Mormel

@Sofi007: Vandaag gaat vrij goed, hou het lekker bij koffie en heb mijn taakjes in het huishouden voor vandaag al achter de rug. Onze hond is ook bij me en dat helpt niet alleen om een bepaalde structuur aan te houden maar zorgt er ook voor dat ik buitenkom en soms mensen passeer. Ik moet zeggen dat beide impulsieve beslissingen wel goed zijn uitgedraaid. Dat huis heb ik grotendeels zelf gerenoveerd over een termijn van zes jaar en daarbij is de waarde verdrievoudigt. Mijn vrouw blijft voor mij de beste partner die ik kan wensen mede omdat we elkaar ook op creatief vlak aanmoedigen en al is mijn stiefzoon niet de makkelijkste (ass en odd) toch heb ik hem heel graag. Zelf probeer ik momenteel een beetje op de rem te staan. Ben pas begonnen met een nieuwe job (zeer beperkt, 1 dag per week) en gisteren was ik al vacatures aan het afgaan om er een tweede bij te nemen. Dat is dus wel een werkpuntje: zodra ik enkele dagen droog sta en het goed gaat, schijn ik te vergeten hoe slecht het soms kan gaan. Hoop dat je ook een fijne zondag hebt en dat je naast nuchter ook stabiel blijft.

Dagpact: Mormel

Veel plezier met je visite deze avond. Dat nadenken over veel verschillende dingen herken ik wel en eigenlijk ga ik zelden nog in discussie met mensen daar ik gemerkt heb dat mijn mening meestal stevig afwijkt van de norm. Als je graag leest heb ik wel een boekentip voor je: Ethics into action van Peter Singer. (Toch heel kort over de wolf: ik denk dat we al een heel stuk zouden opschieten mochten veehouders terug leren om hun dieren te beschermen. Niet alleen door een fatsoenlijke omheining, maar ook door gebruik te maken van honden, net zoals we eeuwen gedaan hebben en het nu nog altijd gebeurd in gebieden waar ze altijd al last hebben gehad van roofdieren).

Dagpact: renaldo61 MaryArt Yvonne Mormel

117

@Sofi007: Ik vind dat een goede vraag. Op korte termijn merk ik dat ik rustiger ben en dat mijn gemoed niet langer zo op en neer gaat. Maar dan denk ik ook terug aan de twee periodes dat ik langere tijd zonder alcohol ging. Bij de eerste keer had ik na een halfjaar het idee om een huis te kopen. Kreeg dit idee in maart, in april was het huis gekocht en in juli woonden we erin terwijl het een vervallen woning was die compleet gerenoveerd moest worden. Tweede keer dat ik een tijd nuchter stond besloot ik in januari om mij een vaste sekspartner te zoeken. In februari een vrouw ontmoet en relatie mee begonnen, in maart waren we verloofd en waren we onze trouwdag aan het plannen. Momenteel ben ik nog constant aan het hervallen, maar ik weet dat er een moment zal komen dat het mij lukt om nuchter te blijven. Gezien de ervaringen uit het verleden ga ik dan ook aan mijn psychiater vragen om mij extra in het oog te houden en indien nodig mijn medicatie te verhogen.

Ik vraag mij af waar jij je kennis haalt, want alleen al de uitspraak dat vogels niet territoriumgebonden zijn buiten broedtijd klopt al niet. Een simpel voorbeeld: in mijn tuin heb ik veel bessenstruiken, een aantal fruitbomen en verschillende hoekjes met dood hout die er op gericht zijn insecten te lokken; sinds jaar en dag heb ik hier een roodborstje dat vaste klant is en bijna zo tam geworden is dat ze op een meter van mij komt zitten als ik buiten op mijn terras zit. Dus ik ben vrij zeker dat mijn tuin voor dit vogeltje een territorium is. Verder over vogels en territoria: https://www.vogelbescherming.nl/actueel/bericht/vogels-in-hun-territorium Ondanks dat hier zes katten rondlopen zie ik hier zelden lijken van vogels (wel regelmatig muizen, waarvoor ik ze ook dank want ik heb nooit muizen in mijn huis), behalve na het broedseizoen wanneer er redelijk wat jonge vogels gepakt worden die zwakker zijn dan hun broertjes en zusjes. Eigenlijk vind ik het vrij absurd dat we katten met de vinger gaan wijzen over de afname van onze biodiversiteit, terwijl de mens daar de allergrootste oorzaak van is. Dan hoeft het niet eens te gaan om vlees eten, zelfs voor je groenten en graanproducten worden jaarlijks tonnen pesticiden en insecticiden gebruikt.

