Kohtje

Is die revalidatie iets van tijdelijke aard of blijvend, Lars? En is dat dan om wat je nog kunt zo lang mogelijk te kunnen blijven doen? 3 Dagen per week is niet niks. Maar eerst idd vakantie. Volgende week ergens, toch?

Ook van mij een goedemorgen allemaal. Zo gauw weer naar de flat, en laden en lossen maar weer. 't Wordt steeds meer losse restjes bijeenschrapen. Daar staat tegenover dat de leegte in de flat groter en groter wordt. En da's nou net de bedoeling. Als de boel leeg is moet ik nog een toiletruimte renoveren. Nieuw plafonnetje en achterwandje. Die heb ik er ooit uitgesloopt i.v.m. lekkages, maar nooit meer wat aan gedaan en de keuken heeft ook wat aandachtspuntjes. Willen we het appartement voor een redelijke prijs verkopen dan is er nog wat werk aan de winkel... Vandaag drink ik niet. Als iemand de behoefte voelt om een extra naam op de dagpactlijst te zien dan mag diegene mijn naam toevoegen. Maar het hoeft niet, hoor.

Nee Bor, ik ook niet. Ja, het toevoegen aan de lijst om de lijst 'op papier' langer te maken. Maar die dag-afspraak is niet voor de leuk maar voor mezelf. Het toevoegen aan het lijstje hier is alleen maar uiterlijk vertoon. De gedachte erachter is een serieuze belofte aan mezelf die ik -al dan niet bewust- elke dag doe.

Twee keer... mooi. Met vechten is de kans op verliezen levensgroot aanwezig. Met acceptatie en overgave valt alleen winst te behalen. En kalmte/rust. Wat op zich al winst is.

Je hebt je dag niet, Lente. Komt wel weer goed.

Vraag me af hoe je zo'n lijst over het hoofd kan zien... Zal ik me er dan, om het een nóg langere lijst te laten lijken, voor vandaag ook maar opzetten? Om de ledigheid wat voller te laten zijn, voor de volledigheid dus.. OK, niet vragen, DOEN!!! Dagpact: Lars Lente. Kohtje

Jawel.

Nou, 't is voor vandaag wel weer leuk geweest. Eén autolading aan dozen, doosjes en deuskes daar trappen af en hier trappen op gesjouwd. In m'n uppie want er was vandaag geen hulp beschikbaar. D'r zit zoveel ateliertroep*) tussen waar ik met geen mogelijkheid afscheid van kan nemen. Alleen de voorraad potjes, flesjes en bakjes heb ik weggegooid omdat die hier in m'n atelier ook al weer buitenproportionele vormen begint aan te nemen. Ik spaar sneller van die dingen op dan dat ik ze op maak. M'n armen vallen zo'n beetje uit hun kommen, nu. Dus vanmiddag weer even kalm aan en dan morgen weer een dag. *) onder ateliertroep versta ik half volle schetsboeken, halfvolle tubes verf, halfvolle potten verf, stukken geprepareerd linnen in de meest onmogelijke maten, oude, half of bijna helemaal versleten kwasten en penselen, stompjes potlood, restjes kneedgum, allerlei half oppe aquarelverfdoosjes en net zulke doosjes krijt, en zo voort en zo voort... dan tel ik de half affe schilderijen en tekeningen nog niet mee...

Goedemorgen allemaal. Naar de flat. Zakken en dozen vullen. En wegbrengen. Tot het te warm wordt. Vanmiddag ergens. Denk ik. Joepieeeeeee!!

Nee, die herken ik. Geen nieuwe verslaving maar één van de eerste. Achteraf bezien was lezen, en dan vooral het me terugtrekken in de aangeboden fantasiewereld, een van de eerste indicaties van m'n ziekte verslaving. Het liefst zat ik de hele dag op m'n kamertje met boeken, strips, in combinatie/afwisseling met tekenen, om maar niet aan de dagelijkse gang van zaken te hoeven meedoen. Met leerboeken later, op school, had ik dat minder. Ik heb veel geleerd, maar het waardevolste toch in de praktijk, door schade en schande. Pas veel later ging ik de connectie zien tussen lezen en leren en kon ik ook meer plezier vinden in zgn. leerboeken. Zolang er maar geen overhoringen en tentamens/examens aan vastzaten en in m'n eigen tempo dingen mocht oppikken en uitproberen...

Vooral als je ook nog terug moet...

Zo'n bank hebben wij hier ook staan. Er is slechts één hapje uit de voorkant (puppie) en hij ziet een beetje erg zwart omdat de honden er, als ze natgeregend zijn (en daarna wel afgedroogd) zich nog eens lekker langs die bank droogschurken.. Dat probeerden we een beetje schoon te maken elke keer, maar het regent te vaak in Nederland om dat met goed fatsoen bij te kunnen houden. Dus nu laten we het maar zo en wachten tot de honden de deur uit zijn voor we een nieuwe bank kopen..

Vond er niks engs aan, juist wel een beetje kick. Vooral die versnelling als de 'aanloop' genomen wordt.. en dan plotseling de wereld kleiner zien worden.. Heb een keer een rondvlucht gemaakt (in Denemarken tijdens een eenden/HY meeting) in zo'n klein prutsvliegtuigje. Dat was op een grasbaan. Hobbelen, rammelen, piepen, knarsen, tot we los van de grond kwamen.. toen alleen nog motorgeluid (gelukkig wel) en gierende wind. Of je met een lelijk eendje de lucht in ging.. vond ik sensationeler dan met een verkeersvliegtuig. Een jaar later (weer tijdens diezelfde meeting) met een piepklein helicoptertje, zo'n soor grote libelle. Links de pilote, in het midden mijn vrouw en rechts ik met de videocamera. Zat wel in de gordels, maar verder geen deur naast me, alleen een touwtje. Kon ik mooi een beetje naar buiten hangen tijdens het filmen. Prachtig!! (Zucht!!)

