Oskar

Leuk zo’n lentefeest, Muza, maar wat een heisa maken jullie ervan zeg. Ik ken het fenomeen Lentefeesr eigenlijk helemaal niet, maar begrijp uit een eerdere post van je dat het een soort communiefeest is maar dan zonder Godt. Ik vind het organiseren van kinderfeestjes altijd erg leuk, met piraten, schatkaarten en speurtochten enzo. Maar als we lui zijn rijden we naar Monkey Town, zoals de rest van Nederland. Schattig zo’n eerste liefdesbrief. Ik kan me de mijne ook nog wel herinneren. Ik wist me er toen geen raad mee, waardoor ik uiterst lomp en ongeïnteresseerd reageerde. Nou ja 🙃

Mogge. Hier ook droef weer, met alsmaar regen. Tot zover het weerbericht. Verder binnenlands nieuws: we krijgen weer eens een kabinet. Ik ben benieuwd en hoe voor de zekerheid mijn hart ook maar vast. Verder weinig opmerkelijks te melden. Een paar lamlendige dagen achter de rug met ziekte enzo. Maar alles doet het weer. Hort sik.

Wat een gedoe Rosie. Hoewel het op mij als nuchter boerke zijnde ook best overkomt als een oplosbaar probleem. Vriendelijk edoch gedecideerd je grenzen aangeven. Duidelijk zijn. Ik heb ook zo'n overzorgzame moeder die ook nu op mijn 52e nog steeds allerlei ongevraagde adviezen geeft over hoe wij het huishouding en de opvoeding moeten doen. Maar dan grinnik ik en zeg ik nee. Waarom jij hier schuldgevoelens over zou hebben is iets wat ik moeilijk begrijp. Maar wellicht dat men daar vrouw voor moet zijn. Zelf ben ik ook best een pleaser die geneigd is altijd mee te bewegen. Op jezelf passen maar, helder zijn, en de rest aan je moeder laten. Maar het is allemaal al gezegd geloof ik.

Ja, je kunt dingen altijd op meerdere manieren ervaren en bezien, afhankelijk van je eigen karakter en geschiedenis. Daarom ga ik gemakshalve meestal maar uit van de goede bedoelingen van de schrijver. En die lijken me hier zo duidelijk voort te komen uit betrokkenheid dat ik het weer wat kras vind om het 'dwingend en manipulerend' te noemen. Maar dat heeft dan weer met mijn persoonlijkheid te maken. En zo blijven we bezig 🙂 Niet tobben.

Ja, het viel mij ook op dat veel jonge aanwas weer is vertrokken. Jammer wel. Ik vind het altijd wel prettig als er een mooie mix is van oud en nieuw. Toen ik hier voor het eerst kwam vond ik de dagdraad best een kliek van mensen die elkaar allemaal al leken te kennen. Dat kan soms best afschrikken voor nieuwelingen. Als je gewoon geduldig blijft voort kletsen kom je er vanzelf tussen, maar sommigen haken al voor die tijd verschrikt af.

Zo'n intake is vooral een beetje kletsen met een psycholoog waarschijnlijk, om te kijken hoe je in elkaar zit en wat je kan verwachten van de behandeling. Heb je een ambulante behandeling of een opname in een kliniek? Alle bijeenkomsten zullen neerkomen op het in kaart brengen van je probleem, onderliggende problematiek, en hoe je je kunt wapenen tegen de verleidingen in de toekomst. Zal veel met lotgenoten zijn ook denk ik. Het lijkt misschien nu wat eng en confronterend, maar in de praktijk zal het best meevallen. Er zijn namelijk zo ontzettend veel mensen, van allerlei soorten en standen, die worstelen met hetzelfde probleem. En boven alles: je gaat actief beter om je leven te verbeteren: dat is alleen maar goed toch? Succes ermee Angela!

Mooi dat de eerste alcoholvrije vakantie je zo goed is bevallen. Waar je eerst vaak denkt dat alles na het stoppen enorm moeilijk zal worden blijkt het vaak juist een opluchting. Zoals je al schrijft: je bent niet langer zo obsessief bezig met drank, waardoor je ineens tot de ontdekking komt dat er zoveel méér te genieten valt in het leven. Ik heb ook even met de wenkbrauwen gefronst toen je meteen ook met een lijst van alcoholvrije bieren kwam. Uitkijken dat de obsessie niet via een omweg weer terugkomt. Maar ik drink ook graag alcoholvrije bieren, domweg omdat de smaak me bevalt. Dus dank voor de tips 🙂 Grolsch Weizen en Jever Fun mogen er van mij ook in.

Ik vind ‘voorlopig nog niet dood willen’ momenteel al waanzinnig positief klinken eigenlijk.

Maar al te goed. Maar voorwaarts maar weer. Met de moed der wanhoop desnoods.

Sodeknar, @Quinn! Wat goed om jou weer hier te zien!

Er is zoveel om te noemen dat ik tegelijkertijd schroom voel. Want je kop moet goed staan, en je zintuigen open. Mijn natuurlijke houding was ook altijd om alles direct aan flarden te relativeren. Want dat is makkelijk. En als je van daaruit over het gezang van een merel begint of een vioolconcert van Bach, dan heb je al snel de lachers op je hand. Maar hoe krijg je dus die kop en die zintuigen in de goede richting? Ik denk in elk geval (wat @Lika ook al zegt) dat je jezelf uit het middelpunt van je leven moet plaatsen. Je eigen leven alleen is strikt genomen overbodig en onzinnig. Tenzij je geld, macht en carrière oprecht als een drijfveer beschouwt. Maar daarbuiten is er zóveel te winnen, te verbeteren, te verzachten. En te genieten ook. Maar je moet jezelf eerst verliezen, om jezelf te kunnen vinden. Ofzo. Want dat is ook weer zo een halfzachte quote waar ik vroeger ernstig jeuk van kreeg.

