Kohtje

Ja Yvonne, die bijeenkomst vond in het voorjaar van 2007 plaats, in het Spoorwegmuseum. De enige deelnemers aan die meeting toen die hier nu nog regelmatig op het forum aanwezig zijn zijn Spirit die toen nog anders heette en ikzelf... Over 'vroeger' gesproken... D'r zijn hier nu misschien wel forumdeelnemers die toen nog niet eens verslaafd waren, ook niet zonder het te weten..

Die hebben we hier lang niet gezien, zeg... wie 'kent' hem nog?

Goedemorgen allemaal. Bagger geslapen. Omdat onze slaapkamer zich op een momenteel bloedhete zolder bevindt hadden we midden in de woonkamer ons luchtbed neergelegd. Qua temperatuur best aangenaam, maar de honden sliepen aan ons voeteneind in hun eigen manden en waren vannacht de kluts compleet kwijt. De oudste vannacht om half drie ook nog eens piepen en heen en weer trippelen wat voor mij het teken was om er uit te gaan met hem... en ja, diarree. Hij krijgt pillen maar door de warmte en de spanning van het 'vreemde' slapen toch weer van slag. Was gisteren zelf door de verandering óók nog eens m'n nachtpil vergeten te slikken en verging dus halverwege de nacht van de pijn in m'n arm. Die dus ook om drie uur vannacht nog maar ingenomen, maar voordat die werkte ging de wekker al bijna weer. Al met al nu wat duf, maar verder gaat het met hond en baasje nu wel redelijk. 't Vrouwtje heeft het vandaag zwaarder want die moet na deze rusteloze nacht gewoon aan het werk. De enige die overal tussendoor friemelt en nergens last van lijkt te hebben en het allemaal reuzeleuk en spannend vind is de jongste hond... nog altijd een groot voorbeeld voor me, die honden, voor wat betreft het in het hier en nu leven. Maar goed, vannacht zal het misschien allemaal al weer een beetje 'gewoner' zijn voor ons allemaal.

Nee hoor. 'Geiten' was leuk zo op z'n tijd. En zelfs zo bij het forum horend dat we, toen we elkaar voor het eerst zouden ontmoeten op Utrecht Centraal voor m'n eerste forummeeting (was de 2e forummeeting ooit) en elkaar dus van gezicht helemaal niet kenden, afgesproken hadden dat we elkaar zouden opzoeken met de vraag of ze ook van de "Geitenvereniging" waren... Menigmaal vragend opgetrokken wenkbrauwen gezien, die dag...

Zooitje was het vroeger dus.. m'n herinneringen zijn ook niet meer wat ze geweest zijn.

Echt waar?

Jij kent ook iederéén, he bolletje?

Ik ook. Of erger nog: ik ben niet 'eigenlijk' ook wel preuts, maar ik ben gewoon 'gewoon' preuts.. Nou ja, sommige dingen kan ik met de beste wil van de wereld niet veranderen..

Denk je?

Praten MET jou gaat het best als je niet gedronken hebt, Cocootje. Niet dat praten onder invloed niet kan, maar onder invloed is menige mening toch anders dan een nuchtere mening. (Daarom hebben we achteraf vaak zo'n spijt van dingen (óók, of juist voorál de meest fantastische dingen) die we onder invloed verkondigd hebben.) Je hebt je hier weer aangemeld, je wilt je dus eigenlijk niet meer volgieten. Waarom dan die aankondiging van die taxi?

Volgieten met dit weer is alleen voor de 'supersterken'... daar kun je als alcoholist beter niet aan beginnen. Grote kans dat je het niet overleeft.

Nee Yvonne, ik ook niet. Ik smeer me eigenlijk nooit in.. blijf liever zoveel mogelijk in de schaduw. Zie ze hier langs de IJssel ook liggen, vol in de zon op een handdoekje... Mij kun je na een half uurtje zo in de zon oprollen en weggooien. Je ziet ze ook zwemmen in de IJssel.. gewoon midden in, tussen de schepen door. Die hebben waarschijnlijk ook te lang in de zon gelegen...

Je had je ook Kohkoh kunnen noemen, die is er ook nog niet... maar toch wel blij dat je voor Cocootje hebt gekozen. Kan me je naam nog wel herinneren, maar verder niet. Sorry hoor. Maar niet erg, toch?

Maar wel heel dik insmeren, hè? Zo dik dat je bij een duik op het wateroppervlak stuitert en er bovenop blijft liggen... Insmeren schijnt alleen te helpen als de laag crème nog wit ziet... heb ik gezien in één of ander consumentenprogramma.

Nou nou...

