Mormel

Nou, ik heb dit gedaan en ik kwam eigenlijk lichaamsdelen tekort, toch voor zo'n korte sessie. Goed, trio was eenmalig, denk dat dit heel anders verloopt wanneer de vrouwen bi zijn en je een hoop middelen hebt om de nacht door te brengen.

@Smaragdie: je haalt verschillende topics door elkaar. Laat het eten je smaken lieve schat, en een dikke knuffel, neen ik kus geen mannen. Maar eet en ga rusten, de nacht is snel. Waarom zou ik agressief zijn naar jou? Het is jaren geleden dat ik geweld gebruikt heb en de laatste maal was om iemand te beschermen. Eigenlijk nog nooit geweld gebruikt om iemand aan te vallen, dus was bazel je nu?

Oei, dit heeft echt niets te maken met seksen. Ik ben als kind er al van overtuigd dat overbevolking het grootste probleem is voor onze planeet, dus voor mij is dit een logische keuze. Minder mensen -> minder consumptie -> minder productie -> minder vervuiling. Echt, ik zou er niet over twijfelen.

@Smaragdie: dit gaat heel cliché klinken, maar is niet zo bedoelt. Wat ik denk dat bij veel heteromannen het verschil is in omgaan met andere mensen tegenover heterovrouwen en gay mannen, is echt het "het kan met niet schelen" gehalte. Als ik 's avonds naar de kroeg ga voor een pint en misschien een vrouw op te scharrelen, dan hou ik me niet bezig met andere mensen. Ik wil mijn pint in rust kunnen drinken, misschien daarna een vrouw versieren en al de rest kan mij niet schelen. Ergens denk ik ook dat dat hetgeen is wat de afgelopen vijf (tien??) jaar fout is gegaan. Het moest ons ineens allemaal belangen hoe iemand aangesproken werd, welke gender je had... bla, bla, bla; doe gewoon je ding.

Laten we nog niet spreken over taal. Vele jaren geleden eens na bijna een jaar mailverkeer eens afgesproken met een meisje uit de omgeving van Den Haag; wel zeer blij dat zij in haar vertrouwde omgeving zat, want ze verstond mij amper. Nochtans heb ik verder in Nederland nooit problemen gehad dat mensen mij niet konden verstaan. Was een zeer vreemde dag toen.

Nope, ik kan doorgaans beter met vrouwen om dan met mannen. Heb totaal niets met sport en machogedrag maakt mij gewoon agressief. Helaas als ik vrouwen onderling bekijk en hun gesprekken volg, zijn ze zelden een haar beter. Ben gewoon niet zo'n mensen mens. Blijft bizar. Terwijl ik de menselijke intelligentie als het summum van de evolutie beschouw, kan ik niet anders dan rond mij kijken en me afvragen wat er de afgelopen eeuw gebeurd is. Mocht ik nu een knop voor mij hebben waarbij elke mens terstond vernietigd zou worden, ik zou twijfelen; mocht het zeggen dat het 50% van de mensen vernietigd, ik zou hem dadelijk induwen.

Dat ben ik me de voorbije dagen ook aan het afvragen zeker omdat er ook andere dingen in mijn leven spelen die aandacht vragen. Vandaag eens met de verpleging bellen of zij een beter zicht hebben op de termijn waarover we spreken want dat was eigenlijk niet zo duidelijk.