Ik weet niet precies of mijn ouders negen maanden voor mijn geboorte ineens geweldig zin hadden in seks. Of behoefte hadden aan een speelpopje om hun droef bestaan wat fleur en duiding te geven. Of dat er enorm liefdevolle intenties waren om een kind ter wereld te willen brengen. Maar dat doet er ook niet doe vind ik. Feit is dat ik er ben. Ik adem en ik beweeg en ik leef. En dan kan ik gaan zitten kniezen omdat alles ten diepste zinloos is. Maar ik kan ook blij zijn dat ik hier ben zonder mij alsmaar zorgen te blijven maken over het waarom en waartoe. Maar simpelweg te genieten van al het goede dat er potverdorie ook te beleven is.

Oeh voeten. Hou op, schei uit. Ik heb overigens niet per definitie een hekel aan blote voeten, soms zijn ze heel lief, maar het heeft iets obsceens. Je toont ook niet overal zomaar ongevraagd je edele delen. Maar leg zoiets maar eens uit op het strand. En nee, ik ben helemaal niet wook 🙃

Ja, dat is allemaal wel zo. Vooral als ik gezopen had was ik erg gevoelig voor dergelijk nihilisme. De mens wordt geboren zonder reden, zet zijn bestaan voort uit zwakheid en sterft toevallig. Maar wat koop je daar voor? Feit is dat wij nu eenmaal op deze aardkloot zijn geworpen en we kunnen kiezen om een kogel door onze kop te schieten, of toch - nu we er toch zijn - er proberen iets van te maken. Ik doe tegenwoordig het laatste en vind het vaak nog best aardig.

Snotver, dat is schrikken @hub02, na 10 jaar. Sores op je levenspad begrijp ik. Balen. Je snapt zelf ook wel dat een laag drank nu op termijn niks uithaalt, hoewel een tijdelijke verdoving natuurlijk zowel verleidelijk als begrijpelijk is. Laat je echter iet meeslepen in het negatieve gelul dat Koning Alcohol nu in je oor aan het toeteren is. Natuurlijk is het leven rot, maar met drank wordt het nog rotter. Neem je verlies van deze dag, een koude douche, op tijd het nest in en probeer morgen zo goed en kwaad als het gaat er weer iets van te maken. Sterkte met de shit.

Moederdag dus. Vroeg opstaan voor Moederdag druist precies in tegen de manier waarop ik het altijd heb gevierd @Dune. Dan mocht mama altijd uitslapen en de hele dag zich laten vertroetelen. Verder heb ik mijn hele leven gedacht dat Moederdag door Adolf Hitler in het leven was geroepen. Een vriendelijke oprisping van de massamoordenaar. Maar het blijkt toch anders. Hij riep het weliswaar uit tot nationale feestdag in 1935, maar vooral om vrouwen die zich als een razende hadden voortgeplant te onderscheiden met medailles. Mijn vrouw zou geen medaille hebben gekregen, want die heeft er slechts twee. Maar ze krijgt straks wel wentelteefjes van suikerbrood met verse aardbeitjes en poedersuiker. Verder krijgt mama knutselwerkjes van de kinderen. Geen andere kado’s meer. Omdat wij alles al hebben. Ware rijkdom zit van binnen. Fijne Moederdag allen. Ook voor de non-binaire papa’s.

Mogge. ‘Eerste non-binaire winnaar ooit’ lees ik bij de NOS over de winst van Songfestival door Zwitserland. Ik dacht dat men juist afwilde van dat hokjesdenken, het onderscheid maken tussen man en vrouw. Nu is er speciaal voor hen een derde hokje gecreëerd: non binair. Zou dat de bedoeling zijn? Maar dat terzijde.

Misschien door het zonnige weer of doordat ik zomaar een paar dagen vrij ben, maar ik voel me vandaag erg levenslustig. Leuk, dacht ik, laat ik vanavond eens gek doen en met mijn familie naar het Songfestival gaan kijken. Een uur heb ik het volgehouden, maar toen wilde ik niet meer verder leven. Nu in bed, met een boek.

Zeer goed. Ik geniet mijzelf een ongeluk de laatste tijd.

Ik kan me met tekst eigenlijk juist beter en genuanceerder uitdrukken dan met gezichtsuitdrukking of toonhoogte van spreken. Het liefst zou ik dan ook ondertitels hebben in het dagelijks leven.

Ik heb geen hond, maar wel een zoon van 6 die ineens aan mijn bed staat met de mededeling dat hij over drie kwartier een wedstrijd heeft. Zoef weg. Of: 😱😱😱

Nou ja, ik mopper slechts op één aspect van de moderne tijd. Ik pleit niet voor een algehele terugkeer naar de oertijd. Hoewel dat natuurlijk het beste zou zijn.

Wordt jij dan niet dol als berichtjes meer uit emoji’s dan uit woorden bestaan? Het is alsof de samenleving massaal analfabeet aan het worden is. Ik ben een man van taal, en kan enorm genieten van woorden en schrijfstijl. Maar dan is de kermis koud hoor.

Dromen daarentegen vind ik mooi werk, zelfs als ik zwetend van angst wakker word. Als je lekker kunt dromen heb je ook geen Netflix nodig 🙂

Mogge Ik zou eigenlijk het liefst weer terugstrompelen naar een eeuw zonder emoji’s en likes en memes en constant dezelfde flauwe filmpjes doorgestuurd krijgen. Maar dat terzijde