig is om niet in herhaling te vervallen. Trek gaat niet vanzelf over. Je kunt gaan drinken om de trek tegen te gaan, het zwijgen op te leggen. Je bent nu vijf jaar hier om te proberen die trek het hoofd te bieden. Vijf jaar lang was de uiteindelijke oplossing drank. Misschien nu die trek eens doorstaan? Met wat voor middelen dan ook? Van niet drinken word je knettergek als je trek hebt. Maar je gaat er niet dood van. Het kan je leven vergallen voor dit moment. Maar je gaat er niet dood van. Alles en iedereen kan je gestolen worden voor dit moment. Alles en iedereen is waardeloos. Je lijd ontzettend. Je denkt het niet vol te houden, alles lijkt onmogelijk als je niet even wat drinkt. Maar door niet te drinken, ook als het onmogelijk lijkt, na slapeloze nachten, na dagenlang op de top van je zenuwen geleefd te hebben, na aan het eind van je Latijn gekomen te zijn zonder drinken, zul je merken dat het went. De verschrikkingen van niet drinken als drinken het liefste is wat je doet, wennen. Alles toegestaan, behalve drank. Kijken wat dát oplevert?

Dank je wel, Lucide.

Een huisarts die je een beetje kent zal wel de nodige reserves hebben om refusal voor te schrijven. Tenminste niet onder zijn of haar verantwoordelijkheid. Laat een verslavingsdeskundige dat maar bepalen, zou ik ook denken. Verslaafden maken soms rare sprongen.. helemaal als de "nood" hoog is. Ik denk daarbij maar even aan een recent gevalletje hier op het forum.

Ja, rapilos. Wel al veel nuttige dingen/dingetjes gedaan. Maar allemaal van dat losse, (bijna) dagelijks terugkerende, ook wel huishouden genoemd. Het liefst zou ik het nuttige met het aangename verenigen. Maar wat nuttig is vind ik vaak niet aangenaam (behalve boodschappen doen en de hond uitlaten) en wat ik aangenaam vind (m'n vak uitoefenen) is over het algemeen vrij nutteloos.. tenminste voor de samenleving.. M'n vak uitoefenen doe ik momenteel niet. Ik zit met een atelier dat half leeggehaald is en een atelier dat half propvol staat, oftewel, verhuizing. En verhuizen is ook weer zoiets: nuttig, maar erg onaangenaam.. Nou ja, niet zeuren, koh. Dan eerst maar flink nuttig bezig zijn voor het weer aangenaam kan worden.

Best moeilijk om nuttig bezig te zijn als je daar niet voor opgeleid of in de wieg gelegd bent.

Ja, ik ga maar weer wat nuttigs doen..

M'n moeder zou zeggen: "daar waar je hem achtergelaten hebt.."

Ik denk maar zo dat je best wat lef in je donder nodig hebt om nuchter te zijn/worden/blijven.. het valt om de dooie dood niet mee, soms.

Elke dag nieuwe kansen en mogelijkheden, bertd. Misschien beter voor jou als het nooit meer mooi weer wordt? In elk geval de moed niet opgeven. Ik was ook niet in één keer alcohol de baas vanaf het moment dat ik alcohol de baas wilde worden. En dan ineens lukt het. Wanneer dat precies begon weet ik niet meer helemaal.. maar het moet ééns begonnen zijn. Nou ja, ik weet natuurlijk wel wannéér het begon, op m'n stopdatum.. maar hoe en/of wat???? Er was niet een bepaald moment dat ik zeker wist dat het nu wél zou lukken. Dat bleek pas na een tijdje. Na één week, na één maand, na een half jaar, na een jaar, na vijf jaar..... en nog heb ik geen garantie dat het echt definitief gelukt is. Ik heb het als verslaafde in me om terug te kunnen vallen. Als dat gebeurt, kan ik altijd weer opnieuw beginnen. Of niet, natuurlijk. Dat hangt ervan af hoeveel macht ik mijn verslaving geef. Ik weet nu dat ik sterker kan zijn dan mijn verslaving door er een anti-verslaving tegenover te zetten. Die anti-verslaving heb ik gevonden in een programma dat me laat inzien dat ik niet ten onder hoef te gaan aan mijn ziekte. Mits ik daar wat voor doe. En dat is vaak niet zo makkelijk omdat het tegen de ene kant van mijn wil (drinken) indruist, maar de andere kant van mijn wil (stoppen) voedt. Niet opgeven, berdt. Blijven zoeken, blijven proberen, blijven doorgaan. Of je nou wel of niet op het forum bent/komt..

of

hoebedoeluu jopielief??

Mijn hemel, ik heb weer zo'n dag.. . Ik ga maar weer eens wat nuttigs doen.

"Morninkjes", bolletje. Vraag je nou of ik ietwat heb kunnen pitten of vraag je Ietjefietje of ze wat heeft kunnen pitten? Ik heb wel kunnen pitten. Beetje onrustig door de warmte. Maar niet onaardig.