Dagpact: renaldo61 Mormel @renaldo61: laat me dan direct een duit in het zakje doen. Sluipverkeer wat heb ik er een hekel aan. Gisteren op een forum iemand die zich druk maakte omdat een gemeente een sluipweg had afgesloten, waardoor hij nu genoodzaakt was om in de file te staan op de drukkere steenweg. Volgens hem verhinderde de gemeente hiermee het optimale gebruik van het wegennet. Wel, ik woon zelf in zo'n dorp dat steevast gebruikt wordt als baan tussen drie opritten van dezelfde autostrade, en het is gewoon kut. Niet alleen zorgt dit verkeer voor veel lawaai, daarnaast zijn sommige gemeentewegen niet uitgerust om met zoveel verkeer om te gaan en tot slot zorgt het er hier voor dat redelijk wat ouders hun kinderen met de wagen naar school brengen omdat ze het te druk vinden om hun kinderen te laten fietsen. Natuurlijk ben ik bevooroordeeld want geen wagen, maar als je dan in gedachten houdt dat 37% van de werknemers op minder dan 5 kilometer van hun werkplek wonen (in totaal 63% als je het oprekt naar 10 kilometer) en quasi al die wagens voortsjokken met enkel de bestuurder; denk ik dat we nog eens stevig mogen schoppen tegen dat droombeeld van mijn wagen mijn vrijheid.

En nu ga ik echt mijn kop houden.

Voor zij dit het kennen.

Toch nog eentje dan. Focus op de tekst lieverd.

Zachter om de nacht af te ronden. Deze al vaker geplaatst, maar hij is hier wel op zijn plaats.

Omdat Josh mijn droomman zou zijn mocht ik op mannen vallen.

Deze is voor iemand die het wel zal weten.

Een van de beste nummers over verslaving ooit. De uitvoerder Trent Reznor is op dat vlak een voorbeeld, want iemand die kampte met verslaving en dit overwonnen heeft. Voor zij die hem niet kennen: Trent is een absoluut power figuur. Stevige mentale problemen, toevlucht gezocht in drugs, afgekickt rond zijn veertigste, groot voorstander van intellectuele vrijheid, dwars van commercie, ....

Vandaag bij mijn moeder geweest. Ik wist dat er nog één zus aanwezig ging zijn, maar toen ik er aan kwam waren al haar zussen en haar broer daar, sommigen met partner. Allemaal mensen die ik sinds het overlijden van haar vader (mijn grootvader) in 2008 niet meer had gezien. Kennelijk gaat het nu vrij snel en is ze in feite al in palliatieve zorg. Ook haar dienst is al geregeld (die vind plaats in de kapel van de psychiatrische instelling waar ze verblijft) en vervolgens wordt haar lichaam overgedragen aan de wetenschap waarbij het maximum een jaar later wordt vrijgegeven voor crematie. Het was zeker vijf jaar geleden dat ik mijn moeder nog in levende lijve had gezien en terwijl ik enerzijds die vermagerde en verzwakte vrouw zag, zag ik ook nog steeds die manipulatieve vrouw die iedereen rond haar vinger wondt met haar zielige verhaaltjes maar ondertussen haar handjes niet kon thuishouden; iemand die ik nooit alleen had gelaten met mijn stiefzoon hoezeer ze ook aangaf eens graag te komen oppassen. Mijn broer kan helemaal niet omgaan met mensen die aftakelen en mijn vader heeft aangegeven enkel langs te komen als zij daarnaar vraagt, dus allicht zal ik de enige zijn van de mannelijke kant van de familie die ze nog ziet en die op de dienst aanwezig zal zijn. Zelfs al drukt het op mijn gemoed en heb ik er eigenlijk totaal geen behoefte aan, toch heb ik mij voorgenomen om nu wekelijks langs te gaan met het besef dat dit geen maanden meer zal duren. Iets vreemd besefte ik wel daarstraks. Een oude buurman (WOII veteraan, krijgsgevangene geweest) waar ik als kind jaren bijna dagelijks langskwam en die mij leerde messen te slijpen en hoe met vuurwapens om te gaan (voor mij echt een belangrijk persoon geweest), is overleden op 24 december 1998. Grootvader langs vaders kant 26 december, grootvader langs moeders kant 4 januari, grootmoeder langs vaders kant 28 december. Het lijkt dat de belangrijke mensen in mijn leven steeds lijken te vallen rond de jaarwisseling en ik heb het gevoel dat mijn moeder daar geen uitzondering op zal zijn. Ik denk volgende week alvast de kerstboom op te zetten om wat licht te brengen in deze donkere dagen.

Waarschijnlijk heb ik deze al eens geplaatst.