@renaldo61: dit is eigenlijk in de eerste plaats een reactie op een bericht dat je elders schreef. Mij lijkt het dat je redelijk wat steun haalt uit het forum dus is het misschien niet zo verstandig om hiermee te stoppen omdat je het gevoel hebt ongewenst te zijn. Ben je trouwens zeker dat dit speelt en dat je niet tegenkanting ervaart als een teken dat je ongewenst bent? Als je geen vertrouwen hebt in de begeleidster, waarom ben je er dan al zes jaar mee aan het samenwerken? Ik ben niet vertrouwd met het zorgaanbod in jouw regio, maar ik weet dat als ik in die situatie zou zitten ik mij snel op een wachtlijst zou zetten bij een andere zorgverstrekker daar er in mijn regio verschillende instellingen zijn die ondersteuning bieden bij verslaving.

@alesto: naast de gebruikelijke tips die je allicht zult kennen, hier eentje van mij. Als ik de dag bepaald heb dat ik wil stoppen zorg ik voordien dat ik gekookt heb en allerlei voedsel in huis heb gehaald, de dag zelf zorg ik er dan voor dat ik effectief niets van taakjes heb en dus me gewoon moet concentreren op het niet drinken. Voor mij betekend dit meestal dat ik dan op een dag een hele serie uitkijk en 's avonds op tijd mijn nest in kruip. Moet wel zeggen dat ik weinig tot geen afkickverschijnselen toon, dus misschien hebben anderen betere tips. Geef ook eerlijk toe dat het stoppen bij mij weinig problemen oplevert, het is het volhouden dat momenteel nog niet lukt.

Toch bizar. Ik heb het even moeten natellen, maar in mijn tuin komen dagelijks ongeveer zes katten en toch zit het hier vol vogels. Ligt het aan de katten of ligt het aan de inrichting van de tuin, wie weet.

Bedankt, nu weet ik weer waarom ik een amstaf bull terïer heb. Om al die * mensen op afstand te houden, want ze doen niets anders dan consumeren en de planeet om zeep helpen. Je hebt er zelfs een deel die zich druk maken over de 20 miljoen dieren die katten jaarlijks vangen, terwijl we zelf wel rond de 650 miljoen dieren slachten in Nederland elk jaar opnieuw. Echt wat een * soort is die mens.

@renaldo61: ik lees je laatste bericht en ik voelde dat er iets was dat mij stoorde, en als ik erover denk dan komt het woord inertie naar voren. Je geloofd dat ze jouw als een hopeloos geval beschouwen, je geloofd dat ze ervoor zullen zorgen dat je in een woonzorgcentrum terecht komt,... waar zit je eigen actie? Hoe komt het dat jij het gevoel hebt dat andere mensen beslissen over jouw leven?

Deze gaat niet dadelijk over alcohol (al zal het in sommige gevallen wel een rol spelen), maar geeft een goede inkijk in het leven van mensen met problemen: Zorgen voor mama, op VRTMAX. Weet niet of je dit ook vanuit Nederland kunt bekijken, of dat je misschien met een VPN moet werken. Voor mij is heel die reeks enorm herkenbaar en ergens helpt het ook om mijn eigen problemen te relativeren en de motivatie te vinden om er iets aan te doen.

@renaldo61: totaal niets met muziek te maken, maar het kapsel van de zanger in het stuk dat je doorstuurde is exact het kapsel dat mijn vader had tijdens mijn geboorte, inclusief de lange baard.

@Amalia @lady jane: komen we er dan niet op toe dat het een "en en" verhaal is, waarbij zowel de zachte als de harde hand een rol te spelen hebben? Het lijkt mij gewoon een gegeven dat bij verslaving er niet één behandeling is die voor iedereen werkt, uiteindelijk zijn er overlappingen tussen verslaafden maar zit je nog steeds met ieder zijn individueel verhaal.