Goedemorgen allemaal, ik lees net 'even' het weekend terug en wil nog even terugkomen op mijn 'besluit'. Ik zei: "'Vroeger' leerde ik hier op de dagdraad door interactie met anderen met m'n verslaving om te gaan. Op wie is wie stelde ik me even voor, hier (dagdraad) kwam ik dagelijks met wat me bezighield. Dat huidige heen en weer hoppen van het ene 'dagboek' naar het andere groeit mij boven de pet. Ik verdwijn hier ook. Of dat tijdelijk of voor 'eeuwig' is weet ik nog niet, maar ik ben voor nu de samenhang, het overzicht en het 'familie'gevoel totaal kwijt." Ik heb daarmee niet gezegd dat ik vind dat het forum moet veranderen naar "terug in de tijd". Alles verandert in de loop van de tijd en ik doe m'n best om bepaalde dingen bij te houden. Dat kost me soms veel moeite, maar de naar mijn eigen kunnen zinvolle aanwezigheid op dit forum wordt me, in plaats van een soort van 'vanzelfsprekendheid', meer en meer een gevoel van 'verantwoording afleggen voor mijn aanwezigheid hier'. In de eerste plaats omdat ik het steeds moeilijker vind worden om me in te leven in 'willen stoppen met drinken' en ook in het 'net gestopt zijn', daarvoor moet ik steeds meer en meer gaan graven en zoeken in 'hoe het ook al weer was'. In de tweede plaats wordt het daardoor ook steeds moeilijker om het 'forum anno nu' te volgen. Toen op de dagdraad de drank- en stop- gerelateerde problemen nog allemaal langskwamen kon ik de grote 'rode draad' van velen nog een beetje volgen, maar nu heb ik af en toe het idee dat ik per persoon waar ik op zou kunnen en/of willen reageren eerst een soort van naslagwerk moet doorworstelen om maar vooral geen 'stomme dingen' te zeggen. Een antwoord of reactie op iemand moet voor m'n gevoel nu meer 'wetenschappelijk verantwoord' zijn, waar me 'vroeger' nog wel eens gewoon iets ontschoten kon zijn... Waar het op neer komt is dat ik me niet goed meer kan inleven in het wel en wee van de forumdeelnemers. Dat neem ik niemand kwalijk, ook mezelf niet. Maar ik ga niet meer zo m'n best doen hier. Ik zei dat ik niet wist of ik tijdelijk of voor eeuwig hier zou verdwijnen. Ik weet ondertussen al wat meer. Ik ga hier niet voor eeuwig verdwijnen. Sterker nog, ook niet tijdelijk. Het lezen kan ik niet laten, en af en toe een reactie is in mijn ogen dan onvermijdelijk. Wat niet wegneemt dat ik 'vroeger' in sommige opzichten mis...

Eens, Antoinnette. 'Vroeger' leerde ik hier op de dagdraad door interactie met anderen met m'n verslaving om te gaan. Op wie is wie stelde ik me even voor, hier kwam ik dagelijks met wat me bezighield. Dat huidige heen en weer hoppen van het ene 'dagboek' naar het andere groeit mij boven de pet. Ik verdwijn hier ook. Of dat tijdelijk of voor 'eeuwig' is weet ik nog niet, maar ik ben voor nu de samenhang, het overzicht en het 'familie'gevoel totaal kwijt. Succes allemaal in elk geval. Dat dan nog wel...

net andersom bedoel je, denk ik... ?

Als ik dit lees komt bij mij het gevoel op dat je nu ook midden in een craving zit.. je 'verzint' van alles en nog wat om dat eerste glas maar te kunnen nuttigen. Je weet het nog uit te stellen tot nu toe, maar ik lees hunkering waar jij het een experiment noemt. En als je merkt dat het drinken van 1 glas tot erge(re) cravings leidt zeg je dat het experiment voorlopig weer van de baan is... ik hoop dat die cravings je dat 'toestaan'...

Kun je dat wórden dan? Dan zal ik het altijd wel geweest zijn maar kon ik het verbergen. Nu niet meer. Eindelijk mezelf...

Lastig, kruidenthee, die beren. Vooral 's nachts. Ik kom ze ook vaak nog tegen, zitten meestal vast aan die verkeerde benen, dus 's morgens. Ik denk dat we een goedje, een geurtje uitscheiden dat beren aantrekt, dat we een berenaantrekkaraktertrek hebben. Zo iets...

Goedemorgen. Zo, het 'omslagpunt' is weer voorbij na m'n tweede kop koffie. De omslag tussen: 'Ik doe niet meer mee met dit forum (het beruchte 'verkeerde been' naar: 'Goedemorgen'. Weer een nieuwe dag voor de boeg. Druk dagje. Zo eerst 'Schengenverklaring' ophalen bij de huisarts i.v.m. mee te nemen medicijnen naar het buitenland, straks toch even met de oudste hond naar de dierenarts, een vervangende dierenarts omdat onze 'eigen' dierenarts ivm ziekte is gestopt met z'n praktijk en vanavond onze nieuwste aanwinst (een Acadiane uit 1981) ophalen. En tussendoor de gebruikelijke huishoudelijke taken. Maar nu eerst voor de zekerheid nog een 3e kop koffie, een kleintje... Ik hoop voor jullie dat je niet zoveel verkeerde benen naast je bed hebt staan al dat ik blijkbaar heb.

Of ik me nu wel of niet op het dagpact zet, ik drink toch niet. En de lijst hier op het forum vind ik meer decor dan helpend. Ik. Vind ik. Voor mezelf. Is geen oordeel over het dagpact maar zegt wat het met mij doet. Met mijzelf, met ik. Niet met jullie dus. Voor de duidelijkheid.

Hee Lars, stiekeme niet-drinker.. zo ongemerkt toch al weer acht maanden. Gefeliciteerd, joh. En fijn dat je het met 'moeder overste' zo getroffen hebt. En wat betreft die revalidatie: er 'gewoon' aan beginnen en 'we zien wel' is vaak de enige en beste manier om iets te beginnen waarvan je nog niet weet of je er wel aan moet beginnen.. niet geschoten is altijd mis. Succes. Ik heb destijds ook via revalidatie en ergotherapie tips en handigheidjes aangereikt gekregen waar ik nog veel aan heb. En ben daardoor ook zelf nog weer op ideetjes gekomen waardoor ik nog altijd aardig 'uit de voeten' kan met m'n handen.

Nee, iets langzamer.