Kohtje

Vaarwel ikkanhet. Rust zacht.

Ja, dat weet ik, @renaldo61. Toch maar (weer) eens bespreekbaar maken bij je huisarts? Of zelf serieus wat onderzoek doen naar mogelijke oorzaken of naar foefjes om de slaap te bevorderen?

Maandag 13 oktober 2025 is nieuw, inclusief kansen

is dat nou niet veel verschrikkelijker dan in één keer "plons" aan de kou 'wennen'? Nou ja, ik kan me er sowieso niet goed een voorstelling van maken. Ben zó'n enorme koukleum.. dus hoe dan ook: chapeau!!

Ik vind vaak rommel verplaatsen al een probleem omdat ik dan dingen niet kan terugvinden die altijd een vast plekje in de rommel hadden...😁

Haha, @Spirit, nee, ze heeft mij altijd goed kunnen zien. Dichtbij zag en ziet ze uitstekend, maar de staar kwam opzetten en veraf werd alles steeds valer en vager. Nu ze al bijna 60 jaar diabetes type I heeft is alleen die lichte achteruitgang van haar ogen eigenlijk een godswondertje. Blindheid, amputaties van voeten en benen zijn niet ongewoon bij diabeten, maar zij komt er (tot nu toe) genadig van af. En ik daardoor natuurlijk ook. Wat soepeltjes lopende onderdelen betreft, daarin verslaat ze me ruimschoots. Op alle fronten.

Dank je, @Moeps. Ik wist niet dat elk huwelijksjaar een jubileum met een naam was. Barnsteen dus. En dat in hetzelfde jaar dat ik voor het eerst in het geboorteland van m'n vader was, alwaar heel veel barnsteen vandaan komt.

Voor het eerst sinds tijden weer eens uit eten geweest met m'n vrouw. Een simpele doch voedzame maaltijd in een bistro hier op de Brink. Reuze leuk weer eens. Ter gelegenheid van onze 34e trouwdag vandaag. En m'n vrouw kon zomaar weer eens de overkant van de Brink helder zien omdat ze vorige week nieuwe lenzen geïmplanteerd heeft gekregen. Kan ze ook weer zelf autorijden. Vinden we alletwee fijn.

Ze hebben het dan wel vaak over de kracht van herhaling, maar teveel herhaling kan ook afstomping tot gevolg hebben. Tijdens mijn jarenlange meetingbezoeken vertelde ik in mijn shares eigenlijk altijd zo'n beetje hetzelfde verhaal, namelijk m'n eigen ervaringen in m'n herstel. Dat herstel was nou niet zo opzienbarend dat ik meerdere keren per week een totaal andere ervaringen had te delen. Om het voor de toehoorders, maar vooral ook voor mezelf in zekere zin een beetje "levend" te houden, probeerde ik elke share met andere woorden, een andere insteek en andere voorbeelden of vergelijkingen te vertellen. Opdat het niet zo'n automatisch afgestoken verhaaltje werd waarvan de strekking op den duur aan me voorbij zou gaan. Daardoor kon ik mijn eigen herstel beter als echt persoonlijk herstel zien en niet als een zgn. logisch gevolg van het blindelings volgen van richtlijnen en adviezen.

"Ik kan geen alcohol drinken, want als ik een glas drink, drink ik er twee en dan een volgende en een volgende … Daarom drink ik geen alcohol." "Nooit meer. Ik heb dit kunnen bereiken dankzij de hulp van mijn psychiater en mijn Femke." "Een nieuwe dag, nieuwe kansen." Je eigen woorden, misschien helpt het, of dringt het weer een beetje beter tot je door als een ander deze woorden schrijft.@renaldo61

Ja, die ken ik nog maar al te goed. Maar ik ging ook altijd wel en heb nooit, geen enkele keer, spijt gehad dat ik gegaan was. Ook niet als ik na 40 km rijden op een meeting kwam waar we maar met z'n tweeën of drieën waren. Dat kwam wel eens voor, en ik moet zeggen dat die meetings net zo waardevol waren als de drukbezochte meetings. Vooral doordat alles er om heen (koffie zetten, literatuur klaarleggen, kortom de ruimte klaarmaken voor de meeting omdat je van tevoren niet weet hoeveel mensen er komen) alsook het in acht nemen van het volgen van het format met twee, drie, vier mensen, me deden inzien dat structuur de rust en kalmte geeft die voor een verslaafde in herstel zo belangrijk is. Of we nou met z'n tweeën, drieën of met z'n vijfentwintigen waren, sharen en luisteren naar andere ervaringen hadden altijd een positief effect op m'n eigen herstel. Gewoon blijven gaan, Zbb en serviceposities aanpakken voor de betrokkenheid. Dat helpt echt. 👍

Mag je, waar je nu woont, helemaal geen huisdieren? Ook geen kleine, zoals bijvoorbeeld een hamster, cavia of ander knaagdier dat binnen gehouden kan worden? Of een (binnen)kat? Vogels, vissen... noem maar op, iets waar verder niemand last van hoeft te hebben. Want hoe klein en/of onbeduidend dan ook, elk (levend) huisdier heeft liefdevolle aandacht nodig en ben je dus voor nodig. En ik begrijp volkomen dat niets jouw Femke kan vervangen, maar met elk ander levend wezentje kun je een nieuwe band opbouwen. Ik beschouw onze honden ook niet als vervanging van onze eerdere honden, maar wel als b(h)ondgenootjes voor déze tijd van leven.

Ik vraag me dan af of dat gisterochtend heel vroeg was of gisteravond heel laat. M.a.w. hoort 0.00 uur bij eergisteren, gisteren of bij vandaag?

Dat is jammer @Lonster1. Ik ben ook niet zo van de Nederlandse series en films omdat ik het acteren vaak zo toneelschool- geacteerd vind, maar Oogappels vind ik toch wel een pareltje. (en dat terwijl ik weinig tot niets heb met (opgroeiende) kinderen/pubers. (praktijk-gezien))

Knakker nog recht zo die gaat? Ik voelde trouwens bij mijn laatste alcoholstop helemaal niet (meer) iets van weemoed. Eerder het gevoel van met een acute wortelontsteking naar de tandarts gaan en geholpen worden. Eerst dus een gevoel van wanhoop, met vooral de nadruk op het 'hoop'-gedeelte van dat woordje en daarna de enorme opluchting van 'er vanaf zijn'..