@Spud: dit is een hele brok informatie. Laat ik eerst een ding duidelijk maken: de reden waarom men mij op andere fora egoïstisch vind is omdat ik de kat vrij buiten laat lopen waarbij deze dus ook in andermans tuinen komt. Kennelijk is dat iets dat totaal niet meer mag dezer dagen. Als ik op mijn terras zit, geheid dat ik dan verschillende buurkatten door mijn tuin zie lopen of dat ze ergens in mijn tuin slapen, ik maak daar geen problemen van, ik zie graag dat die dieren hun vrijheid hebben en zich goed voelen. Op het web ben ik al afbeeldingen tegengekomen van huizen die aan de achterzijde een grote kooi hadden gemaakt om ervoor te zorgen dat hun kat op hun terrein bleef, en daarmee vraag ik me eigenlijk af waarmee we bezig zijn. Goed om op je eerste vraag terug te komen. Als ik juist ben vraag jij je af of je egoïstisch bezig bent door naar je kat te luisteren en hem niet dadelijk naar de dierenarts te brengen. Persoonlijk: hoe je met Macho bent omgegaan zou exact zijn hoe ik het doe. Ik weet dat het tegenwoordig normaal lijkt te zijn om duizenden euro's uit te geven aan een kat en deze altijd zoveel als mogelijk te laten oplappen, ik sta daar een beetje anders in. Als het dier afziet kies ik ervoor om deze te laten sterven en mocht een dierenarts aangeven dat het tweeduizend euro kost om een kanker te behandelen met daarna nog een vermindering in levenskwaliteit, dan zou ik hiervoor passen omdat ik met dat geld veel andere katten kan helpen. Dit laatste vinden veel mensen moeilijk om te begrijpen. Ik zie dieren enorm graag maar ik heb er geen probleem mee om ze te laten sterven. De kern voor mij zit erin het lijden te beperken en persoonlijk zou ik het van mij obsceen vinden om veel geld uit te geven aan de gezondheid van 1 dier terwijl ik weet dat ik daarmee veel andere dieren kan helpen. Ik weet niet of dit laatste een beetje begrijpelijk is. Aangaande je laatste vraag, ik denk dat het antwoord al zit in mijn vorige post. Misschien is dit wel een leuk weetje voor jou. Wij hadden vroeger thuis een kat, geen raskat maar meer zo'n typische zwerfkat (ras dat er het meest op lijkt is Manx), en na de scheiding van mijn ouders heeft mijn vader besloten dat deze enkel nog buiten mocht. Wel buiten zijn castratie heeft deze kat nooit een dierenarts gezien en toen hij enkele jaren geleden stierf was hij zeker al 22. Persoonlijk als ik zie hoeveel moeite mensen doen voor hun eigen kat (dure ingrepen, speciale voeding, ...) en weet hoeveel katten er in asielen zitten, ik snap het niet. Hoop dat ik je hiermee een antwoord heb gegeven.

@renaldo61: ik herken het gegeven van hobby's te hebben die voornamelijk solitair zijn, maar ik heb dan ook geen last van eenzaamheid. Ik denk als je echt verandering wilt dat je gewoon aan een ontdekkingstocht moet beginnen om te zoeken naar zaken waar je plezier uit kunt halen en waar ook andere mensen bij betrokken zijn. Het volgende zijn zaken die ik zou opzoeken mocht ik mensen willen ontmoeten, dus waarschijnlijk heb je hier weinig aan, maar misschien geeft het inspiratie: collectieve moestuin, aansluiten bij het repaircafé, weer beginnen met competitie toppenbiljart, een spellen café waar ze samenkomen om gezelschapsspellen te spelen, vrijwilligerswerk,... Ik hoop echt dat je iets kunt vinden want het lijkt me redelijk droevig om geen aansluiting te vinden bij andere mensen als je dit echt wilt.

@Musashi: Ik heb weinig dromen in mijn leven en ook geen bucket-list, maar als iemand mij zou vragen wat ik zeker een keer zou willen doen is een reis naar Japan een van de weinige dingen dat in mij opkomt. Iets wat me tegenhoud (buiten de middelen momenteel): ze zeggen altijd dat je in Japan geen stap verder bent met Engels omdat het ginder zo weinig gesproken wordt. Klopt dit? Misschien wat meer info op dat vlak: als ik een land bezoek, bezoek ik niet echt te trekpleisters, maar geef ik er de voorkeur aan om rond te dolen door de steden en te zien wat ik tegenkom. Edit: @renaldo61, vandaag niet op het pakt. Straks wel de wijn weggieten voor ik ga slapen zodat ik er morgen terug ben.