Ik ga er hierboven nou wel vanuit dat die oordoppen bedoeld zijn tegen 'knappende' oren, maar is dat wel zo? Denk je ze misshien nodig te hebben om het snurken van je buurman of buurvrouw niet te horen tijdens de vlucht?

Als je achterop op de bagagedrager zit zou ik dat wel doen, Lars. Vliegtuigen maken nogal lawaai naar achteren toe. Maar alle gekheid op een stokje, ik denk dat kauwgom zo'n gek idee nog niet is. Als het al nodig is. In vliegtuigcabines wordt de luchtdruk toch gewoon constant gehouden? Ik heb één keer in zo'n groot verkeersvliegtuig gezeten en heb niets gemerkt van 'knappende' oren of zo. Heb je in de auto in bergachtig gebied meer last van, als je 'snel' omhoog of omlaag gaat. Hoe dan ook, ik wens je (ook) alvast een heel fijne vakantie toe. Je bent een bevoorrecht mens, Lars, met zulke dochters.

Ja, mooi. Dat lijkt de makkelijkste weg omdat je zelf het dichtst bij jezelf staat, maar je zult ze de kost moeten geven die zichzelf als niet de moeite waard zien.. Iedereen is de moeite waard en zou zichzelf op de eerste plaats moeten zetten. Zonder mij bestaat mijn wereld ook niet.

Fijn dat je weer 'opgelucht' bent, Lente. En Gypsy, fijn dat je het niet-drinken zo serieus neemt. Ik was in het begin bang dat je het alleen voor 'hem' deed, en gedeeltelijk was dat dan misschien ook wel zo, maar niet alléén maar... je doet het echt voor jezelf. Door zo 'jezelf' te zijn vergroot je je kansen op elk gebied in de maatschappij.. ook op het gebied van de liefde..

Goedemorgen allemaal. Sjipsie, jammer dat het zo gelopen is. Ik hoop dat je je een beetje bijeen weet te houden en niet gaat drinken om 'het leed te verzachten'. Maar je bent de laatste maanden toch wel zo gegroeid dat je ook wel doorhebt dat dat het laatste is dat je moet gaan doen.. en zélfs als laatste niet..

Goedemiddag. Vanaf vanmorgen vroeg in m'n flat bezig geweest met opruimen, schoonmaken en twee keer de auto volladen met spullen voor de kringloop. Morgen verder. Eind van de maand willen we 'm in de verkoop doen. Godzijdank is het niet meer zo heet. Trappen op- en afsjouwen blijft echter helaas trappen op- en afsjouwen, ongeacht de temperatuur. Beetje bekaf nu dus. Verder niet veel te melden, de hersens staan met dit voor mij ongewone fysieke gedoe een beetje stil. Of het moet zijn (wat melden betreft) dat ik er weer een maandje kan bijschrijven. Elke keer als het de 13e is ben ik me weer bewust van het feit dat ik gestopt ben met drinken.. Dag voor dag wordt vanzelf maand voor maand en jaar voor jaar. Geen kunst aan.

Behalve de vrijheden die hier genoemd werden ben ik ook zeer ingenomen met het feit dat ik niet elke keer meer zó beroerd ben dat ik weer moet drinken om me niet zo beroerd te voelen. Die cirkel doorbreken (stoppen) heb ik meerdere keren gedaan maar keer op keer stapte ik er ook net zo makkelijk weer in. O, wat was ik beroerd van dat beroerd zijn... Uiteindelijk bleek het niet de cirkel van het steeds weer stoppen en beginnen te zijn die ik moest doorbreken maar de cirkel van steeds weer beginnen en stoppen. Ik moest niet het stoppen zien te continuëren maar het niet-beginnen. Stoppen kon ik nog wel. Maar niet-beginnen vergde van mij een hoop ontdekken, uitvinden, maar vooral erkennen en toegeven. Toegeven dat ik niet was zoals ik dacht dat men vond dat ik zijn moest.

Als je geen drankprobleem hebt dan kan een borreltje/biertje/wijntje nou juist weer een beloning zijn... Je hoeft nuchterheid niet als beloning te zien, het is de beloning voor niet toegeven aan je drankzucht. Of je het nu leuk vindt of niet, die beloning, je krijgt het er zomaar voor noppes niemendal voor terug... wat je er dan weer mee doet is een ander/volgend verhaal...

Ja, hihi... ik weet dat het Bor was, maar dat 'eergisteren' weet ik niet zeker, dát geloof ik..

Wat Bor (ik geloof) eergisteren al aanhaalde: nuchterheid is de beloning op zich. Daar hoeft van mij ook niks bijzonders/speciaals/uitzonderlijks/duurs/lekkers/etc. tegenover te staan.

Ja @Sislyn, leuk. Maar zo'n twintig jaar geleden gingen zo'n beetje elke twee weken wel naar een meeting met ons (destijds) eendje, nu nog een stuk of drie, vier per jaar met onze Dyane en/of Acadiane. Overdaad schaadt meestal. Dat was zeker het geval met die citroën-meetings. Wel proberen we elke twee jaar naar de 2cv-wereldmeeting te gaan, elke keer een ander land. Zo komen we nog eens in landen waar normaal gesproken onze keus niet op zou vallen. HY-bussen zijn echt heel leuk. Maar ik heb te weinig verstand van techniek om me dáár aan te wagen..

Heb je opgetreden dan, Francoise?? Alleen de artiesten krijgen een beloning na afloop van een festivalletje, voor de bezoekers is het festivalletje op zich al de beloning.