@knakker: ik wist niet dat het woord foert in Nederland niet gebruikt werd. Misschien kun je dit het best vertalen naar het je m'en foutisme. Foert als een manier om het je allemaal minder aan te trekken en niet zo zwaar te tillen aan je eigen woorden/daden, in plaats van eindeloos te piekeren over het effect daarvan. @Amalia: mijn afkeer van een "harde" aanpak komt omdat ik dit vaak zie bij ex-gebruikers. Of het nu alcohol of tabak is, sommige gewezen verslaafden plaatsen zichzelf op een voetstuk en hebben enkel nog een afkeurend woord over voor de drug en daarbij ook voor de gebruiker. Persoonlijk vind ik het zinniger om bij verslaafden te gaan zoeken naar redenen voor hun gebruik, die triggers te identificeren en ze hoop te geven dat een terugval niet het einde betekend; dit in tegenstelling van het belerende vingertje waarbij je boos wordt om een terugval, daar dit gewoon schuldgevoelens in de hand werkt en de mogelijkheid schept dat de gebruiker zichzelf toch als verloren beschouwd en geen poging meer onderneemt om te stoppen.

Weinig muziekliefhebbers op deze site, beetje spijtig.

Kennelijk maak jij geen verschil tussen zacht en begripvol.

Blij om je bericht te zien. Omdat dit iets is dat daarna nooit meer te zien zal zijn: dit openingsbericht van jou was je 666ste bericht; grappig. Ik hoop dat je hier een plekje vind en blijf vooral schrijven op je eigen draadje zodat je berichten niet verloren geraken. Oprechte vraag (geef aan als je dit niet wilt): ik heb mijn hele leven al katten gehad. Sommigen waren huiselijker dan anderen, maar ik heb ze steeds vrij gelaten in hun komen en gaan. Mijn huidige kat komt eigenlijk niet in het huis, zij zit altijd buiten en komt slapen in een openstaande achterbouw waar we een zacht plekje hebben gemaakt voor haar. Op andere fora merk ik dat mensen mij egoïstisch vinden omdat ik de kat zomaar buiten laat zonder begrenzing, maar voor mij is dit heel natuurlijk, dus ik vroeg me af wat jou kijk hierop is. (Ter info: ik woon landelijk met ten zuiden van mij velden, ten noorden bos, en daarnaast veel buren die zelf katten hebben die hier overal los lopen.)

Dat is net het punt: het is niet omdat iedereen dit kan dat jij dit kan. Je mag er jaloers op zijn, je mag denken dat het deze keer wel lukt, je kunt je eraan ergeren... het verandert niets aan het feit dat jouw lichaam anders reageert op alcohol dan de meerderheid van de mensen. Echt, mijn leven zou een pak eenvoudiger zijn als ik bij een etentje enkele glazen wijn kon drinken, daarna naar huis gaan en de volgende ochtend zou opstaan met een kater. Realiteit is echter dat die enkele glazen wijn gevolgd worden door een niet te lessen dorst die pas stopt tot ik in slaap val waarna ik ontwaak zonder kater en dadelijk verlang naar meer.

Dat leeftijdsverschil hoeft toch geen probleem te zijn. Toen ik als twintiger jarenlang de bruine kroegen afschuimde waren het merendeel van mijn kennissen en vrienden ruim dertig jaar ouder dan mij (wat meteen ook de reden is dat ik er al zoveel heb mogen begraven, iets waar we enige tijd geleden over spraken). Vertel ons eens los van je leeftijd waar je interesses liggen, misschien dat er sommigen zijn die tips hebben over waar je daarbij gelijkgestemde mensen kunt treffen. Een aantal berichten geleden schreef je dat je vroeger graag ging fietsen en bergen beklom. Heb je al eens in je omgeving gekeken of er geen amateurs wielerclub is waarbij je misschien deze hobby kunt oppakken?